Πειράγματα στο σχολείο/Νταήδες.

[Zippo]

Δεν ξέρω αν εχει γίνει παρόμοιο θέμα.

Κάποιοι απο εδώ μέσα σίγουρα θα βρέθηκαν στο μάτι των νταήδων του σχολείου. Παιδιά που ήταν αδύνατοι ή χοντρούληδες, φυτά, ήσυχοι ή ακομα και χωρίς παρέες, συχνά γίνονταν στόχως των δήθεν εξυπνων, δήθεν σκληρών και δήθεν μούρηδων του σχολείου και της γειτονιάς. Η κοροιδία και το δούλεμα ήταν καθημερινή υπόθεση ενώ συχνά κάποιες απο τις φάρσες ήταν πολύ σκληρές. Επίσης σπάνια πάθαινε κάποιος νταής αυτό που του άξιζε (τουλάχιστον μέσα στο σχολείο).

Θυμάται κανείς τέτοιο περιστατικό που να έζησε ο ίδιος ή να συνέβηκε σε κάποιον άλλο;

 

[medthom]

Καθε ταξη εχει τον νταη της, γιατι να μην ειχε και η δικια μου.

Στη β γυμνασιου μας εσκασε ενας τετοιος γιατι ειχε φυσικά "μεινει". Ο εν λογω κυριος ηταν ο φοβος και ο τρομος του σχολειο και για κακη μου τυχη ηρθε στην ταξη μου...Για ακομα χειροτερη μου τυχη εκατσε πισω μου...Τα πιασαμε τα λεφτα μας ειχα σκεφτει...

Δεν τραβηξαμε ομως τα πανδεινα...θα μπορουσε να ηταν και χειροτερα. Απο τα αυτα που θυμαμαι ηταν μια τσιχλα στην καρεκλα μου με το γνωστο αποτελεσμα (μπλιαχ) , ενα τσουγκρισμα κεφαλιου (γερο) του διπλανου μου με το δικο μου, ενα αλειμμα καρμπον στη μαπα του διπλανου μου, διαφορες φαπες, κλεψιμο τυροπιτας/ πιτσας στο διαλλειμα.

Το θυμα του bully δεν ημασταν εμεις ομως, ηταν ενα ερμο παιδακι απο κεινα τα ησυχα και καχεκτικα... εκεινος περασε την κολαση...Απο τα πιο σιχαμετρα που του εκανε ηταν να του φερει το καλαθι των σκουπιδιως στο κεφαλι με ολα τα παρελκομενα μεσα (νομιζω οτι μια τσιχλα κολλησε και στα μαλλια του) και απο τα πιο επώδυνα : κοπανησε εναν ξυλινο πηχη στο κεφαλι του. Ξερετε απο αυτα που ειχαν οι χαρτες, 2 μετρα περιπου (παγκοσμιος χαρτης!) με ενα καρφι στην ακρη ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 2 ΘΡΑΝΙΑ ΜΑΚΡΙΑ!!! Το αποτελεσμα αιματα, φωνες, αποβολες.

Τωρα τον εχω πετυχει πολλες φορες στον δρομο , ρεμαλι του κερατα και τωρα φαινεται. Καποιοι ανθρωποι δεν αλλαζουν...

 

[Playmolover]

Ήμουν και παραμένω χονρούλης εκ πεποιθήσεως. Βέβαια στο σχολειο ήμουν πιο πολύ...

Στην β' Γυμνασίου ήρθε ο αρχινταής, κάνα πεντάρι χρόνια μεγαλύτερος, να άρχισε να μου λέει διάφορα και καλά νε με τρομοκρατήσει.

Δέν είχε υπολογίσει όμως ότι δεν ήμουν ένα κομμάτι κρέας αλλά έκρυβα έναν hulk μέσα μου! Εκεί λοιπόν που έλεγε του χώνω μια μπουνιά στο κάτω μέρος του σαγονιού, δαγκώνει την γλώσσα του και σπάει και ένα δόντι.... Πέφτει κάτω με το στόμα γεμάτο αίματα και αρχίζει να κλαίει...

Επιτόπου στο γραφείο... για να ακούσω με ιδιαίτερα χαρά την Γυμνασιάρχη να λέει.... Νεκτάριε... πέντε μέρες αποβολή. Φύγε εσύ παιδί μου!!!

 

[Zippo]

εγω εκανα μεγάλη καριέρα στο λύκειο σαν θύμα. Βλέπετε, στην τάξη μου αλλα και γενικότερα στο λύκειο δεν υπήρχαν πολύ μεταλλάδες (εκτος απο τους μεγαλύτερους μεταλλάδες που ήταν πολύ ανοξύδοτοι για να κάνουν παρέα με μικρότερους), οπότε ήμουν απο τους λίγους που είχαν χαίτη. Αλλα το δικό μου μαλλί δεν ήταν ίσιο και ωραίο σαν του κανονικού κόσμου, αλλα φουντοτό και αφανέ. Φανταστήτε οτι όταν το άφηνα έμοιαζε σαν το μανιταρέ μαλλί των ήμο. Βέβαια τότε όλοι με κοροίδευαν και με έλεγαν Ταρζαν. Είχαν βγάλει και τραγουδάκι που το έλεγαν οταν έμπαινα στην τάξη. Και όπως είναι φυσικό το άκουγαν και τρίτοι, που δεν τους ήξερα, και το έλεγαν και αυτοί. Αποτέλεσμα να γελανε ειρωνικά με εμένα κοπέλες και τύποι, απου δεν ήξερα καν τα ονόματα τους. Οπως καταλαβάινετε, σε συνδιασμό με το αγχος των εξετάσεων, με το οτι δεν είχα κορίτσι (για αυτο φταίω εγώ που ήμουν 100% χέστης) και με το οτι δεν είχα ιδιαίτερες παρέεες στο σχολείο, κάθε μέρα εκνευριζόμουν όλο και πιο πολύ. Και Φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να αρχήσω να χτυπάω τον καθένα, όχι γιατι ήμουν χέστης αλλα γιατι θα ντρεπόμουν μετά τους γονείς μου που θα τους φώναζαν στο σχόλειο.

Απο όλους όμως που κορόιδευαν ήταν ενας (ο δήθεν μάγκας) που μου κόλλαγε πιο πολύ, αν και η αλήθεια είναι οτι δεν άπλωσε ποτε χέρι (βέβαια δύο φορες παρολίγο να πλακωθούμε). Μια μικρή γευση χαράς πήρα στην πενταήμερη που μας κορίδεψαν και δεν μας έδωσαν δικες μας καμπίνες αλλα μια για όλη την τάξη και ο παιδοβούβαλος γκρίνιαζε σαν ξυνισμένη χαζογκόμενα.

Βλέποντας τα όλα αυτα μετά απο σχεδόν δέκα χρόνια, σκευτομαι οτι ίσως κάποια στιγμή θα έπρεπε να είχα σηκώσει περισσότερο το κεφάλι και ας έπαιρνα καμια αποβολή. Τουλάχιστον θα το χαιρόμουν. Βέβαια παντα πιστευα οτι κάποια στιγμή θα ξανασυναντήσω πολλούς απο αυτούς και τότε ίσως να μου δωθεί η ευκαιρία να πάρω την μικρή μου εκδίκιση. Επίσης το άλλο που με στεναχώριζε ήταν η αδιαφορία των καθηγητών. Οι περισσότεροι ήξεραν τι γίνεται (και όχι με έμενα αλλα και με άλλα παιδιά που ήταν θύματα των νταίδων) αλλα πολλές φορές δεν ενδιαφέρονται να βάλουν τα πράγματα στην θέση τους. Υποτίθεται οτι στο σχολείο εκτός απο τις γνώσεις παίρνουμε και μια υποτιπόδη κοινωνική αγωγή (για όσους δεν την έχουν πάρει απο το σπίτι τους δηλαδή). Οταν όμως οι ίδιοι οι καθηγητές αδιαφορούν πλήρως τότε τι γίνεται;

 

[Playmolover]

Τα πειράγματα ήταν πολλά και το ξύλο που έχω ρίξει στο σχολείο ήταν με το τσουβάλι. Δεν ξέρω όμως αν συμβαίνει το ίδιο και στις δικές σας περιπτώσεις, αλλά η εκδίκηση ήρθε από αλλού. Όταν οι νταήδες βγήκαν στην κοινωνία, εκεί κομμένη η μαγκιά. Έφαγαν κάτι σφαλιάρες από τη ζωή αξέχαστες. Δεν σαν κρύβω ότι βλέποντας την κατάντια κάποιοιν από αυτών, πραγματικά μέσα μου αισθάνομαι δικαιωμένος...

 

[Dragon_K.]

Θεματάρα...

Μια φορά στις αρχές της "Μεταλλικής" μου καριέρας οπού επιχείρησα να κάνω παρέα με μεγαλύτερα μέταλλα του σχολείου, έπαθα και έμαθα το μάθημα μου. Μου ξήλωσαν όλες τις κονκάρδες από το τζην, τις οπόιες αγόραζα μια μία με το ταπεινό μου χαρτζιλίκι. Από τότε μόνος μου κι ωραίος

Άλλη μια περίπτωση ήταν στο φροντιστήριο... εγώ δευτέρα γυμνασίου κι αυτός τρίτη Λυκείου. Του "Χριστού τα πάθη" είναι μια ελλιπής για την περίπτωση, έκφραση. Ένας χρόνος στην περιπέτεια.

Την εκδίκηση μου βέβαια την πήρα αρκετά χρόνια μετά και σχετικώς πρόσφατα, χωρίς καν να σηκώσω χέρι. Τον πέτυχα ένα πρωινό σε ένα καφέ παρέα με ένα μπάζο (γυναίκα του προφανώς) και κοιτώντας τον, του κούνησα το κεφάλι με νόημα τύπου "α ρε κακομοίρη, εκεί κατάντησες?"

Εννοείται ότι με κατάλαβε και φυσικά δεν έκανε την παραμικρή κίνηση, διότι το μικρό παιδάκι που βασάνιζε τότε, είχε γίνει μια "ντουλάπα" που δεν μάσαγε και πολλά πολλά πλέον

Κι όμως αισθάνθηκα ότι τον σάπισα στο ξύλο, ειδικά όταν κατέβασε το βλέμμα και σταμάτησε να με κοιτάζει.

 

[Stanfromgreece]

Μικρός... ήμουν και εγώ παχουλός... είχαμε λοιπόν ένα παιδί στο σχολείο (δημοτικό)... που εκτός από σκράπας (εγώ ήμουν στους καλούς μαθητές!) ,ήταν και απίστευτα ενοχλητικός... ερχόταν λοιπόν μπροστά μου, και μου έλεγε διάφορα για να με πειράξει! (πιο πολύ με πείραζε πού όταν μίλαγε έφτυνε ταυτόχρονα!!!).Δεν άντεξα λοιπόν καποια στιγμή... και του έσκασα μία μπουνιά με όλη μου την δύναμη μέσα στην μάπα! Αποτέλεσμα ήταν να σκιστούν τα χείλια του...και να του φύγουν κάποια δόντια! Οταν πήγε στο γραφείο των δασκάλων για βοήθεια... τους είπε ότι έπεσε από τις σκάλες! Δεν με ξαναπλησίασε ποτέ!!!

 

[pooky(1)]

Όταν είσαι το nerd του σχολείου σε ηλικία 17 χρονών και έχεις φάτσα μπούλη, τότε μπορείτε να φανταστείτε τι πέρασα στο σχολείο. Κόλαση με όλη τη σημασία της λέξης.

Για τους λόγους αυτούς μίσησα το σχολείο αφάνταστα, όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε, για τους λόγους αυτούς, λόγω του ότι ήμουν το αντικείμενο εκτόνωσης του κάθε κανάτα, απέκτησα άλλο τρόπο σκέψης και γραμμή ζωής.

Η εκδίκησή μου παίρνεται ακόμα και σήμερα σε ηλικία 39 χρονών. Έχω αναφέρει ξανά ότι λόγω εργασίας είμαι σε σημείο όπου συναντώ πολύ συχνά παλιούς συμμαθητές και έχω δει την κατάντια των "νταήδων" του τότε. Φυσικά τώρα τους χλευάζω αφάνταστα με αποκορύφωμα πριν δυό μήνες όπου πέτυχα μούρη με μούρη τον "αρχινταή" του σχολείου τότε που μου είχε κάνει τη ζωή κόλλαση. Μέσα στο Δημαρχείο άρχισα τα χάχανα μπροστά του προσβάλλοντάς τον πολύ άσχημα έως χυδαία. Του είπα να πάει να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να δει την κατάντια του, όπως επίσης του ανέφερα ότι με τη φάτσα που έχει θέλει και γυναίκα........

Φυσικά λόγω σύμβασης που έχω (πρόγραμμα stage χωρίς να ανήκω στο εργατικό δυναμικό του δήμου) δεν μπορούσαν να μου κάνουν τίποτε και εγώ συνέχισα μέχρι τελικής πτώσεως.

Πολλές φορές σκέφτομαι μήπως τελικά εμείς που είμασταν τα ΟΥΦΟ του σχολείου αποτελούμε τους πραγματικά τυχερούς, γιατί την επανάσταση τη σηκώσαμε σε μεγάλη ηλικία και ποτέ δεν βάλαμε τα όπλα μέσα.......

Hail and Kill baby..........

 

[sofiakosm]

Εγώ λόγω φύλου δεν συνάντησα ποτέ τέτοιου είδους προβλήματα. Βέβαια κ τις ελάχιστες φορές που συνέβη κάτι κ θεώρησα ότι θίγομαι, απαντούσα τόσο με λόγια όσο και με έργα

Στην "καριέρα" μου στο δημοτικό και κλότσησα και ξεμάλλιασα κ φούσκο έριξα - βέβαια το πιο εντυπωσιακό που έκανα ήταν να τρίψω ένα ταρτάκι στη μούρη ενός συμμαθητή μου που φορούσε και γυαλιά

Μου κάνει λοιπον εντύπωση που ακούω από τόσα αρσενικά ότι απλώς κάθονταν κ υπέμεναν τα μύρια όσα! Μάλλον ήμουν πολύ δυναμικό παιδάκι δεν εξηγείται διαφορετικά

Το μόνο περιστατικό που θυμάμαι πολύ έντονα, ήταν όταν ο αδερφός μου ήταν στην Α' δημοτικού κ ένας συμμαθητής του, του κατέβασε το παντελόνι της φόρμας για να σπάσει πλάκα! Κ ο δικός μου, ο χλαπάτσας αντί να τον πιάσει κ να του ρίξει καμία για να μάθει να φέρεται έβαλε τα κλάματα ! Μετά το συμβάν ακολούθησε σεμινάριο "του τι κάνουμε όταν ένας ηλιθιος μας ενοχλει/προσβάλλει". Αυτό που διαπίστωσα είναι ότι τελικά πρέπει "να το έχεις" διαφορετικά..

 

[Rakeesh]

Χαιρομαι που ακουω παιδια για τις 'εκδικησεις' που παιρνετε. Κι εγω ομοιοπαθης. Οχι δεν ειχα νταηλικια, λυντσαρισματα και τετοια, αλλα ειχα καζουρα και δουλεμα. Επισης καποια κοριτσια με αποφευγανε σα λεπρο Σας ομολογω παιδια οτι ολα αυτα με εχουν χαραξει παρα πολυ, οσον αφορα ανασφαλειες και τετοια

Μετα το σχολειο ομως (συμπεριλαμβανομενου του στρατου), η τυχη μου δεν ηταν τοσο χαλι. Στις σχολες που εχω παει, δεν ημουν εγω ο πιο 'τρελος' και ο πιο ενδεικνυομενος για καζουρα, καθοτι παντα υπηρχε καποιος αλλος χειροτερος απο μενα

Βεβαια σε αντιθεση με σας, ηθικη ικανοποιηση δεν πηρα ποτε ουτε μαλλον προκειται να παρω. Οσοι γνωριζω, περασαν σε πανεπιστημια, κανουν καριερα

Ο αρχιμαγκας αθληταρας που ειχα στο δημοτικο (και συνεχεια 'προεδρος' του τμηματος) εχει ηδη παντρευτει μια καρακουκλαρα 8)

ενω εγω παραμενω ενα τσουτσεκι

 

[LIONHEART]

Και δεν μπορω να πω οτι ειχα νταϊληκια και λυντσαρισμα ειχα κοψει τον αερα σε πολους (δεν κώλονα ποτε σε καμια φασαρια με οποιον και να αντιμετωπιζα μεγαλυτερος σε ηλικια να ηταν..αθληταρας , μαγκας κτλπ βεβαια οταν πληρωσα 2-3 ατομα εβαλα μυαλο αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια) στο σχολειο ημουν χοντρος αλλα επειδη ειμαι μεγαλοσωμος με φοβοντουσαν η με κοροηδευαν δυο τρεις εξυπνοι του σχολειου αλλα που ηταν οι αρχοντες τις ταξεις και ειδηκα στο γυμνασιο ειχα ασχημες εμπειριες λογω της νοοτροπιας μου και μονο...Οπου πρωσπαθοντας να ειμαι ο εξυπνος εκανα γκαφες και γινομουν ο περιγελος στην ταξη και δυστηχως εβγαινε να ειμαι ο αδυναμος κρικος...

Στο λυκειο σοβαρεψα..... σουλουπωθηκα,αδυνατισα ,αλλα και παλι η ρετσινια του γυμνασιου ειχε μεινη...

Το ειρωνικο ειναι τωρα βλεπω παλιους μου συμμαθητες που ερχονται σαν σκυλακια για να τους εξυπηρετισω στο αμαξι τους ειληκρινα παιρνω μια μεγαλη εκδικηση για την αδιαφορια του τοτε ...

 

[exetlaios]

Παιδιά, γνωρίζει κανείς περίπτωση ατόμου, που όντας μικρός να ήταν looser

και μεγαλώνοντας να παρέμεινε looser ;

 

[LIONHEART]

πρωσοπικα δεν πιστευω οτι υπαρχουν looser ατομα..(εκτος απο ψυχολογικο) διοτι τα ατομα που φαγανε σφαλιαρες σε μικροτερες ηλικιες ηταν ποιο σκληραγωγημενα αργοτερα....

 

[Rakeesh]

Παιδιά, γνωρίζει κανείς περίπτωση ατόμου, που όντας μικρός να ήταν looser και μεγαλώνοντας να παρέμεινε looser ;

Εγω (το αναφερω στο προηγουμενο μηνυμα )

 

[LIONHEART]

πολυ πεσιμισμο βλεπω.... ελα ρε rakeesh που εισαι looser μην βλεπω τετοια πραγματα ...Δεν μειωνεις ποτε τον ευατο σου !! οποιος και να εισαι οτι και να κανεις αν ησουν αυτο που λες ουτε εδω θα ησουν διοτι ακομα και η εικονικη παρεα μας (μιλαω λες και ειμαι παλιος αλλα τπτ) εδω θα σε ειχε απορρίψει!!

 

[exetlaios]

Εγω (το αναφερω στο προηγουμενο μηνυμα )

Τώρα το είδα !

Φίλε, είσαι ΑΡΧΟΝΤΑΣ !

Αν ήσουνα looser, δε θα έγραφες ποτέ το προηγούμενο ποστ.

Τα σέβη μου, σε παραδέχομαι !

 

[exetlaios]

πρωσοπικα δεν πιστευω οτι υπαρχουν looser ατομα..(εκτος απο ψυχολογικο) διοτι τα ατομα που φαγανε σφαλιαρες σε μικροτερες ηλικιες ηταν ποιο σκληραγωγημενα αργοτερα....

Χρησιμοποίησα τη λέξη "looser" με τη "χαλαρή" έννοια του όρου.

 

[theoritikos]

Στο Δημοτικό όπως κάθε παιδάκι,έτσι και εγώ είχα τον δικό μου νταή.

Με τον συγκεκριμένο ήμασταν φίλοι μέχρι την 3 Δημοτικού, αλλά στην 4η για κάποιο άγνωστο λόγο άρχισε να μου φέρεται πολύ άσχημα.

Στην 5η Δημοτικού όμως αποφάσισα να πάρω την εκδίκηση μου.

Χτυπάει το κουδούνι για διάλειμμα, περιμένω να βγουν όλοι από την τάξη μαζί με τον δάσκαλο, και μόλις βγαίνει από την αίθουσα τον βουτάω και τον αρχίζω στα μπουκέτα με πολύ μίσος. Αλλά δεν έμεινα στα μπουκέτα. Είναι κάτω στο πάτωμα πεσμένος μπρούμυτα, έχοντας βάλει τα κλάματα από τον πόνο ικετεύοντας με να σταματήσω να τον χτυπάω. Εγώ χωρίς ίχνος μεταμέλειας πάω και κάνω το έξης ανατριχιαστικό, πέφτω με όλη μου την δύναμη στο στήθος του για 2-3 φορές!!! :sealed: Ακόμα το θυμάμαι και ανατριχιάζω, γιατί μπορούσα να το είχα αφήσει παράλυτο το παιδί ή και να το σκότωνα! Σε κάποια φάση δεν μπορούσε να αναπνεύσει! :sealed:

Το ευχαριστήθηκα όμως, γιατί με έβλεπε μετά για καιρό και άλλαζε δρόμο. Άσε που έκανε δύο-τρεις ώρες για να συνέλθει!

Βέβαια αυτό ήταν αφορμή για χειρότερα νταηλίκια αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία..

Ακόμα και τώρα αν το πετύχω πουθενά, θα το χαιρόμουν αν το ξεφτίλιζα όπως τότε...

 

[Giama]

Βέβαια αυτό ήταν αφορμή για χειρότερα νταηλίκια αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία..

Τι, ήθελε κι άλλο ξύλο; Να υποθέσω ότι πλέον τα νταηλίκια τα έκανε με παρέα;

Και κάτι που μάθαμε από το post σου είναι να μην σε εκνευρίσουμε ποτέ για οποιονδήποτε λόγο!

 

[Zippo]

κλασσική περίπτωση κακομαθημένου, πλουσιόπαιδου ντάι είχα στην κατασκήνωση. Ενα $#@!$#!@παιδο λίγα χρόνια μεγαλύτερο απο εμένα, με αρκετά φράγκα. Να φανταστήτε είχε και σοφέρ.Εμένα απλα με πείραζε αλλα τα χειρότερα τα είχε κάνει σε άλλο παιδι.

Εκτός απο οτι τον κορόιδευε συστηματικά του φαιρόταν πολύ άσχημα. Κάποια στιγμή είχαν έρθει οι γονείς του παιδιού για να τον επισκεπτούν και του έφεραν λίγα σνάκ (γαριδάκια, κρουασάν κ.α.). Οπότε όσο το παιδί έλειπε, ο "κύριος" μαζί με ένα φίλο του (με τον οποίο πλακώθηκαν αργότερα) του φάγανε όλα τα σνάκ και όταν έπεστρεψε, τον σκέπασαν με ένα σεντόνι και τον άρχησαν στις σφαλιάρες και στις παντοφλιές. Φυσικά έγινε ενα ψιλοσκηνικό με τους ομαδάρχες και τους άρχηγους αλλα δεν δόθηκε έκταση στο ζήτημα.

Το γάματο της υπόθεσης είναι οτι και οι δύο την πλήρωσαν αρκετά ακριβά αργότερα. Ενα βράδυ που μας είχαν πάει στην παραλία κάποιες κοπελούδες αποφάσισαν να αναβιώσουν ένα παλιό έθιμο της κατασκήνωσης και να κολινόσουν τα παπούτσια μας (για όσους δεν καταλαβαίνουν σημαίνει να βάλουν οδοντόπαστα). Φυσικά στα πάνφτηνα, ταλαιπόρημένα σταράκια μου δεν έβαλαν, αφού μάλλον δεν τα πρόσεξαν αλλα τις πανάκριβες, ολοκαίνουριες, δερμάτινες μπότες του $#@$@% τις περιποιήθηκαν για τα καλά. Και όσοι ξέρουν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει όταν ξεραθεί η οδοντόπαστα στο ολοκαίνουριο δέρμα της μπότας (μάλιστα οι κοπελούδες κολίνοσαν τις μπότες απο μέσα που είναι πιο δύσκολο να τις καθαρίσεις - αν καθαρίζονται). Οπως καταλαβαίνετε η επιστροφή απο την παραλία επιφύλασε μια δυσάρεστη έκπληξη για κάποιους...

Ο έτερος καπαδόκης την έπαθε αλλα με λιγότερο κόστος για την τσέπη του. Δεν ξέρω τι είχε προηγηθεί αλλα ενα μεσημέρι μπήκε στο θάλαμο τρέχοντας και έπεσε στο κρεβάτι γεμάτος κλάμα , θρήνο και οδυρμό και φώναζε για κανένα μισάωρο "την αγαπάω αλλα αυτη δεν με θέλει!!!". Εννοείται οτι έγινε ο περίγελος της κατασκήνωσης, αφού την είχε δεί σούπερ-γκόμενος (στα 14του) και ο γ****ς της γειτονιάς!! :tease: :tease: :tease: