Πειράγματα στο σχολείο/Νταήδες.

[Rakeesh]

Α ξεχασα να πω αποπειρες εκδικησεως που ειχα κανει

Ηταν ενας ο οποιος οκ δε θα τον χαρακτηριζα νταη, αλλωστε εγω ημουν αυτος που τον πειραζε πρωτος (= αστεια πειραγματα, ειχε ενα φλερτ με μια κοπελα και του ζωγραφιζα καρδουλες κλπ κλπ) οπως και να εχει στη συνεχεια τα πηρε και αρχισε να μου κανει καψονια. Και οσο τα επαιρνε, τοσο τον πειραζα εγω

Μια φορα τωρα στο σχολασμα, ειδα στο δρομο (μαλλον ειχε λαικη νωριτερα) κομματιασμενα κρεμμυδια. Μη με ρωτατε πως και γιατι, δεν ξερω τι σκεφτηκα, τα πηρα και τα εβαλα στην τσεπη μου. :what:

Την αλλη μερα, στο διαλειμμα τα εβαλα στο ραφακι κατω απο το θρανιο του :xm: ελπιζοντας να εχει μια εκπληξη καποιου ειδους (η να τα επιανε, η να μυριζαν)

Τελικα για κακη μου τυχη, περνουσαν οι ωρες και δεν εγινε τιποτα απο αυτα. Εν τελει ημασταν ηδη στην τελευταια ωρα οποτε λεω 'ε οκ, τουλαχιστον αν νιωσει την εκπληξη'... παιζοντας το αδιαφορος λοιπον κανω οτι σκυβω και τα βλεπω, και λεω 'τι ειναι αυτα στο θρανιο σου ρε;' τα βλεπει, και κουφαινεται!

Απο πισω μου ηταν ενας χονρτος που με αντιπαθουσε, και οταν το βλεπει. αρχισε να φωναζει (χωρις να ξερει τιποτα!! Προφανως ενστικτωδως, σε συνδυασμο με την αντιπαθεια που ειχε) 'ΚΥΡΙΕ Ο RAKEESH ΕΒΑΛΕ ΣΤΟ ΘΡΑΝΙΟ ΤΟΥ ΤΑΔΕ ΚΡΕΜΜΥΔΙΑ!!!!' :angry:

Τα μαζεψε ο δασκαλος σε ενα χαρτι και ολη η ταξη ειχε λυθει στα γελια. Παει μπροστα μου και λεει (γελωντας) 'δε μου λες καμαρι μου... οι γονεις σου εχουν κι αλλα εξυπνα παιδια σαν εσενα;

Ρομπα ρομπα...

Ηθικο διδαγμα: οταν μια φαρσα δεν πιανει, μη προσπαθειτε να την προκαλεσετε.. περιμενετε... ακομα και την επομενη μερα

Υπηρχε ομως μια αλλη φαση που εκδικηθηκα εναν αλλο νταη, και θα το πω αλλη φορα :sure:

 

[pooky(1)]

Παιδιά, γνωρίζει κανείς περίπτωση ατόμου, που όντας μικρός να ήταν looser και μεγαλώνοντας να παρέμεινε looser ;

ΕΓΩ!!!! ΕΓΩ!!!!

Μικρός ήμουν nerd. LOOOOOOSER!!!!!!!

Σήμερα 39 χρονών είμαι χωρίς σταθερή δουλειά, ακούω ακόμα hevy metal μουσική σαν τρελλός, αγαπώ τα σκυλάδικα σαν σκύλος, δεν μου καίγεται καρφάκι για το αύριο και το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να λοιώνω στα video games.

Θέλεις κι άλλα;

Σιχαίνομαι τις διακοπές, σιχαίνομαι το main stream, μου τη δίνει η γνώμη των άλλων, βρίζω σαν νταλικιέρης και τα χώνω με το παραμικρό.

Δεν βλέπω τηλεόραση, σιχαίνομαι οτιδήποτε έχει να κάνει με δάνεια και ^%^%&%& πιστωτικές, δεν αγοράζω τίποτε που μου επιβάλλουν.

Και LOOOOOSER και ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΑΣ!!!!

ΔΩΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!!!!!!!

Είμαι ελεύθερος!!!!!!!!

 

[pooky(1)]

Rakeesh μη σκας και πολύ.

Εγώ να δεις τι τράβαγα μικρός.

Ατάκα καθηγητή:

"Ρε Γιώργο όλη μέρα στην τηλεόραση είσαι. Γι αυτό φοράς τους πάτους από μπουκάλια. Άντε να παίξεις ποδόσφαιρο όπως τα άλλα παιδιά....... "

Τηλεόραση = υπολογιστής.

Αυτά τα χαμένα κορμιά είχαμε σαν "διδασκάλους" τότε; Και απορούμε γιατί ο κόσμος πάει εκεί που πάει........

 

[theoritikos]

Τι, ήθελε κι άλλο ξύλο; Να υποθέσω ότι πλέον τα νταηλίκια τα έκανε με παρέα;

Ήθελε να με εκδικηθεί για το ξύλο που είχε φάει!

Βέβαια του την έφερα και εγώ αρκετές φορές στην πορεία, μέχρι που κατάλαβε κάποτε ότι δεν είμαι θύμα.

Για κάποιο παράξενο λόγο όμως, θέλω ακόμα να τον γελοιοποιήσω, κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε ο pooky!

Και κάτι που μάθαμε από το post σου είναι να μην σε εκνευρίσουμε ποτέ για οποιονδήποτε λόγο!

Για να φερθώ έτσι, πρέπει να μου κάνει κάποιος κάτι πολύ χοντρό.

Στο final fantasy 7 οι χαρακτήρες έχουν το limit break (όσοι έχουν παίξει το παιχνίδι έστω και λίγο καταλαβαίνουν τι εννοώ! ). Έτσι και εγώ έχω τα δικά μου limit breaks. Όσο πιο χοντρό είναι αυτό που μου κάνει κάποιος, τόση θα είναι και η δικιά μου αντίδραση και χειρότερη!

(Μόλις έγραψα την πιο geek ατάκα για το 2008! )

 

[thamonas]

Για να φερθώ έτσι, πρέπει να μου κάνει κάποιος κάτι πολύ χοντρό. Στο final fantasy 7 οι χαρακτήρες έχουν το limit break (όσοι έχουν παίξει το παιχνίδι έστω και λίγο καταλαβαίνουν τι εννοώ! ). Έτσι και εγώ έχω τα δικά μου limit breaks. Όσο πιο χοντρό είναι αυτό που μου κάνει κάποιος, τόση θα είναι και η δικιά μου αντίδραση και χειρότερη!

(Μόλις έγραψα την πιο geek ατάκα για το 2008! )

ΧΑ ΧΑ ΧΑ..φοβερή παρομοίωση..νομίζω οτι θα εκτιμηθεί δεόντος εδω μέσα..

 

[exetlaios]

ΕΓΩ!!!! ΕΓΩ!!!!
Μικρός ήμουν nerd. LOOOOOOSER!!!!!!!

Σήμερα 39 χρονών είμαι χωρίς σταθερή δουλειά, ακούω ακόμα hevy metal μουσική σαν τρελλός, αγαπώ τα σκυλάδικα σαν σκύλος, δεν μου καίγεται καρφάκι για το αύριο και το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να λοιώνω στα video games.

Θέλεις κι άλλα;

Σιχαίνομαι τις διακοπές, σιχαίνομαι το main stream, μου τη δίνει η γνώμη των άλλων, βρίζω σαν νταλικιέρης και τα χώνω με το παραμικρό.

Δεν βλέπω τηλεόραση, σιχαίνομαι οτιδήποτε έχει να κάνει με δάνεια και ^%^%&%& πιστωτικές, δεν αγοράζω τίποτε που μου επιβάλλουν.

Και LOOOOOSER και ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΑΣ!!!!

ΔΩΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!!!!!!!

Είμαι ελεύθερος!!!!!!!!

Άμα ήταν έτσι οι loosers, τότε ας αναφωνήσουμε :

ΖΗΤΩ ΟΙ LOOSERS !

 

[Zippo]

ΕΓΩ!!!! ΕΓΩ!!!!
Μικρός ήμουν nerd. LOOOOOOSER!!!!!!!

Σήμερα 39 χρονών είμαι χωρίς σταθερή δουλειά, ακούω ακόμα hevy metal μουσική σαν τρελλός, αγαπώ τα σκυλάδικα σαν σκύλος, δεν μου καίγεται καρφάκι για το αύριο και το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να λοιώνω στα video games.

Θέλεις κι άλλα;

Σιχαίνομαι τις διακοπές, σιχαίνομαι το main stream, μου τη δίνει η γνώμη των άλλων, βρίζω σαν νταλικιέρης και τα χώνω με το παραμικρό.

Δεν βλέπω τηλεόραση, σιχαίνομαι οτιδήποτε έχει να κάνει με δάνεια και ^%^%&%& πιστωτικές, δεν αγοράζω τίποτε που μου επιβάλλουν.

Και LOOOOOSER και ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΑΣ!!!!

ΔΩΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!!!!!!!

Είμαι ελεύθερος!!!!!!!!

ωραίο θά ήταν να κάνουνε ένα καινούριο Revenge of the nerds με σπασίκλες και losers που θα παίρνουν εκδίκηση απο κάγκουρες και τρέντύ άθλιους και στο τέλος θα κερδίζουν τις πανέμορφες κοπελούδες και θα τις κλάνουν και αυτές σπασικλάκια!!

 

[pooky(1)]

Zippo δυστυχώς με το "καλό" και το "σταυρό στο χέρι" οι άλλοι σε βλέπουν και στην πέφτουν για να δείξουν κάποιοι.

Αυτο το κατάλαβα σχετικά αργά. Δυστυχώς το συμβάν που με έκανε να αλλάξω πορεία στη ζωή μου ήταν εξαιρετικά έντονο, ακόμα και σήμερα δεν το έχω ξεπεράσει και θα προτιμούσα να είχα παραμείνει το nerd του τότε. Αυτά που μου είχαν κάνει όλοι οι άλλοι αθροιστικά δεν συγκρίνονται ούτε στο 5% με αυτό που πέρασα και με έκανε όπως είμαι σήμερα.

Αλλά, that's life. Αν κάτι είναι έντονο, ή θα σε τσακίσει ή θα σε κάνει να τσακίσεις τα πάντα.

 

[teflon]

AΠΑΝ' ΡΕ !!!!

 

 

 

[Omenforever]

Για κάποιο λόγο οι νταήδες με είχαν αφήσει ήσυχο, είχα μάλλον ανεβάσει πολύ το skill “Subtlety” . Τις λίγες φορές που με ενόχλησαν έκανα «την παλαβή» γιατί πίστευα ότι είχα μόνο να χάσω. Βλακεία μου, θα έπρεπε να είμαι πιο δυναμικός όπως και οι περισσότεροι σας από ότι βλέπω…

Η συμβουλή μου πλέον σε όλους τους μικροτέρους μου πάνω σε αυτό το θέμα είναι ότι αν βρεθούν ποτέ σε μια τέτοια κατάσταση ενόχλησης από νταήδες, οποιασδήποτε μορφής, η αντίδρασή τους θα πρέπει να είναι απλά: Σοκ και Δέος*… και όπου το πει…

*Δε μου αρέσει αυτός ο αμερικάνικος όρος αλλά αποδίδει καλά το νόημα στην προκειμένη περίπτωση

Zippo δυστυχώς με το "καλό" και το "σταυρό στο χέρι" οι άλλοι σε βλέπουν και στην πέφτουν για να δείξουν κάποιοι.
Αυτο το κατάλαβα σχετικά αργά. Δυστυχώς το συμβάν που με έκανε να αλλάξω πορεία στη ζωή μου ήταν εξαιρετικά έντονο, ακόμα και σήμερα δεν το έχω ξεπεράσει και θα προτιμούσα να είχα παραμείνει το nerd του τότε. Αυτά που μου είχαν κάνει όλοι οι άλλοι αθροιστικά δεν συγκρίνονται ούτε στο 5% με αυτό που πέρασα και με έκανε όπως είμαι σήμερα.

Αλλά, that's life. Αν κάτι είναι έντονο, ή θα σε τσακίσει ή θα σε κάνει να τσακίσεις τα πάντα.

Show us the way Master

 

[telonio]

Tον τεφλον τον κόβω για πολύ νταή όμως!

Που είσαι. Ετοιμάσου να παίξουμε κρεπο-πόλεμο τώρα που θα σου έρθω εκεί πάνω στα πάτρια εδάφη! ΑΠΑΝ ΡΕ!

 

[judaspriest]

Στο νηπιο είχα τη πρώτη εμπειρία με ένα κομπλεξικο spoiled πιτσιρικι που το χε θεωρησει ωραιο να ξεσηκωσει αλλους 5-6 και να μου φωναζουν κοροιδευτικα διαφορα πραγματα.

Μετα πως να μην εχω κλειστει στον εαυτο μου και να μην γουσταρω πολλα πολλα;

Στο δημοτικο ειχα ιδιαιτερα προβληματα καθως δεν πολυμιλουσα και με κανεναν περα απο μια κοπελιτσα (καλη της ωρα οπου και να ναι, αλλαξε σχολειο τοτε και την εχασα) και ενα αλλο παιδι που οι γονεις του εκαναν παρεα με τους δικους μου και γνωριζομασταν (Βλεπετε δεν ημουν ο αποδεκτος γιατι ειχα μαλι μεχρι τους ωμους, δεν μου το κουρευανε οι γονεις μου και ειδικα ο πατερας μου λογω ροκ υποβαθρου της οικογενειας και καλα εκαναν και επισης ασχολιομουν πιο πολυ με το τι παιχνιδοδισκετα θα αγορασω και το ποτε θα παω σπιτι να βαλει η μαμα doors κ.α παρα με τον Σαραβακο, ασχετα βεβαια που πιο μετα με ενοιαζε)

Στο δημοτικο λοιπον μια φορα ο κλεφτακος της ταξης μαζι με τον κολαουζο του μου εκλεψαν κρυφα απο τη τσαντα το 100αρικο και το μηχανικο μολυβι με το οποιο ειχα τρελλη πορωση.

Το θεμα κατεληξε σε καυγα και τον κολαουζο με μπολικα σημαδια στο προσωπο. Ο αλλος γλυτωσε γιατι ειχε φυγει απο το σχολειο αμεσως μετα και εκανε καμια εβδομαδα να πατησει, οπου εγω ειχα ηρεμησει. (ευχαριστως οπου τον δω θα τον ξαναφτυσω, οπως εγινε προσφατα)

Στο γυμνασιο πληρωνα πανω κατω τις ιδιες "αμαρτίες" γιατι δεν γουσταρα ουτε να φοραω...ακριβα ρουχα (δεν υπηρχε οικονομικο θεμα απλα ηταν θεμα επιλογης), ουτε να κανω το παγωνι (κοινως θαυμαστε με). Ε το μοναδικο σκηνικο που θυμαμαι ηταν να εχω να κανω με δυο wannabe succesfull in life, παγωνια ο οποίος ο ένας ηταν ο popular και έτσι και ο αλλος το κολαουζο...ως συνηθως.

Το τι εγινε το αφηνω για αλλη στιγμη γιατι φορτωσα.

Στο λυκειο ειδικα οταν κατεληξα σε τεχνικο τα πραγματα ηταν πολυ καλυτερα με καλη παρεα, αφασια, πλακες κτλ.

Αλλα αυτα που τραβηξα στο δημοτικο...και στο γυμνασιο μου εχουν αφησει κουσουρια. Αλλα απο την αλλη τουλαχιστον εγω ειμαι εγω και πεταω ισια και οχι στραβα. (κατι δανεικο στο περίπου απο scarface)

Ψυχοθεραπεια το thread...

 

[Rakeesh]

(ευχαριστως οπου τον δω θα τον ξαναφτυσω, οπως εγινε προσφατα)

Πες μας γιαυτο

Το τι εγινε το αφηνω για αλλη στιγμη γιατι φορτωσα.

Υποσχεση;;

Ψυχοθεραπεια το thread...

Ω ναι!

 

[pooky(1)]

Cudos Judaspriest!!!!!

Τουλάχιστον εσύ μάγκα μου είχες τους γονείς σου να σε υποστηρίζουν!!!! Εγώ πάλευα (και παλεύω ακόμα και σήμερα στα 40 μου) με ένα σωρό wannabe κόκορες, παπατζήδες, "παγώνια" με ακριβά "κάρα" και ένα σωρό wannabe celebrities που δεν βλέπονται ούτε στο χιλιόμετρο.......

Βέβαια, το τι κουσούρια μου άφησε το Λύκειο ειδικά, δεν λέγεται. Αν ποτέ αποκτήσω παιδί, ούτε φροντιστήρια, ούτε βαθμούς, ούτε τίποτε δεν θα με νοιάξει, πέρασα Γολγοθά για αυτά τα πράματα και δε λέει.

Συγχαρητήρια για τη στάση σου.

BTW, οι κολαούζοι είναι οι χειρότεροι, μια και θα κάνουν τις απίστευτες τρέλες για να εισπράξουν συγχαρητήρια από τους "νταβατζήδες" τους. (Και αυτό όχι μόνο τότε στο σχολείο αλλά και σήμερα όπου και αν πας..... )

 

[judaspriest]

Πες μας γιαυτο


Υποσχεση;;

Ω ναι!

1) Θα πω αλλα οχι αναλυτικα. Τον ειδα, με ειδε ηρθε να μου πουλησει φυκια για μεταξωτες κορδελες, ξαφνικες αγαπες κτλ, ροχαλα στα παπουτσια και κατι του στυλ, φυγε καλυτερα γιατι θα σε πεταξω εξω σηκωτο.

2) Καποια αλλη στιγμη θα το γραψω τα θυμαμαι και μου ανεβαινει το αιμα στο κεφαλι.

3) Μεγαλη ψυχοθεραπεια πραγματικα!

Cudos Judaspriest!!!!!
Τουλάχιστον εσύ μάγκα μου είχες τους γονείς σου να σε υποστηρίζουν!!!! Εγώ πάλευα (και παλεύω ακόμα και σήμερα στα 40 μου) με ένα σωρό wannabe κόκορες, παπατζήδες, "παγώνια" με ακριβά "κάρα" και ένα σωρό wannabe celebrities που δεν βλέπονται ούτε στο χιλιόμετρο.......

Βέβαια, το τι κουσούρια μου άφησε το Λύκειο ειδικά, δεν λέγεται. Αν ποτέ αποκτήσω παιδί, ούτε φροντιστήρια, ούτε βαθμούς, ούτε τίποτε δεν θα με νοιάξει, πέρασα Γολγοθά για αυτά τα πράματα και δε λέει.

Συγχαρητήρια για τη στάση σου.

BTW, οι κολαούζοι είναι οι χειρότεροι, μια και θα κάνουν τις απίστευτες τρέλες για να εισπράξουν συγχαρητήρια από τους "νταβατζήδες" τους. (Και αυτό όχι μόνο τότε στο σχολείο αλλά και σήμερα όπου και αν πας..... )

θανκς pooky!

Για τους κολαουζους εγω τους θεωρω την χειροτερη ρατσα. Οσο για τους wannabe somebody with false ways, χαιρομαι που μερικοι απο αυτους φαγανε και τρωνε πολυ ματσουκι. Αν και τις ρατσες αυτες τις συναντω καθε μερα , απλα γελαω με την μπιπ τη μαυρη που τους δερνει.

Στη τελικη για να be somebody πρεπει να χεις integrity και να πετας ισια. Οποτε η καθημερινη επαφη με την φαρσοκωμωδια ειναι αυτο που λενε...That's Entertaiment.

Παντως για να επιστρεψουμε και στο θεμα...Στο σχολειο περα απο τα σκηνικα αυτο που μενει και δεν περιγραφεται δυστυχως με λεξεις, εγω τουλαχιστον δεν μπορώ, ειναι η περιρέουσα ατμόσφαιρα από τους γύρω σου, τις κακιές και τα μικρα καθημερινά φερσίματα. Αυτα πληγωνουν πιο πολυ.

Απο τις φορές που δεν σε επαιξαν, απο τα παρτι που δεν καλεσαν, εως τη καθημερινή επικοινωνία και προστριβή

 

[pooky(1)]

Μένω στη τελευταία σου φράση, μια από τα ίδια, αλλά ευτυχώς είχα και έχω κάστρο τους υπολογιστές μου. Από τότε, το 1984, μέχρι και αυτή τη στιγμή.

Τίποτε δεν μπορεί να με πειράξει πια.

Στο σχολείο τα περισσότερα τα τράβηξα από "παιδαγωγούς" και "καθηγητές" που ήξεραν πριν από μένα και για μένα το "καλό" μου. Ειδικά στο Λύκειο. Από συμμαθητές, χάλια μαύρα. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και τίποτε άλλο δεν έβλεπαν (εμμετικές καταστάσεις, σιχαίνομαι τη "μπάλα" όσο κανείς άλλος....... ) Η παιδική αθωότητα είχε χαθεί από νωρίς.

Ευτυχώς εδώ, στο GRM, είμαστε και πάλι παιδιά.

 

[joe]

Ρε παιδια να πω κατι? Μην πεσει φατουρο μονο ε? Εχετε σκεφτει οσοι αντιμετωπισατε μεγαλο προβλημα (οπως λετε) οτι καπου μπορει να φταιγατε κι εσεις? Οτι ισως αν εισασταν πιο κοινωνικοι και δινατε και καμια ευκαιρια στους αλλους να σας πλησιασουν, μπορει ολα να ηταν οκ?

Και οχι δεν κανω τον μαγκα εγω και τον ανετο. Ισα ισα το λεω γιατι προσωπικα θεωρω πως καταλαβα το πραγμα πως στραβωνε τοτε και το ισιωσα τοτε που επρεπε. Εξηγουμαι. Καταρχην ημουν κατα βαση αυτο που λεμε ''παιδι απο σπιτι''. Ή καλυτερα ακουγα τους γονεις μου. Αυτο γιατι δεν ειχαν υιοθετησει το αυταρχικο μοντελο διαπαιδαγωγισης. Η μητερα μου ειδικα μας εξηγουσε τα παντα και προσπαθουσε να μας ριχνει στο φιλοτιμο. Ηταν υπερπροστατευτικη (και ακομα ειναι) αλλα ταυτοχρονα ''προχωρημενη''. Πολλες φορες εβλεπα λογικη σε αυτα που μου ελεγε να κανω ή να μην κανω.

Στο σχολειο ημουν καλος μαθητης παντα. Παρεα εκανα με ολους αλλα απο αθληματα χαλια. Ποτε δεν ενδιαφερθηκα να μαθω μπαλα περα απο το να ισοπεδωνω τον αντιπαλο σαν αμυντικος. Ημουν παντα γεροδεμενος (οχι χοντρος) οποτε και στο τρεξιμο δεν ημουν οτι πιο γρηγορο επαιζε. Οταν πηγα γυμνασιο περα απο το πολιτισμικο σοκ ειδα ποσο ρολο παιζει η κοινωνικοποιηση. Εκανα παρεα με πολλα παιδια αλλα οι κολλητοι εφεραν και μια ατυπη σταμπα εγκρισης απο το σπιτι. Απεφευγα δε τυπους που θεωρουσα αλητηριους ή διεκρινα τα πασης φυσεως οικογενειακα και κομπλεξ τους απο μακρια, εστω και καλυμμενα απο στρωσεις μαγκιας. Γενικα ημουν ο τυπος που ειχε την παρεα του αλλα δεν ηταν στο ''χαρτη'' του σχολειου με ροπη να περασει στο βασιλειο των nerd/ανωνυμων/αναξιοπαθουντων κτλ.

Παραλληλα ειχα ενα κολλητο που ηταν αρκετα ανησυχο πνευμα. Ηθελε να κανει παρεα με τις μουρες, να ειναι in κτλ. Aποτελεσμα καθε 2/3 μηνες να δινει τον τονο που θα ακολουθουσαμε, στυλιστικα, μουσικα κτλ. Εγω ημουν σε μια φαση ''ουφ τωρα τι θελεις και με τραβας'' αλλα αυτος εκει. Πηγαιναμε σε κακοφημες καφετεριες γιατι ηταν καπως, μιλαγαμε με τυπους που βασικα δεν θα καναμε αληθινη παρεα ποτε, αρχισε να καπνιζει παροτι ελεγα πως εδειχνε σαν μικρομεγαλος μαλακας. Σιγα σιγα ομως κατι εγινε. Συνειδητοποιησα οτι πολλοι απο αυτους που χαρακτηριζα αλητες ειχαν χαβαλε. Δεν ηταν αναγκη να κανω κατι που δεν ηθελα. Το οτι οι δικοι μου δεν τους εγκρινανε σαν συνολο δεν σημαινε οτι εγω δεν μπορουσα να φιλτραρω την κατασταση και να κρατησω μονο τα καλα.

Οσο για την αποδοχη μου απο αυτους, διαπιστωσα οτι δεν ηταν και τοσο δυσκολο. Το κλειδι ηταν ενα. Χιουμορ. Το μονο σημαντικοτερο απο ενα καλο αστειο, ηταν μια καλοζυγισμενη ταπα σε οποιον πηγαινε να σου την πει. Ευτυχως το ειχα το θεμα. Ηθελε απλα ''εξασκηση''. Οταν ειχες χαβαλε δεν χρειαζοταν να κανεις μαλακιες για να δειχτεις. Σιγα σιγα κερδισα την θεση μου και εγινα γενικοτερα αποδεκτος. Η ενασχοληση με την μουσικη βοηθησε παρα πολυ. Το μαλλι μακρυνε σε εξτρεμ επιπεδο, τα σκισμενα τζην και αρβυλλα ηταν στην ημερησια διαταξη, οπως και οι χαιρετουρες με ολους στο σχολειο. Απο παραλιγο nerd κατελληξα στις λεγομενες ''μουρες''. To μονο που χρειαζοταν ηταν να σταματησω να κρινω και συγκρινω τους αλλους με εμενα και την οικογενεια μου.

Με ολους εκανα παρεα εκτος απο 2-3 που ηταν beyond repair στο μυαλο. Ποτε δεν εμεινα, ποτε δεν εκανα κατι που να το θυμαμαι με ντροπη.Αν και για να πω την αληθεια οταν ελεγα πως ειμαι καλος μαθητης δεν με πιστευαν. Απο την εμφανιση εκριναν οτι πρεπει να ειμαι τουλαχιστον αληταριο του κερατα. Αντε να τους εξηγησεις οτι η μανα μου ειχε την αποψη οτι καλυτερα να βγαλω το αχτι μου στο μαλλι και το σκουλαρικι παρα σε τιποτα αλλο. Οταν με ρωτανε σημερα γιατι δεν καπνιζω, απαντω πως εδειχνα αρκετα αλητης στην εφηβεια ετσι δεν χρειαστηκε...

 

[Gryzor]

Φίλε Joe, πολύ ενδιαφέρον το post σου... Κάπου θυμήθηκα τον εαυτό μου, που κράταγα πορεία "ανεξάρτητου": καλός μαθητής και "παιδί από σπίτι" μεν, κανείς δεν μου την έλεγε δε (πώς τα κατάφερα .

Όμως, μπερδεύεις ίσως αίτια με δικαιολογίες. Το ότι κάποιος μπορεί να είναι αντικοινωνικός, απομωνομένος, καβουκωμένος, άσχημος, χοντρός, τραυλός ή δεν ξέρω τί άλλο, μπορεί να βοηθάει στο να γίνεται θύμα και στόχος πειραγμάτων, αλλά από πού κι ώς πού "φταίει" γι αυτό; Από πού κι ώς πού δίνουν όλα αυτά δικαίωμα στους "cool" και στους μάγκες της τάξης (το είδαμε πόσο μάγκες είναι λίγα χρόνια αργότερα...) να τον στοχοποιούν;

Δεν νομίζω...

Θ

ΥΓ Χαχααχ θυμήθηκα τώρα: είχα κόντρες μόνο με ένα άτομο στο σχολείο, που τύχαινε και συμμαθητής μου. Το έπαιζε πολύ μάγκας, κοντραριζόταν στα πάντα, ήταν φοβερός γκόμενος και πολύ τσαντίλας. Κάποια στιγμή δεν άντεξα και σε ένα παιχνίδι μπάσκετ τον έδειρα μέχρι που ήρθαν τα φιλαράκια του να μας χωρίσουν. Ικανοποίηση λέμεεεεεεεε! Λίγο μετά το σχολίο τον πέτυχα στο γυμναστήριο που πήγαινα, όταν είδα ότι μετά βίας σήκωνε τα μισά από μένα (και δεν είμαι και κάνα μπρατσόνι) γέλαγα από μέσα μου μέχρι δακρύων...

 

[pooky(1)]

Joe, εννοείται συζήτηση γίνεται!!!!!

Ήμουν και είμαι πάντα η προσωποποίηση του "ανάγωγου" του "αποτυχημένου" του "αλήτη" και του "ρεμαλιού". Οι λέξεις σε εισαγωγικά μια και περιγράφουν το πως με αντιμετωπίζει το κοινωνικό σύνολο.

Όταν είσαι 20, σου συγχωρούν πολλά, με το σκεπτικό "μικρός είναι θα στρώσει". Όταν είσαι 40 μπαίνεις στο στόχαστρο, ειδικά αν δεν δίνεις μία για τη γνώμη των άλλων.

Για πιο λόγο να γίνω περισσότερο "κοινωνικός" ; Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι θα αποδεχτώ το τρόπο ζωής των "άλλων" για να γίνω αποδεκτός από τη "φάρα" τους; Σε καμία περίπτωση. Ούτε τότε στο σχολείο, ούτε και σήμερα δεν θα κάνω τη μαϊμού που αντιγράφει ότι κάνουν και οι άλλοι για να γίνει ένα μέλος της μάζας.

Αυτή τη φιλοσοφία είχα από μικρό παιδί και ακολουθώ και σήμερα. Για πιο λόγο να κάνω κάτι που θέλει ο άλλος; Για να γίνω αποδεκτός; Τότε στα 40 μου θα έπρεπε να ξυπνάω στις 6, να τρέχω σαν τον Βέγγο μέχρι το βράδυ, να βγαίνω με "in" κολλητάρια - ποζέρια, να έχω ακριβά γούστα, ακριβό αμάξι συγκεκριμένης μάρκας και να κυκλοφορώ με γραβάτες στο καύσωνα. Και όλα αυτά για να αισθάνομαι μέλος μιας "κοινωνίας";

Ούτε μία στο δις. Αυτό χάλαγε πολλούς καθηγητές μου στο σχολείο, αλλά και πολλούς συμμαθητές τότε. Η στάση μου αυτή, σε διαβεβαιώ, χαλάει πολλούς ακόμα και σήμερα, και μάλιστα σε λυσσαλέο βαθμό.

Κοίτα, τη μπλούζα των Maiden δεν τη βγάζω για κανένα πιθήκι. Για κανένα "εκπρόσωπο"¨που θα μου δείξει τον "ίσιο" δρόμο. Τον δικό τους "ίσιο" δρόμο τον βλέπω καθημερινά. Ειδικά στους νταήδες συμμαθητές μου του 1985, που τους συναντώ στο δρόμο και δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους, ενώ έχουν μια όψη ενδεικτική του πόσο βαριούνται που ζουν.

 

[joe]

@Gryzor

Στο σχολειο μου οπως φανταζομαι και σε αλλα, ατομα που συγκαταλεγονταν στις μουρες, ηταν ανετα παιδια με αρκετα απο τα θεματα που αναφερεις. Ουτε τιποτα φωστηρες, ουτε απαραιτητα κουκλοι, ουτε αθληταραδες. Ειχαν ''τυπο'', εναν αερα αυτοπεποιθησης προς τα εξω, εστω κι αν καποιος καταλαβαινε οτι πολλοι αντιμετωπιζαν αρκετα προβληματα, συνηθως στο σπιτι.

Υπηρχαν τυπακια ''ενα κι ενα μιλκο'', με φατσα τρολ που το επαιζαν σουπερ γκομενοι και σε πληροφορω τους περναγε κι ολας. Γιαυτο λεω οτι υπαρχει ενα σημαντικο μεριδιο ευθυνης σε οσους κακοπερασαν. Αντι να το παλαιψουν, απομονωθηκαν αρχικα μονοι τους και μετα σαφεστατα εγιναν ο ευκολος στοχος. Υπηρχαν παιδια που αντικειμενικα ηταν πολυ ωραιοτεροι και εξυπνοτεροι απο διαφορες ''μουρες'' αλλα απο επικοινωνια μηδεν.

@Pooky

Βρε συ Pooky δεν χρειαζεται να παιζεις θεατρο σε κανενα για να γινεις αρεστος. Αλλα αν δωσεις μια ευκαιρια στον κοσμο θα δεις πως ακομη και ατομα που ναι δεν προκειται να ταυτιστεις ποτε 100%, σε μια δεδομενη στιγμη θα εχουν μια συμμετοχη στη ζωη σου. Μα μια αστεια φαση, ενα χερι βοηθειας, ενα μεθυσι. Στο σχολειο ειχα μια βασικη παρεα περιπου 25 ατομων. Νομιζεις πως ολοι ολες τις ωρες ταυτιζονταν? Φυσικα οχι. Αλλα την καταλληλη στιγμη ερχοταν μια ατακα απο καποιον που δεν το περιμενες και ελιωνες στο γελιο.

Προσωπικα ειμαι ο πιο αντισυμβατικος απο ολους τους φιλους μου. Δεν πηρα δανειο ποτε, αποταμιευω, ξοδευω αλλα μεχρι εκει που μπορω, αγορασα το αυτοκινητο μου μετρητοις με πολυ υπομονη και δεν τρεχω να παντρευτω την πρωτη γκομενα που βρεθηκε μπροστα μου για να χωρισω με μαθηματικη ακριβεια σε 2 χρονια κερδιζοντας χρεη και πιθανα κανα κουτσουβελο.

Αλλα ξερεις κατι? Την διαφορετικη θεωρηση μου για την ζωη δεν ειναι αναγκη να την ασπαστουν ολοι για να τους κανω παρεα. Οκ δεν θα κανω παρεα με φαντασμενα τσολια, αλλα απο εκει μεχρι τον συνηθισμενο μεσο Ελληνα υπαρχει αρκετη αποσταση. Παω παντου και με ολους εκτος αν ειναι εξτρα χαμηλου επιπεδου, οπου εκει ακομη και η δικη μου ανοχη χτυπαει κοκκινο. Και αν αισθανθεις οτι καποιος μπορει να σε ''κρινει'', τι σε νοιαζει? Εσυ δεν ζεις την ζωη που επελεξες με τον τροπο που θελεις, ενω αυτοι οχι? Αστους να λενε...