Παρέες και παιχνίδια σε γειτονιές των 80s

[dim]

δεν ξερω γιατι αλλα το συγκεκριμενο thread δεν το χα διαβασει μεχρι σημερα!!!νομιζω οτι ειναι απο τα καλυτερα. το ξεθαβω για να το διαβασουν και τα νεοτερα μελη. αμπαριζα κηνυγητο εφταπετρο και αλλα!!! αυτο ομως που παιζαμε μανιωδως ηταν το κουτσο!!!η λεξη "ρουμπος" σας θυμιζει κατι?

 

[teflon]

Επραξες σωστά, φίλε DIM!

 

[FTL]

μήλα, εφτάπετρο, πόλεμο, αμπάριζα, αγαλματάκια αμίλητα, κρυφτό, κουτσό, πολλά πολλά άλλα, φυσοκάλαμα, νεράτζια σε τρόλευ, και ατελείωτο αμερικανάκι (εμείς έτσι το λέγαμε παιζόταν όπου είχε παγκάκια, ο καθένας απο ένα και η μπάλα με την μία..

εχω παίξει πρίν 2+ χρόνια αμπάριζα και κρυφτό, με μεγάλη παρέα!

 

[akmakas]

Επίσης θυμάμαι τις ονομασίες που είχαμε δώσει για κάθε περιοχή στην γειτωνιά μας..π.χ Την αυλή που παιζαμε ποδόσφαιρο την λέγαμε πλακάκια γιατί η αυλή δεν είχε κάτω χώμα αλλά πλακάκια..Τα τετράγωνα ένα μέρος λίγο ποιο πέρα που είχε τρεις τετράγωνους φωταγωγούς από κάτω είχε ένα υπόγειο...Η χελώνα ένα μέρος που είχε τότε κάποια δέντρα και λίγο πράσινο ακριβώς δίπλα σε ένα παλιό χαμόσπιτο εκεί είχα βρει μια μεγάλη χελώνα να κάνει βόλτες..Και τέλος το βρυσάκι ένα μέρος με παλιά σπίτια που έμεναν κυρίως γύφτοι..εκεί υπήρχε μια βρύση όπου ξεδειψούσαμε μετά από το πολύ παιχνίδι...Το αστείο είναι πως τώρα μένω εκεί μόνο που δεν έχει απομείνει τίποτα από την παλιά εικόνα..τσιμέντο καινούριες πολυκατοικίες και άσφαλτο υπάρχουν πλέον τώρα...

 

[FTL]

To ίδιο συμβαίνει και στην δικιά μου γειτονιά. Τίποτα δεν ειναι πια όπως ήτανε. όταν καμιά φορά πηγαίνω εκεί (μετακόμισα όταν παντρεύτηκα), νιώθω σαν ξένος, εκεί που μεγάλωσα..

 

[sandman]

Καλησπέρα παιδιά....Αυτό το forum είναι ένα από τα καλύτερα που έχω συναντήσει στο νετ.....

παιχνίδια στις γειτονιές....τι να λέμε τώρα...αμέτρητα....πέραν των κλασσικών κρυφτό, κυνηγητό, ποδήλατο, μπάλλα κλπ..παίζαμε "βαριά άρρωστος", η το άλλο "να μείνει να μείνει στο τρύπιο το καμίνι", αγώνες τρεξίματος, επηρεασμένοι από τους ολυμπιακούς του 88 και την κόντρα Λιούις-Τζόνσον, αυτό με τα καπάκια από μπίρες...αμέτρητα παιχνίδια.

Τα 2 κορυφαία όμως ήταν το subbuteo, όπου περνάγαμε ώρες ατελείωτες παίζοντας, και το καλύτερο ήταν ένα παιχνίδι που το είχαμε ονομάσει "τερματάκια". Συγκεκριμένα παίρναμε ξύλινα καφάσια, τους σπάγαμε τον πάτο και καρφώναμε δύκτι από τις πατάτες, ενώ παίζαμε με κάτι κόκκινα-πράσινα κλπ μπαλάκια που πουλάγανε στα περίπτερα. Αξέχαστα χρόνια.....

 

[candy]

Καλωσόρισες sandman!Θα πρότεινα να ξεκινήσεις από εδώ.

 

[sandman]

Καλωσόρισες sandman!Θα πρότεινα να ξεκινήσεις από εδώ.

Σε ευχαριστώ πολύ Candy μου

 

[krios]

Σε ένα μικρό δρομάκι ονόματι Φυτάλη στα Πατήσια παιζαμε περίπου 20 παιδιά καθημερινά ''μήλα''. Το πρωί παιχνίδι ασταμάτητο ως τη 1 το μεσημέρι. Αν ξεκινούσαμε πάλι κατά τις 4.30 ΄΄τρώγαμε΄΄ στο κεφάλι κουβάδες με νερό διότι τότε υπήρχε ακόμα η ώρα κοινής ησυχίας (της οποίας έπεσε θύμα το παιχνίδι ''τάκα τάκα'' αποτελούμενο από 2 μπαλίτσες ενωμένες με κορδόνι και που παίζοντάς το συνήθως ασταμάτητα κάναμε ΠΟΛΥ θόρυβο - πιο πολύ κι από ροκάνα). Σταματούσαμε κατά τις 9.30 το βράδυ. Αυτοκίνητα τότε περνούσαν κάθε 2 ώρες. Και μας κακοφαινόταν κιόλας που μας διέκοπτε. Μεγαλώνοντας και ξεπερνώντας το λάστιχο, το σχοινάκι και ένα άλλο παιχνίδι που είχε ένα μπαλάκι ενωμένο με ένα σχοινί, το οποίο δέναμε στο πόδι και προσπαθούσαμε να το πηδήξουμε καθώς το γυρίζαμε κυκλικά χωρίς να το ακουμπήσουμε με το άλλο πόδι, ασχοληθήκαμε με τα τρομερά μας ποδήλατα και με τα φοβερά σκέιτ. Νομίζω πως τότε υπήρχε πραγματικά η φιλία και όχι η παρέα που την είπαμε φιλία.

 

[don dokken]

τζανακια,μπαζ-παραμπαζο,χαρτακια,αριθμακια(παιγνιδι με χαρτακια)Δ.Σ.Γ(δυναμιτακια σε γριες που γυριζαν απο επιταφιο-μια φορα το χρονο ,για ευνοητους λογους κ εθιμικα)στακαμαν!(κανενας ρεεεεεεε..για ποιους τραγουδαγε ο Κοινουσης)..κωτσο,με το κοτσι απο αρνι(κανενας...?)για τους βρωμιλους διαγωνισμο ρεψιματος κ ροχαλοπολεμος!

 

[Kambia]

κοτσια εγω επαιζα Τρελλα λεμε. Και οταν δεν ειχα κοτσια επαιζα με πετρες!!!

 

[joe]

Τι μου θυμισατε τωρα. Στην γειτονια μου παλια τελειωνε ο πολιτισμος. Ο δρομος μου ηταν η τελευταια ασφαλτος πριν τους χωματοδρομους και τελικα το βουνο (ορρος Αιγαλεω). Οταν δεν μετραγαμε τα αυτοκινητα που περνουσαν (10-15 το πολυ ημερησιως) λυσσαγαμε κυριολεκτικα στο δρομο. Βεβαια απο ολα τα παιχνιδια δρασης που προαναφερθηκαν 2 ηταν τα αγαπημενα μου. Ανεβαζαμε τα κλασσικα ραλλακια με πεταλια στην κορθφη της ανηφορας. Ενας καθοταν στην γωνια να βλεπει αν περναει αμαξι και οταν εδινε το οκ ξεχυνομασταν full speed στην κατηφορα, περνωντας σφαιρα την διασταυρωση και ανεβαινοντας απο την πολλη φορα στην επομενη ανηφοριτσα. Φυσικα το μενου περιελαμβανε συγκρουσεις, ανατροπες και κωλοτουμπες διαρκειας στα πεζοδρομια μετα τραυματισμων και διακοπη των αγωνων απο τις δυναμεις ασφαλειας (μαναδες). Μετα το καναμε με ποδηλατα ωσπου μια φορα παρατριχα να γινει κιμας ενας απο ξαφνικα διερχομενο αυτοκινητο. Την γλυτωσε στο τσακ, ο οδηγος ειχε ασπρισει και ο πατερας του κατεσχεσε το ποδηλατο και το εκοψε στην μεση με σιδηροπριονο. Εννοειται οτι πεσανε και φαπες. Κομμενη μετα για ολους.

Το αλλο αγαπημενο παιχνιδι ηταν φυσικα ο πολεμος. Το οπλοστασιο περιελαμβανε σεντονια-μπερτες και ξυλινα σπαθια για αναπαραστασεις εποχης, ενω τα πλεον συγχρονα οπλικα συστηματα (πιστολια με καψουλια, σπαστες καραμπινες, κρανη και πλαστικα μαχαιρια κομμαντος, παγουρινο) συνδιαζονταν με κοτρωνες, χωματοπετρες και κουτακια γεματα τσιμεντο (για τον καπνο). Ο πολεμος ειναι κολαση. Και στην περιπτωση μας σημαινε ματωμενα κεφαλια, γονατα, αγκωνες και απειρες μελανιες απο τουμπες και κατευθειαν χτυπηματα. Ειδικα οταν εκαναν τα χαντακια για το αποχετευτικο ο ρεαλισμος ξεπερασε τα ορια.

Τωρα βεβαια εκτος του οτι τα παιδακια ειναι πολυ λιγοτερα, η ασφαλτος εχει κατακλυσει τα παντα. Παρκαρισμενα αυτοκινητα ειναι παντου και γινονται περισσοτερα καθε φορα που χτιζεται μια 9οροφη πολυκατοικια κοντα στο στενο μου. Το οποιο φυσικα δεν ειναι το οριο του πολιτισμου πια μιας και οι πρωην χωματοδρομοι ασφαλτοστρωθηκαν, ενας μεγαλος δρομος φτιαχτηκε πιο πανω και οι μουρατες πολυκατοικιες σκαρφαλωσαν στο βουνο στοιχιζοντας τρελλα λεφτα.

 

[krios]

τζανακια,μπαζ-παραμπαζο,χαρτακια,αριθμακια(παιγνιδι με χαρτακια)Δ.Σ.Γ(δυναμιτακια σε γριες που γυριζαν απο επιταφιο-μια φορα το χρονο ,για ευνοητους λογους κ εθιμικα)στακαμαν!(κανενας ρεεεεεεε..για ποιους τραγουδαγε ο Κοινουσης)..κωτσο,με το κοτσι απο αρνι(κανενας...?)για τους βρωμιλους διαγωνισμο ρεψιματος κ ροχαλοπολεμος!

Βασιλιά βασιλιά με τα 12 σπαθιά τι ώρα είναι; Έπαιζες τέτοιο; Πολύ μου άρεσε το στακαμαν

 

[don dokken]

σαφως!..μου διεφυγε..αλτζχαιμερ κλπ γιου νοου...

 

[decadence]

φτιάχναμε όπλα από ξύλα και γινόταν το ολοκάυτωμα του βιετνάμ.!!!!!

 

[Snoopitsa]

μήλα, εφτάπετρο, πόλεμο, αμπάριζα, αγαλματάκια αμίλητα, κρυφτό, κουτσό, πολλά πολλά άλλα, φυσοκάλαμα, νεράτζια σε τρόλευ, και ατελείωτο αμερικανάκι (εμείς έτσι το λέγαμε παιζόταν όπου είχε παγκάκια, ο καθένας απο ένα και η μπάλα με την μία..
εχω παίξει πρίν 2+ χρόνια αμπάριζα και κρυφτό, με μεγάλη παρέα!

Θα μου θυμίσεις σε παρακαλώ πως παιζόταν το εφτάπετρο πρίν σκάσω?? ήταν απο τα αγαπημένα μου αλλά δεν θυμάμαι τι και πως. Βάζαμε 7 πετρουλες την μια πανω στην αλλη και τις χτυπούσαμε με την μπάλα??

Επίσης παίζαμε πάρα πολύ μήλα, κρυφτό, κηνυγητό, κουτσό, λάστιχο και κάναμε πατίνια!! Με 4 ρόδες! (όχι στην σειρά).Ημουν πολύ καλή στα πατίνια θυμάμαι. Πρέπει να τα έχω ακόμη...

 

[status]

" ατελείωτο αμερικανάκι" πως παίζεται;;;;

Κρυφτό, κυνηγιτό, πόλεμο με τα παιδιά του απέναντη στενού (μια διμοιρία αγόρια να πλακώνονται στη μέση του στενού...)

Δυναμιτάκια το πάσχα και τον "νευρικό" γειτονά μας που του τιν έδινε που γκαρίζαμε (ρε λες να καταντίσω έτσι;; )

Βασικά τελευταία στη γειτονία μου έχουν μετακομίσει 2-3 (κ βάλε ) νέες οικογένιες και από ότι φαίνεται ησυχία τέρμα εχχεεχεχεχχε

Τώρα το καλοκαίρι ειδικά οι παιδικές φωνές γεμίζουν τα απογεύματα μας ενώς εμεις αδειάζουμε τα φραπεδοπότηρα μας

 

[DINO]

Όλα τα ομαδικά παιχνίδια και ένα σωρό άλλα πράγματα που η παιδική μας φαντασία τα έκανε παιχνίδι!!!

Πολλά από αυτά αναφέρθηκαν, οπότε θα προσθέσω τις Εκλογές που κάναμε!

Ήμουν πρόεδρος της ομάδας/κόμμα KIOY, το οποίο όνομα, είχα πάρει από ένα κόμικ του Μπλέκ ή του Αγοριού, (δεν ενθυμούμαι αυτή τη στιγμη), το οποίο δε σήμαινε τίποτα και ήταν το γράμμα "Q".

O "αντίπαλός μας", η ΕΑΚ (Ειρηνική Αγωνιστική Κίνηση) μας ρωτησε κάποια στιγμή, τι σημαίνει "ΚΙΟΥ", οπότε ένας εκ των συνεργατών μου, είπε το κορυφαίο : "ΚΙΝΗΜΑ ΟΥΡΑΝΙΟ"!!!!! :sealed:

Περιττό να σας πω οτι στις Εκλογές έχασα, γιατί δεν είχα πάρει στα σοβαρά το ρόλο μου, καθώς τη μέρα των Εκλογών με πήραν σηκωτό από το γήπεδο - αλάνα να με πάνε να ψηφίσω.... #)

Επίσης θυμάμαι πως είχαμε τροποποιήσει τα ποδήλατά μας και τα είχαμε κάνει Πυροσβεστικά οχήματα, βάζοντας 2 τουλάχιστον μπουκάλια από ΑΖΑΧ γεμάτα με νερό και τρέχαμε σκούζωντας στη γειτονιά!

Ακόμα, μπαίναμε με τον καλύτερό μου φίλο, στο αυτοκίνητο του πατέρα του και παίζαμε Αστρόπλοιο Galactica! Δε θυμάμαι όμως ποιός ήμουν... Ο Apollo ή ο Starbuck... :xm:

Να προσθέσω και ένα παιχνίδι με μπάλλα που είχαμε σκεφτεί μόνοι μας! Δυστυχώς δε θυμάμαι καθόλου τους κανόνες... Μόνο το όνομα θυμάμαι... Λεγόταν "Πλα-Πλα"...

Α ρε εποχές...

 

[krios]

Υπήρχε κι ένα παιχνίδι τύπου κυνηγητό που λεγόταν Μπαμ ξεμπάμ. Ο αρχηγός φώναζε μπαμ και κοκκαλώναμε όλοι και μετά χτυπούσε κάποιον λέγοντας ξεμπάμ για να συνεχίσει το κυνηγητό. Θυμάμαι καλά;

 

[Omenforever]

Θρυλικέ( ) Κριέ, στο "μπαμ-ξεμπάμ" νομίζω ότι όταν οι παίκτες πήγαιναν να πιαστούν από αυτόν που τους κυνήγαγε, αναφωνούσαν "μπαμ" και έμεναν στη θέση τους. Έπρεπε τότε να τους "απελευθερώσει" κάποιος συμπαίκτης, αγγίζοντας τους, και τότε με την ιαχή "ξεμπάμ" άρχιζαν να ξανατρέχουν. Στόχος ήταν όλα τα "θηράματα" να μείνουν σε κατάσταση "μπαμ"