Παλιές κινηματογραφικές μηχανές

chris73 · 10 Σεπ 2020

Pathe ξανά (ή μέχρι που τους λυπήθηκα…)

Ήταν το φορμά των 9.5 χιλιοστών που άνοιξε το νήμα, και σήμερα έχουμε ακόμη έναν εκπρόσωπο του από την αρχή της δεκαετίας του 50.

Τα 9.5 χιλιοστά παρουσιάστηκαν το 1922 και υπήρξαν το πρώτο εμπορικά επιτυχημένο ερασιτεχνικό φορμά λίγο πριν τα 16 χιλιοστά της Kodak, όμως πολύ σύντομα μετά την εμφάνισή τους, η γαλλική αυτή επιτυχία έμελλε να περιοριστεί στην Ευρώπη.

Στην Αμερική σχεδόν δεν πρόλαβαν να αποβιβαστούν αν και το εκεί παράρτημα λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή το 1931 ήταν αυτό που παρουσίασε την πρώτη προσπάθεια αναπαραγωγής συγχρονισμένου ήχου.

Όμως, οι μεγάλες αρχικές προσδοκίες και σοβαρές επενδύσεις σε δίκτυα διανομής τίτλων και συσκευών, δεν μπόρεσαν να σταθούν απέναντι στα 16 και αργότερα 8 χιλιοστά της Kodak, αλλά και στον κακό τον καιρό του οικονομικού κραχ. Μετά ήρθε και ο πόλεμος, οδηγώντας πρακτικά στην απόσυρση του συγκεκριμένου φορμά από εκείνη «τη πλευρά του Ατλαντικού».

Μετά τους Γάλλους, οι Άγγλοι ήταν οι φανατικότεροι υποστηρικτές των 9.5mm μέχρι τέλους...

Της κασέτας...
Στας Ευρώπας η τύχη του εγχειρήματος υπήρξε σαφώς καλύτερη και μετά τον πόλεμο υπήρξε συνέχεια, που σχεδόν πάντα όμως προσανατολίζονταν στην ερασιτεχνική αγορά, με απλές μηχανές λήψης και προβολής, όταν την ίδια εποχή το αντίπαλο δέος των 16 χιλιοστών άρχισε να βρίσκει και επαγγελματικές εφαρμογές.

Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των 9.5 χιλιοστών από την γέννηση του συστήματος, υπήρξε η ευκολία φόρτωσης του φιλμ στην μηχανή λήψης σε κασέτες. Ο επίδοξος χρήστης τις αγόραζε φορτωμένες και με μια κίνηση ήταν έτοιμος να αποθανατίσει την στιγμή. Κατόπιν ταχυδρομούσε την εκφωτισμένη κασέτα και το εμφανισμένο φιλμ... εμφανιζόταν σύντομα στην πόρτα του.

Έλα όμως που εκεί στην Pathe κατάφεραν να μετατρέψουν το πλεονέκτημά σε μειονέκτημα. Πώς? Αλλάζοντας κάθε λίγο και λιγάκι τον τύπο της κασέτας που δεν είχε συνήθως καμιά συμβατότητα με τις προηγούμενες.

Οι "Baby" την δεκαετία του 1920 υπήρξαν οι πρώτες κασέτες του συστήματος (βλ. πρώτο ποστ) και προορίζονταν για τις αντίστοιχες χειροκίνητες κινηματογραφικές, όμως το 1927 οι κασέτες "P" έκαναν την εμφάνισή τους συνοδεύοντας την πρώτη κουρδιστή κινηματογραφική της εταιρίας. Ήταν κάτι σαν τις "Baby" αλλά ...όχι και ακριβώς το ίδιο.

Δέκα χρόνια μετά ήρθε και η κασέτα "H", που έμοιαζε με την "P", η οποία με την σειρά της έμοιαζε με την "Baby" αλλά δεν ήταν και ακριβώς το ίδιο...

Καθώς η μεταπολεμική αισιοδοξία πλανιόταν στους αιθέρες, προς το τέλος της δεκαετίας του 1940 οι Γάλλοι επανήλθαν με νέες σχεδιάσεις. Το όνομα της νέας οικογένειας, "Webo". Έ, να μην βγάλουν και νέα κασέτα για τη νέα εποχή?

Οι κασέτες αυτή τη φορά είχαν χωρητικότητα 15m, με τον μηχανισμό προώθησης του φιλμ πολύ έξυπνα ενσωματωμένο εντός τους, πράγμα που έκανε την φόρτωσή τους στην μηχανή λήψης ακόμη ευκολότερη. Plug and play δλδ με όλη τη σημασία.

...

chris73 · 10 Σεπ 2020

...

Θα πρέπει όμως να αναφερθεί πως αν και εξαίρεση στον κανόνα, ήδη από την δεκαετία του 30 υπήρχαν διαθέσιμες και κάποιες κινηματογραφικές που δέχονταν καρούλια 15 ή 30 μέτρων φιλμ όπως για παράδειγμα η Bolex H9. Καθώς, επίσης πως υπήρξαν και εταιρίες όπως η Gevaert που κάποια στιγμή κυκλοφόρησαν δικές τους κατασκευές φόρτωσης φιλμ προφανώς για λόγους πνευματικών δικαιωμάτων.

Με αυτά και τα άλλα, στο μέσο της δεκαετίας του 50, οι φαεινές ιδέες των κατασκευαστών με την πάροδο των χρόνων οδήγησαν τον κάθε ταλαίπωρο έμπορο του συστήματος, να βρίσκεται αναγκασμένος να διαθέτει ένα πολύ μεγάλο στοκ λόγω ασυμβατότητας.

Επίσης πολλές υλοποιήσεις …hardware όπως και κυκλοφορίες τίτλων υπήρξαν προβληματικές σε λειτουργικότητα και ποιότητα εκτύπωσης, καθώς από την άλλη ο κόσμος προχωρούσε μπροστά, και με την βελτίωση των φιλμ πολλοί ερασιτέχνες απολαμβάνοντας μεγαλύτερη οικονομία ή και ταυτόχρονα σοβαρές και εξελιγμένες προτάσεις σε εξοπλισμό λήψης και προβολής μετακόμισαν στα 8 χιλιοστά φροντίζοντας έτσι με μία κίνηση για την τσέπη τους αλλά και την ψυχική τους υγεία.

Η τελική κατάρρευση του κάποτε φιλόδοξου εγχειρήματος ήρθε στο μέσο της δεκαετίας του 60 με την έλευση και του Super8, ενώ λίγα χρόνια αργότερα μια ομάδα φίλων προσπάθησε να αναβιώσει το ήδη πεθαμένο φορμά χωρίς επιτυχία.

Διαβάζοντας αναλυτικότερα το ιστορικό ενός προδιαγεγραμμένου θανάτου, μπορώ να πω πως σε κάποιο σημείο μέχρι που τους λυπήθηκα τους Γάλλους, πράγμα παράξενο για εμένα προσωπικά…

Με τον καιρό το σύστημα πέρασε σχεδόν στη χώρα του καλτ, και σήμερα πάνω από 50 χρόνια αργότερα, υπάρχουν σε όλο τον κόσμο ομάδες και κλάμπ που με τον ένα ή άλλο τρόπο καταφέρνουν να διατηρούν το ζόμπι όρθιο.

Η κάμερα που βλέπετε έρχεται από την αρχή της δεκαετίας του 1950. Τίποτα το ιδιαίτερο, ρίχνεις μέσα την κασέτα και πατάς το κουμπί. Στην αρχή αναρωτιόμουν αν είναι δυνατόν στα πλαίσια της απλοποίησης να μην υπάρχει ούτε μετρητής φιλμ αλλά τελικά αυτός «προβάλλεται» εντός του σκοπεύτρου.

Το σύστημα Webo είχε μοντούρα δικής τους έμπνευσης που αργότερα μετατράπηκε σε στανταρ C, και η κάλυψη του φακού είναι περίπου όσο ενός αντίστοιχου των 16 χιλιοστών, πράγμα που φαίνεται και παρακάτω σε δοκιμή στα m43.

Συγνώμη κύριοι Γάλλοι μου αλλά παραδεχτείτε το, αποτύχατε!

Uskoke · 10 Σεπ 2020

πολύ ωραία φίλτατε αετέ 1 για όσους δεν ξέρουν γερμανικά η τελευταία φώτο δείχνει βουβή μηχανή προβολής με μαγνητόφωνο και τη συσκευή συγχρονισμού! όλες αυτές οι "γκουμούτσες" για να ακούσεις ομιλούσα ταινία! ενώ σήμερα το κάνει απλούστατα ένα κινητό. εδώ βλέπουμε ένα πακέτο με χαρτιά επαφής (κάρα-ρετρό μιας και φυσικά από τα λίγα που βγαίνουν τώρα κανένα δεν είναι επαφής) με την ετικέτα του η οποία είχε σκιστεί και γράφει "χαρτί επαφής, κανονική σκληρότητα, λευκό, λεπτόκοκκο, καρτονέ (διπλού πάχους)". βλέπουμε και λεκέδες από χημικά μιας και ο Θεός ξέρει από που πέρασε το πακέτο αυτό μέχρι να έρθει στα χέρια μου. και βλέπουμε τις σημειώσεις του προηγούμενου ιδιοκτήτη "diaphragm vol open 60 sec belichts" γερμανικά πάντως δεν είναι αυτά μάλλον ολλανδικά είναι και σημαίνει "τέρμα ανοιχτό διάφραγμα 60 δεύτερα εκφώτιση". να πω λίγο πως δούλευε η εκτύπωση εξ επαφής, έβαζες το αρνητικό με το γαλάκτωμα πάντα προς τα κάτω πάνω σε ένα φύλλο χαρτί και το πατίκωνες με ένα γυαλί, στον σκοτεινό θάλαμο εννοείται. άναβες το φως του δωματίου πχ για δέκα δευτερόλεπτα και μετά εμφάνιζες το χαρτί κανονικά. έτσι είχες μια θετική εικόνα με ακριβώς το ίδιο μέγεθος με το αρνητικό σου. γίνεται φυσικά με 135 αρνητικό αλλά καλύτερα με πιο μεγάλα. (πχ μεσαίο φορμά). το πλεονέκτημα ότι δεν θες μεγεθυντήρα. είχα διαβάσει για ένα παλιό φωτογράφο που εκτύπωνε έτσι τις φώτο του με μόνο το φως του δωματίου του. υπάρχουν και κανονικές κοντακτιέρες πολύ βολικές ειδικά για φιλμ 135 που εκτυπώνεις ένα ολόκληρο 36 άρι σε ένα χαρτί πχ 20Χ25 αλλά είναι πολύ ακριβές 120 €. ούτε κουβέντα βέβαια για χαρτί επαφής τώρα παίρνεις το MGIV thw Ilford και είσαι και ευχαριστημένος.

Eagle 1 · 12 Σεπ 2020

Uskoke είπε:
...... εδώ βλέπουμε ένα πακέτο με χαρτιά επαφής (κάρα-ρετρό μιας και φυσικά από τα λίγα που βγαίνουν τώρα κανένα δεν είναι επαφής) με την ετικέτα του η οποία είχε σκιστεί και γράφει "χαρτί επαφής, κανονική σκληρότητα, λευκό, λεπτόκοκκο, καρτονέ (διπλού πάχους)".........

Χαρτί της ORWO!!!! Η εταιρεία έκανε διάφορα προιόντα για φωτογραφία και οικιακό κινηματογράφο. Πολλές από τις μπομπίνες των κινηματογραφικών μηχανών από Αν. Γερμανία που έχω στη συλλογή μου είναι της ORWO. Μπράβο σου που τα βρίσκεις ακόμα αγαπητέ Uskoke!

Συνέχεια με ένα ακόμα μοντέλλο από την γκάμα μηχανών λήψεως της NIZO για φιλμ Ν-8, το Nizo Exposomat-8 Mod-1, παραγωγής από το 1955. Είναι πολύ απλούστερο στη χρήση του από το προηγούμενο, μια και έχει ένα φακό σταθερής εστίασης (Rodenstock Ronar f:1,9/12,5mm) και, κυρίως, έχει κασσέττα για το φιλμ των 16mm για την άνετη εκφώτιση των 2 πλευρών (=Ν-8).

Και στην περίπτωση αυτή φαίνεται το αλαλούμ με τις κασσέττες που ανέφερε παραπάνω ο @chris73 για την περίπτωση της Pathe, μια και η μηχανή έβγαινε σε 3 εκδόσεις:
- την R (κασσέττα Rapider), όπως η συγκεκριμένη
- την M (κασσέττα Kodak) και
- την Τ για ταινία σε ρολό (χωρίς κασσέττα)

Η μηχανή είναι κουρδιστή και διαθέτει φωτόμετρο σεληνίου με ένδειξη στο σκόπευτρο, διάφραγμα 1,9-16, ταχύτητες 1, 16 και 24 καρέ/δευτερόλεπτο καθώς επίσης οπή για τρίποδο, κόστιζε δε το 1958 στη Δυτ. Γερμανία 466 Μάρκα.
Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική, ωστόσο δεν είμαι σίγουρος ότι οι ενδείξεις του φωτομέτρου είναι σωστές.

Eagle 1 · 16 Σεπ 2020

Η Dralowid III/8 είναι μία αρκετά ιδιόμορφη μηχανή προβολής για φίλμ Ν-8. Κατασκευάσθηκε από το 1950 έως τα μέσα της δεκαετίας από την εταιρεία Dralowid Steatit Magnesia, στο Porz της Κολωνίας.

Τη χαρακτηρίζω ιδιόμορφη, διότι είναι στην ουσία μία ξύλινη βαλίτσα, η οποία έχοντας εξωτερικά τα διάφορα κουμπιά χειρισμού (έναρξη λειτουργίας, φωτισμός, εστίαση φακού, κίνηση φίλμ μπρος, πίσω κλπ.) κάνει την προβολή εντελώς κλειστή, με μόνο ανοικτό το καπάκι που προστατεύει τον φακό. Ανοίγει κανείς την "πόρτα" της δεξιάς πλευράς (αυτής προς την κατεύθυνση προβολής), φορτώνει στο εσωτερικό της το φίλμ (δέχεται έως 60 μέτρα μπομπίνα), κλείνει πάλι την πλαινή πόρτα και αρχίζει με τη μηχανή από παντού κλειστή την προβολή! Λειτουργεί δηλαδή σαν κλειστή καμπίνα.

Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά, ιδίως η ουσιαστική μείωση του θορύβου της προβολής αλλά και της διάχυσης του φωτός (μόνον επάνω από τη λάμπα υπάρχει μία μικρή σχάρα για εξαερισμό). Δεν βλέπει ούτε ακούει κανείς τις μπομπίνες να γυρίζουν. Η πλευρική πόρτα από την άλλη πλευρά χρησιμεύει για πρόσβαση στα μηχανικά μέρη και συντήρηση (αλλαγή λάμπας κλπ.). Η εταιρεία πήρε 6 πατέντες για τη μηχανή αυτή.

Η λάμπα της είναι των 15 Volt, 60 Watt και ο φακός της είναι ο Dralotar III, 1:1,4 f:22mm. Ενώ το περίβλημα της "βαλίτσας " είναι ξύλινο τα μηχανικά μέρη είναι ενσωματωμένα σε βακελίτη και μέταλλο. Η μηχανή διετίθετο σε 5 χρώματα: Πράσινο, μπλε, κόκκινο, μαύρο και καφέ (η δική μου). Το βασικό σκεπτικό της εταιρείας ήταν η κατασκευή μιας απλής και φτηνής μηχανής, κόστιζε μόλις 200 Μάρκα Δυτ. Γερμανίας.

Και λίγα λόγια για την εταιρεία: Ιδρύθηκε το 1904 στο Teltow του Βερολίνου σαν εργοστάσιο πορσελάνης, όχι όμως για οικιακά ήδη, αλλά για εξαρτήματα ηλεκτρισμού (μονωτικά από πορσελάνη κλπ.). Το όνομά της προέρχεται από τις λέξεις Drahtloser Widerstand (=Dralowid) που σημαίνει ασύρματη αντίσταση. Είχε πατεντάρει την ηλεκτρική αντίσταση από πορσελάνη με άνθρακα μέσα. Κατασκεύαζε και άλλα προιόντα για την ηλεκτρική βιομηχανία και αργότερα συνενώθηκε με την εταιρεία Steatit Magnesia AG που κατασκεύαζε εξαρτήματα για λάμπες καρβιδίου, όπου τα υποπροιόντα αλέθονταν και χρησιμοποιούνταν στις πορσελάνες. Το 1937 κατασκεύασε μία μηχανή οικιακής προβολής για 8 χιλιοστά, πολύ φθηνή (κάτω από 100 Μάρκα) με πολλές καινοτομίες, μια και αποτελείτο από 3 μέρη και ήταν εύκολη στη μεταφορά: Τη βάση την αποτελούσε ο μετασχηματιστής, επάνω του έμπαινε το σώμα του προβολέα (που είχε και τη μία μπομπίνα φίλμ) με 3 υποδοχές σαν μπρίζα και τέλος στερεωνόταν ένα σύρμα που έπαιρνε την άλλη μπομπίνα. κατασκευάσθηκαν πάνω από 10.000 τεμάχια και μετά σταμάτησε η παραγωγή λόγω του πολέμου. Μετά τον πόλεμο το εργοστάσιο κρατικοποιήθηκε από την Αν. Γερμανία, ενώ η Steatit Magnesia εγκαταστάθηκε στην Κολωνία και παρήγαγε το μοντέλο Dralowid III/8. Επίσης το 1953 κατασκεύασε μία μηχανή λήψεως, τη Dralowid-Reporter, η οποία κουρδίζονταν με σχοινάκι που το τραβούσε κανείς (το κούρδισμα γινόταν έτσι γρηγορότερα). Όμως, πολύ προτού εμφανισθεί το φίλμ S-8 η εταιρεία σταμάτησε την παραγωγή στον τομέα του οικιακού κινηματογράφου και το όνομα Dralowid εξαφανίσθηκε από τον χώρο. Συνέχισε να παράγει προιόντα για ηλεκτρικό εξοπλισμό, ενσωματώθηκε το 1971 με την AEG και από το 1985 συνεχίζει τις δραστηριότητές της ως Hoechst Ceram Tec AG.

Eagle 1 · 9 Οκτ 2020

Συνέχεια με μία μηχανή λήψεως από την Ιαπωνία, την Sekonic Zoom 8. Η κατασκευάστρια εταιρεία ιδρύθηκε το 1951 με την επωνυμία Seiko Electric Industries Co και το 1960 μετονομάσθηκε σε Sekonic, επωνυμία που διατηρεί έως σήμερα. Είναι γνωστή κυρίως για τα φωτόμετρα που κατασκευάζει τόσο με την δική της ονομασία όσο και με άλλες, π.χ. Hanimex. τα οποία χρησιμοποιούνται αυτόνομα ή σε άλλες μηχανές. Ενδεικτικό της ποιότητάς τους είναι το γεγονός, ότι φωτόμετρά της χρησιμοποιήθηκαν σε αποστολές του διαστημικού λεωφορείου.

Τη 10ετία του 1960 κατασκεύασε και μερικά μοντέλα μηχανών λήψεως και προβολής για τον οικιακό κινηματογράφο μεταξύ των οποίων και η μηχανή που παρουσιάζεται στη συνέχεια.

Η μηχανή διακρίνεται για την στιβαρή κατασκευή της, χρησιμοποιεί φίλμ Ν-8 και είναι ρεφλέξ με ένδειξη φωτομέτρου στο σκόπευτρο. Η κίνηση του φίλμ γίνεται με ελατήριο, ο δε φακός της Resonar 1:1,8 f=10-30mm έχει 3x ζουμ και διάφραγμα 1,8-22. Οι ταχύτητες είναι 12, 16 (στάνταρντ), 24 και 32 καρέ/δευτερόλεπτο.
Διαθέτει μετρητή φίλμ, οπή για ντεκλασέρ και για τρίποδο/λαβή, η οποία όταν προσαρμοσθεί στο σώμα της μηχανής πιέζει μηχανικά (με μοχλούς) τον διακόπτη για λήψη.
Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική, ωστόσο δεν είμαι σίγουρος ότι οι ενδείξεις του φωτομέτρου μετά από τόσα χρόνια είναι σωστές.

Eagle 1 · 28 Οκτ 2020

Συνέχεια με μία AGFA Movexoom 10 Sound mos Electronic, το τελευταίο μοντέλο ομιλούσας μηχανής λήψεως οικιακού κινηματογράφου για φίλμ S-8 που έβγαλε η εταιρεία. Παρήχθη στο διάστημα 1976-77 και διέθετε ότι επιθυμούσε ο ερασιτέχνης κινηματογραφιστής.
Συνοπτικά τα βασικότερα:

Φακός Agfa Variostar Makro 1:1,8/ 6-60mm, 10x ζουμ, ηλεκτρικό δύο ταχυτήτων.
Δυνατότητα Fade in-out, επαναφωτισμό του φίλμ, ταχύτητες 1 καρέ (σε διάφορα δευτερόλεπτα για τρικ), 9, 18, 24 και 54 καρέ ανά δευτερόλεπτο για αργή κίνηση.
Σκόπευτρο ρεφλέξ με διόρθωση παράλαξης για κοντινές λήψεις, ενσωματωμένο αυτόματο φωτόμετρο με ένδειξη στο σκόπευτρο και διάφορες ρυθμίσεις ήχου.
Σπαστή λαβή για ευκολότερη μεταφορά, οπή για ντεκλασέρ και τρίποδο, προσαρμογή του σκόπευτρου για μύωπες, φίλτρο ημέρας.

Να σημειωθεί, ότι ο τύπος "mos" σήμαινε Metal Oxid Semiconductor, δηλαδή είχε τα πρωτοποριακά για την εποχή τυπωμένα κυκλώματα (integrated circuit) στα ηλεκτρονικά της, κάτι που η AGFA πρόβαλε ως ποιοτικό χαρακτηριστικό της μηχανής για αποφυγή βλαβών, δίνοντας εγγύηση 3 ετών.

Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική.

Uskoke · 28 Οκτ 2020

πολύ ωραίο αετέ 1 το ίδιο (MOS) είχε και ο Commodore 64 και επίσης το διαφήμιζαν πολύ στα '80ς. Ο επεξεργαστής του αν δεν κάνω λάθος (6502) ήταν φτιαγμένος με αυτήν την τεχνολογία. Τώρα βέβαια ακόμη και οι επεξεργαστές των κινητών έχουν δισεκατομμύρια τρανζίστορ χωρίς να μας κάνει καθόλου εντύπωση ενώ ο κορυφαίος επεξεργαστής των '80ς 68000 είχε....68000 τρανζίστορ. προφανώς με τους υπολογιστές της προηγούμενης γενιάς φτιάχνουν τους επεξεργαστές της επόμενης γιατί σίγουρα κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να βγάλει άκρη με δισεκατομμύρια τρανζίστορ.

spiretos68 · 14 Νοέ 2020

Eagle 1 είπε:
Συνέχεια με μία μηχανή λήψεως από την Ιαπωνία, την Sekonic Zoom 8. Η κατασκευάστρια εταιρεία ιδρύθηκε το 1951 με την επωνυμία Seiko Electric Industries Co και το 1960 μετονομάσθηκε σε Sekonic, επωνυμία που διατηρεί έως σήμερα. Είναι γνωστή κυρίως για τα φωτόμετρα που κατασκευάζει τόσο με την δική της ονομασία όσο και με άλλες, π.χ. Hanimex. τα οποία χρησιμοποιούνται αυτόνομα ή σε άλλες μηχανές. Ενδεικτικό της ποιότητάς τους είναι το γεγονός, ότι φωτόμετρά της χρησιμοποιήθηκαν σε αποστολές του διαστημικού λεωφορείου.

Τη 10ετία του 1960 κατασκεύασε και μερικά μοντέλα μηχανών λήψεως και προβολής για τον οικιακό κινηματογράφο μεταξύ των οποίων και η μηχανή που παρουσιάζεται στη συνέχεια.

Η μηχανή διακρίνεται για την στιβαρή κατασκευή της, χρησιμοποιεί φίλμ Ν-8 και είναι ρεφλέξ με ένδειξη φωτομέτρου στο σκόπευτρο. Η κίνηση του φίλμ γίνεται με ελατήριο, ο δε φακός της Resonar 1:1,8 f=10-30mm έχει 3x ζουμ και διάφραγμα 1,8-22. Οι ταχύτητες είναι 12, 16 (στάνταρντ), 24 και 32 καρέ/δευτερόλεπτο.
Διαθέτει μετρητή φίλμ, οπή για ντεκλασέρ και για τρίποδο/λαβή, η οποία όταν προσαρμοσθεί στο σώμα της μηχανής πιέζει μηχανικά (με μοχλούς) τον διακόπτη για λήψη.
Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική, ωστόσο δεν είμαι σίγουρος ότι οι ενδείξεις του φωτομέτρου μετά από τόσα χρόνια είναι σωστές.

Προβολή συνημμένου 216735 Προβολή συνημμένου 216736 Προβολή συνημμένου 216737 Προβολή συνημμένου 216738 Προβολή συνημμένου 216739 Προβολή συνημμένου 216740 Προβολή συνημμένου 216741 Προβολή συνημμένου 216742 Προβολή συνημμένου 216743 Προβολή συνημμένου 216744 Προβολή συνημμένου 216745 Προβολή συνημμένου 216746

Γειά σας θα ήθελα να ρωτήσω κάτι έχω μηχανή προβολής super 8 μάρκας chinon και ψάχνω λαμπα που θα μπορούσα να βρω ξέρει κανείς; η λάμπα είναι

100 what 12 volt ευχαριστώ πολύ.

Uskoke · 14 Νοέ 2020

βάλε μια φώτο της παλιάς λάμπας ή το σημείο όπου μπαίνει στον προβολέα 100 βατ 12 βολτ είναι πολύ συνηθισμένο εγώ βρήκα υπερσπάνια για τον σοβιετικό προβολέα μου.

spiretos68 · 15 Νοέ 2020

βάλε μια φώτο της παλιάς λάμπας ή το σημείο όπου μπαίνει στον προβολέα 100 βατ 12 βολτ είναι πολύ συνηθισμένο εγώ βρήκα υπερσπάνια για τον σοβιετικό προβολέα μου.

Eagle 1 · 23 Νοέ 2020

Συνέχεια με μία NIZO S8L, όπου η εταιρεία είχε ήδη γίνει θυγατρική της Braun AG Frankfurt, για φίλμ S-8 που έβγαλε η εταιρεία. Παρήχθη στο διάστημα 1966-67 και διακρίνεται για την ποιοτική της κατασκευή καθώς επίσης για τις πολλές διευκολύνσεις που προσέφερε στον ερασιτέχνη κινηματογραφιστή για την εποχή εκείνη.

Συνοπτικά τα βασικότερα:

Φακός Schneider-Kreuznach Variogon 1:1,8/8-40mm, 4x ζουμ, ηλεκτρικό.

Σκόπευτρο ρεφλέξ, ενσωματωμένο φωτόμετρο με ένδειξη στο σκόπευτρο που ρύθμιζε αυτόματα το διάφραγμα, το οποίο μπορούσε να απενεργοποιηθεί και η ρύθμιση του διαφράγματος να γίνεται χειροκίνητα παρέχοντας τη δυνατότητα Fade in-out.

Ταχύτητες 1 καρέ (με χρήση ντεκλασέρ), 18 και 24 καρέ ανά δευτερόλεπτο.

Σπαστή λαβή για ευκολότερη μεταφορά, 2 οπές για ντεκλασέρ (συνεχή λήψη και 1 καρέ) και τρίποδο, προσαρμογή του σκόπευτρου για μύωπες, φίλτρο ημέρας, μετρητή φίλμ.

Η μηχανή είναι λειτουργική (με 4 μπαταρίες ΑΑ στη λαβή) εκτός από το φωτόμετρο που λειτουργεί με την ειδική μπαταρία-κουμπί που δεν παράγεται πλέον σήμερα, είχε δε μέσα της ξεχασμένο φίλμ που δεν έχει εκφωτισθεί καθόλου ή μόνο μερικώς.

Eagle 1 · 30 Νοέ 2020

Συνέχεια με μία Siemens CII, το μεταγενέστερο μοντέλο από αυτό που παρουσίασε σε προηγούμενες σελίδες ο chris73. H μηχανή παίρνει φίλμ 16 mm σε κασσέττα, και παρήχθη στο διάστημα 1938-1940, καθώς επίσης και μεταπολεμικά στο διάστημα 1947-1950. Η συγκεκριμένη πρέπει να κατασκευάσθηκε προπολεμικά, μια και έχει φακό Meyer Goerlitz, ο οποίος μεταπολεμικά κατασκευαζόταν στην Ανατολική Γερμανία, όπου η εταιρεία Meyer-Optik ενσωματώθηκε στο Kombinat VEB Pentacon. Ίσως ο φίλτατος chris73 να μπορεί να τη χρονολογήσει, ο σειριακός αριθμός του φακού είναι: 978160.

Η μηχανή χαρακτηρίζεται από την ποιοτική και στιβαρή κατασκευή της, φέρει δε φακό Meyer Goerlitz Optimat F:1,5 f=2.
Εστιάζει από 0,5m - άπειρο, όπου η εστίαση γίνεται από το σκόπευτρο, έχοντας στο μέσο κίτρινο πλαίσιο που βοηθά να συμπέσουν οι δύο εικόνες του αντικειμένου που θα κινηματογραφηθεί. Η παράλλαξη για κοντικές λήψεις διορθώνεται αυτόματα στο σκόπευτρο.
Έχει διάφραγμα από 1,5-16 και ταχύτητες 1, 8, 16, 24 και 64 καρέ/δευτερόλεπτο.
Επίσης διαθέτει 2 οπές για ντεκλασέρ (για συνεχή λήψη και για 1 καρέ), καθώς επίσης οπή για τρίποδο.
Η μεταφορά του φιλμ γίνεται με ελατήριο, όπου με ένα κούρδισμα εκφωτίζονται 6 μέτρα φιλμ.
Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική.

chris73 · 5 Δεκ 2020

Από αυτά που γράφονται ο αριθμός σειράς είναι κάπου στη μετάβαση.

Από την άλλη Meyer με το όνομά τους κατασκευάζονταν μέχρι κάπου το 1970, όμως ψάχνοντας λίγο μερικές μεταπολεμικές που είδα είχαν όλες φακό της Schneider οπότε μάλλον αυτή θα είναι από κάπου στην αρχή του πολέμου.

Αν θες να δεις τον αριθμό σειράς της μηχανής (όχι πως έχω βρει στοιχεία) αυτό είναι κάτω από αυτό το πράγμα που πατάει το φιλμ. Για να βγει πατάς αυτό που είναι σαν κουμπάκι πίσω από την λάμα στη φωτο και δεν την αφήνει να πάει πιο πίσω, και τραβάς το κομμάτι προς τα πίσω.

Η δική μου έχει αριθμό σειράς 18.255

Uskoke · 5 Δεκ 2020

@chris73 : αφού λέει "made in Germany" λογικά πρέπει να είναι πριν την ίδρυση της Ανατ. Γερμανίας δηλ. το '49 νομίζω.
@Eagle 1 : σκέφτεσαι να κάνεις κάτι μ' αυτό το Kodachrome ή να το κρατήσεις ως έχει ως σουβενίρ; Μπορείς βέβαια να το τραβήξεις όλο και να δοκιμάσεις να το εμφανίσεις με μια α/μ εμφάνιση. μιας και μετά το θάνατο του Kodachrome κανονική εμφάνιση από την Kodak, φυσικά δεν παίζει. μια ID-11 ή D-76 κάνει γύρω στα 7,5 ευρώ και ένα μπουκάλι στερέωση άλλο τόσο. όλο και κάτι θα βγει. εγώ προσωπικά θα το κρατούσα για τις επόμενες γενιές. να σημειωθεί ότι η λήψη με αυτή την κασέτα φιλμ είναι 2-3 λεπτά!

chris73 · 5 Δεκ 2020

Είχε και πριν τον πόλεμο "Made in Germany".
Βλέπω ξέχασα να ανεβάσω μια κινηματογραφική που εκεί φαίνεται. Σήμερα-αύριο θα το κάνω.
Προς το παρών να μία Kodak Retina του 1934-35 Που τώρα είναι στο eBay.

chris73 · 5 Δεκ 2020

Eumig C4: Σημεία των καιρών

Με αφορμή αυτή τη μπαρουτοκαπνισμένη μικρή, να και μία ακόμη αναφορά στην Eumig.

Μπορεί να μοιάζει σαν να γύρισε από το Βιετνάμ, μπορεί να έχει χρησιμοποιηθεί ίσως και μετά την λήξη του, κάποιος προκάτοχος χάραξε ακόμη και το όνομα του επάνω, είναι μερεμετισμένη, χτυπημένη, αλλά έλα όμως που ακόμη δεν λέει να το βάλει κάτω και λειτουργεί κανονικότατα.

Όλα αυτά τα παραπάνω μπορεί να την κάνουν να χάνει την όποια συλλεκτική αξία που έτσι και αλλιώς δεν απέκτησε ποτέ. Και είναι παράξενο αυτό, καθώς από την μια είναι η πρώτη της κατηγορίας των 8 χιλιοστών στην οποία τοποθετήθηκε ηλεκτρικός κινητήρας και επιπλέον σύμφωνα με το μουσείο της Eumig από την γραμμή παραγωγής προέκυψε σχετικά περιορισμένος αριθμός αυτών -11700 μονάδες.

Τα σημεία –εκείνων- των καιρών
Επιπλέον με διάστημα παραγωγής μεταξύ 1937 και 1939 η Βιενέζικη C4 μπορεί να βρεθεί με ταμπέλα «Made in Austria» αλλά και «Made in Germany», για κατασκευές –όπως και η υποφαινόμενη- που προέκυψαν μετά την προσάρτηση της Αυστρίας στην Γερμανία το 1938.

Η C4 είναι μια απλή point and shoot κατασκευή, και το μόνο που είχε να κάνει κάποιος πριν πατήσει το κουμπί ήταν να ρυθμίσει το διάφραγμα. Και ως τέτοια προωθήθηκε όταν παρουσιάστηκε, στοιχίζοντας τα μισά χρήματα από την κουρντιστή και με κάπως περισσότερες δυνατότητες αδελφή της παρά την πρωτοποριακή εφαρμογή του ηλεκτρικού μοτέρ.

Και αυτή όπως και άλλες κατασκευές της εταιρίας διαχρονικά θα έλεγα, δεν έχει να παρουσιάσει κανένα φοβερό desgn, ή σημασία στην λεπτομέρεια φινιρίσματος, όμως είναι κατασκευασμένη για να αντέξει πολλά όπως το έχει αποδείξει και η ταλαιπωρημένη 80χρονή που βλέπετε. Respect.

Ο φακός της είναι 12,5 χιλιοστών σταθερής εστίασης, και πρέπει να έχουν χρησιμοποιηθεί οπτικά διαφόρων κατασκευαστών στο διάστημα παραγωγής της. Η συγκεκριμένη φέρει φακό της Αυστριακής (ή μήπως Γερμανικής-ανάλογα την χρονολογία) Reichert, που υφίσταται ακόμη και σήμερα.

Η Reichert υπήρξε μια επιτυχημένη εταιρία κατασκευής μικροσκοπίων αρχικά και λοιπών οπτικών αργότερα, και ιδρύθηκε το 1876 από τον Carl Reichert στη Βιέννη.
Ο κύριος Carl είχε περάσει νωρίτερα και από τη Leitz ενώ σύντομα βρέθηκε να είναι και κουνιάδος του Ernst Leitz του πρώτου (αφού πρώτα έγινε και ο ίδιος εργοστασιάρχης

)

Οκ, απλή είναι αλλά μετά από δύο μήνες που αποφάσισα να την ξαναμαζέψω όχι πως και δεν κόλλησα λίγο.

Eagle 1 · 13 Δεκ 2020

chris73 είπε:
Από αυτά που γράφονται ο αριθμός σειράς είναι κάπου στη μετάβαση.

Από την άλλη Meyer με το όνομά τους κατασκευάζονταν μέχρι κάπου το 1970, όμως ψάχνοντας λίγο μερικές μεταπολεμικές που είδα είχαν όλες φακό της Schneider οπότε μάλλον αυτή θα είναι από κάπου στην αρχή του πολέμου.

Αν θες να δεις τον αριθμό σειράς της μηχανής (όχι πως έχω βρει στοιχεία) αυτό είναι κάτω από αυτό το πράγμα που πατάει το φιλμ. Για να βγει πατάς αυτό που είναι σαν κουμπάκι πίσω από την λάμα στη φωτο και δεν την αφήνει να πάει πιο πίσω, και τραβάς το κομμάτι προς τα πίσω.

Η δική μου έχει αριθμό σειράς 18.255

Uskoke είπε:
]@Eagle 1[/USER] : σκέφτεσαι να κάνεις κάτι μ' αυτό το Kodachrome ή να το κρατήσεις ως έχει ως σουβενίρ; Μπορείς βέβαια να το τραβήξεις όλο και να δοκιμάσεις να το εμφανίσεις με μια α/μ εμφάνιση. μιας και μετά το θάνατο του Kodachrome κανονική εμφάνιση από την Kodak, φυσικά δεν παίζει. μια ID-11 ή D-76 κάνει γύρω στα 7,5 ευρώ και ένα μπουκάλι στερέωση άλλο τόσο. όλο και κάτι θα βγει. εγώ προσωπικά θα το κρατούσα για τις επόμενες γενιές. να σημειωθεί ότι η λήψη με αυτή την κασέτα φιλμ είναι 2-3 λεπτά!

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πληροφορίες φίλτατε @chris73 , ακολούθησα τις οδηγίες σου και βρήκα τον αριθμό σειράς της συγκεκριμένης μηχανής, είναι: 58434. Θα χαρώ αν ξέρεις κάτι παραπάνω.

Μου άρεσε πάρα πολύ και η Eumig που παρουσίασες και με εντυπωσίασε η συντήρηση που της έκανες! Λεπτουργός! Μακάρι να είχα τις γνώσεις σου και τις ικανότητές σου, τουλάχιστον 5 από τις μηχανές (φωτογραφικές και κινηματογραφικές) που έχω θέλουν τέτοιο λύσιμο/δέσιμο για συντήρηση και επαναφορά της λειτουργίας τους. Σε μία φωτογραφική που επιχείρησα άνοιγμα (παρά που έχω κατάλληλα εργαλεία) ξεπετάχτηκε ήδη στα αρχικά στάδια ένα ελατήριο και 2-3 τμήματα του μηχανισμού της* που με ζόρι τα βρήκα στο πάτωμα, τα τοποθέτησα πάλι όπως-όπως και την ξαναβίδωσα χωρίς να προχωρήσω στα ενδότερα....
* Ένα κόντεψε να μου βγάλει το μάτι, δεν φορούσα τα προστατευτικά γυαλιά που έχω, βλέπεις δεν περίμενα κάτι τέτοιο....

@Uskoke : Θα ήθελα πολύ να βάλω το φίλμ στην παλιά μου Canon και να το τραβήξω (όλο ή το υπόλοιπο), αλλά το θέμα της εμφάνισης είναι για εμένα πρόβλημα. Μου είχες συστήσει εσύ τα απαιτούμενα υγρά, επίσης ο @chris73 ένα Tank που θα μπορούσε να πάρει και S-8, είχα μπει σε διαδικασία ξεκινήματος, αλλά τελικά δεν το τόλμησα, τουλάχιστον προς το παρόν. Διάβασα και για εμφάνιση με καφενόλ που γράψατε, αλλά μάλλον ξεφεύγει από τις δυνατότητές μου. Μένει μαζί με τα άλλα που βρέθηκαν στις μηχανές ως σουβενίρ και βλέπουμε. Τα τύλιξα με ρυζόχαρτο και από επάνω αλουμινόχαρτο και τα έχω σε στεγνό ντουλάπι που κλείνει ερμητικά.

Uskoke · 13 Δεκ 2020

@Eagle 1 : και εγώ δεν θα στο πρότεινα, γιατί το κέρδος είναι αμφίβολο και θα δεις άγνωστα πρόσωπα και (στην καλύτερη περίπτωση) σε α/μ και φυσικά, χωρίς ήχο. δεν ξέρω πως συμπεριφέρεται το Kodachrome (και μάλιστα ληγμένο εδώ και 50 χρόνια) σε μια, έστω, λεπτόκοκκη, ασπρόμαυρη εμφάνιση, όταν μάλιστα οι κατασκευαστές λένε πάντα: να εμφανιστεί το συντομότερο δυνατό μετά την έκθεση. εγώ θα σου πρότεινα να τα βάλεις σε (κατά προτίμηση) μαύρες σακούλες τις οποίες θα κλείσεις ερμητικά. δεν σου λέω να τα βάλεις στο ψυγείο γιατί δεν έχει ιδιαίτερο νόημα. ακόμη και με καφενόλ θα χρειαστεί στερέωση. αν θες πάντως να πειραματιστείς το macodirect έχει super 8 και ασπρόμαυρο και έγχρωμο, το έγχρωμο όμως είναι Ektachrome που εμφανίζεται κανονικά με Ε-6 αλλά πάλι πρόβλημα. πρέπει να το στείλεις σε ειδικό εργαστήριο το οποίο σίγουρα θα υπάρχει κάπου μακριά (σε μεγάλες πόλεις ίσως). κι εγώ θαυμάζω τον @chris73 δοκίμασα κι εγώ να ανοίξω την canon μου αλλά μόλις αντιλήφθηκα ότι θα είναι πολύ δύσκολο και πάνω από τις δυνατότητες μου η επισκευή (άσε που σίγουρα θα ήθελε κάποιο ανταλλακτικό όπως γίνεται σχεδόν πάντα) αποφάσισα να τη στείλω στην αντιπροσωπεία να γίνει σωστά η δουλειά μιας και δεν είναι συλλεκτική αλλά την χρησιμοποιώ κανονικά και είναι και η μοναδική μου μηχανή (μετά την κατάσχεση της ψηφιακής μου από το ανιψάκι μου).(ουπς) edit: ακόμη και το α/μ σούπερ 8 είναι αντιστρεπτό και όχι, φυσικά, αρνητικό μιας και για να προβληθεί με μηχανή προβολής δεν μπορεί να είναι αρνητικό οπότε θέλει ειδική εμφάνιση αντιστροφής σε φυσικά, ειδικό τανκ για σούπερ 8, και με ειδικά χημικά τα οποία έχουν θειικό οξύ και υπερμαγγανικό κάλιο. δεν θα στο πρότεινα.

Eagle 1 · 31 Δεκ 2020

Συνέχεια με μία Canon Cine Canonet-8. Η κατασκευή της άρχισε το 1963 και απεικονίζει την προσπάθεια της Canon να εισάγει στην αγορά του φίλμ Ν-8 μηχανές λήψεως ανώτερης κλάσης σε μειωμένες τιμές.

Η μηχανή διακρίνεται για την συμπαγή κατασκευή της, κάτι που πέτυχε η Canon με την κατασκευή μικρού σε μέγεθος φακού και χρήση μικρομοτέρ. Η μεταφορά του φίλμ γίνεται με μοτέρ που κινείται από 3 μπαταρίες ΑΑ των 1,5V, ενώ το αυτόματο φωτόμετρο παίρνει ρεύμα από τις γνωστές μπαταρίες/κουμπιά υδραργύρου που δεν κατασκευάζονται πλέον.

Ο φακός της είναι ο ιδιαίτερα συμπαγής Canon Zoom Lens C-8, 11 στοιχείων σε 7 ομάδες, 1:1,8 f=10-35mm (=2,5x χειροκίνητο ζουμ) και διάφραγμα 1,8-22. Εστιάζει χειροκίνητα από 1,2μ. έως άπειρο.
Οι ταχύτητες είναι 1, 12, 16 (στάνταρντ) και 24 καρέ/δευτερόλεπτο.
Το φωτόμετρο είναι αυτόματο με ένδειξη στο σκόπευτρο ενώ παρέχεται δυνατότητα και χειροκίνητης ρύθμισης.
Διαθέτει μετρητή φίλμ (με ένδειξη και στο σκόπευτρο), 2 οπές για ντεκλασέρ (για συνεχή λήψη ή για 1 καρέ), οπή για τηλεχειρισμό, υποδοχή για προβολέα, και οπή για τρίποδο/λαβή. Το σκόπευτρο ρυθμίζεται για μύωπες.

Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική, ωστόσο δεν μπόρεσα να δοκιμάσω τις ενδείξεις του φωτομέτρου λόγω της ειδικής μπαταρίας.