Οι σταρ μας ανοίγουν το σπίτι τους

Αρχοντιά ο Διονύσης!!!
 

Ο Γιάννης Πάριος με τον γιο του στην κουζίνα τους


 


122.jpg
122.jpg
 
Είναι αυτό που λέμε "Θυμήσου από πού πέρασες"...Αστικό διαμέρισμα, κουζίνα χωρίς...πάγκο, μισό ανοιγόμενο τραπέζι, αλουμινένιο μπρίκι, θλιβερές κουρτίνες, πουκάμισο-πυτζάμα...

Τίποτα δεν προμηνύει τα μελλούμενα, ιδίως όσον αφορά τα ακίνητα (ο Πάριος έχει παραχωρήσει δικό του σπίτι στην Πάρο, στη Σοφία Αλιμπέρτη, μετά το χωρισμό τους...Μάλιστα, η τελευταία, μη αντέχοντας τα έξοδά του, αργότερα το πούλησε...)
 
Αφού της το παραχώρησε πως το πούλησε;;

Πιο καλή η μοναξιάαα β«
 
Ε, στην πραγματικότητα, της το παραχΑρισε...
 
Παρατηρώ ότι η κουζίνα δεν έχει μικρό ματάκι για καφέ. Πολλές παλιές είχαν. Αργότερα, κάτι τα γκαζάκια που έγιναν απαραίτητο εξάρτημα κάθε κουζίνας μπρικοχρήστη κάτι τα μάτια ταχείας θερμάνσεως που έπιαναν μία από τις 4 θέσεις, θα πρέπει να εξαφανίστηκαν γενικά κι όχι μόνο στην οικία Βαρθακούρη.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μπα, το μικρό μάτι σπανίως υπήρχε και σπανίως μπαίνει μέχρι σήμερα στις κουζίνες. Έχει υιοθετηθεί η παραδοχή ότι το μπρίκι είτε το βάζεις σε καμινέτο, είτε σε μεγαλύτερο μάτι με σπατάλη ενέργειας (like Parios, αλλά σε κεραμική πλέον εστία...).
 

Χρήστος Πολίτης


 


123.jpg
123.jpg
 
Μίλα ξεκάθαρα Χρήστο πού διαβάζεις τους ρόλους; Γιατί μιλάς με αινίγματα Χρήστο; Τι θες να πεις "στήνομαι με τις ώρες" "είμαι καθιστικός τύπος";
 
Συγγνώμη, αλλά αυτό είναι γραφείο για μαθητή Δημοτικού... Πάντως, αλήθεια τι ωραία ρετρό συνήθεια αυτή, με τις φωτογραφίες κάτω από το τζάμι...(εγώ έβαζα τα Αριστεία Προόδου). Τα σημερινά γραφεία βγαίνουν χωρίς τζάμι, για λόγους ασφαλείας, αλλά στερούνται αυτής της πρακτικής δυνατότητας...
 
Πώς γίνεται να στήνεται κανείς καθιστός? Το στήσιμο είναι εξ ορισμού στα πόδια, ενώ το κάθισμα στα οπίσθια.

Πώς φαίνεται πάντως ότι τα βιβλία στη βιβλιομπιμπελοθήκη ήταν μόνο για το θεαθήναι. Όχι μόνο έχουν άπειρα μικροπράματα μπροστά τους, αλλά μέχρι και κορνίζα με φωτό προγόνου επάνω τους (καλά που είναι τελείως αλφαδιασμένα στο ύψος και δεν γέρνει ο πρόγονος). Άντε να βγάλεις βιβλίο από εκεί. Θα μοιάζει μετά λες και έγινε σεισμός.
 

...Και κάτω αριστερά τα Marlboro με τις κούτες!...


 


124.jpg
124.jpg
 
Είναι εντυπωσιακό το πόσο αδύνατοι νέοι άντρες υπήρχαν κάποτε...Παντελόνια στο size του Πάριου και του Πουλόπουλου, δε νομίζω σήμερα να βρίσκονται εύκολα...

Να πω για τον "προφητικό" πίνακα του Πουλόπουλου; Ο τραγουδιστής υποφέρει από κάποιου είδους φωτοφοβία των ματιών (δακρύζουν στους δυνατούς προβολείς), που τον έκανε να σταματήσει από χρόνια τις εμφανίσεις του.

Κι όπως διακρίνουμε, η εντυπωσιακή φωνή του "χτίστηκε" με κούτες Marlboro...Σε σημερινές συνθήκες, αποκλείεται επαγγελματίας φωτογράφος να άφηνε αυτά τα αντικείμενα μέσα στη φωτογραφία, για διάφορους λόγους.

Κατά τα λοιπά, διακρίνουμε μια γνωστή εγκυκλοπαίδεια (που δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή), "Το κάστρο" του Τζότζεφ Κρόνιν (πρώτη εκδοση 1937), και μπροστά...

...την αυγουλιέρα του ψυγείου; :banghead: :banghead: :banghead:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ΦΖΠ1 είπε:
Είναι εντυπωσιακό το πόσο αδύνατοι νέοι άντρες υπήρχαν κάποτε...Παντελόνια στο size του Πάριου και του Πουλόπουλου, δε νομίζω σήμερα να βρίσκονται εύκολα...Να πω για τον "προφητικό" πίνακα του Πουλόπουλου; Ο τραγουδιστής υποφέρει από κάποιου είδους φωτοφοβία των ματιών, που τον έκανε να σταματήσει από χρόνια τις εμφανίσεις του.

Κι όπως διακρίνουμε, η εντυπωσιακή φωνή του "χτίστηκε" με κούτες Marlboro...Σε σημερινές συνθήκες, αποκλείεται επαγγελματίας φωτογράφος να άφηνε αυτά τα αντικείμενα μέσα στη φωτογραφία, για διάφορους λόγους.

Κατά τα λοιπά, διακρίνουμε μια γνωστή εγκυκλοπαίδεια (που δε θυμάμαι αυτή τη στιγμή), "Το κάστρο" του Τζότζεφ Κρόνιν (πρώτη εκδοση 1937), και μπροστά...

...την αυγουλιέρα του ψυγείου; :banghead: :banghead: :banghead:
Η "αυγουλιέρα" όπως σωστά αναφέρεις ήταν και είναι και σήμερα ας πούμε η ερασιτεχνική παλέτα του ζωγράφου.

Το κάθε χρώμα στη θέση του. Απλά και τακτοποιημένα. Είχα και γω σαν παιδί.
 
Η τεκμηρίωση της χρονιάς ! :clap: :clap: :clap: :clap: :clap: :clap:
 
Και δίπλα στην αυγουλιέρα (και το μικρό ειδωλάκι) κάτι που μοιάζει με ξύλινη κουτάλα μπροστά στο Marlboro.

Στον πρώτο τυχόντα σεισμό τα πιάτα κι όλα τ' άλλα τζατζαλομάτζαλα απο την οροφή της βιβλιοθήκης θα πέφτανε. Αλλά τότε δεν είχαν αρχίσει οι σεισμοί στην περιοχή Αθηνών.

Σχετικά με τους αδύνατους άντρες... νομίζω ότι τότε το πρότυπο του αντρικού κάλλους ήταν αδύνατος αγύμναστος χωρίς ούτε πάχητα αλλά ούτε και πολλά μούσκουλα. Με εξαίρεση τον Κακκαβά (και τον Σουγλάκο!! και αργότερα τον Μιχαλόπουλο) όλοι οι "γόητες" του ελληνικού σινεμά ήταν έτσι. Ακόμη και ο Κούρκουλος που είχε ξεκινήσει από ποδοσφαιριστής δεν ήταν ιδιαίτερα γυμνασμένος πάνω. Πολύ με βόλευε αυτό, γιατί δίαιτα έκανα πιο εύκολα από γυμναστική, την οποία μισούσα και μισώ με πάθος. Δεν εννοώ ότι πήγαινα για γόης του σινεμά :p αλλά στα νιάτα μου ενδιαφερόμουνα λιγουλάκι για την εμφάνισή μου και να κόψω τις πολλές πατάτες το κατάφερνα, αλλά άρση βαρών και Bullworker (το θυμάστε?) δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω. Όταν ήρθα Αμερική ήμουν αδύνατος, και τον πρώτο χρόνο έχασα κι άλλο βάρος. Στα τρία χρόνια επάνω αγόρασα αυτοκίνητο και από εκεί και μετά με πήρε ο κατήφορος (η μάλλον, δεδομένου ότι το βάρος μου πήρε να ανεβάινει, ο ανήφορος). Ο Πουλόπουλος δεν μου έμοιαζε για πολύ αδύνατος πάντως. Ίσως γιατί είχε μαγουλάκια, δεν είχε την αποστεωμένη - τότε - μούρη του Πάριου.
 
Νίκος Ρίζος

 


125.jpg
125.jpg
 
Fred Madison είπε:
Η "αυγουλιέρα" όπως σωστά αναφέρεις ήταν και είναι και σήμερα ας πούμε η ερασιτεχνική παλέτα του ζωγράφου. Το κάθε χρώμα στη θέση του. Απλά και τακτοποιημένα. Είχα και γω σαν παιδί.
Φυσικά την είχα κ'εγώ! Πολύ βολική και πάμφθηνη!
 
Πίσω
Μπλουζα