"Ο πολυαγαπημένος ηθοποιός, Γιώργος Κωνσταντίνου, έχει χαρίσει αξέχαστες ερμηνείες στο κοινό και συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγάλων του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου. Τι γνώμη όμως έχει ο ίδιος για τις ερμηνευτικές του ικανότητες και την ποιότητα και αξία του ως ηθοποιός;
«Ένιωθα ότι έχω ταλέντο, αλλά διέθετα και την αίσθηση του μέτρου. Όταν οι άλλοι έπαιζαν υπερβολικά εγώ έπαιζα όπως σήμερα με φυσική υποκριτική. Διάβαζα Στανισλάφσκι και μου εντυπώθηκε η ρήση του να παίζει ο ηθοποιός αληθινά, να αισθάνεται αυτό που κάνει. Έζησε μέσα μου. Το ταλέντο μου το αναγνώρισε κυρίως ο κόσμος. Το 1961 ένας
αυτοσχεδιασμός μου στη σκηνή με την Βουγιουκλάκη * προκάλεσε μαζικό αλαλαγμό. Ο Αντωνάκης ήταν μια σύμπτωση. Ήμουν 28 χρονών και μου κόλλησαν ποστίς και άσπρα μαλλιά. Το έργο το είχε παίξει ο Λογοθετίδης στο θέατρο. Δεν ξέρω ακόμη γιατί ο Τζαβέλλας φώναξε εμένα», τονίζει, χαρακτηριστικά, ο αγαπημένος ηθοποιός στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» ".
πηγη
* αναφερεται στην περιφημη σκηνη με το προφιτερολ στην ταινια "χτυποκαρδια στο θρανιο";εκει εγινε ο αυτοσχεδιασμος;δεν υπηρχε δηλαδη στο σεναριο η συγκεκριμενη σκηνη;
Επισης σε μια παλιοτερη συνεντευξη στο
lifo ειπε μεταξυ αλλων:
" Μια ωραια ημερα,δεν ξερω πώς της ηρθε της μανας μου και με ρωτησε "θες να γινεις ηθοποιος"; Και της ειπα "ναι" χωρις καν να εχω συνειδηση αυτου που λεω.Χωρις να καιγομαι,να φλεγομαι,να το εχω στο νου μου,παρολο που ειχα ηδη παιξει σε ενα σωρο ερασιτεχνικους θιασους.Ετσι ξεκινησα.Εδωσα εξετασεις στο Εθνικο Θεατρο αλλά με απερριψαν ως "εντελως αταλαντο".Τελικα,με κρατησε ο Κουν στο Θεατρο Τεχνης.
Το πιο δυνατο εργο που εχω κανει στο σινεμα ειναι το "Η γυνη να φοβηται τον ανδρα",το ρολο του Αντωνακη.Τωρα που το βλεπω απορω πώς μπορεσα και απεδωσα ετσι οπως απεδωσα-ημουν 28χρονων κι επαιζα εναν 45αρη.Υπαρχουν φορες που ξεπερναμε και τον εαυτο μας και νομιζω οτι αυτο που εγινε τοτε το καταφερα και τωρα με τον Αμπιγιερ
Το σινεμα το εζησα για πολυ λιγο,ασχετως προς την εντυπωση που εχουν οι περισσοτεροι.Μου ελεγαν "οχι κυριε,δεν ειναι παιξιμο αυτο,δε γελαει ο κοσμος".Δε μπορουσα ομως να κανω μουτες.Κατι μεσα μου μου ελεγε να μην τυποποιηθω και νομιζω οτι αυτο ηταν προτερημα μου.Ενας καλος συναδελφος και φιλος μου ειχε πει καποτε οτι "αν δεν τυποποιηθεις,δε θα κανεις τιποτα στην καριερα σου".Του ειχα απαντησει "αν τυποποιηθω,τοτε καλυτερα να μην κανω καριερα".Και πραγματικα,την αποφαση μου αυτη την πληρωσα ακριβα,υπεφερα παρα πολυ.Εκανα τις λιγοτερες ταινιες,14 ολες κι ολες,και με σταματησαν,εν αντιθεσει με αλλους συναδελφους που εκαναν 180 και 200.Με αυτες τις ταινιες που βλεπεις σημερα και λες ειναι απ τις καλυτερες,εγω ειχα προβλημα"
