Εκείνο που διαπιστώνει κανείς, μετά από τόσες και τόσες φωτογραφίες, είναι η σαφής "ταξική" διαφορά των ηθοποιών : οι φτασμένοι ζουν σε ακριβά σπίτια, με σπάνια έπιπλα, ενώ οι γνωστοί μεν αλλά ανερχόμενοι, σε άδεια διαμερίσματα που παίζεις μέσα μπάλα... Μετά από το '80, που βλέπουμε και έγχρωμες φωτογραφίες, τα πράγματα κάπως αμβλύνονται. Δεν παύουμε όμως να είμαστε σε εποχές που πολύ λίγοι έδιναν σημασία στον προσωπικό τους χώρο (αν και παρέμεναν περισσότερο εκεί, απ' όσο σήμερα), εκτός αν, σαν ορισμένους, του έδιναν "μουσειακό" χαρακτήρα, εφόσον είχαν και τη δυνατότητα...
Από τους χώρους με έντονο προσωπικό στοιχείο, ξεχώρισα αυτόν του Αλέξη Γκόλφη, που έχει ένα στίγμα, παρόλο που ο ηθοποιός δεν ήταν "πρώτη φίρμα". Αρκετοί από τους άλλους, της κατηγορίας αυτής, δείχνουν σαν να περνάνε μεταβατικά από διάφορα σπίτια, που δεν τους δένει τίποτα, ενώ και κάποιοι "τη βγάζουν" σαφέστατα στα πατρικά, δικαιολογημένα λόγω της -τότε- εφηβείας, αν και αυτό ισχύει και σήμερα, και σε πιο μεγάλες ηλικίες...
Το σίγουρο είναι ότι όλοι δείχνουν κάτι παραπάνω απ' όσα ίσως πραγματικά συνέβαιναν στο χώρο τους : π.χ. ότι διαβάζουν πολύ, ότι χαλαρώνουν απίστευτα, ότι επιμελούνται διάφορα πράγματα, ότι είναι πιστοί σε χόμπι... Τα πιο πολλά μου φάνηκαν "για το θεαθήναι", αλλά μπορεί να είναι και η γνώμη μου...
Σήμερα φυσικά, που όλα είναι για το θεαθήναι, βλέπετε τα αντίστοιχα άρθρα : "Δείτε στο instagram την τάδε που στόλισε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο της, ή τον δείνα, να χαλαρώνει στη βεράντα του"...