Ο μεγάλος έρωτας

[Juanita]

Η Καντυ ειναι ενας αισιοδοξος ανθρωπος που βλεπει παντα το μελλον, αν και πολλες φορες αναπολει το ομορφο παρελθον. Δεν θα μπορουσε ποτε να θυσιασει αυτο το λαμπρο μελλον (Αλμπερτ), εξαιτιας ενος "ονειρικου" παρελθοντος (Τερρυ). Παρολο που πολλες φορες πεταει στα συννεφα, κατα βαθος αντιμετωπιζει καταματα την ζωη και δεν το βαζει κατω. Ειναι πραγματικα ενας χαρακτηρας που εχει να μας διδαξει πολλα.

Και στο τέλος δικαιώνεται...

Οι θυσίες της γενικώτερα αξίζουν την καλύτερη ανταμοιβή.

Και αυτή δεν είναι άλλη από το μείνει με τον Πρίγκηπά της!

 

[domniki]

Και στο τέλος δικαιώνεται...

Αυτο ειναι το κομματι "συννεφου" στην ιστορια. Η πραγματικη ζωη δεν ειναι δικαιη, ουτε ποτε ηταν.

ΥΓ. Ακομα να ετοιμαστουν τα emoticon με τα συννεφακια

 

[Juanita]

Αυτο ειναι το κομματι "συννεφου" στην ιστορια. Η πραγματικη ζωη δεν ειναι δικαιη, ουτε ποτε ηταν.
ΥΓ. Ακομα να ετοιμαστουν τα emoticon με τα συννεφακια

Μετά την τρικυμία έρχεται πάντα γαλήνη...

Νόμος της φύσης...

Το anime ξεκινάει χειμώνα.

Μια εποχή που προμηνύει πάγωμα, νέκρωμα, καταστροφή...

Η ζωή της Κάντυ είναι μιά συνεχής προσπάθεια επιβίωσης.

Οι τραγωδίες πολλές αρχής γενομένης από το θάνατο του Άντονυ.

Για μένα αυτή ήταν και η μεγαλύτερη.

Αλλά... ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιό δυνατό.

Και η Κάντυ δυναμώνει αρκετά για να μπορέσει να αντιμετωπίσει

τη συνέχεια...

Ακόμα και ο χωρισμός της με τον Τέρρυ είναι κάτι που μπορεί να το

αντέξει.

Η καταιγίδα κοπάζει σιγά σιγά τα σύννεφα φεύγουν, η τρικυμία πέρασε...

Το anime τελειώνει άνοιξη.

Η Κάντυ έχει απαλλαγεί από τα φαντάσματα του παρελθόντος και κάνει πρόποση στις καλές μέρες που έρχονται και σε όσους παραμένουν δίπλα της:

Οι γονείς: κα Πόνυ αδελφή Μαρία

Τα αδέλφια : Άννυ, Τομ

Ο φίλος : Άρτσυ

Ο σύντροφος : Άλμπερτ...

Η φύση είναι ολάνθιστη... Η γαλήνη επιτέλους ήρθε...

 

[Turrican]

Πολύ καλή η προσέγγιση σου πριγκίπισσα!

Συγχαρητήρια!!!

 

[domniki]

Τα αδέλφια : Άννυ, Τομ

Μη μου το χαλας τωρα! Ο Τομ δεν ειναι αδερφος της!!! Εχει μεγαλες δυνατοτητες ο ανθρωπος και ειναι υπεροχος. Την αγαπαει, την φροντιζει, την νοιαζεται, την γνωριζει. Ο Τομ ειναι η συμπαθεια μου και θα τον ενεκρινει και η κυρια Πονυ

Η χρηση των καιρικων φαινομενων στην σειρα ειναι υπεροχη. Η βροχη, ο ηλιος, ο αερας, το χιονι, η φυση ολοκληρη συμπασχει με τους ηρωες και συμβαδιζει με την ψυχικη κατασταση τους.

Η σκηνη που η Καντυ περπατα μονη στο χιονι μετα τον χωρισμο της στη Νεα Υορκη ειναι υπεροχη. Ο χειμωνας συμβολιζει πολυ συχνα το τελος, τον θανατο και καθε χωρισμος ειναι ενας μικρος θανατος. Το λευκο του χιονιου δειχνει την αγνοτητα και την καθαροτητα της ψυχης. Μια τοσο αθωα ψυχη οσο η Καντυ φευγει μακρια καθως αφηνει τις πατημασιες της, το παρελθον της πισω. Το χιονι πεφτει και καλυπτει τα παντα, σβηνει τα ιχνη και απαλυνει τον πονο. Ο χειμωνας μπορει να ειναι το τελος μιας εποχης, αλλα μετα ερχεται η ανοιξη και μια καινουρια αρχη.

Να προσθεσω και την καταπληκτικη μουσικη της σειρας! Πραγματικα σε βαζει στο κλιμα των συναισθηματων!

 

[Turrican]

Όμορφες εικόνες και περιγραφή αγαπητή domniki!

Σε ένα πράγμα δεν θα συμφωνήσω , για το θέμα του Τομ!

Τόλμησε να σηκώσει χέρι στον αγαπητό Anthony!!!!

Και λίγες έφαγε ο γελαδάρης!!!! :angry:

 

[domniki]

Σε ένα πράγμα δεν θα συμφωνήσω , για το θέμα του Τομ!Τόλμησε να σηκώσει χέρι στον αγαπητό Anthony!!!! Και λίγες έφαγε ο γελαδάρης!!!! :angry:

Mα οχι, ειχε γινει παρεξηγηση! Μετα εγιναν οι καλυτεροι φιλοι! Αλλωστε χρειαζοταν λιγο τσαμπουκα ο Αντονυ, λιγη βαρβατιλα...α, ο Τομ ειναι λατρεια μου (μαλλον εχω ενα κολλημα με τους μελαχροινους της σειρας ) και νομιζω οτι αντικειμενικα ταιριαζει με την Καντυ περισσοτερο απο καθε αλλον. Εχουν τα περισσοτερα κοινα και θα ειχαν την πιο ομαλη ζωη...ομως θελουμε και το παθος, εξ ου και το κολλημα με τον ηθοποιο

Οπως ειχα πει, και με εριξαν στην πυρα, η Καντυουλα μας θα μπορουσε να εχει επισημο συζυγο τον Αλμπερτ, αλλα να κρατησει και τον Τερρυ για τις στιγμες παθους (που ειναι το διαβολακι???). Τι, μονο οι αντρες θα εχουν την αποκλειστικοτητα στις εξωσυζυγικες σχεσεις! Ας το διασκεδασει λιγο και η ξανθουλα μας

 

[Turrican]

Mα οχι, ειχε γινει παρεξηγηση! Μετα εγιναν οι καλυτεροι φιλοι! Αλλωστε χρειαζοταν λιγο τσαμπουκα ο Αντονυ, λιγη βαρβατιλα...α, ο Τομ ειναι λατρεια μου (μαλλον εχω ενα κολλημα με τους μελαχροινους της σειρας ) και νομιζω οτι αντικειμενικα ταιριαζει με την Καντυ περισσοτερο απο καθε αλλον. Εχουν τα περισσοτερα κοινα και θα ειχαν την πιο ομαλη ζωη...ομως θελουμε και το παθος, εξ ου και το κολλημα με τον ηθοποιο

Και βέβαια τα ξαναβρήκαν αφού έφαγε μερικές γερές!!! Ας έκανε και αλλιώς!!!

Οπως ειχα πει, και με εριξαν στην πυρα, η Καντυουλα μας θα μπορουσε να εχει επισημο συζυγο τον Αλμπερτ, αλλα να κρατησει και τον Τερρυ για τις στιγμες παθους (που ειναι το διαβολακι???). Τι, μονο οι αντρες θα εχουν την αποκλειστικοτητα στις εξωσυζυγικες σχεσεις! Ας το διασκεδασει λιγο και η ξανθουλα μας

Ε βέβαια αφού έφυγε ο Anthony που ήταν τέλειος σε όλα , αρχίζουν οι περίεργες καταστάσεις και τα μπαλώματα!!!!


Κάτσε να δεις το τελευταίο αντικείμενο της συλογής και θα πάθεις πλάκα εσύ.....!

 

[domniki]

Ε βέβαια αφού έφυγε ο Anthony που ήταν τέλειος σε όλα , αρχίζουν οι περίεργες καταστάσεις και τα μπαλώματα!!!!


Κάτσε να δεις το τελευταίο αντικείμενο της συλογής και θα πάθεις πλάκα εσύ.....!

Mα και ο Αντονυ να ζουσε, παλι το ιδιο θα ελεγα...ε, πως να το κανουμε, ο Τερρυ ειναι το παθος, ειναι ο ερωτας της ζωης της...οπως λεει και η Juanita, μπορουμε να εχουμε πολλους ερωτες, αλλα ενας ειναι αυτος που μας σημαδευει Ας κλαψω τωρα, γιατι ο ενας που την σημαδεψε δεν μπορεσε να την κρατησει κοντα του...αχ, καταρα στη Μιζουκι (φερτε γκιλοτινες!!!!!)...μαλλον Turrican βρισκομαι στην ακραια Τερρυκη μου φαση και για ολα φταιει η QueenofHearts! Μα τι ειναι αυτο το αντικειμενο??? Τεεεεερυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!! Βοηθεια χριστιανοι, με πνιγει το ποταμακι

 

[Turrican]

Mα και ο Αντονυ να ζουσε, παλι το ιδιο θα ελεγα...ε, πως να το κανουμε, ο Τερρυ ειναι το παθος, ειναι ο ερωτας της ζωης της...οπως λεει και η Juanita, μπορουμε να εχουμε πολλους ερωτες, αλλα ενας ειναι αυτος που μας σημαδευει Ας κλαψω τωρα, γιατι ο ενας που την σημαδεψε δεν μπορεσε να την κρατησει κοντα του...αχ, καταρα στη Μιζουκι (φερτε γκιλοτινες!!!!!)...μαλλον Turrican βρισκομαι στην ακραια Τερρυκη μου φαση και για ολα φταιει η QueenofHearts! Μα τι ειναι αυτο το αντικειμενο??? Τεεεεερυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!! Βοηθεια χριστιανοι, με πνιγει το ποταμακι

Θα έλεγες το ίδιο γιατί ο Anthony είχε εμπνευστεί ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο βάθους 12 χρόνων για να την εντυπωσιάσει σε όλα τα επίπεδα αλλά δεν πρόλαβε να το υλοποιήσει!!!! :angry: Θα σου' λεγα μετά αν θα μιλάγαμε για ηθοποιούς και μεγάλους θείους σήμερα!!!!

Είμαι πολύ υπερήφανος θα πάθεις!!!!!!

 

[domniki]

Θα έλεγες το ίδιο γιατί ο Anthony είχε εμπνευστεί ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο βάθους 12 χρόνων για να την εντυπωσιάσει σε όλα τα επίπεδα αλλά δεν πρόλαβε να το υλοποιήσει!!!! :angry: Θα σου' λεγα μετά αν θα μιλάγαμε για ηθοποιούς και μεγάλους θείους σήμερα!!!!
Είμαι πολύ υπερήφανος θα πάθεις!!!!!!

Γεγονος, που δεν μπορω να το αμφισβητησω. Εαν ο Αντονυ δεν εφευγε τοσο νωρις και τοσο τραγικα απο τη ζωη, ολα θα ηταν διαφορετικα. Η ζωη της Καντυ θα ηταν πολυ πιο χαρουμενη και ηρεμη, θα ηταν ασφαλης κοντα του και θα ζουσαν αυτοι καλα κ'εμεις καλυτερα...αλλα οπως ελεγε και ο μεγαλος ιστορικος Βοντ Μποβι, "η ιστορια δεν γινεται με το εαν".

Μα τι ειναι αυτο που εχεις αποκτησει???? με εχει φαει η περιεργεια....

 


Και επειδη παντα θυμαμαι τον ποιητη:

 


Έπεφτε βαθιά σιωπή


στο παλιό μας δάσο


"τρέξε να σε πιάσω"


μου χες πρωτοπεί


Και όταν έτριζε η βροχή


στα πεσμένα φύλλα,


πόση ανατριχίλα


μέσα στην ψυχή.

 


Κι είχες μέσα στην ματιά


ένα σκούρο θάμπος,


ένα σκούρο...σάμπως


να ‘πεφτε η νυχτιά

 


Μα δεν ταιριαζει πολυ στα σχολικα επεισοδια???

 

[Turrican]

Γεγονος, που δεν μπορω να το αμφισβητησω. Εαν ο Αντονυ δεν εφευγε τοσο νωρις και τοσο τραγικα απο τη ζωη, ολα θα ηταν διαφορετικα. Η ζωη της Καντυ θα ηταν πολυ πιο χαρουμενη και ηρεμη, θα ηταν ασφαλης κοντα του και θα ζουσαν αυτοι καλα κ'εμεις καλυτερα...αλλα οπως ελεγε και ο μεγαλος ιστορικος Βοντ Μποβι, "η ιστορια δεν γινεται με το εαν".
Μα τι ειναι αυτο που εχεις αποκτησει???? με εχει φαει η περιεργεια....

 


Και επειδη παντα θυμαμαι τον ποιητη:

 


Έπεφτε βαθιά σιωπή


στο παλιό μας δάσο


"τρέξε να σε πιάσω"


μου χες πρωτοπεί


Και όταν έτριζε η βροχή


στα πεσμένα φύλλα,


πόση ανατριχίλα


μέσα στην ψυχή.

 


Κι είχες μέσα στην ματιά


ένα σκούρο θάμπος,


ένα σκούρο...σάμπως


να ʽπεφτε η νυχτιά

 


Μα δεν ταιριαζει πολυ στα σχολικα επεισοδια???

Χα! Ποιος μίλησε για ηρεμία;;; Με τον Anthony έναν από τους πιο περιζήτητους εργένηδες της υψηλής κοινωνίας;; Το Indiana jones θα ήταν πολύ λίγο για να περιγράψει τη ζωή που θα έκανε το κοριτσάκι μας!!!

Και μιας και μιλάμε για ιστορία υπάρχει και η θεωρεία του απαισιόδοξου μοντέλου.Δηλαδή κάθε πέρσι και καλύτερα!!!

Απίστευτο το ποιηματάκι...που το βρήκες;

Δεν μπορώ κωλύομαι!!!!!!!!

 

[domniki]

Απίστευτο το ποιηματάκι...που το βρήκες;

τραγουδι ειναι

Στίχοι:Λευτερης Παπαδοπουλος

Μουσική: Μιμης Πλεσσας


Έπεφτε βαθιά σιωπή


στο παλιό μας δάσο


"τρέξε να σε πιάσω"


μου χες πρωτοπεί


Και όταν έτριζε η βροχή


στα πεσμένα φύλλα,


πόση ανατριχίλα


μέσα στην ψυχή.

 


Κίτρινο πικρό κρασί,


κίτρινο φεγγάρι,


φεύγαν οι φαντάροι


έφευγες και συ.


Κι είχες μέσα στην ματιά


ένα σκούρο θάμπος,


ένα σκούρο...σάμπως


να 'πεφτε η νυχτιά

 


Κάποια κόκκινη πληγή


που δεν λέει να κλείσει,


το μικρό ξωκλήσι


δίπλα στην πηγή


Και μια κίτρινη σιγή


στο παλιό μας δάσο,


πώς να σε ξεχάσω


που σε πήρε η γη

 


αλλα ταιριαζουν μονο καποιοι απο τους στιχους...

 

[Turrican]

τραγουδι ειναι Στίχοι:Λευτερης ΠαπαδοπουλοςΜουσική: Μιμης Πλεσσας

Ουπς!!! Thanks! recry:

 

[Juanita]

Θα έλεγα πως θα ταίριαζε περισσότερο σα τραγούδι της Πάτυ και του Στήαρ.

Ειδικά το σημείο που λέει για τους φαντάρους...

 

[domniki]

Σωστα juanita! Οταν μας ανοιξουν υποπινακα για τον Στιαρ, θα το ξαναποσταρω

Και επειδη μολις μας ανεβασαν το αγαπημενο μου emoticon,

Αχ, Τερρυυυυυυ :heartcloud: Οχι απλα στον 7ο ουρανο εχω ανεβει...αλλα στο 9ο συννεφακι (οπως λενε και οι φιλοι μας οι Βρετανοι!!!)

 

[bi-bi]

Γεγονος, που δεν μπορω να το αμφισβητησω. Εαν ο Αντονυ δεν εφευγε τοσο νωρις και τοσο τραγικα απο τη ζωη, ολα θα ηταν διαφορετικα. Η ζωη της Καντυ θα ηταν πολυ πιο χαρουμενη και ηρεμη, θα ηταν ασφαλης κοντα του και θα ζουσαν αυτοι καλα κ'εμεις καλυτερα...αλλα οπως ελεγε και ο μεγαλος ιστορικος Βοντ Μποβι, "η ιστορια δεν γινεται με το εαν".
Μα τι ειναι αυτο που εχεις αποκτησει???? με εχει φαει η περιεργεια....

 


Και επειδη παντα θυμαμαι τον ποιητη:

 


Έπεφτε βαθιά σιωπή


στο παλιό μας δάσο


"τρέξε να σε πιάσω"


μου χες πρωτοπεί


Και όταν έτριζε η βροχή


στα πεσμένα φύλλα,


πόση ανατριχίλα


μέσα στην ψυχή.

 


Κι είχες μέσα στην ματιά


ένα σκούρο θάμπος,


ένα σκούρο...σάμπως


να ʽπεφτε η νυχτιά

 


Μα δεν ταιριαζει πολυ στα σχολικα επεισοδια???

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου φίλτατη domniki#) #) #)

Δεν μπορώ κωλύομαι!!!!!!!!

Turrican δικαιολογίες,μια οικογένεια είμαστε δεν θα σε παρεξηγήσουμε μοιράσου το μαζί μας,γιατί μια περιέργεια τώρα την έχω.. #) #) #)

 

[Juanita]

Δεν ξέρω τι λέτε για μεγάλους έρωτες...

 


Προτιμώ την "Κραταιά Αγάπη" (μιάς και το ρίξαμε στη φιλοσοφία )

 


Domniki μου και η ολοκλήρωση της σχέσης με τον Τέρρυ όπως τη θέλετε βασίζετε σε if... what καταστάσεις!!!

 


Ο μεγάλος θείος :heartcloud: είναι το πριγκηπόπουλο του παραμυθιού!!!! :flower:

 

 

[domniki]

Ο μεγάλος θείος :heartcloud: είναι το πριγκηπόπουλο του παραμυθιού!!!! :flower:

 

Επειδη εχουμε αφησει τον Αη Βασιλη, και εχουμε καταπιαστει με τις παιδικες (για να μην πω νηπιακες αγαπες), θα σου ξαναθυμησω τον ερωτα της Τεταρτης Δημοτικου. Δεν μπορω να θεωρησω οτι ο πριγκιπας στο ασπρο αλογο ειναι ο μικρος Αλμπερτ που η Καντυ γνωριζει σε ηλικια 6 ετων...οταν γυρισω σπιτι θα ποσταρω το screenshot του πραγματικου πριγκιπα της (το εχω στο laptop μου :hurrah: )

 

[Juanita]

Κοίτα... και εγώ ήθελα στο Νηπιαγωγείο να παντρευτώ τον Αλέκο...


(δεν το ανέφερα επίτηδες για να μη μου τη λες όπως εγώ... )


και αργότερα τον Κώστα που μου έφερνε σε Jason και μετέπειτα τον Μητρόπουλο του Ολυμπιακού αλλά η σχέση μας δεν υπήρξε ποτέ καρμική.

Αν δεν ήταν το πριγκηπόπουλο ο Άλμπερτ δεν είχε νόημα να μας τον παρουσιάσει στην αρχή και να καταλήξει με αυτόν στο τέλος...


Άλλωστε, σε όλο το έργο η Κάντυ μας αναρωτιέται τί δεν πρόλαβε να της πει ο Άντονυ...