Οι φίλοι μας...τα ζώα!

Ναι, καλα! Μια να κανει το κεφαλι του αριστερα το θηριο, αρπαζει για πλακα τα παιδακια ολοκληρα και μιση Σοφια Λωρεν.
 
Και τέλεια τεχνικά! (η φώτο της Νοβάκ). Δεν ξέρω για την Λοφία Σώρεν (σε παλιά μίκυ μάους αναποδογύριζαν έτσι για πλάκα τα ονόματα διασημοτήτων, όπως χαρακτηριστικά έκανε ο Μπορίς Βιάν, κάνοντας τον Jean-Paul Sartre jean-Sol Partre). πάντως το δικό μου "θηρίο" αυτή τη στιγμή χουζουρεύει στο κρεβάτι μου, πάντως αν κάποιος μπορέσει να δεχτεί τις άπειρες ιδιοτροπίες που έχουν οι γάτες (κλεπτομανία, γρατσούνισμα των πάντων, πείσμα, αδυναμία εκπαίδευσης, πολύ ενέργεια όταν εγώ θέλω να κοιμηθώ κλπ.) ένα μικρό αιλουροειδές είναι εξαιρετικός συγκάτοικος και πολύ καλή παρέα.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Υπερκατάχρηση διαλυτικών το αρθράκι για το σάντουιτς της Φόντα. Και καλά ας πούμε ότι τι "σάντουϊτς" κάπως δικαιολογείται λόγω της διφθόγγου υι (υπάρχει ακόμη ή καταργήθηκε?) οπότε μας λέει ότι είναι σαντου-ιτς κι όχι σαντο-υιτς. Αλλά Τζέϊν και ηρωΐδα? Δηλαδή πώς θα διαβάζονταν αυτά χωρίς διαλυτικά?

Απορία: Πώς ξέρουμε για ποιον πρόριζε το σάντουιτς ο Βαντίμ? Μπορεί να ήταν για τον εαυτό του ή για το κόκκινο σκυλάκι.
 
ωραία η κυρία Ανίτα, ωραίος ο σκυλάκος της, ωραίες και οι φραγκοσυκιές της (ελπίζω να τις κλάδευε γιατί αλλιώς γίνονται πραγματικά τεράστιες).
 
Πίσω
Μπλουζα