Οι σταρ μας ανοίγουν το σπίτι τους

[tonytony]

Βάσος Αδριανός

 

 

[ΦΖΠ1]

Ενώ εσύ τι τρως, Βάσο μου; [edit] ξεφεύγουμε [edit]

 

[Kambia]

Έχω κάνει σύσταση και παλιότερα στο συγκεκριμένο θέμα. Θα την ξανακάνω και τώρα.

Μη ξεχνάτε πως σχολιάζετε πίσω από ένα nickname και ένα πληκτρολόγιο δημόσια / γνωστά πρόσωπα, οπότε σας παρακαλώ πολύ προσέχετε τί γράφετε. Κάποιος μπορεί να δει ως αστείο το σχόλιό σας, κάποιος άλλος ως προσβολή.

 

[ΦΖΠ1]

Ναι, σωστά... Και ειδικά για πεθαμένους ανθρώπους.

Απλά, έτσι όπως διαμορφώθηκε το σχόλιο, μπορεί να υπονοεί κάτι ακόμα χειρότερο, οπότε το έσβησα εντελώς. :sealed:

 

[NIOBH]

Πολύ της μόδας τότε τα γραφεία τύπου σεκρετέρ. Τα πόδια και τα μεταλλικά του τμήματα, θυμίζουν Βαράγκη.

Να και η Αλίκη στο δικό της:



photo:thetoc.gr

 

[tonytony]

Πιο χάλια κουζίνα από αυτή της κυρίας Αλεξίου δεν έχω δει , ελπίζω πλέον να την έχει αλλάξει...

 

 

[PT8]

Εμένα μου αρέσει! Μασίφ ντουλάπι, πάγκοι, αυτή η κουζίνα για να φτιαχτεί σήμερα πιστεύω είναι στο 15χίλιαρο.

Αναμένω φπζ να μας διαφωτίσει

 

[tonytony]

Εμένα μου αρέσει! Μασίφ ντουλάπι, πάγκοι, αυτή η κουζίνα για να φτιαχτεί σήμερα πιστεύω είναι στο 15χίλιαρο.
Αναμένω φπζ να μας διαφωτίσει

:xm: Πολύ σκούρα δεν είναι όλα;;; Πολύ σκοτεινά; Στις κουζίνες δε βάζουμε συνήθως πιο φωτεινά χρώματα; Δε ξέρω , άσχετος είμαι...

 

[stayros]

Εμένα μου αρέσει! Μασίφ ντουλάπι, πάγκοι, αυτή η κουζίνα για να φτιαχτεί σήμερα πιστεύω είναι στο 15χίλιαρο.

Πολλα ειπες!!!

Το δεσποτακι το δρυινο,μια εποχη ηταν πολυ κοινο - πιστευω να παραμενει ετσι - στα επιπλα κουζινας.

Η τιμη των επιπλων κουζινας εξαρτοταν απο το ποσα μετρα ηταν κουζινα,απο το τι ειδους ντουλαπια ειχε

[δεν εννοω το υλικο -το κασωμα (κουτι) ηταν κοινο σε ολες τις κουζινες (μελαμινη) - αλλα


αν ηταν μονοφυλλο,διφυλλο,συρταριερα,με μηχανισμο κλπ...]

απο τι μηχανισμους ειχε,αν ειχε εντοιχιζομενες Η' απλες συσκευες κλπ...

Π.χ. ...

1. Αν μια κουζινα ηταν 10 μετρα(5 μετρα κατω,5 μετρα πανω),απλη,σε ευθεια και με απλες συσκευες η τιμης επαιζε

κατω απο 1 εκατομμυριο δρχ. (περιπου 500 με 600.000 δρχ.)

2. Αν σε περιπτωση η κουζινα ηταν σε σχημα "Γ" η "Π" με εντοιχιζομενες συσκευες και γυρω στα 20 μετρα (10 μετρα κατω,10 μετρα πανω)

τοτε η τιμη ξεπερναγε κατα πολυ το 1 εκατομμυριο δρχ. (περιπου 1,5 με 1,7 εκατ. δρχ.)

3. Η τιμη βεβαια ανεβαινε κι αλλο αν στην παραπανω περιπτωση ^^^ ειχαμε και πασο.

Εκει φταναμε και πολλες φορες ξεπερναγαμε τα 2 εκατ. δρχ.!!!!

Οποτε,με τα σημερινα δεδομενα μιλαμε για 6 με 9 χιλιαδες ευρω!

Βεβαια δεν λειπουν και οι κουζινες υπερπαραγωγη που εκει οντως ξεπερναμε τα 15χιλιαρο κατα πολυ!!!

Στην περιπτωση της κ. Αλεξιου,εικαζω οτι πρεπει να παιζει η δευτερη περιπτωση.

Ο παγκος της κουζινας - το καπακι οπως λεγαμε στην μαραγκοδιαλεκτο - ειναι πλακακι,

MDF με πηχακι στο μπροστινο μερος το οποιο σχηματιζε πατουρα 1cm για να κολληθει μετα το πλακακι.

Ενα προχειρο σκιτσο τομης του παγκου για να παρεις μια ιδεα....

:xm: Πολύ σκούρα δεν είναι όλα;;; Πολύ σκοτεινά; Στις κουζίνες δε βάζουμε συνήθως πιο φωτεινά χρώματα; Δε ξέρω , άσχετος είμαι...

Αναλογα με το τι ηθελε ο πελατης Αντωνη.

Υπαρχει μεγαλη γκαμα σχεδιων και χρωματων πλεον στο επιπλο κουζινας.

Παλιοτερα,τα σκουρα χρωματα "τα ζεστα/τα γηινα" που λεμε,ηταν τα πιο συνηθισμενα.

Τα φωτεινα "τα εντονα" χρωματα θεωρουταν πολυ extreme επιλογη για την εποχη π.χ. Κοκκινο!!!

Τα πιο κοινα ηταν το καφε και το λευκο.

Το λευκο πηγαινε συνηθως σε μικρους χωρους χωρις Η' με ελαχιστο φωτισμο,ωστε να "δινει" χωρο και φως,

ενω το καφε σε χωρους ωπου την κουζινα την εβλεπε φως και επετρεπε στα επιπλα κουζινας να "φανουν".

Βεβαια δεν ελειπαν περιπτωσεις ωπου γινοταν το εντελως αντιθετο.... recry:

 

[ΦΖΠ1]

[ Αλίκη] : Καλά, ποιός @$#:shtup: για τα πόδια του "Βαράγκη", τα πόδια της Αλίκης είναι όλη η φωτογραφία...Τέλεια φωτογραφία, τρομερή θηλυκότητα η Αλίκη...

[Αλεξίου] : Ναι, σίγουρα ακριβή κουζίνα. Πεταμένα λεφτά όμως, γιατί πράγματι είναι σκοτεινή σαν...φέρετρο. Τα πορτάκια μπορεί να είναι και ημιμασσίφ (αυτό σημαίνει : μασσίφ κορνίζα αλλά ταμπλάδες μοριοσανίδας. Αυτό εξασφάλιζε ότι δε θα σκάσουν ρωγμές και ανοίγματα πάνω στους ταμπλάδες και να βλέπεις μέσα, πράγμα που συνέβαινε συχνά, θα το έχετε δει ακόμα και σε πόρτες). Τα ημιμασσίφ ήταν φυσικά και πιο φτηνή λύση, αρκεί να "ταίριαζαν" τα χρώματα περιθωρίου και ταμπλά).

Ακριβός και ο πάγκος, όπου έχουν κολληθεί τα μικρά τετράγωνα πλακάκια του τοίχου. Δύσκολη λύση, που καταργήθηκε. Αν και τοποθετούνται πολύ εύκολα, λόγω τηςκαλής επιπεδότητας, κανείς δεν εξασφαλίζει ότι θα παραμείνουν αδιάβροχα ως πάγκος, μια που οι αρμοί από τις κινήσεις των ξύλων, σκάνε. Προσέξτε ότι το κάτω γωνιακό ντουλάπι έχει το στενό πορτάκι, που το άλλο μισό του είναι στην άλλη διεύθυνση. Είναι αυτά τα σπαστά πορτάκια για γωνίες, που μπορεί να συνοδεύονταν κι από εσωτερικό καρουζέλ, για την εύκολη προσβασιμότητα στο ντουλάπι. Τα κρεμαστά αντίστοιχα πάνω ντουλάπια έχουν κανονικό πορτάκι, γιατί δεν είναι και τόσο δυσλειτουργική η γωνία (που ανήκει στο ένα από τα δύο κουτιά).

Λογικά, η κουζίνα έχει και "νησίδα" από τα ίδια υλικά, κι αυτό το διαπιστώνω από το ίδιο ύψος και χρώμα, του πάγκου που φαίνεται θολά σε πρώτο πλάνο. Κλασικά, για κουζίνα της εποχής εκείνης, έχει την "κορνίζα" (πάνω από τα κρεμαστά) και τη "φάσα", που καλύπτει τον κρυφό φωτισμό. Επίσης και τη "μπάζα", στο σοβατεπί. Αυτά γίνονταν από άλλη ξυλεία, και πάλι έπρεπε να "ταιριάξουν", πράγμα που γίνονταν με τα βερνίκια. Σήμερα βέβαια, κορνίζα και φάσα έχουν καταργηθεί, ενώ αρκετές μίνιμαλ κουζίνες δεν έχουν ούτε και τη μπάζα, αλλά στη θέση της, τα πόδια των ντουλαπιών και την πρόσβαση για να καθαρίζονται.

Στον πάγκο πρέπει να υπάρχει τοστιέρα Hobby (μάλιστα, μάλλον ανάποδα γυρισμένη, προς τα μέσα). Από τις πρώτες "γκρίζες" που κυκλοφόρησαν. Και γιατί τις κάναν γκρίζες; Γιατί φυσικά, πρώτα που ήταν άσπρες, από τη ζέστη του ψησίματος, κιτρίνιζαν...

Αυτά !

 

[domniki]

Αυτό με το πλακάκι-πάγκο πρώτη φορά το βλέπω.

 

[ΦΖΠ1]

Το έχεις δει σίγουρα το πλακάκι-πάγκο, αλλά σε τραπέζια βεράντας (δεν παύουν, πάντως, να γίνονται ασήκωτα...) Επίσης, ένα κακό που έχει το πλακάκι και το μάρμαρο στους πάγκους, είναι ότι κάνουν να σπάνε τα ποτήρια, μόλις γείρουν, ενώ πιο "μαλακά" υλικά, όπως οι πάγκοι βακελίτη, δε δημιουργούν τέτοιες ζημιές...

 

[PT8]

Αυτό με το πλακάκι-πάγκο πρώτη φορά το βλέπω.

Επίσης, ένα κακό που έχει το πλακάκι και το μάρμαρο στους πάγκους, είναι ότι κάνουν να σπάνε τα ποτήρια, μόλις γείρουν, ενώ πιο "μαλακά" υλικά, όπως οι πάγκοι βακελίτη, δε δημιουργούν τέτοιες ζημιές...

Έχουμε στο εξοχικό και ενώ το θεωρώ όμορφο (όχι σύγχρονο αλλά σου δίνει μια ρουστίκ ρετρό αίσθηση που μου αρέσει), αλλού είναι το πρόβλημα:

Μετά από 2,5 δεκαετίες τοποθέτησης έχουν φουσκώσει στα πλακάκια οι αρμοί και είναι χάΛι μαύρο. Ένα πλακάκι πεταχτό, άλλο προς τα μέσα, κλπ.

Μέχρι και μυρμήγκια μπαινοβγαίνουν το καλοκαίρι.

Εκτιμώ ότι αυτό έγινε λόγω κακοτεχνίας και όχι τεχνοτροπίας.

 

[elephadas]

Τι θα πει "αυτά", ΦΖΠ1? Δεν μας είπες τι μάρκα είναι η καφετιέρα! Μισές δουλειές, δηλαδή

Αν καταλαβαίνω καλά, η κουζίνα δεν είναι ανεξάρτητο δωμάτιο αλλα αυτό που λέε εμείς εδώ "open plan" και δεν ξέρω πώς το λέτε εσείς εκεί. Αν ναι, το σκούρο χρώμα δεν τη σκοτεινιάζει ιδιαίτερα, και μπορεί να ταιριάζει με τα έπιπλα του γειτνιάζοντος χώρου (λογικά τραπεζαρία).

Αλλά το κίτρινο πλακάκι στους τοίχους μου θυμίζει ουρητήρια της Ομόνοιας ή κάποιο σταθμό του ηλεκτρικού που είχε τέτοιο χρώμα. Ακριβό ξεακριβό, θα προτιμούσα άλλο χρώμα. Και πλακάκι στον πάγκο? Καλό αν δεν τον χρησιμοποιείς, αλλά το διάστημα ανάμεσα στα πλακάκια (είτε είναι σε επαφή μεταξύ τους είτε έχουν κάποιο συγκολλητικό που τα χωρίζει) πρέπει να καθαρίζεται δύσκολα. Δεν ξέρω για σας αλλά εμένα ο πάγκος της κουζίνας μετά από τη στοιχειωδέστερη μαγειρική θυμίζει τα Δερβενάκια μετά τη νίλα του Δράμαλη. Είναι φορμάικα και καθαρίζει εύκολα - όλο λέω να το αλλάξω με κάτι καλύτερο κι όλο σκέφτομαι τον μπελά και το αναβάλλω - αλλά με πιάνει φρίκη στην ιδέα του να έχει πλακάκι

 

[ΦΖΠ1]

Ναι, αυτό λέμε, ότι τόσο μικρό πλακάκι με τόσο μεγάλο σχετικά αρμό, δεν είναι αρκούντως αδιάβροχο, σε οριζόντια τοποθέτηση. Άλλο στον τοίχο...

(άσε που, σιγά μην τα έδινε ο κατασκευαστής των πλακιδίων, για τέτοια χρήση ! Εσωτερικού χώρου ήταν ,όχι ταράτσας !)

 

[tonytony]

Μαρία Αλιφέρη

 

 

[elephadas]

Προφανώς τα σενάρια διαβάζονται με την ηθοποιό σημαιοστολισμένη και ψηλοτακουνοφορούσα.

Τελείως ακατάλληλη η θέση της φλοκάτης. Η καρέκλα γίνεται κουτσή και κάθε φορά που θέλεις να κουνηθείς λίγο από τη θέση σου πρέπει να σηκώνεις την καρέκλα (που θα πει, προηγουμένως, να σηκώνεις τα οπίσθιά σου απο αυτήν) αλλιώς η φλοκάτη θα μετακινείτα και θα ζαρώνει. Άσε που γλυστράει στο παρκέ εκτός αν έχεις βάλει το ειδικό ενδιάμεσο που λίιιγο εμποδίζει. Μιλάω εκ πείρας.

Αλλά η κυρία ήταν χάρμα οφθαλμών ό,τι και να φορούσε

Ελπίζω το καλώδιο που διασχίζει τη φωτογραφία να ήταν προσωρινό για τις ανάγκες της φωτογράφησης

 

[ΦΖΠ1]

Eίναι και "ματισμένο" το καλώδιο, με μονωτική ταινία !

Η ουσία είναι ότι η κόχη του επίπλου-πολυκατοικίας, με τα τόσα συρτάρια και παραντουλάπια, που μοιάζουν σαν μπαλκονόπορτες που βλέπουν τον ίδιο φωταγωγό, δημιουργεί τόσο άσχημο φως για διάβασμα, που είδε κι απόειδε η Μαρία, έβγαλε τα χαρτιά από τη "Σπηλιά του Παρασκευά", μήπως και μπορέσει να διαβάσει (τη βοηθάνε και οι αντανακλάσεις του καθρέφτη...)

Αλλά έναν καθρέφτη πρέπει να έχει και το περίεργο και ανοικονόμητο έπιπλο, κατάφατσα, αν κρίνω από τις δύο ξύλονες μπάλες-μεντεσέδες. Μάλιστα δίπλα, ίσως έχει και βαρελάκι με κονιάκ...

Το δεύτερο από κάτω συρτάρι, υποφέρει από "εκβάθυνση", τερματίζει δηλαδή αρκετά πιο μέσα από το προβλεπόμενο (και πιθανώς, μετά από δεκαετίες, το ανοίγεις με εξωλκέα...)

Φυσικά, η φούμα-φούμα στα Βοτσαλάκια, αναπόσπαστο στοιχείο μιας πετυχημένης φωτογραφίας... Άλλωστε είπαμε, η Μαρία είναι μανιώδης καπνίστρια κατά δήλωσή της.

Ένας δικέφαλος αετός, από το πουθενά, συμπληρώνει το φόντο...

 

[tonytony]

Άγγελος Αντωνόπουλος

 

 

[ΦΖΠ1]

Το φωτιστικό πάνω από το γραφείο, μου έλυσε παλιότερη απορία. Απλά, δεν υπάρχει !

(Εκείνα τα κρυμμένα βιβλία όμως κάτω από το έπιπλο της τηλεόρασης, δεν πρόλαβε να τα σιγυρίσει !)