... κοίτα, ομολογώ ότι και εγώ δεν κατάφερα να συμπεράνω πόσα από αυτά που γράφηκαν στο παρόν θρεντ είναι με σοβαρή διάθεση και πόσα ως αστεία... Το θέμα άπτεται της Χριστιανικής θρησκείας, λόγω του συγγραφέα που αναφέρεται, οπότε, δεν έχουμε και πολλά περιθώρια να ξεφύγουμε. Κάποιον θα θίξουμε.
Πέραν όλων αυτών, επειδή έχουμε 2025, επειδή ο κόσμος πλέον μορφώνεται, ενημερώνεται, έχει πανεύκολη πρόσβαση σε πολύ πληροφορία, σε αντίθεση με/και για πολλά-πολλά-πολλά χρόνια πριν, όλα αυτά μας ακούγονται "κάπως".
Ο εθισμός στον τζόγο είναι υπαρκτός, όπως και οι άλλοι εθισμοί. Είναι επικίνδυνος, καταστρέφει άτομα και οικογένειες και το κράτος ηθελημένα δεν κάνει αυτά που θα μπορούσε να κάνει. Μένει στην Εκκλησσία να κάνει ότι μπορεί, και στον καθένα μας σε ατομικό ή οικογενειακό ή φιλικό επίπεδο.
Προσωπικά, είχα την τύχη να μην έχω κανένα τέτοιο εθισμό, ούτε να συναντήσω/συναναστραφώ ποτέ άτομο που είχε. Όλο αυτό μου κάνει πολύ παρωχυμένο, ξεπερασμένο, "στα λυμμένα" θέματα. Έχουμε πολλα και πολύ μεγαλύτερα προβλήματα και θέματα να μας "τρομοκρατούν", από την χαρτοπαιξία και την χαρτομαντεία...
Όσο για το Heavy Metal και τον σατανισμό, ... νά 'χαμε να λέγαμε. Σύμφωνα με τους Έλληνες εκκλησιαστικούς λειτουργούς, όλα σχεδόν τα ήδη σύγχρονης μουσικής, ειδικά της "ξενόφερτης" (όπως την ονομάζουν) είναι σατανικά. Μπορείς να ανατρέξεις σε ότι έχει γραφτεί για AC/DC, Beatles, Eagles μέχρι Madonna, Μοσχολιού και Παπακωνσταντίνου....
Νομίζω μόνο ο Σαντικάϊ και ο Γαϊτάνος ξεφεύγουν από τις λίστες των σατανιστών.
Χωρίς να είμαι ειδικός, χωρίς να έχω εμβαθύνει, χωρίς να θέλω να το παίξω έξυπνος, έχω την αίσθηση, ότι η Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, όπως διδάσκεται από τον κλήρο, θεωρεί πως οτιδήποτε δεν συνδέεται με τον Χριστό, οτιδήποτε δεν δηλώνει Χριστό, είναι "λάθος". Χωράει πολύ συζήτηση, είναι υπεραπλουστευτική η φράση που χρησιμοποιώ, πολύ γενική και αόριστη , πιθανότατα και λάθος....
Θα τολμούσα να κάνω μια αναφορά σχετική/άσχετη.... θυμηθείτε την πραγματική υπόθεση πίσω από το "όνομα του ρόδου" του Ουμπέρτο Έκο, τι έγραφε το βιβλίο για το γέλιο, ότι ήταν απαγορευμένο, αποσπούσε τον άνθρωπο από τον φόβο του Θεού. Παρόμοια έχουν γραφτεί και για τον έρωτα (μεταξύ ανθρώπων, γιατί υπάρχει και ο έρωτας με τον Θεό). για το σεξ, για την "κακή" μουσική και τον "κακό" χωρό. Ξεσηκώνει τον άνθρωπο, διώχνει από το μυαλό του τον Θεό, διώχνει από το μυαλό τον φόβο του θανάτου, τον παρασύρει μακρυά, σε άλλες σκέψεις κλπ κλπ κλπ κλπ.....
Είπαμε, υπεραπλουστεύσεις και προσωπικές σκέψεις.....