Μόλις επανέκαμψα ηλιοκαμμένος και 5 lbs βαρύτερος από 25ήμερες διακοπές εν Ελλάδι και έχω πολύ υλικό να διαβάσω και να σχολιάσω. Κανονικά δεν παραθέτω εικόνες στα σχόλιά μου, αλλά επειδή μερικά αναφέρονται σε μπαγιάτικα ποστ κάνω μια εξαίρεση όπου χρειάζεται
Οι διπλες ηξερα μια ζωη πως ηταν χριστουγεννιατικο γλυκο. Τωρα θα μου πεις, περι ορεξεως....αλλα αν ειναι ετσι μπορει να βαψει αυγα τα Χριστουγεννα.
Μα όπως λέει το άρθρο οι δίπλες είναι δικής της επινόησης. Τι να κάνουμε αφού επινόησε πασχαλιάτικες δίπλες? Κουμάντο στις εφευρέσεις της θα κάνουμε? Τα Χριστούγεννα μπορεί να έβαφε αυγά γαλοπούλας.
Θα μου πείτε ότι γίνομαι μονότονος με τα σχόλια περί ρόλων των φύλων, αλλά εγώ φταίω που διαβάζω τέτοια ζουμερά? Ο Καρύδης "όταν χρειαστεί κι όταν δεν γίνεται αλλιώς" πλένει κανένα πιάτο κι ας μην είναι εργένης. Οι δουλειές του σπιτιού είναι γυναικεία ευθύνη, ας είναι και η σύζυγος εργαζόμενη και μάλιστα στο ίδιο επάγγελμα. Και μάλιστα ο σύζυγος διατρέχει κίνδυνο να του δημιουργηθούν κόμπλεξ, ειδικά αν οι γνωστοί πάρουν χαμπάρι ότι φοράει και ποδίτσα. Τεστοστερόνη και υγρό πιάτων δεν πάνε μαζί.
Αυτή είναι η πιο ιδιωτική της γωνιά? Όχι η κρεββατοκάμαρα ή το μέρος όπου ακόμη κι οι βασιλιάδες πάνε μόνοι τους?
Πάντως θα συνιστούσα στην κυρία Ελένη όταν ανάβει κάτι να κοιτάζει τη φλόγα κι όχι το φακό της μηχανής. Θα έγραφα κανένα χαζό αστείο σχετικά, αλλά θα ήταν πολύ κακόγουστο αυτές τις μέρες.
Όσο για τις λεπτομέρειες της ιδιωτικής γωνιάς, τι να πώ? Μου αρέσει ιδιαίτερα η γκλίτσα πίσω από το φωτιστικό με το στραβό αμπαζούρ (λαϊκή τέχνη και ίσιο αμπαζούρ δεν συμβιβάζονται?) το οποίο είναι η περί ης ο λόγος νταμιζάνα φαντάζομαι.
(Η λέξη είναι "νταμιτζάνα" από το βενετικό damigiana, αλλά "νταμιζάνα" ηχεί πιο εκλεπτυσμένο διότι εντάξει η τρέλα με τη λαϊκή τέχνη αλλά μην το παρακάνουμε κιόλας. Το βενέτικο προέρχεται, λέει, από το γαλλικό "Dame-jeanne" ήτοι "Κυρα-Γιαννούλα" σε λαϊκή μετάφραση, αλλά η ελληνική λέξη βγαίνει από την ιταλική όχι τη γαλλική.)