Ας θυμηθώ κι εγώ:
1. Ραγκουλέτο, δεκαετία ' 90.
Παραλλαγή από όπερα του Ριγκολέτο μάλλον του Βέρντι. Διαφήμιζε σάλτσα.
Και έλεγε:
Κάτι ιταλικό.... να φας τη νέα σάλτσα, με ένα ζευγάρι.
Ο άντρας στο τέλος έλεγε: Αχ δεν κρατιέμαι, θα σε φιλήσω
και η γυναίκα:Όχι εμπρός στα παιδιά!
πιο πλάκα είχε η παραλλαγή με τον νεαρό υπάλληλο και τη διευθύντρια και το σύζυγό της που τους είχε καλεσμένους σε γεύμα. Τρώνε μακαρόνια λοιπόν με σάλτσα και η σάλτσα είναι τόσο νόστιμη που λέει "ε, λα λα... ε, λαλα...
διευθυντής (τραγουδιστά): Τι ωραία βραδιά!
Προ-αγωγή! λέει η γυναικα του διευθυντή .
Όταν το ακούει ο νεαρός λέει: "Ευχαριστώ", πετάγεται από το τραπεζι και φιλάει σαν τρελός τους καλεσμένους του ή τους συγγενείς του (<δεν θυμάμαι>)
2. Παιχνίδι για παιδιά: Ο Φασουλέτος.
Το τραγούδι:
Φασουλέτο με φωνάζουν κι είμαι ωραίο κουκλί
είμαι ο νέος σας φίλος με καρδιά τρυφερή
....................................................<διάληψη>
κι όταν φτάσει η ώρα στο κρεβάτι να μπείτε
αγκαλιά πάρτε εμένα και γλυκά κοιμηθείιιιιτε (με πιο γλυκιά και τραγουδιστή φωνή)
3. Ο παπαγάλος και ο Μπόκ Μεκ. Διαφήμιζε αφρό ξυρίσματος.
Ένας άνδρας ξυρίζεται και έχει για συντροφιά τον φλύαρο παπαγάλο του, ο οποίος του επαναλαμβάνει το "Μποκ Μεκ, ξυρίζεσαι μαλακά?"
Ε, μέχρι το πέμπτο περίπου, αγανακτεί ο άντρας και σπλας του ρίχνει στη μούρη του πουλιού λίγο αφρό! Οπότε το πουλί λέει: μαλακά μαλακά! (που παραπέμπει βέβαια σε κάτι άλλο και κάνει πιο αστεία τη διαφήμιση).
4. Τόγκο - διαφήμιζε παγωτό. Το παγωτό ήταν ένα ανθρωπάκι, αφρικανάκι, με τη μύτη να είναι τσικλόφουσκα ροζ. Το παγωτό πρέπει να κυκλοφορεί ακόμα. Έλεγε το τραγούδι (μέσα δκαετίας 1980)¨Τόγκο, παγωτό βανίλια, με κρέμα και σοκολάτα..... και άλλα.
5. Ας τα λέμε Ριζογκάλο, μέσα προς τέλη δεκαετίας 1980, διαφήμιζε ρύζι.
Η Άννα Παναγιωτοπούλου εν είδει Μαντάμ Σουσού (?), αρχόντισσα και συνάμα σε ρόλο ψώνιου, συναντούσε στο σούπερ μάρκετ τη φιλενάδα της, τη Χρυσούλα Διαβάτη, και απαντούσε αλλάζοντας τις λέξεις "π.χ. αντί "ας τα λέμε καλά" έλεγε "ας τα λέμε ριζογκάλο" Οπς
Το φλασάκι στη μνήμη άναψε και θυμάμαι όλο το διάλογο. Στο ρόλο της Λουκίας η Παναγιωτοπούλου και στο ρόλο της Βέτας η Διαβάτη:
- Πολύ Ριζογκάλο σας κυρία Βέτα μου.
- Ριζογκάλο, κυρία Λουκία μου. Πώς είναι Ριζογκάλο ο σύζυγός σας?
- Ας τα λέμε Ριζογκάλο.
-Τι ώρα Ριζογκάλο στην κατσαρόλα σήμερα?
- Ριζογκάλο, τι άλλο?
6. Μπαταρίες Ντούρασελ. Το λαγουδάκι με το τύμπανο, που συνεχίζει να παίζει όταν τα άλλα πέφτουν στο γκρεμό, λόγω έλλειψης μπαταρίας. Ακόμα και σήμερα για να δείξουμε τη διάρκεια και κυρίως την αντοχή χρησιμοποιούμε την έκφραση "Ντούρασελ" (στην αργκό φυσικά).
7. Μπαηγκόν νέο σπρέι πράσινο. Διαφήμιση κατσαριδοκτόνου.
Ένας κρατούμενος, αξύριστος και με τα ριγέ ρούχα και καπέλο του φυλακισμένου, διοπτροφόρος, κάνει κινήσεις με τα χέρια του για να φύγουν οι... φίλες του οι κατσαρίδες και λέει:
- Μάκη, Τάκη, Σούλα, κατσαριδάκια μου γλυκά,
φύγετε γρήγορα, έρχονται να ψεκάσουν με μπαηγκόν νέο σπρέι πράσινο
(ακούγονται τα κατσαριδάκια με φωνές, όπως ακούγεται ο ήχος της ανθρώπινης φωνής στο γρήγορο στο κασετόφωνο)
μετά το "φύγετε", ένας αστυνομικός ψεκάζει\
και το σλόγκαν: Οι κατσαρίδες φεύγουν!
Νομίζω ότι αυτές οι επτά είναι αρκετές. Και ξανα ευχαριστώ για το άνοιγμα αυτού του θέματος, μας πήγε πίσω, χρόοοοοοοοοοοονια!
