Πειράγματα στο σχολείο/Νταήδες.

[Rakeesh]

Φιλε μου δεν τεθηκε επιλογη σε καποιους απο μας να το "παλεψουμε". Δε μας σηκωνε, δε μας επαιρνε. Δεν εχει να κανει με το αν ημασταν χοντροι η κοντοι. Οπως λες κι εσυ ο ιδιος, ολα ξεκινανε απο μεσα. Αυτο ομως που λεω εγω, ειναι οτι στο μεσα δεν ειμαστε ολοι ισοι, πως να το κανουμε.

Ηττοπαθες ισως, αλλα πραγματικοτητα. Αλλοι ειχαν τα @@ να σηκωσουν κεφαλι, αλλοι δεν τα ειχαμε. Τωρα δεν ξερω ποσο "φταιμε" γιαυτο. Ειναι σα να λες οτι καποιος φταιει επειδη τρωει και ειναι χοντρος. Απο τη μερια του ομως ποσο ευκολο ειναι να αλλαξει;

Συμφωνω ομως απολυτα με οσα λες παρακατω. Εμεις που "κακοπερασαμε" δεν υπαρχει λογος να φτασουμε στο αλλο ακρο του ρατσισμου και να δαιμονοποιουμε τους "νορμαλ". Οσο ωριμασαμε, καποια πραγματα εξισορροπηθηκαν. Οι νταηδες εγιναν λιγοτερο εγωιστες και εμεις τα ρετρο-emo γιναμε λιγοτερο emo.

 

[pooky(1)]

Joe σε πάω με τα 1000 φίλε!!!!!

Να σου πω και το λόγο που δεν θέλω και πολλά - πολλά. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι μεγάλες παρέες, δεν κόλλαγα γενικώς σε παρέα και κολλητούς, πάντα προτιμούσα (και προτιμώ) να κάθομαι σπίτι μου και να παίζω video games ακόμα και σήμερα, και γενικά δεν ήθελα και δεν θέλω τη παραμικρή νύξη από κανένα.

Παλαιότερα, στο σχολείο, αναγκαστικά ερχόμουν σε επαφή με συνομήλικους, δεν μπορούσα να το αποφύγω. Σιχαινόμουν τους περισσότερους σε βαθμό απελπιστικό. Ένοιωσα απίστευτα υπέροχα την τελευταία μέρα του σχολείου, ακριβώς γιατί δεν θα ήμουν υποχρεωμένος να φάω στη μάπα κανένα από δαύτους ξανά. Επέλεξα τη σχολή που έβγαλα με πρώτο κριτήριο τη μη υποχρεωτική παρακολούθηση και ποτέ δεν πάτησα σε μάθημα ούτε είχα σχέση με κανένα "συμφοιτητή". Μάλιστα στις εξετάσεις σιχαινόμουν τη ζωή μου και πήγαινα 2 λεπτά πριν αρχίσουν ενώ έφευγα πάντα πρώτος.

Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να άλλαζα, και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αλλάξω. Είναι και ήταν θέμα επιλογής, συνειδητά δεν ήθελα πολλά - πολλά. Στο σχολείο, τότε, όλοι, από καθηγητές έως συμμαθητές, ήθελαν να μου πουν ότι ο δρόμος που επέλεξα δεν είναι σωστός. Αυτοί, δεν έδωσαν καμία ευκαιρία σε μένα, εγώ γιατί να δώσω σε αυτούς; Ειδικά καθηγητές που με έκριναν από το τρόπο που ήμουν ντυμένος, (μα πόσο ρηχοί μπορούσαν να είναι) ούτε να τους έβλεπα δεν ήθελα.

Ο χαρακτήρας και τα πιστεύω του καθενός δεν αλλάζει τόσο εύκολα. Εγώ παραπάνω, δεν ήθελα να αλλάξει. Σε όσους παρέμβαιναν τα έπαιρνα κρανίο και γινόταν του πανικού, οπότε καλύτερα μακριά και αγαπημένοι από όλους, παρά τούρμπο από τα νεύρα προσπαθώντας να προσεγγίσω άτομα και στάσεις ζωής που δεν γούσταρα.

Τώρα αυτό αν μου βγήκε σε καλό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Εγώ μια χαρά είμαι με τον εαυτό μου και δεν υπάρχει κάτι που να άλλαζα. Εκτός από αν είχα την επιλογή να μην πατήσω σχολείο τότε. Αυτή την επιλογή θα την ακολουθούσα πρώτη, να είσαι σίγουρος.

Χαίρομαι που υπάρχουν άτομα με τη δική σου θεώρηση ζωής. Stay on that road!

 

[bspus]

Σιχαίνομαι τις διακοπές,

Δεν βλέπω τηλεόραση, σιχαίνομαι οτιδήποτε έχει να κάνει με δάνεια και ^%^%&%& πιστωτικές, δεν αγοράζω τίποτε που μου επιβάλλουν.

Νομιζα οτι ημουν ο μονος με αυτες τις αποψεις. Ειδικα για τις διακοπες σε οσους εχω πει οτι με κουραζουν και προτιμω να καθομαι Αθηνα με κοιτουν σαν να ειμαι απο αλλο πλανητη.

 

[pooky(1)]

Η λέξη "διακοπές" είναι στα μαύρα κατάστιχα, μαζί με τη "μπάλα" και τις άλλες mainstreamιές. Δεν δέχομαι με τίποτε Αύγουστο μήνα να φύγω από την Αθήνα και να πάω σε ένα νησί που θα είναι ο ένας πάνω στον άλλο και θα βγάζει τα απωθημένα ενός ολάκερου χρόνου.

"Γεμίζω τις μπαταρίες" (τι μισητή έκφραση και αυτή) παίζοντας RPGs και μόλις τελειώσω το Neverwinter II και το Fallout III θα χαθώ κανά χρόνο στα realms του WOW....... Τι να μου πουν για τη ζωή τους όλα τα νησιά και τα resorts του κόσμου.............

 

[Captain Kal]

Δεν δέχομαι με τίποτε Αύγουστο μήνα να φύγω από την Αθήνα και να πάω σε ένα νησί που θα είναι ο ένας πάνω στον άλλο και θα βγάζει τα απωθημένα ενός ολάκερου χρόνου.

Δεν διαφωνώ, αλλά δοκίμασε να πας Σεπτέμβριο. (Της ίδιας λογικής είμαι και εγώ όσον αφορά τις διακοπές τον Αύγουστο, μόνο στο πατρικό του πατέρα μου πηγαίνω, αφού τον άλλο χρόνο έχει 2 μόνιμους κάτοικους ). Η διαφορά σε τιμές και ευκολίες - βόλεμα είναι μεγάλη.

 

[pooky(1)]

Ούτε Ιούλιο, ούτε Σεπτέμβριο. Σπίτι μου. Και με τα λεφτά που θα χάλαγα για να πάω κάπου, που δεν θα πέρναγα και καλά, προτιμώ να αλλάξω το pc μου και να παίζω στα κόκκινα έναν ολόκληρο χρόνο.

Δεν τίθεται θέμα χρονικής περιόδου, τίθεται θέμα ότι δεν γουστάρω γενικώς.........

 

[dadmin]

Ας επιστρεψουμε στο θεμα μας - εχετε βγει τρελα offtopic.

 

[theoritikos]

Joe, πολύ σωστά αυτά που λες και μπράβο σου που τότε στο σχολείο τα κατάφερνες και έκανες παρέα με όλη την τάξη. Πρέπει να είσαι ένας από τους λίγους που τα κατάφεραν να έχουν καλές σχέσεις με όλους.

Τα περισσότερα παιδιά όμως που κάναν τους νταήδες, το κάναν γιατί η οικογένεια τους δεν ενδιαφέρονταν για αυτά τα παιδιά. Ειδικά στην επαρχία που πήγαινα εγώ σχολείο, η κατάσταση ήταν χειρότερη, λόγω μορφωτικού επιπέδου των γονιών είτε εξωγενών καταστάσεων (οικονομική κατάσταση γονέων, εργασία κλπ κλπ). Θυμάμαι πως είχα αρκετά "προβληματικά" παιδιά που οι γονείς τους ήταν χωρισμένοι, φτωχοί ή αδιαφορούσαν γενικά για την περιποίηση τους.

Το ποιο δυσάρεστο όμως είναι πως αυτά τα παιδιά πλέον έχουν αποκτήσει αρκετά προβλήματα και δείχνουν να μετανιώνουν για το παρελθόν. Υπάρχουν βέβαια και αρκετά παιδιά που στα 25+ τους έχουν ακόμα την ίδια συμπεριφορά που είχαν όταν ήταν 12, 15, 17....

 

[demis]

Χαιρομαι που ακουω παιδια για τις 'εκδικησεις' που παιρνετε. Κι εγω ομοιοπαθης. Οχι δεν ειχα νταηλικια, λυντσαρισματα και τετοια, αλλα ειχα καζουρα και δουλεμα. Επισης καποια κοριτσια με αποφευγανε σα λεπρο Σας ομολογω παιδια οτι ολα αυτα με εχουν χαραξει παρα πολυ, οσον αφορα ανασφαλειες και τετοια
Μετα το σχολειο ομως (συμπεριλαμβανομενου του στρατου), η τυχη μου δεν ηταν τοσο χαλι. Στις σχολες που εχω παει, δεν ημουν εγω ο πιο 'τρελος' και ο πιο ενδεικνυομενος για καζουρα, καθοτι παντα υπηρχε καποιος αλλος χειροτερος απο μενα

Βεβαια σε αντιθεση με σας, ηθικη ικανοποιηση δεν πηρα ποτε ουτε μαλλον προκειται να παρω. Οσοι γνωριζω, περασαν σε πανεπιστημια, κανουν καριερα

Ο αρχιμαγκας αθληταρας που ειχα στο δημοτικο (και συνεχεια 'προεδρος' του τμηματος) εχει ηδη παντρευτει μια καρακουκλαρα 8)

ενω εγω παραμενω ενα τσουτσεκι

Η ικανότητα να μπορεί κανείς να κάνει αυτοκριτική και χιούμορ πρώτα με τον εαυτό του είναι ύψιστη. Έχεις απόλυτο δίκιο. Σε κάποιους τα πράγματα έρχονται καλά και συνεχίζουν ακόμα καλύτερα. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορείς να πάρεις πάντα την εκδίκηση σου. Μακάρι η ζωή να μας έδινε πάντα ό,τι νομίζουμε πως μας χρωστάει αλλά πού τέτοια τύχη!

 

[video80]

καλησπέρα και απο μένα. Συμφονώ με το φίλο demis ,γνορίζω και γω περιπτώσεις απο μάγγες του σχολικου περιβάλλοντος που είχα, να έχουν καλλήτερη τύχη απο μένα!

Βέβαια στο 90 % των περιπτώσεον τα παιδια αυτά έχουν αλλάξει άρδην χαρακτήρα τορα στα 30 τους , anyway δεν θα σταθώ εδώ ,απλά θα είθελα να σας πώ οτι στο γυμνάσιο υπέφερα απο κορίτσι , και όχι απο νταήδες(ελάχιστα απο αυτούς).Απο μια πολλυ εμφανήσιμη συμαθήτρια μου , η οποία είξερε οτι ειμουν γενικά ντροπαλος με τα κορίτσια και το εκμεταλευόταν να διασκεδάσει.Συνεχώς μου ριχνοτανε δημοσιως , είτε εντός του σχολείου είτε έξω! Δεν θα ξεχάσω μάλιστα που έβαλε καποια πεδιά να με κυνιγίσουν (με το ζόρι) για να με πανε σ αυτίν!Επίσεις γρ'αφτικε στο ίδιο φροντιστίριο που πηγενα αγγλικά και στο ίδιο τμήμα!

 

[WolfSeed]

video80, (και λοιποί άλλοι επίσης^^)

αυτη η κατάσταση με το κορίτσι που περιγράφεις.. ήμαρτον... τι να πει κανείς.. φαντάσου πόσα ψυχολογικά προβλήματα και father-complex είχε το κορίτσι για να ασχολείται σε τόσο έντονο βαθμό με το άλλο φύλο..

Αν σε ικανοποιεί αυτό που θα σου πω , τότε να ξέρεις ότι αν κράτησε τον ίδιο χαρακτήρα που είχε δομήσει τότε και δεν έφαγε καμια γροθιά από την μοίρα να συνέλθει, τότε πιθανότατα θα είναι μια πανάσχημη εσωτερικά που θα μισεί και θα αγαπά τον εαυτό της , θα είναι επίσης ultra fake και wannabe ,και θα παραμείνει δυστηχησμένη για αρκετό καιρό παρόλο που θα προσπαθεί να το κρύψει αυτό με το fake χαμόγελο της..

Γενικά παρατηρώ ότι τους περισσότερους σχολικούς μάγκες και τους επιθετικούς τους τιμωρεί η ίδια η ζωή μετά, ανεξάρτητα αν θα φοράνε κοστούμι ή λέδερ τζάκετ ή αν θα έχουν την Καρλα Μπρούνα δίπλα τους..

Σημασία έχουν πως νοιώθουν και ένα θυμός-ηφαίστειο/νευρικότητα/εγωισμός δεν νομίζω ότι είναι κάτι που θα θέλαμε να έχουμε και εμείς..

Εγώ πάντως αυτό σκέφτομαι όταν θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στο σχολείο σαν πρώην θύμα (ήμουν κοντούλης μέχρι κάποια τάξη, φορούσα και γυαλάκια και προτιμούσα το final fantasy 7 από την μπάλα, άρα...στόχος) μέχρι που κατά το τέλος του Λυκείου άρχισα να ξυπνάω και να καταλαβαίνω ότι αυτοί είναι απλά μια αγέλη που φέρονται σαν..κοπάδι....και εγώ απλά τους παρατηρώ και τους λυπάμαι..

αν μη τι άλλο σου δίνει αυτοπεποίθηση, αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε όταν πήγαινα δευτέρα γυμνασίου να με σπρώχνουν και να μου πουλάνε τσαμπουκάδες ο κάθε ενας, ενώ όταν πήγα τρίτη λυκείου να είμαι έτοιμος να σαπίσω τον πιο μάγκα και συμμαθητή του σχολείου.

Έπρεπε να βλέπατε την αντίδραση του όταν του έχωσα ένα ξετρυγιρισμένο και δυνατό φαπίδι σαν αντίδραση επειδή μου έκανε βλακείες.Η φάτσα του ήταν όλα του τα ευρώ μιας και δεν περίμενε ποτέ ότι θα έκανα κάτι τέτοιο -Δεν με ξαναενόχλησε ποτέ από εκείνη την μέρα

Ξέρετε κάτι ρε σεις, απλά @@ θέλει και να συνηδητοποιήσετε για το τι είστε ικανοί να κάνετε-σίγουρα πολλά παραπάνω από όσα έχετε φανταστεί μέχρι στιγμής- και επίσης να μην χρησιμοποιήτε φθηνιάρικες δικαιολογίες του στυλ "στο σχολείο πέρασα χάλια...για αυτό είμαι έτσι σήμερα".Η ζωή προχωράει και εμείς έχουμε την δυνατότητα και επιλογή να αλλάξουμε και να γίνουμε τρανσφορμερς..

τώρα αν δεν το πιστεύουμε αυτό ή δεν το βλέπουμε είναι άλλη ιστορία.

-

Ενα πρώην θύμα

 

[judaspriest]

Είχα γράψει:

"Στο γυμνασιο πληρωνα πανω κατω τις ιδιες "αμαρτίες" γιατι δεν γουσταρα ουτε να φοραω...ακριβα ρουχα (δεν υπηρχε οικονομικο θεμα απλα ηταν θεμα επιλογης), ουτε να κανω το παγωνι (κοινως θαυμαστε με). Ε το μοναδικο σκηνικο που θυμαμαι ηταν να εχω να κανω με δυο wannabe succesfull in life, παγωνια ο οποίος ο ένας ηταν ο popular και έτσι και ο αλλος το κολαουζο...ως συνηθως.

Το τι εγινε το αφηνω για αλλη στιγμη γιατι φορτωσα."

E μιας και ειμαι σε ημιαγρια κατασταση αλλα οχι και τοσο απελπιστικη, θα γραψω το τι εγινε.

Ένας συμμαθητής δεν ήθελε το αλμπουμ music for the jilted generation των prodigy (2lp) που του είχαν χαρίσει και μου τον εφερε στο σχολειο. Ε αυτοι οι δυο ηλιθιοι στο διάλλειμα όταν πηγα για τουαλλετα τους εβγαλαν απο την σακουλα και εσπασαν τους δισκους. Και μετα εκαναν και τους ανηξερους με στιλακι. Ε ξεσπασε μεγαλος καυγας, ο κολλαουζος εφαγε καρεκλα στο κεφαλι. Ο αλλος αφησε τον κολλαουζο να βγαλει τα καστανα απο τη φωτια.

 

[alkis21]

Ρε παιδιά συγγνώμη για την άκυρη ερώτηση αλλά διαβάζω, διαβάζω και δεν καταλαβαίνω. Τι στο καλό είναι οι κολλαούζοι;

 

[serano915]

Ρε παιδιά συγγνώμη για την άκυρη ερώτηση αλλά διαβάζω, διαβάζω και δεν καταλαβαίνω. Τι στο καλό είναι οι κολλαούζοι;

You know τσιράκια???

 

[alkis21]

AAAAAAAAAAA thanks...

 

[Snoopitsa]

Εγώ στο σχολείο δεν "κολλούσα" γενικά με τους υπόλοιπους...μου την έδινε που έπεφτε τόοοοοσο κουτσομπολιό απο το δημοτικό κιόλας!! Έτσι δεν έιχα πολλές παρέες. Ήμουν και σχετικά ασχημούλικο-πολύ αδύνατο και άσχημο και μου έβγαινε μία επιθετικότητα με αποτέλεσμα να με φωνάζουν Ράμπο!!! Οι συμμαθήτριές μου ήταν όλες πιό όμορφες, τις κοίταζαν τα αγόρια και μάλιστα το αγόρι που μ άρεζε γούσταρε την κολλητή μου..Εν πάσει περιπτώσει θέλω να καταλήξω οτι κι εγώ πήρα την "εκδίκησή μου", διότι τώρα όλες αυτές μοιάζουν με σαραντάρες+ ενώ οι παλιοί μου συμμαθητές τώρα πιά με βλέπουν και μου την πέφτουν!!! Καλόοοοοοοοο!!!!!!!!!!

 

[pooky(1)]

Snoopitsa you rock, big time!!!!!!!!!!!!

Η φάση είναι να είσαι σήμερα 40, στα 17 σου να είσαι ο Κουασιμόδος του σχολείου και σήμερα να βλέπεις τους "γκόμενους" του τότε να βρίσκονται σε κατάσταση απελπιστική, εμφανισιακά, οικονομικά και από όλες τις πλευρές, ενώ εσύ φαίνεσαι για λιγότερο από 25!!!!!

Yeap, έχουν οι καιροί γυρίσματα.......!!!!!!!!!!!!!!!!

 

[krios]

Εγώ ήσυχη ήμουν, ερωτευμένη με το pig ως συνήθως (ξέρει αυτός ποιός είναι) κι εκεί που τον αγνάντευα στο προαύλιο ένα μεσημέρι, κάποιος τόλμησε να μου φυσήξει πάνω μου επίτηδες ένα στραγάλι με το φυσοκάλαμό του για να κάνει τον μάγκα μεγάλο νταή στον φίλο του. Και τον έδειρα. Και μετά είπε στον φίλο του: πάμε να φύγουμε αυτή είναι τρελή! Και φύγανε. Pooky δεν θέλω σχόλια...

 

[serano915]

Κι εγώ ήμουν από τα ήσυχα παιδιά, ούτε πείραζα, ούτε με πείραζαν. Νορμάλ καταστάσεις. Μόνο μια φορά θυμάμαι που άστραψα ένα χαστούκι σ'ένα συμμαθητή μου στην α' γυμνασίου γιατί είπε μπροστά σε όλους ότι είμαι ερωτευμένη με έναν άλλο συμμαθητή μου (μπροστά κι αυτός). Βασικά αλήθεια ήταν, οπότε μάλλον τσάμπα το έφαγε το χαστούκι το παιδί! Όχι, δεν το έφαγε τσάμπα! Γιατί μετά φάγαμε τρελό δούλεμα εγώ και ο άλλος συμμαθητής ότι και καλά "τα'χουμε". Και να "τα φτιάχναμε" τελικά, δεν θα μ'ένοιαζε! Αλλά... τζίφος! Οπότε... καλά έκανα! εεε???

 

[video80]

Serano915 καλά του κανες!Ε΄τανε καπος χοντροκομένο αυτο που έκανε. Να υποθέσω οτι εσυ δεν είσουν απο τα κοριτσια που την ''επεφτες'' αδιακρίτως σε καποιον συμαθητή σου, απλα και μόνο για να κάνεις πλακα,γνοριζωντας οτι ειναι γενικά ντροπαλός!

Το ζησα αυτο, είναι οτι χειρότερο!