Ποιο ήταν το αγαπημένο σας γλυκό ζαχαροπλαστείου;

Τουρτόφιλοι, χαρείτε! Αυτά που βλέπετε δεν είναι τούρτες, απλώς το κείμενο είναι μεταφρασμένο από τα αμερικάνικα και έτσι αποδίδει αυτά τα καίηκ με φρόστινγκ. Άλλωστε φαίνεται αυτό από τις εικόνες του instagram.

Η τούρτα η τουρτένια θέλει παντεσπάνι υγρό σιροπάτο, στρώματα με κρέμα ανάμεσα στα στρώματα παντεσπάνι, κι από πάνω σαντιγύ η/και σοκολάτα.

Αυτά τα καίηκ έχουν ξερό παντεσπάνι και το φρόστινγκ γίνεται συνήθως με κρημ τσιζ και ζάχαρη. Και αν έχει σαντιγύ είναι συνθετική με τεχνητή χρωστική. Γλυκύτατη, τρελλαίνομαι, αλλά καμία σχέση με την αυθεντική σαντιγύ με κρέμα, άχνη και βανίλια (και ίσως λίγο κακάο για μπεζάκι χρώμα)

Όταν ήμουνα μικρός τούρτες ήταν συνηθισμένο δώρο σε γιορτή ενηλίκων. Ειδικά στη γιορτή του πατέρα μου μας φέρνανε τόσες τούρτες που δεν χωρούσαν στο ψυγείο. Κερνούσαμε τις επισκέψεις την επόμενη μέρα (γιόρταζε η αδελφή μου) αλλά και πάλι έμεναν μπόλικες. Οπότε προσωρινά η μητέρα μου χαλάρωνε τα χαλινάρια και τους δίναμε και καταλαβαίνανε. Και είχε ένα καταπληκτικό ζαχαροπλαστείο η πολίχνη που μέναμε, οπότε ήταν η μία καλύτερη από την άλλη. Προτιμούσα αυτές με μπόλικη σαντιγύ (οι με κάλυμμα σοκολάτας είχαν σαντιγύ μόνο για διακόσμηση), οπότε συνήθως ήταν άσπρες και μέσα, αλλά όχι πάντα. Αν είχα μία τέτοια μπροστά μου τώρα θα την καταβρόχθιζα όλη και πριν τα τινάξω από υπερβολική ζάχαρη θα αναφωνούσα "Νυν απολύοις τον δούλον σου, σάκχαρις, ότι επλήσθη ο στόμαχός μου τούρτας"
 
Τουρτόφιλοι, χαρείτε! Αυτά που βλέπετε δεν είναι τούρτες, απλώς το κείμενο είναι μεταφρασμένο από τα αμερικάνικα και έτσι αποδίδει αυτά τα καίηκ με φρόστινγκ. Άλλωστε φαίνεται αυτό από τις εικόνες του instagram.

Η τούρτα η τουρτένια θέλει παντεσπάνι υγρό σιροπάτο, στρώματα με κρέμα ανάμεσα στα στρώματα παντεσπάνι, κι από πάνω σαντιγύ η/και σοκολάτα.

Αυτά τα καίηκ έχουν ξερό παντεσπάνι και το φρόστινγκ γίνεται συνήθως με κρημ τσιζ και ζάχαρη. Και αν έχει σαντιγύ είναι συνθετική με τεχνητή χρωστική. Γλυκύτατη, τρελλαίνομαι, αλλά καμία σχέση με την αυθεντική σαντιγύ με κρέμα, άχνη και βανίλια (και ίσως λίγο κακάο για μπεζάκι χρώμα)

Όταν ήμουνα μικρός τούρτες ήταν συνηθισμένο δώρο σε γιορτή ενηλίκων. Ειδικά στη γιορτή του πατέρα μου μας φέρνανε τόσες τούρτες που δεν χωρούσαν στο ψυγείο. Κερνούσαμε τις επισκέψεις την επόμενη μέρα (γιόρταζε η αδελφή μου) αλλά και πάλι έμεναν μπόλικες. Οπότε προσωρινά η μητέρα μου χαλάρωνε τα χαλινάρια και τους δίναμε και καταλαβαίνανε. Και είχε ένα καταπληκτικό ζαχαροπλαστείο η πολίχνη που μέναμε, οπότε ήταν η μία καλύτερη από την άλλη. Προτιμούσα αυτές με μπόλικη σαντιγύ (οι με κάλυμμα σοκολάτας είχαν σαντιγύ μόνο για διακόσμηση), οπότε συνήθως ήταν άσπρες και μέσα, αλλά όχι πάντα. Αν είχα μία τέτοια μπροστά μου τώρα θα την καταβρόχθιζα όλη και πριν τα τινάξω από υπερβολική ζάχαρη θα αναφωνούσα "Νυν απολύοις τον δούλον σου, σάκχαρις, ότι επλήσθη ο στόμαχός μου τούρτας"
Ότι ξέρεις όλα τα συστατικά της Ζαχάρης τι να πω με πιάνεις απροετοίμαστη. Δηλ.ευγε αλλά το βλέπω θα τα τιναξεις από το σαχαρο αν δεν σταματησεις
 
Πραγματι, κανουν μπαμ πως ουδεμια σχεση εχουν με τις τουρτες των παιδικων μας χρονων. Μοιαζουν λες και ειναι φτιαγμενες απο χαρτονι. Ομορφες, αλλα οχι ρετρο.
 
Πραγματι, κανουν μπαμ πως ουδεμια σχεση εχουν με τις τουρτες των παιδικων μας χρονων. Μοιαζουν λες και ειναι φτιαγμενες απο χαρτονι. Ομορφες, αλλα οχι ρετρο.
aged_to_perfection_2_3d.jpg
Δεν μπορώ να βρω ρετρό τουρτες
 
Ότι ξέρεις όλα τα συστατικά της Ζαχάρης τι να πω με πιάνεις απροετοίμαστη. Δηλ.ευγε αλλά το βλέπω θα τα τιναξεις από το σαχαρο αν δεν σταματησεις
Θα το ξαναπώ για να μην ανησυχείς (ή ίσως για να μην ελπίζεις) άδικα: Δεν τρώω γλυκά παρά σπάνια. Δεν φτιάχνω γλυκά παρά σπανιότερα. Όταν τα έχω δεν μπορώ να τους αντισταθώ οπότε φροντίζω να μην έχω. Μου λείπουν? Φυσικά. Και η συνάδελφος που μας έκανε πάρτυ γενεθλίων πήρε σύνταξη.

Πράγμα το οποίο θα κάνω κι εγώ στο τέλος του χρόνου. Μετράω μέρες.
:bananafuck::bananafuck:
 
Θα το ξαναπώ για να μην ανησυχείς (ή ίσως για να μην ελπίζεις) άδικα: Δεν τρώω γλυκά παρά σπάνια. Δεν φτιάχνω γλυκά παρά σπανιότερα. Όταν τα έχω δεν μπορώ να τους αντισταθώ οπότε φροντίζω να μην έχω. Μου λείπουν? Φυσικά. Και η συνάδελφος που μας έκανε πάρτυ γενεθλίων πήρε σύνταξη.

Πράγμα το οποίο θα κάνω κι εγώ στο τέλος του χρόνου. Μετράω μέρες.
:bananafuck::bananafuck:
Oχι αν ήθελες ας έκανες και αλλιως
 
Χμμμ…δλδ μόνο εγώ είδα στην πρώτη γραμμή ως πρώτη λέξη τη μπύρα; (Μπίρα)…Και δεν είναι καν φαν της…ειδικά το χειμώνα δε πίνω ποτέ, μου κλέβει την καρδιά το φρέσκο κόκκινο κρασί.
 
Αυτά θα ήταν τα χριστουγεννιάτικα γλυκά της οικογένειας, μαζί με Christstollen (γλυκό από τη Δρέσδη) που έκανε η Αετίνα με τα χεράκια της...........


1.jpg

.............. αλλά μετά τις κουραμπιεδομελομακαρονοπεριγραφές σας και μετά από 120 συνολικά χιλιόμετρα στο εδώ ελληνικό σούπερ μάρκετ, η κατάσταση διαμορφώνεται πλέον ως εξής:


2.jpg

Δεν πάσχω από ζάχαρο, αλλά από ότι φαίνεται δεν θα το γλυτώσω.............................
 
Αετέ @Eagle 1 , φίλος που κατοικοεδρεύει στα πέριξ του Βερολίνου μου διηγήθηκε για έναν τύπο που σήκωσε μαγαζί με ελληνικά προϊόντα το ΣΚ που πέρασε. Μεταξύ άλλων και έναν τενεκέ φέτα… δε πίστευω να εννοούσε εσένα
 
Αετέ @Eagle 1 , φίλος που κατοικοεδρεύει στα πέριξ του Βερολίνου μου διηγήθηκε για έναν τύπο που σήκωσε μαγαζί με ελληνικά προϊόντα το ΣΚ που πέρασε. Μεταξύ άλλων και έναν τενεκέ φέτα… δε πίστευω να εννοούσε εσένα
Όχι, δεν είμαι εγώ φίλτατε, μένω στα περίχωρα Φρανκφούρτης. Πάντως και για μένα τοπικά θα έχουν πει σίγουρα, γιατί στέναξε την περασμένη Τρίτη το μαγαζί από τις αγορές μου (επ' ευκαιρία των κουραμπιέδων)...... Ταραμάδες, μελιτζανοσαλάτες, φέτα, ελιές, ελαιόλαδα, σπανακόπιτες..... τούδωσα και κατάλαβε, το αμάξι έγειρε πίσω. Ευτυχώς είχε έρθει η σύζυγος και με συγκράτησε, αλλιώς θα με ακούγανε ως το Βερολίνο!
 
Πίσω
Μπλουζα