Ονόματα που μας άρεσαν όταν ήμασταν μικροί

Moυ αρεσε πολυ σαν όνομα το Κρυσταλλία και το Αννελίζα....
 
Τωρα διαβασα ανεκδοτο σχετικο με τα παραξενα και εντυπωσιακα ονοματα: :D

Σε ενα μπαρ καθεται και τα πινει ολομοναχη μια πανεμορφη γυναικα.
Την πλησιαζει ενας τυπος και τη ρωταει:

- Κουκλα, θα μου χαρισεις το ονοματακι σου;
- Αναΐς.
- Και απο που βγαινει;
- Απο το Παναής.
 
Μιά και ξαναγεννήθηκε το θέμα και το ανακάλυψα ας πω και εγώ.
Κορίτσια:
Ηλέκτρα πολύ θα θελα να με λένε έτσι.
Δάφνη
Μαργαρίτα
Ιοκάστη
Κρυσταλλία
Ελίζα
Ελευθερία
Σοφία
Ελπίδα
Ηλιάνα. Πιο μεγάλη μου άρεσαν και το Ραλλία όπως και το Χρυσσηίδα. Θυμήθηκα τώρα και τον Ελύτη που έλεγε ότι τα ονόματα που ξεκινάνε με Ελ, Ηλ και Αλ είναι τα πιο εύηχα.

Αγόρια
Άγγελος
Ηλίας
Παύλος
Οδυσσέας
Ιάσωνας.
Πιο μεγάλη μου αρέσανε πιο σπάνια ονόματα όπως το Ίων αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο άντρας είναι ωραίο να χει στιβαρό και όχι υποκοριστικό όνομα.
 
Εμένα πάλι τα γυναικεία και αντρικά ονόματα που μου αρέσουν πάρα πολύ μέχρι και σήμερα είναι:

Τζούλια (Το όνομα της θείας μου)
Ιωσηφίνα
Ανδρομάχη
(Συνηθίζεται πολύ στη Σκόπελο).
Κοραλία
(Μια από τις ξαδέλφες μου).


Γιάννης (Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ εύηχο, κι ας είναι το πλέον συνηθισμένο).
Αχιλλέας
Νικηφόρος
Στέφανος
 
Εμένα πάλι τα γυναικεία και αντρικά ονόματα που μου αρέσουν πάρα πολύ μέχρι και σήμερα είναι:

Τζούλια (Το όνομα της θείας μου)
Ιωσηφίνα
Ανδρομάχη
(Συνηθίζεται πολύ στη Σκόπελο).
Κοραλία
(Μια από τις ξαδέλφες μου).


Γιάννης (Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ εύηχο, κι ας είναι το πλέον συνηθισμένο).
Αχιλλέας
Νικηφόρος
Στέφανος
Πωπω, το Τζουλια μου αρεσει κι εμενα πολυ! Και το Νικηφορος επισης.
 
Επισης και το ονομα Ευφροσύνη μου αρεσε...μια παιδικη μου φιλη εχει αυτο το ονομα και τη φωναζαν Φροσούλα.

Ελπιζω τωρα να ακουει στο Φρόσω και οχι στο Φρύνη!
 
Μάλιστα, το Φρύνη δηλαδή που ακούω τώρα τελευταία βγαίνει από το Φρόσω; Αντίστοιχα έχω ακούσει το Αίγλη από το Αγλαΐα, το Ίριδα από το Σπυριδούλα και το πιο παλιό Ηρώ από το Αργυρώ. Άλλο όνομα το ένα άλλο όνομα το άλλο αλλά σίγουρα -με εξαίρεση την ορθογραφία τους- έχουν μεγαλύτερη σχεση μεταξύ τους από ότι το Κυριακή με το...Σάντυ!
Ένας συμμαθητής του γιού μου λεγόταν Θαλής το οποίο ήταν συνδυασμός του Θανάσης με το Αποστόλης. Τουλάχιστον πιο σωστό και πιο εύηχο από τον συδυασμό του Σπύρος και Άγγελος που τον φωνάζουν Σπυράγγελο.
 
Μάλιστα, το Φρύνη δηλαδή που ακούω τώρα τελευταία βγαίνει από το Φρόσω; Αντίστοιχα έχω ακούσει το Αίγλη από το Αγλαΐα, το Ίριδα από το Σπυριδούλα και το πιο παλιό Ηρώ από το Αργυρώ. Άλλο όνομα το ένα άλλο όνομα το άλλο αλλά σίγουρα -με εξαίρεση την ορθογραφία τους- έχουν μεγαλύτερη σχεση μεταξύ τους από ότι το Κυριακή με το...Σάντυ!
Ένας συμμαθητής του γιού μου λεγόταν Θαλής το οποίο ήταν συνδυασμός του Θανάσης με το Αποστόλης. Τουλάχιστον πιο σωστό και πιο εύηχο από τον συδυασμό του Σπύρος και Άγγελος που τον φωνάζουν Σπυράγγελο.
Καλα, αυτο που γινεται τα τελευταια χρονια με τα ονοματα ειναι κωμικοτραγικο. Κατ' αρχας εχει γινει μοδα να δινουν σε καθε παιδι δυο ονοματα. Τελος παντων αυτο. Αλλα δε μενουν εκει! Κανουν συνδυασμο αχταρμα τα ονοματα με αποτελεσματα γελοια οπως το Σπυραγγελος που ανεφερε η Λωρα. Εγω εχω γνωστους μου που ονομασαν το παιδι τους Πελαγια - Θεοδωρα και το φωναζουν Πελιδωρα! Η μια περιπτωση που θυμαμαι απο λιγο παλαιοτερα οπου το παιδι βαφτιστηκε Κωνσταντινος - Αγησιλαος και το φωναζαν Κωστάγη!!!
Στην αλλη περιπτωση τωρα οπου ο καθε ασχετουλης παιρνει ενα ονομα και το μετατρεπει σε αγγλικο, αυτο ξεπερνα και την πιο νοσηρη φαντασια. Περα απο ολα τα ονοματα που γραφει η Λωρα, την Παρασκευη (το ονομα μου) την κανουν Φριντα και την Ασημινα, Συλβια! Και το Φρυνη (Φρυνη η εταιρα) ειναι αρχαιοελληνικο. Ουδεμια σχεση με το Ευφροσυνη. Το Θαλης επισης (Θαλης ο Μιλησιος).
Οι ανθρωποι αυτοι δεν ειναι μονο ασχετοι, αλλα και ηλιθιοι γιατι ενταξει, ωραια, πες οτι δεν ξερουν την προελευση του καθε ονοματος. Ας ψαξουν λοιπον να τη βρουν. Για παραδειγμα, το Συλβια βγαινει απο το αρχαιο Συλφίς γι' αυτο και γραφεται με υψιλον, εκτος απο τους Ιταλους που το γραφουν με I επειδη δεν εχουν Υ στη γλωσσα τους. Το να συσχετιζει ο καθε πανασχετος αυτο το ονομα με το αγγλικο silver (ασημι) ειναι τουλαχιστον γελοιο.
Ελεος δηλαδη με το καθε βλαχαντερο που μου θελει και τροποποιηση ονοματων αγγλιστι!
 
Τελευταία επεξεργασία:
@laura ingalls πάντως το Σάντυ το ακούω και από το ... Χρυσάνθη...!o_O
 
Έλεος καταστρέφουν το Σαββίνα; Πάντως bambi το Σύλβια μάλλον προέρχεται από το silva που σημαίνει το δάσος στα λατινικά γι' αυτό και υπάρχει και σαν επίθετο σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Εννοείς ότι Σάββατο = Saturday; χαχαχα!
 
Έλεος καταστρέφουν το Σαββίνα; Πάντως bambi το Σύλβια μάλλον προέρχεται από το silva που σημαίνει το δάσος στα λατινικά γι' αυτό και υπάρχει και σαν επίθετο σε χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Εννοείς ότι Σάββατο = Saturday; χαχαχα!
Πολυ σωστα. Το συλφις προερχεται απο τα λατινικα silva και sylva. Εχουν κοινη ριζα και συλφιδες ηταν τα αερικα, οι νεραϊδες που ζουσαν στον αερα και στα δαση, ελευθερες, λεπτες και αερινες. Γι' αυτο λεμε τις καλλιγραμμες γυναικες συλφιδες.
Σιγουρα παντως δεν ειναι δυνατον να φωναζεις Συλβια καποια που βαφτιστηκε Ασημινα.
Το Σαββινα - Σατερντινα το εγραψα χαριν αστεϊσμου, αλλα τους εχω ικανους να το κανουν ετσι!
 
Μάλιστα ωραία πράγματα μάθαμε σήμερα. Δεν το χα συνδυάσει συλφίς= ξωτικό των δασών.
Πάντως για να καταλήξω θεωρώ ότι είναι προτιμότερο να επιλέξετε με τον σύντροφό σου ένα όνομα που πιστεύετε ότι είναι κατάλληλο παρά να καταλήγεις σε γελειότητες προκειμένου να μη συγκρουστείς με παππουδογιαγιάδες και να λες ότι κράτησες τις παραδόσεις.
 
Να σας πω, μερικά από τα τεχνητά σύνθετα ονόματα μπορεί να είναι σχετικά εύηχα οπότε δεν με ενοχλούν πολύ. Ας πούμε το "Πελιδώρα" δεν είναι άσχημο. ΕΙδικά αν ικανοποιεί δύο γιαγιάδες. Δεν μπορώ να πω ότι το "Πελαγία" μου αρέσει ιδιαίτερα, και συγνώμην από τους Πελαγιόφιλους ρετρομανιακούς. Ήξερα όμως έναν "Σπυροθρασύβουλο"... αυτό δεν δικαιολογείται με τίποτε (και συγνώμην από οτυς Σπυροθρασύβουλους του RM).

Απεχθάνομαι την νεοελληνική τάση ασυνήθιστων αρχαίων ονομάτων. Αν και ο elephadas εκτός φόρουμ έχει ένα αρχαιοελληνικό όνομα, δεν είναι ιδιαίτερα εξωτικό και ασυνήθιστο. Δεν είναι απαραίτητα ωραία όλα τα αρχαία. Ας πούμε το "Αγλαΐα" αν και ωραιότατο και από νόημα (όμορφη, λαμπερή) και από την μυθολογική προσωπικότητα που το είχε (η νεότερη από τις 3 Χάριτες), δεν μου αρέσει καθόλου, και το αποδίδω στο -γλ- . Αρχαία ονόματα ήταν και τα Αλυκτώ, Μέγαιρα, Τισιφόνη (ερινύες), Σκύλλα (τέρας), Γηρυόνης (τέρας), θα θέλατε να σας λένε έτσι? Άφήστε το "Λάχεσις" που αν και δεν έχει σχέση, μας θυμίζει κάτι δύσοσμο, και άλλα που αν και αθωότατα θα έπρεπε να τα γράψω με αστεράκια. (Και μια που αναφέρομαι σε λέξεις με αστεράκια, οι κκ. Φρύνη, Λαΐς, Ασπασία, είχαν επάγγελμα που η σύγχρονη ηθική δεν το θεωρεί επιθυμητό, άρα γιατί να θέλει κανείς να βαφτίσει το κορίτσι του με τα ονόματά τους?)
 
Αστάλη (που την λέγαν ατσάλι) Ιλάϊρα (που την λέγαν ιλαρά) κοκ. γενικώς ορισμένα ονόματα επειδή είναι ασυνήθιστα ορισμένα κακόπαιδα τα αλλοιώνουν.
 
Αστάλη; Ιλάιρα; Αυτά τα ονόματα υπάρχουν ως έχει ή είναι συνδυασμοί ονομάτων;
Πάντως και η Ελληνική παράδοση μας έχει κάνει κάτι χουνέρια... Περιστέρα, Παγώνα, Γραμματική, Συρματένια, Βασκανή, Αναγνώστης, Κανάκης και άλλα πολλά που προφανώς συμβολίζουν τις αρετές.
 
Δεν είναι απαραίτητα ωραία όλα τα αρχαία. Ας πούμε το "Αγλαΐα" αν και ωραιότατο και από νόημα (όμορφη, λαμπερή) και από την μυθολογική προσωπικότητα που το είχε (η νεότερη από τις 3 Χάριτες), δεν μου αρέσει καθόλου, και το αποδίδω στο -γλ- .
Αμ η δόλια η Καλλιόπη που από Μούσα ξέπεσε σε στρατιωτική αγγαρεία;

οι κκ. Φρύνη, Λαΐς, Ασπασία, είχαν επάγγελμα που η σύγχρονη ηθική δεν το θεωρεί επιθυμητό, άρα γιατί να θέλει κανείς να βαφτίσει το κορίτσι του με τα ονόματά τους?)
Η Ασπασία διασώθηκε και διαδόθηκε ως όνομα γιατί ήταν τόσο καθιερωμένη στο πλευρό του Περικλή που ουσιαστικά αποσιωπήθηκε ότι δεν ήταν η νόμιμη σύζυγός του αλλά κάτι σαν σύμφωνο συμβίωσης της εποχής και πριν το σύμφωνο διασκεδάστρια υψηλού επιπέδου. Όσο για τη Λαϊδα και τη Φρύνη ίσως κάποιος γονιός να τσιμπούσε καθώς ήταν καρακουκλάρες (ποια γυμνώθηκε αλήθεια για να εντυπωσιαστούν οι δικαστές;) αλλά ομολογουμένως δεν έχω πετύχει γυναίκα μ' αυτό το όνομα.

Από τα αρχαία ονόματα δεν καταλαβαίνω πώς δίνονται μερικά που κουβαλάνε φοβερή γκαντεμιά πάνω τους όπως το Κλυταιμνήστρα ή το Ιοκάστη (που τα 'χω πετύχει σε κυρίες μεγάλης ηλικίας) αλλά εδώ τείνει να γίνει σουξέ το Φαίδρα (μάλλον λόγω ευφωνικής διαδοχής χειλικού, οδοντικού και υγρού συμφώνου) που ούτε κι αυτή την κατάρα της την κουβαλούσε. Το μόνο που μπορώ να φανταστώ από αντίστοιχο ανδρικό είναι το "Οιδίποδας" που πρέπει να μην έχει καθόλου χρησιμοποιηθεί (και δικαίως).

Προσωπικά πονάνε τ' αυτάκια μου με τ' αρχαία γυναικεία ονόματα εις -ις (Άρτεμις, Ίρις κλπ.) που πολύ μ' αρέσουν κατά τ' άλλα αλλά κακοπαθαίνουν τρελά στην κλίση τους γιατί ποιος λέει "τα παπούτσια της Ίριδος" εν έτει 2021 και πάντα καταλήγουν "Η Ίρις, της Ίρις, την Ίρις, ω Ίρις (καημενούλα μου)"

Για να μη διαλύσω όμως εντελώς το θέμα της bambi θα πω ότι μικρή μ' άρεσαν πολύ τα:
Μαρίνα (κι εξακολουθεί)
Αλίκη (κι εξακολουθεί)
Αγιάτιδα (κι εξακολουθεί, μη βαράτε, είχα λατρέψει την ιστορία της ομώνυμης σπαρτιάτισας βασίλισσας που 'χα διαβάσει στα μικράτα μου)
Βαρβάρα (κι εντάξει, δεν εξακολουθεί, απλώς τύχαινε μια Βαρβάρα στο νηπιαγωγείο μου να 'ναι κουκλίτσα ζωγραφιστή κι είχε προσδώσει αίγλη στο βαφτιστικό της)

από ανδρικά τα:
Δημήτρης (εξακολουθώ να το θεωρώ το πιο όμορφο από τα "κοινά")
Ίδας (ασχολίαστο, δέχτηκα τρελό booling από φίλους επί σειρά ετών μέχρι που το απαρνήθηκα).
 
Όσο για τη Λαϊδα και τη Φρύνη ίσως κάποιος γονιός να τσιμπούσε καθώς ήταν καρακουκλάρες (ποια γυμνώθηκε αλήθεια για να εντυπωσιαστούν οι δικαστές;) αλλά ομολογουμένως δεν έχω πετύχει γυναίκα μ' αυτό το όνομα.
Η εν δικαστηρίῳ στριπτητζού ήταν η Φρύνη. Κι όσο για σύγχρονες κυρίες Φρύνες, απ' όσο ξέρω αυτό ήταν το πραγματικό όνομα της συμπαθούς αλλά μετρίως γνωστής τραγουδίστριας.

Το Φρύνη έχει κι άλλο πρόβλημα. "Φρύνος" είναι το επιστημονικό όνομα της μπράσκας. Ποιος θα ήθελε να ονομάσει έτσι την κόρη του μόνο και μόνο για να κάνει το χατήρι της γιαγιάς Μπράσκας?
 
Ένα σωρό ονόματα μου άρεσαν όταν ήμουν μικρή εκτός από το δικό μου που το θεωρούσα υπερβολικά μικρό και κακόηχο (άσχετα αν η σημασία του είναι τεράστια).
Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε έναν τόπο όπου τα αρχαία ονόματα έδιναν κι έπαιρναν (υπάρχει μια σχετική ιστορική εξήγηση γι' αυτό, θα την πούμε άλλη φορά) και τα περισσότερα τα έβρισκα καταπληκτικά:

Άρτεμις (είχαμε αρκετές στο σχολείο)
Άλκηστις
Αφροδίτη
Ερμιόνη
Δάφνη
Δανάη (το πιο αγαπημένο μου απ' όλα μαζί με το)
Ιόλη
Ιφιγένεια
Ηλέκτρα
Φαιναρέτη

Όλα αυτά τα κορίτσια που ήξερα (τα περισσότερα από το χωριό του πατέρα μου) με τα παραπάνω ονόματα, είχαν πάρει τα ονόματα των γιαγιάδων τους κι έτσι ήταν αστείο κάποιες φορές να περπατάς στα δρομάκια του χωριού και να βλέπεις τη μαυροφορεμένη γιαγιάκα με τον νταβά (ταψί) στο κεφάλι να συναντιέται με άλλη μαυροφορεμένη γιαγιάκα που ερχόταν με την τσάπα από το χωράφι και να ακούς: -Τι φκιάν'ς μαρή Ερμιόν'; - Τι να φκιάνου μαρή Φαιναρέτ'; έκαμα λίγη πιτούλα για τ'ν Ηλέκτρα που 'ναι καταή (ενν. κάτω, στο κρεβάτι). Μοιραία έκανες σύγκριση με τις αρχαίες Ελληνίδες που έφεραν αυτά τα ονόματα και τις φανταζόσουν εκπάγλου καλλονής, νεότατες και αιθέριες και σε έπιαναν τα γέλια...
(για να μην παρεξηγηθώ, με τις ίδιες τις γιαγιάδες δεν είχα πρόβλημα, ήταν γλυκύτατες και τις συμπαθούσα τρελά, όπως και τις περισσότερες γιαγιάδες γενικώς)
Το Πηνελόπη το οποίο είναι επίσης διάσημο στην Αιτωλοακαρνανία (γιατί η γνωστή Πηνελόπη είχε καταγωγή από εκεί) όσο ήμουν μικρή δεν μου άρεσε καθόλου, γιατί το έκοβαν για συντομία και το έκαναν Πηνιώ ( :eek: ) ή Πιπίτσα ( :eek: x2 ) . Τώρα πια όμως είναι από αυτά που μου αρέσουν πολύ (και κατά την ετυμολογία του δηλώνει επίσης μια νοικοκυροσύνη, μια προκοπή...).

΄Όσο για τα αντρικά, με εξαίρεση το Γιώργος που το αγαπούσα μια ζωή γιατί το έχω συνδέσει με τον γνωστό καβαλάρη που πολεμά το δράκο, τα περισσότερα που μου αρέσουν πάλι αρχαία είναι:

Αχιλλέας
Αριστείδης
Άρης
Θεμιστοκλής
Τηλέμαχος (που εκνευρίζομαι όταν το κάνουν Τέλης γιατί θυμάμαι το τραγούδι με τον Ιλισσό κι εκείνον τον -μην τον χαρακτηρίσω- που κάθε βράδυ πήγαινε και μ' άλλη...)
Σωκράτης
Δημοσθένης
Λεωνίδας

αλλά όχι Θρασύβουλος (γιατί το κάνουν Θράσος κι είναι χάλια)
ούτε Βρασίδας (έχει μια αγριάδα)

και παραδόξως μου άρεσε πάντα το Παναγιώτης (και το Πάνος αλλά ποτέ το Παναγής ή το Γιώτης που θυμίζει φρουτόκρεμα). Ακόμη και το Παναγιώτα, ολόκληρο όμως, το συμπαθούσα πάντα. Έχουμε και μπόλικες στη δεύτερη πατρίδα (Μεσσηνία). Μπορεί να μου αρέσει επειδή το έχω συνηθίσει.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Η εν δικαστηρίῳ στριπτητζού ήταν η Φρύνη. Κι όσο για σύγχρονες κυρίες Φρύνες, απ' όσο ξέρω αυτό ήταν το πραγματικό όνομα της συμπαθούς αλλά μετρίως γνωστής τραγουδίστριας.

Το Φρύνη έχει κι άλλο πρόβλημα. "Φρύνος" είναι το επιστημονικό όνομα της μπράσκας. Ποιος θα ήθελε να ονομάσει έτσι την κόρη του μόνο και μόνο για να κάνει το χατήρι της γιαγιάς Μπράσκας?
Μπρασκα λένε μία πολύ άσχημη σαύρα νομίζω ή κάνω λάθος;
 
Πίσω
Μπλουζα