Μία από τις πλέον απαιτητικές κινηματογραφικές μηχανές των πρώτων μεταπολεμικών χρονων σε φίλμ N-8 είναι και η NIZO Heliomatic-8 S2R. Κατασκευασμένη στο Μόναχο της Γερμανίας από την ΝΙΖΟ διέθετε ότι επιθυμούσε ο ερασιτέχνης κινηματογραφιστής της εποχής εκείνης.
Η ΝΙΖΟ ήταν το ακρωνύμιο της εταιρείας Niezoldi und Krämer (από τα αρχικά των εταίρων Georg Niezoldi και Georg Krämer). Ιδρύθηκε το 1925 και κατασκεύαζε ποιοτικές μηχανές για τον οικιακό κινηματογράφο, έως το 1963 που αγοράσθηκε από την Braun GmbH, οπότε και συνέχισε την παραγωγή ως θυγατρική εταιρεία. Το 1980 πουλήθηκε μαζί με το τμήμα φωτογραφικών της Braun στην Bauer, η οποία ανήκε στην Robert Bosch και σε λίγο σταμάτησε η παραγωγή για τους γνωστούς λόγους (βλ. παραπάνω).
Το μοντέλο αυτό παρήχθη την περίοδο 1951-1961, όπου η συγκεκριμένη μηχανή έχει μία ιδιαιτερότητα που την κατατάσσει στις πλέον πρώιμες. Αναγράφει ανάγλυφα στον χώρο του ελατηρίου "Made in Germany - U.S. Zone",μια και το Μόναχο ανήκε στην Αμερικάνικη Ζώνη Κατοχής. H ένδειξη αυτή χρησιμοποιήθηκε έως το 1949, όταν και ιδρυθηκε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η ένδειξη στα προιόντα σταδιακά έγινε πλέον Made in West Germany ή Made in BRD, ωστόσο το U.S.-Zone διατηρήθηκε για μικρό διάστημα ακόμη, μετά το 1949.
Η μηχανή διακρίνεται για την ποιοτική και στιβαρή κατασκευή της (ζυγίζει γύρω στο 1,5kg), καθώς επίσης για το σύστημα 2 φακών που έχει (ευρυγώνιο και ζουμ), οι οποίοι μαζί με το φωτόμετρο σεληνίου από πάνω τους είναι συνδεδεμένοι μεταξύ τους με ένα περίπλοκο σύστημα γραναζιών, ενώ παράλληλα γλυστράνε σε ράγιες μπαίνοντας προστά από το παραθυράκι έκθεσης του φίλμ ανάλογα με τις επιθυμίες του κινηματογραφιστή (ευρυγώνια λήψη ή κοντινή). Οι φακοί δεν αλλάζουν, ωστόσο με βιδωτά επιθέματα φακών επάνω τους μπορούν να γίνουν πιό ευρυγώνιοι ή να πάρουν φίλτρα. Ανάλογα με τον φακό διορθώνεται στο σκόπευτρο αυτόματα η παράλλαξη, προσαρμόζεται το εύρος του παραθύρου, ενώ δίδεται ένδειξη του φωτομέτρου και της προσαρμογής του διαφράγματος ανάλογα με το γύρισμα του αντίστοιχου δακτυλίου στον εκάστοτε φακό. Να σημειωθεί ότι το σκόπευτρο είναι διπλό, αφενός κανονικά στο πίσω μέρος της μηχανής και αφετέρου στο πλάι της μηχανής. Το δεύτερο είναι για "κρυφή" κινηματογράφιση, μια και ο κινηματογραφιστής δεν βλέπει στην ευθεία το θέμα του (Με άλλα λόγια κοιτάει μπροστά και κινηματογραφεί στα πλάγια). Θυμάμαι ότι για τέτοιο σκοπό υπήρχαν και επιθέματα φακών σε στυλ τηλεφακού για ρεφλέξ φωτογραφικές μηχανές (λεγότανε "κλέφτης"), όπου με καθρέφτη και οπή στα πλάγια του επιθέματος ο φωτογράφος έκανε πως φωτογραφίζει μπροστά, ενώ στην ουσία φωτογράφιζε δίπλα του (αριστερά του ή δεξιά του).
Οι φακοί της μηχανής είναι Rodenstock Heligon 1:1,5/12,5mm και Rodenstock Euron 1:2,8/37,5mm, οι ταχύτητες 1 καρέ για τίτλους και τρικ, 16 καρέ/δευτερόλεπτο, 32 και 64 για αργή κίνηση. Η χειροκίνητη εστίαση είναι 0,20μ-άπειρο, η δε μεταφορά του φίλμ γίνεται με ελατήριο. Είναι δυνατή η οπισθοδρόμηση του φίλμ με μανιβελάκι για τη δημιουργία ειδικών εφφέ. Επίσης έχει μετρητή φιλμ και οπή για ντεκλασέρ όπως και για τρίποδο ή για λαβή με σκανδάλη. Η μηχανή είναι πλήρως λειτουργική, ωστόσο δεν είμαι σίγουρος για τις ενδείξεις του φωτομέτρου μετά από τόσα χρόνια.
Η μηχανή όταν βγήκε στην αγορά ήταν ακριβή και κόστιζε στη Γερμανία 995 Δυτ.Μάρκα.
