Παλιές φωτογραφίες της Ελλάδας.

Στα Τρίκαλα έχω πάει μόνο δύο φορές, τη μια παιδί και την άλλη φοιτητής στο ΕΜΠ. Λίγες μέρες κάθε φορά, και ελάχιστα θυμάμαι πέρα από το ότι μου είχε αρέσει πολή η πόλη. Είχε επίπεδους δρόμους με πολλά ποδήλατα (η κωμόπολη που έμενα μικρός είχε όλο ανηφοροκατηφόρες και μου έβγαινε η γλώσσα με το ποδήλατο που είχα), είχε τον Ληθαίο με ένα σωρό γέφυρες (η κωμόπολη που έμενα μικρός ήταν πολύ ξερή, το καλοκαίρι υπήρχε μεγάλο πρόβλημα νερού) και είχε ένα ωραίο κάστρο με ρολόι (η κωμόπολη που έμενα μικρός είχε κάστρο ερειπωμένο χωρίς τίποτε μέσα).

Αποφασίζω ότι αν ποτέ υπάρξω Ελλάδα για πολύν καιρό θα πάω να περάσω αρκετές μέρες στα Τρίκαλα να δω αν θα μ' αρέσουν ακόμη.
 
Στα Τρίκαλα έχω πάει μόνο δύο φορές, τη μια παιδί και την άλλη φοιτητής στο ΕΜΠ. Λίγες μέρες κάθε φορά, και ελάχιστα θυμάμαι πέρα από το ότι μου είχε αρέσει πολή η πόλη. Είχε επίπεδους δρόμους με πολλά ποδήλατα (η κωμόπολη που έμενα μικρός είχε όλο ανηφοροκατηφόρες και μου έβγαινε η γλώσσα με το ποδήλατο που είχα), είχε τον Ληθαίο με ένα σωρό γέφυρες (η κωμόπολη που έμενα μικρός ήταν πολύ ξερή, το καλοκαίρι υπήρχε μεγάλο πρόβλημα νερού) και είχε ένα ωραίο κάστρο με ρολόι (η κωμόπολη που έμενα μικρός είχε κάστρο ερειπωμένο χωρίς τίποτε μέσα).

Αποφασίζω ότι αν ποτέ υπάρξω Ελλάδα για πολύν καιρό θα πάω να περάσω αρκετές μέρες στα Τρίκαλα να δω αν θα μ' αρέσουν ακόμη.
Κι εγώ δυο φορές έχω πάει στα Τρίκαλα, η μία ως μαθήτρια σε εκδρομή με προορισμό τα Μετέωρα και η άλλη πριν από καμιά δεκαριά χρόνια. Έχω την εντύπωση ότι όσο περνούν τα χρόνια η πόλη ομορφαίνει. Πέρα από αυτό είναι η μόνη πόλη ίσως στην Ελλάδα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καθαρά ευρωπαϊκή: Κατ' αρχήν το ποτάμι να την διασχίζει με ένα σωρό γραφικές γέφυρες, η χρήση ποδηλάτου παντού και με τις κατάλληλες υποδομές, ελεύθερο wifi παντού, σύγχρονες συγκοινωνίες και παρκάρισμα χωρίς κόπο, αρκετά αξιοθέατα, μουσεία και πράσινοι χώροι μέσα στην πόλη αλλά και σε κοντινή απόσταση όλα φροντισμένα, όμορφη φύση στα περίχωρα.
Παρ΄όλα αυτά αν αποφασίσω κάποτε να μείνω κάπου αλλού στην Ελλάδα, η κωμόπολη που έμενε μικρός ο elephadas είναι στις τρεις πρώτες προτιμήσεις μου! :D
 
...Και απο καρτ ποστάλ ,περίπου την δεκατία του '50.

Προβολή συνημμένου 222144
Πολύ δροσερή φωτό. Το μάτι μου κόλλησε στη ΜΕΝΤΑ από τσιμέντα και δεν έλεγε να ξεκολλήσει.
Το σύμπλεγμα πίσω από τη μέντα, πάνω και δεξιά στη φωτό, τι είναι; Μου θύμισε πολύ έντονα την Αλάμπρα στη Γρανάδα.
 
Το κάστρο με το ρολόι που ανάφερα. Αν θυμάμαι καλά μέσα είχε αναψυκτήρι(ο,α) ή/και εστιατόρι(ο,α) και γενικά ήταν ένα ζωντανό μέρος της πόλης κι όχι ένα ερείπιο με ωραία θέα μεν αλλά με αγριόχορτα και φίδια (bajar, μη μου πεις για το αρχαιοπρεπές μικροσκοπικό θεατράκι που είχε, αυτό έγινε τα τελευταία χρόνια της παραμονής μου)
 
Το κάστρο με το ρολόι που ανάφερα. Αν θυμάμαι καλά μέσα είχε αναψυκτήρι(ο,α) ή/και εστιατόρι(ο,α) και γενικά ήταν ένα ζωντανό μέρος της πόλης κι όχι ένα ερείπιο με ωραία θέα μεν αλλά με αγριόχορτα και φίδια (bajar, μη μου πεις για το αρχαιοπρεπές μικροσκοπικό θεατράκι που είχε, αυτό έγινε τα τελευταία χρόνια της παραμονής μου)
Αν σου πω ότι στο συγκεκριμένο θεατράκι ποτέ δεν κατάφερα να δω παράσταση. Εν πάση περιπτώσει δεν είχα σκοπό να σου αλλάξω γνώμη για έναν τόπο που ζήσαμε αμφότεροι μεν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους δε (και επίσης κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες).
 
Εγώ παρακαλώ ΕΧΩ ΠΑΙΞΕΙ σ' αυτό το θεατράκι. Στο χορο της Αντιγόνης, όταν ήμουνα 4η Γυμνασίου. Τραγωδία αλλά όχι με την έννοια που την είχε γράψει ο Σοφοκλής. Σε κάποιο αρχαίο θέμα πρέπει να έχω (περι)γράψει τη θνησιγενή (ευτυχώς) καριέρα μου στο χώρο του αρχαίου δράματος, πρέπει να είχα βάλει και μία φωτό, αλλά βαριέμαι να ψάχνω κι εδώ δεν είναι το κατάλληλο θέμα.
 
Η πλατεία Αλεξάνδρας στον Πειραιά, την περίοδο της Κατοχής.
Διακρίνονται οι κιλλίβαντες μεταφοράς καννών για τα Γερμανικά αντιαεροπορικά πυροβόλα Flak 40 των 128 χιλιοστών.

Πλατεία Αλεξάνδρας στην Κατοχή..jpg
 
Αιτωλικό (κωμόπολη-νησάκι κοντά στο Μεσολόγγι).
Δύο διαφορετικές χρήσεις της ίδιας περιοχής, της λιμνοθάλασσας, σε διαφορετικό χρόνο.

Υδατοδρόμιο στη λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού την άνοιξη του '41

13346395_10154307209909917_9011386476467214901_o.jpg



"Πλαζ" Αιτωλικού κάπου στη δεκαετία του '50

13716087_10154423649414917_5162737525506661026_n.jpg


Και στις δύο φωτογραφίες υπάρχει έντονη παρουσία από γαΐτες, μικρές ρηχές βάρκες ειδικά κατασκευασμένες για τα αβαθή και γεμάτα φύκια νερά της λιμνοθάλασσας.
 
Στην Κορωνησία (Αμβρακικός) αυτές τις βάρκες τις είχα μάθει "πριάρια".

Πολύ μου άρεσε το Αιτωλικό τις 2 νομίζω φορές που περασα από την γειτονιά του. Αξίζει να περιπλανηθεί κανείς στους δρόμους τους ή χάνει τη γραφικότητά του? Έχω πάει σε μια άλλη παράλια πόλη που απο μακριά μοιάζει πολύ γραφική αλλά όταν περπάτησα μέσα είδα πόσο τσιμέντο είχε πεσει κι ήταν απογοήτευση. (Από την άλλη, σε Καστοριά και Ναύπλιο δεν χόρταινα να περιπλανιέμαι).
 
Στην Κορωνησία (Αμβρακικός) αυτές τις βάρκες τις είχα μάθει "πριάρια".

Πολύ μου άρεσε το Αιτωλικό τις 2 νομίζω φορές που περασα από την γειτονιά του. Αξίζει να περιπλανηθεί κανείς στους δρόμους τους ή χάνει τη γραφικότητά του? Έχω πάει σε μια άλλη παράλια πόλη που απο μακριά μοιάζει πολύ γραφική αλλά όταν περπάτησα μέσα είδα πόσο τσιμέντο είχε πεσει κι ήταν απογοήτευση. (Από την άλλη, σε Καστοριά και Ναύπλιο δεν χόρταινα να περιπλανιέμαι).

Και οι γαΐτες πριάρια είναι αλλά μικρότερου μεγέθους. Και τα ακόμη πιο μικρά λέγονται γαϊτοπούλες. Γαΐτες βρίσκει κάποιος σχεδόν αποκλειστικά στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού ενώ τα μεγάλα πριάρια και σε όλες τις υπόλοιπες λιμνοθάλασσες της δυτ. Ελλάδας. Επίσης τα πριάρια του Μεσ./Αιτ. δεν έχουν κουπιά. (ξαφνικά έγινε πολύ εγκυκλοπαιδικό το ποστ :geek: )
Το Αιτωλικό προσωπικά το βρίσκω ακόμη πολύ γραφικό αν και κάποια καινούργια κτίσματα έχουν κάνει την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια. Και βέβαια έχει τα πιο νόστιμα ψάρια της περιοχής κι ακόμη πιο νόστιμα χέλια.
 
Υδατοδρόμιο στη λιμνοθάλασσα του Αιτωλικού την άνοιξη του '41

13346395_10154307209909917_9011386476467214901_o.jpg

Η φωτογραφία πρέπει να ελήφθη από τον Μάιο του 1941 κα μετά, διότι διακρίνεται ένα Ιταλικό υδροπλάνο CANT Z.501.
 
Η φωτογραφία πρέπει να ελήφθη από τον Μάιο του 1941 κα μετά, διότι διακρίνεται ένα Ιταλικό υδροπλάνο CANT Z.501.
Δεν ήξερα για το υδροπλάνο αλλά γνωρίζω ότι η φωτογραφία προέρχεται από ένα κρατικό φωτογραφικό αρχείο της Ιταλίας.
 
Πίσω
Μπλουζα