Οι σταρ μας ανοίγουν το σπίτι τους

[ΦΖΠ1]

Πορτατίφ-θάνατος (πώς και δεν είχε εκείνο το πιο χαμηλό πράσινο "μανιτάρι" που ήταν της μόδας ; ), βιβλιοστάτης-Άτλας και αν δεν κάνω λάθος, δίπλα στο δεξί του χέρι και πλησίον του τηλεφώνου, τηλεφωνητής εποχής. Το ξυλόγλυπτο γραφείο θυμίζει μεταλλική αυλόπορτα, με τις πυραμίδες. Διακρίνεται επίσης βότσαλο( ; )-πρες παπιέ, αντί του γνωστού μπρούτζινου παγωνιού...

 

[johnny19818]

Ωραίο το γραφείο του Γκιωνάκη. Είναι από τα 70s?

 

[elephadas]

Το γραφείο ποζάριζε στη φωτογραφία... Αδύνατον πραγματικό γραφείο που το χρησιμοποιούσε άνθρωπος να ήταν έτσι, με άπειρα μπιχλιμπίδια και διακοσμητικά (Οι βιβλιοστάτες - Άτλαντες δεν είχαν μια επίπεδη κατακόρυφη πλευρά που εχόταν σε επαφή με τα βιβλία? Διότι αυτό που βλέπω δεν θα κρατούσε το τελευταίο βιβλίο κατακόρυφο.) Δεν μένει χώρος για εργασία. Και η καρέκλα πρέπει να ήταν πολύ άβολη... δεν είναι καρέκλα γραφείου, όταν μάλιστα μας λέει ότι περνάει εκεί τις περισσότερες ώρες όταν βρίσκεται στο σπίτι.

 

[ΦΖΠ1]

H αλήθεια είναι ότι ο συγκεκριμένος Άτλας είναι μπιμπελό. Απλώς, τα επόμενα χρόνια το συνηθίσαμε αυτό και σε βιβλιοστάτη...

Επίσης, ρε παιδί μου, τόσα μολύβια και στυλό, ούτε σε νηπιαγωγείο ! Εγώ με το ζόρι βρίσκω ένα να γράψω πάνω στο γραφείο μου !

 

[elephadas]

Εγώ με το ζόρι βρίσκω ο,τιδήποτε πάνω στο γραφείο μου, ακόμη και το ποντίκι χάνεται μερικές φορές στο χάος. Αλλά δεν έρχεται κανένα ελληνικό περιοδικό να μου το φωτογραφίσει. Αν ερχόταν θα τακτοποιούσα το γραφείο μου κι εγώ, κούκλα θα το έκανα, τύφλα του Γκιωνάκη.

 

[tonytony]

 

[PT8]

Ωραίος τύπος, ωραίο πικαπ, ωραίο τζάκι (έχουμε το ίδιο στο χωριό )

 

[ΦΖΠ1]

Ξεκινάμε από την τακουνάρα,με την οποία ανεβαίνεις ανεμόσκαλα χωρίς να πιάνεσαι ! Φανελάκι "Ατθίς", σιελ (!!!) παντελόνι με κωδωνοστάσιο, και ρολόι μικρό, προς το γυναικείο !

Το πικάπ πρέπει να είναι compact ηχοσύστημα, Dual, Technicks ή κάτι τέτοιο !

Σεμεδάκια στο ράφι, δάπεδο με πράσινο μάρμαρο Τήνου-θάνατος (που πάει και στο ράφι του τζακιού), τζάκι,συγγνώμη αλλά ελεεινό (δυο διαφορετικές επενδύσεις, τουβλάκι και σκαπιτσαριστό μάρμαρο), καναπές ιδιαίτερα παλιακός (βλέπε μπράτσα), από πάνω κάλυμμα φτιαγμένο σε ράφτη (προ ριχταριών), χρώμα τασακιού "αλάβαστρο", γνωστό και μη εξαιρετέο (πρέπει να έχει και μπρούτζινα χείλη για ν' ακουμπάνε τα τσιγάρα, τρία ανά 60 μοίρες), και στον τοίχο πιάτα-Αγιάσος...

Όλα όπως πρέπει !

 

[PT8]

Χαχαχα! Εντάξει το δικό μας είναι λίγο πιο ''χωριάτικο'' (του '79) με ξύλο αντί επένδυσης μαρμάρου κ το τουβλάκι πάει μέχρι επάνω στην καμινάδα.

Έχει όμως έναν μποέμ αέρα το όλο στυλ που μου αρέσει. (του Δαδινόπουλου)

 

[fani_grgr]

Κάποιο από τα κλειστά ντουλαπάκια της βιβλιοθήκης της Νόρας Βαλσάμη, πιθανόν να κρύβει αποθηκευτικό χώρο επενδεδυμένο με καθρέφτη όπου φυλάσσονταν τα ποτά!!!

 

[elephadas]

Την εποχή των τακουνιών αυτού του στυλ το τζάκι δεν ήταν ακόμη από τα εξ ων ουκ άνευ των μεσοαστικών διαμερισμάτων. Θυμάμαι ο αφεντικός μου στη δουλειά που δούλευα ως φοιτητής (στη ζούλα φυσικά) είχε αγοράσει διαμέρισμα σε πολυκατοικία που χτιζόταν, γύρω στο 1977-78 πρέπει να ήταν, και ήθελε τζάκι στο λίβινγκ ρουμ και μας είχε κάνει πολλή εντύπωση... το θεωρήσαμε ένδειξη νεοπλουτισμού. Φυσικά ο ρόλος του ήταν καθαρά διακοσμητικός, με λίγα κούτσουρα στο πλάι για ντεκόρ, αλλά σιγά μην το άναβε και μαύριζε τον τοίχο και τα γυαλιστερά μπρούτζινα τζακοεργαλεία. Το Δαδινοπούλειο τζάκι μοιάζει να έχει χρησιμοποιηθεί. Έχει συρμάτινη σίτα μπροστά ή μου φαίνεται?

Καλά τα πιάτα στον τοίχο, αλλά τα κάδρα στριμωγμένα στην εσοχή στη γωνία τι τα ήθελε? Αφού δεν μπορούσε κανείς να τα δει καλά.

Ωστόσο δίνει την εντύπωση μιας ζεστής και βολικής γωνιάς που την χρησιμοποιούσε, σε αντίθεση με το στημένο γραφείο του Γκιωνάκη.

 

[tonytony]

Ο Δάκης στο σπίτι του

 

 

[ΦΖΠ1]

Εδώ έχουμε κουνιστή καρέκλα της γιαγιάς, με το απαραίτητο "μουστάκι" στο μπράτσο, τηλέφωνο με μάρμαρο (μάλλον λαχανί), ξόανα πάνω στη βιβλιοθήκη, "κλασικό" ξυπνητήρι με καμπανάκια, φιλοζωϊκά μπιμπελό (αγελάδα και καμηλοπάρδαλη), βελούδινη πολυθρόνα σίγουρα πράσινη σκούρα, και σκαμπώ με τα κλασικά "λιονταροπόδαρα", που ίσως έχει κουβαληθεί από την "τουαλέτα",το έπιπλο της κρεβατοκάμαρας... Ο οβάλ (αν και υπερβολικά οβάλ) καθρέφτης, ας πούμε ότι είναι και σήμερα στη μόδα.

 

[PT8]

βελούδινη πολυθρόνα σίγουρα πράσινη σκούρα,

Αυτό το επιβεβαιώνω διότι ήταν το πρώτο σαλόνι των γονιών μου όταν παντρεύτηκαν ('70). Μαζί με τον Δάκη πήγαν και το πήραν;

Πράσινο με χοντρό βελούδο και σκελετός από ξύλο οξιάς.

 

[elephadas]

Σ' εμάς ήταν ανοιχτότερο πρασινογκρί, αλλά το βελούδο βελούδο. Πιο άβολο υλικό δεν μπορούσε να βρεθεί?

"ξόανα πάνω στη βιβλιοθήκη,"???

Ξόανα πάνω στην ποιααααα? Διότι το έπιπλον ίσως να είχε λογοτεχνικές φιλοδοξίες και να ξεκίνησε τη ζωή του με σκοπό να φιλοξενεί βιβλία, αλλά πήρε τη ζωή του λάθος (*) κι έγινε μπιχλιμπιδοθήκη.

Πώς διακρίνεις όλες αυτές τις λεπτομέρειες, θηρίο ΦΖΠ1? Εδώ εγώ δεν μπορώ να καταλάβω αν το φυτό στο βάθος (κήπος) είναι φύκος ή άλλον τι.

Πάντος ο νεαρός Βρασίδας στήθηκε στη γωνία μάλλον διότι μόνο εκεί υπήρχε χώρος, όλο το άλλο δωμάτιο ήταν φορτωμένο έπιπλα. Και η γιαγιά έπινε τον καφέ της πριν τη διώξουν από την κουνιστή πολυθρόνα μη χαλάει το ντεκόρ? Διότι σαν φλυτζάνι μου μοιάζει εκείνο κάτω αριστερά


(*) Μη μου πείτε ότι στην "Άρνηση" υπάρχει άνω τελεία πριν το λάθος, το ξέρω, αλλά εδώ δεν υπάρχει

 

[tonytony]

Η Ελπίδα στο σπίτι της

 

 

[elephadas]

Τα δύο ρολόγια διαφέρουν πάνω από ένα λεπτό. Ποιος ανέχεται τέτοιες διαφορές την σήμερον ημέραν?

 

[ΦΖΠ1]

Αν σας πώ ότι πρώτη φορά βλέπω χρυσό 45άρι δισκάκι; Γιατί τέτοιο δεν είναι; Πήγα να το πω cd, αλλά το ξανασκέφτηκα !

Πάντως η Ελπίς, ήθελε δύο ξυπνητήρια (και μάλιστα μεγατόνων), ένα στις 8 και ένα στις 8:05, για να καταφέρε να ξυπνήσει ! Σίγουρα στερεώνονταν στον τοίχο με τζινέτια, δεν τολμώ να φανταστώ την ώρα που θα χτυπούσαν.

(άσε που σίγουρα ο ήχος "τικ-τακ" από αυτά τα ξυπνητήρια-κάδους πλυντηρίων θα ήταν λίγο πιο σιγανός από τα γρανάζια της Παναγίας των Παρισίων, και σιγά μη σε άφηνε να κοιμηθείς...)

Συμπέρασμα : η κλισέ ατάκα πολλών καλλιτεχνών με την οποία δικαιολογούν την επιτυχία τους, "Από μικρό παιδί έχω μάθει να ξυπνάω πρωί".

 

[tonytony]

 

[ΦΖΠ1]

Εδώ πραγματικά πέσαμε σε κάτι μίνιμαλ, και κάπως συμμαζεμένο. Ωραίο κομμάτι το σαμοβάρι (αν και συνήθως τοποθετείται μόνο του σε στενό και ψηλό τραπεζάκι, όπως όταν εξυπηρετούσε το σερβίρισμα του τσαγιου). Ωστόσο δένει με τα άλλα 2 ασημικά του τραπεζιού.

Παραφωνίες, το φλιτζάνι με το φίλντισι, και η ταπετσαρία επίπλων-Autobianchi Abarth...