Πότε αρχίσαμε αγγλικά ή δεύτερη γλώσσα.

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας αριαδνη
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Διαβάζοντας τα παραπάνω θυμήθηκα την κυρία Bridget, μια μεσήλικη Βρετανίδα με τεράστια περιφέρεια που μας έκανε μάθημα στο φροντιστήριο. Ήταν πολύ καλή όταν της συμπεριφερόμασταν και καλά βέβαια. Δεν θα ξεχάσω το sash!! όταν ήθελε να σιωπήσουμε. Επίσης σε κάποια άλλη τάξη είχαμε μια δεσποινίδα Alice η οποία ήταν δεν ήταν 23. Η πλάκα ήταν όταν μια μέρα έσκασε μύτη στο φροντιστήριο με ξυρισμένο κεφάλι. Μέχρι το τέλος της χρονιάς ήταν έτσι. Περίεργη τύπισσα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
elephadas είπε:
Ερώτηση: Στη δική σας γενιά μαθαίνατε τουλάχιστον σύγχρονα Αγγλικά/Αμερικανικά ή ρετρό όπως στην εποχή μου? Διότι εμείς μαθαίναμε τελείως παλιομοδίτικα... ήρθα στην Αμερική ξέροντας ότι όταν συναντάς κάποιον γνωστό σφίγγετε τα χέρια και ο πρώτος λέει "HOW do you do" και ο δεύτερος "How do you DO" και όταν χωρίσετε λέτε "Good bye" και μόλις άκουσα εκείνα τα αμερικάνικα "Hi" και "See ya" αναρωτιόμουνα τι λένε. Ακόμη και τώρα μπερδεύομαι με τη διαφορά "Nice to meet you" και "Nice meeting you" αλλά δεν με πολυπειράζει γιατί μπερδεύονται και οι ιθαγενείς
Τα γαλλικά σχολεία της Ελλάδας, με εξαίρεση αυτό της γαλλικής κοινότητας, ιδρύθηκαν σωρηδόν τον 19ο αιώνα από τάγματα καθολικών μοναχών και διακρίνονταν για τον συντηρητικό τους προσανατολισμό (μέχρι τη γενιά μου τουλάχιστον, για παραπέρα δεν παίρνω όρκο). Αυτό βέβαια φαινόταν και στη διδασκαλία. Το εξτρά πρόγραμμα των γαλλικών γινόταν με κάτι βιβλία του 40΄ και του 50΄ που εξυμνούσαν την τυπική γαλλική οικογένεια με τον κύριο Roger που φοράει το melon του (το γαλλικό αντίστοιχο του bowler hat), βγαίνει στο pave (πλακόστρωτο του δρόμου) και χαιρετιέται με τον αστυνόμο που φοράει το kepi (το πηλίκιο που έχει τιμήσει και ο Λουί ντε Φινές στον "Χωροφύλακα του Σεν Τροπέ":D). Πολύ καλό και πλούσιο λεξιλόγιο λοιπόν, έμφαση στη γραμματική και στους κανόνες της (κατάλαβα, πηγαίνοντας στη Γαλλία, ότι εγώ ήξερα κανόνες ενώ τα γαλλάκια όχι) αλλά την γλώσσα την καθημερινή δεν την μαθαίναμε.

Έτσι μου ξεφεύγουν ακόμα κάτι παλιομοδίτικες εκφράσεις του στυλ "Είμαι ευτυχής να κάνω τη γνωριμία σας":P και δυσκολεύτηκα κάπως να πιάσω τον καθημερινό ρυθμό της γλώσσας με λέξεις όπως "αυτός ο τύπος", "τα πιτσιρίκια", "φίνα", "να πάρει και να σηκώσει" και, εννοείται, όλη την γκάμα των βρισιών και του σεξουαλικού λεξιλογίου :)

Το καλύτερο βέβαια το άκουσα από έναν μεγαλύτερο ξάδελφό μου που τελείωσε κι αυτός γαλλικό σχολείο αρρένων στην Αθήνα για να βρεθεί για μεταπτυχιακά στη Γαλλία του 1980. Ένα βράδυ, ο επιβλέπων καθηγητής του τον κάλεσε για φαγητό στο σπίτι του και του συνέστησε την σύζυγό του, μια σεβάσμια κυρία πάνω από τα 60. Ο ξάδελφος έπιασε μια πολύ ωραία κουβέντα με την οικοδέσποινα και στο τέλος, για να την ευχαριστήσει, είπε να της κάνει κι ένα κοπλιμέντο. Λέει λοιπόν "χάρηκα τόσο πολύ την αποψινή βραδιά που θα ήθελα να σας φιλήσω το χέρι". Χρησιμοποίησε την έκφραση "baiser la main" που είχε μάθει από τα σχολικά του χρόνια. Αγνοούσε όμως ο δυστυχής πως το ρήμα baiser (καίτοι πολύ αριστοκρατικό και παλιομοδίτικο ή, ίσως, ακριβώς γι' αυτό ;) ) είχε εδώ και δεκαετίες χάσει την έννοια του "φιλώ" και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την έννοια του "π.....ω" και μάλιστα όταν κάποιος θέλει να γίνει πολύ ευθύς, προκλητικός ή ακόμα και προσβλητικός. Δεν κατάλαβε συνεπώς για ποιον λόγο η γυναίκα του καθηγητή τον κοιτούσε εμβρόντητη λες και είχε ξεστομίσει κάτι απόλυτα διεστραμμένο :darkglasses:

Ευτυχώς το ζευγάρι κατάλαβε την παρανόηση, τον διόρθωσε ευγενικά και η παρεξήγηση έληξε. Ο ξάδελφός μου όμως έκανε μήνες να συνέλθει από την ντροπή του :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
retrofan είπε:
Το καλύτερο βέβαια το άκουσα από έναν μεγαλύτερο ξάδελφό μου που τελείωσε κι αυτός γαλλικό σχολείο αρρένων στην Αθήνα για να βρεθεί για μεταπτυχιακά στη Γαλλία του 1980. Ένα βράδυ, ο επιβλέπων καθηγητής του τον κάλεσε για φαγητό στο σπίτι του και του συνέστησε την σύζυγό του, μια σεβάσμια κυρία πάνω από τα 60. Ο ξάδελφος έπιασε μια πολύ ωραία κουβέντα με την οικοδέσποινα και στο τέλος, για να την ευχαριστήσει, είπε να της κάνει κι ένα κοπλιμέντο. Λέει λοιπόν "χάρηκα τόσο πολύ την αποψινή βραδιά που θα ήθελα να σας φιλήσω το χέρι". Χρησιμοποίησε την έκφραση "baiser la main" που είχε μάθει από τα σχολικά του χρόνια. Αγνοούσε όμως ο δυστυχής πως το ρήμα baiser (καίτοι πολύ αριστοκρατικό και παλιομοδίτικο ή, ίσως, ακριβώς γι' αυτό ;) ) είχε εδώ και δεκαετίες χάσει την έννοια του "φιλώ" και χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την έννοια του "π.....ω" και μάλιστα όταν κάποιος θέλει να γίνει πολύ ευθύς, προκλητικός ή ακόμα και προσβλητικός. Δεν κατάλαβε συνεπώς για ποιον λόγο η γυναίκα του καθηγητή τον κοιτούσε εμβρόντητη λες και είχε ξεστομίσει κάτι απόλυτα διεστραμμένο :darkglasses:

Ευτυχώς το ζευγάρι κατάλαβε την παρανόηση, τον διόρθωσε ευγενικά και η παρεξήγηση έληξε. Ο ξάδελφός μου όμως έκανε μήνες να συνέλθει από την ντροπή του :)
Μου θύμισες όταν στον 1 χρόνο που έκανα Γαλλικά στη σχολή είχα δει μια ταινία που κυκλοφορούσε με τον τίτλο Baise Moi. Ρωτώντας την καθηγήτρια τι σημαίνει αυτή η φράση, πήρα την πολύ φυσιολογική απάντηση "F..... me" !!! Και όπως καταλαβαίνεις έμεινα κάγκελο.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Elephadas τα κανονικά αγγλικά - έχω πολύ όμορφες αναμνήσεις απο τα αγγλικα μεχρι την εκτη δημοτικού τουλάχιστον, μετά ήθελε διάβασμα και δεν πηγαίναμε πια και στο συνικιακό φροντιστήριο που είχε πολύ όμορφη διακόσμηση :( , ο κύκλος των άγνωστων παιδιων έγινε πιο μεγάλος και οι υποχρεώσεις πιο πολλές, ασε τον ποδαρόδρομο και το συστημα του απ'εξω που ως τότε δεν υπήρχε ακόμα( μαθαιναμε απ'έξω κείμενα, ωιμε). Στην επαρχία δεν είχαμε γαλλικά σχολεία, δηλ. δεν είχαμε καν ιδιωτικά σχολεία σε καμιά βαθμίδα, άγνωστη έννοια αυτό για εμάς. Ρετροφαν μου μπορω να ρωτησω γιατι τα τάγματα των καθολικών μοναχών είχαν τόση αγάπη στην γαλλική; Σημερα υπάρχει αργκο γαλλική γλώσσα και είναι ενταγμένη κανονικά στην διδασκαλία, απο ένα προγραμμα που έκανα, ειχε αρκετά πια.
 
Αγγλικα,οπως και οι περισσοτεροι αλλωστε,ξεκινησα κι εγω στην Γ δημοτικου σε φροντιστηριο

Γαλλικα εκανα στο σχολειο απο Α γυμνασιου μεχρι Γ λυκειου,αλλά ξεκινησα να κανω και μια ωρα τη βδομαδα στο σπιτι με μια δασκαλα Γαλλικων γιατι τα βρηκα σκουρα το πρωτο διαστημα στην Α γυμνασιου.Ολα τα παιδια του τμηματος ειχαν ηδη κανει γαλλικα στο δημοτικο(εκτος απο μενα) κι ο καθηγητης προχωρουσε γρηγορα και δεν καταλαβαινα πολλα πραγματα οταν με ρωτουσε,λογικο αφου δεν ειχα καθολου επαφη με τη γλωσσα εκτος απο καποια μαθηματα που φευγαλεα ειχα δει στην εκπαιδευτικη τηλεοραση..

Μπορει στην αρχη να μην ηξερα που παν τα 4 και να μη μου αρεσε καθολου σαν γλωσσα(φταιει κι ο καθηγητης που με ειχε βαλει στο ματι και ρωτουσε ολο εμενα που δεν ειχα ξανακανει γαλλικα) αλλά πολυ συντομα τα πραγματα αλλαξαν,μου αρεσε τοσο πολυ η γλωσσα (γαλλικα) που εμεινε αφωνος ο καθηγητης αφου ειδε τεραστια διαφορα

Ενα τελευταιο θα γραψω: ευτυχως που δεν καναμε ποτε αγγλικα στο σχολειο...
 
@Daredevil: +1 για την εκμάθηση αγγλικών από νωρίς! Τα πρώτα μαθήματα αγγλικών τα έκανα όταν ήμουν στον παιδικό σταθμό, δηλαδή μέχρι προνήπιο, κι αυτά ήταν μαθήματα πολύ βασικά. Θυμάμαι μόνο την έννοια του "sit down"-"stand up", γιατί είχα παρακολουθήσει ελάχιστα μαθήματα, επειδή αυτά γίνονταν μεσημέρι, κι εμένα με έβαζαν για ύπνο τα μεσημέρια :(

Οπότε, κανονικά μαθήματα αγγλικών ξεκίνησα στη 2α δημοτικού, σε φροντιστήριο της γειτονιάς. Παρότι ο αδερφός μου τα είχε ξεκινήσει στην 3η δημοτικού, επειδή ήμουν καλός μαθητής και ήθελα να μάθω αγγλικά, η μάνα μου με έγραψε από τη 2α. Όταν ξεκίνησαν οι κανονικές τάξεις των αγγλικών, άλλαξα φροντιστήριο. Τα αγγλικά στο σχολικό πρόγραμμα μπήκαν στην 4η δημοτικού, με τα βιβλία Fun Way.

Όταν πήγα έκτη δημοτικού ξεκίνησα δεύτερη ξένη γλώσσα, για να είμαι έτοιμος για το γυμνάσιο, όπου από πρώτη γυμνασίου υπήρχε υποχρεωτική δεύτερη ξένη γλώσσα. Μεταξύ γαλλικών και γερμανικών, διάλεξα τα γερμανικά.

Στην τρίτη γυμνασίου έδωσα για Lower, αλλά επειδή έκανα βλακεία και έδωσα μόνο του Cambridge, δεν το πήρα (αναθεματισμένο Listening..., τσάμπα τα υπόλοιπα Α και Β), και αναγκάστηκα να δώσω Michigan τον Δεκέμβρη της πρώτης λυκείου. Το πήρα και μετά σταμάτησα τα αγγλικά λόγω πανελληνίων. Το πρώτο πτυχίο των γερμανικών, το Zertifikat, το έδωσα στην πρώτη λυκείου, και μου πήρε 5 χρόνια προετοιμασία... Το δεύτερο πτυχίο προσπάθησα να το δώσω στη δευτέρα λυκείου, αλλά επειδή τότε το Mittelstufe ήταν επιπέδου B2/C1 μαζί, δε μπορούσα να το δώσω με προετοιμασία μόνο μιας χρονιάς, οπότε παράτησα και τα γερμανικά...

Συνέχισα με τα αγγλικά όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο και σε δύο χρόνια πήρα το Proficiency, και το Cambridge και το Michigan. Στο τρίτο έτος της σχολής συνέχισα τα γερμανικά και κατάφερα να πάρω το B2.

Η πορεία μου στις ξένες γλώσσες είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. πέρασα από πολλες κατηγορίες καθηγητών και στις δύο γλώσσες: ξένους καθηγητές με περγαμηνές, ξένους καθηγητές κουφέτα, Ελληνάρες χωρίς προφορά και γνώσεις, Έλληνες του εξωτερικού, Έλληνες με εξαιρετικές γνώσεις και πάθος για τη γλώσσα. Είδα αρκετά διαφορετικά βιβλία ξένων γλωσσών, άλλα να θες να τα κάψεις και άλλα να μη θες να τελειώσουν (ειδικά εκείνα τα Open Doors της Oxford που είχαμε για την 3η κανονική... είχαν και πραγματικά τραγούδια μέσα!). Σημασία έχει ότι δεν έχω την αίσθηση ότι τη γλώσσα την έμαθα από κάπου συγκεκριμένα, εαν μπορείτε να καταλάβετε την αίσθηση αυτή. Δεν είμαι ο τύπος της παπαγαλίας, αλλά περισσότερο ο τύπος που μαθαίνει από συνήθεια ή μέσα από τριβή. Οπότε και είχα αρκετές δυσκολίες και στις δύο γλώσσες. Στα αγγλικά δε μπορούσα να μάθω γραμματική, αλλά το λεξιλόγιο μπορούσα να το μάθω μέσα από τραγούδια και ταινίες. Στα γερμανικά, πάλι, δε μπορώ να μάθω το λεξιλόγιο, ενώ τη σύνταξη μπορώ να την καταλάβω (τη γραμματική, πάλι, την ξεχνάω συνέχεια).

Εν τέλει, τα αγγλικά τα έχω μάθει σε βαθμό να μπορώ να τα χρησιμοποιήσω, τουλάχιστον σε επίπεδο ανάγνωσης και κατανόησης, και τα χρησιμοποιώ λόγω σπουδών και εργασιών. Να τα μιλήσω... θα τα μιλήσω, αλλά κουτσά στραβά, άνευ προφοράς, την οποία παρότι έκανα προσπάθεια να τη μάθω, τελικά και εγκατέλειψα.

Τα γερμανικά, όμως, είναι μεγάλο απωθημένο. Μετά από τόσα χρόνια μαθημάτων, μετά από δύο πτυχία (πρακτικά έχω το lower των γερμανικών) και να μη μπορώ να τα μιλήσω;;; Δεν τα χρησιμοποιώ κάθε μέρα και παρότι λέω να καθίσω να δω τπτ γερμανικό στο διαδίκτυο, με αποθαρρύνει που δε θυμάμαι ακόμα και στοιχειώδη γερμανικά... Ξεχνιούνται εύκολα και παροτι μπορω να κατανοήσω καποια βασικά όταν διαβάσω κάτι, η πανωλεθρία έρχεται στα προφορικά, παρότι μου έχουν πει ότι έχω μια στοιχειώδη/αξιοπρεπή προφορά γερμανικών. Πού θα πάνε;;; Θα τα μάθω! όχι για να διδάξω, αλλά τουλάχιστον για να τα χρησιμοποιώ.
 
Ξεκινησα τα αγγλικα και γω στην τριτη δημοτικου κυριως γιατι το συζητουσαμε με τους φιλους μου και θα πηγαινανε ολοι αλλα και το βλεπαμε και σαν παιχνιδι τοτε.Στο γυμνασιο ο μονος λογος που συνεχισα τα αγγλικα ηταν για τα videogames,για τα metal τραγουδια και για να συνενοουμε με καμια τουριστρια στης διακοπες κλπ επηρεασμενος σε μεγαλο βαθμο απο της ταινιες του ψαλτη :D Εδωσα μια φορα για lower τα περασα ολα με Α και Β και κοπηκα στην εκθεση οπως και σχεδον ολοι ωσοι ημασταν εκει και το θυμαμαι πολυ καλα αυτο γιατι ειχε γιννει θεμα συζητησης.Ο λογος που εγεινε αυτο ηταν γιατι το θεμα της εκθεσης ηταν ''ενα καρφι στον τοιχο'' και μεις επρεπε να συνεχισουμε απο κει και να γραψουμε την δεικη μας ιστορια πραγμα που οπως φαινεται δεν το καταφερε κανεις στο βαθμο που επρεπε.Δεν ξαναεδωσα ποτε ξανα για lower αν και αυτα που ηθελα απο τα αγγλικα τα εμαθα οπως να συνενουμαι να διαβαζω να καταλαβαινω κλπ χωρις προφορες και διαφορα αλλα τετοια βεβαια.Στο γυμνασιο ειχα και αγγλικα αλλα και γαλικα και στο λυκειο μονο αγγλικα και αυτο που εχω να θυμαμαι ηταν οτι ολες ηταν γυναικαρες με ολη την σημασια της λεξεως και η καθηγητρια στο φροντιστηριο και στο γυμνασιο και στο λυκειο και των αγγλικων και των γαλλικων:dribble:
 
nwntas είπε:
(...)Τα γερμανικά, όμως, είναι μεγάλο απωθημένο. Μετά από τόσα χρόνια μαθημάτων, μετά από δύο πτυχία (πρακτικά έχω το lower των γερμανικών) και να μη μπορώ να τα μιλήσω;;; Δεν τα χρησιμοποιώ κάθε μέρα και παρότι λέω να καθίσω να δω τπτ γερμανικό στο διαδίκτυο, με αποθαρρύνει που δε θυμάμαι ακόμα και στοιχειώδη γερμανικά... Ξεχνιούνται εύκολα και παροτι μπορω να κατανοήσω καποια βασικά όταν διαβάσω κάτι, η πανωλεθρία έρχεται στα προφορικά, παρότι μου έχουν πει ότι έχω μια στοιχειώδη/αξιοπρεπή προφορά γερμανικών. Πού θα πάνε;;; Θα τα μάθω! όχι για να διδάξω, αλλά τουλάχιστον για να τα χρησιμοποιώ.
Νώντα, σε συμπονώ απόλυτα & ομολογουμένως συμπάσχω! :)

Εγώ πήρα το Zertifikat, αλλά έφτασα μέχρι επίπεδο Mittelstufe. Απλά φοβήθηκα να δώσω για το πτυχίο (tragic....). Όταν πρωτοπήγα στη Γερμανία για εκπαίδευση σε κάποια μηχανήματα, διαπίστωσα μετά λύπης μου ότι δε μπορούσα καν να παραγγείλω διότι.... δε μπορούσα να συντάξω μεγάλες προτάσεις! Ειδικά δευτερεύουσες που το ρήμα φεύγει στο τέλος....

Πιο πολύ μ' έπιασε το γινάτι μου (ότι η καημένη μανούλα μου δεν πλήρωνε άδικα τόσα χρόνια για να μη μπορώ να βγάλω μια λέξη), οπότε άρχισα να μιλάω με τα όποια συντακτικά και γραμματικά λάθη μπορεί να έκανα. Σε καμία περίπτωση δε με περνάς για native speaker, αλλά σε κάθε διάλογο έχω πάντα εύκαιρα τα "Langsamer, bitte" ή το "Konnen Sie bitte wiederholen?" κι έτσι, βγάζω συνεννόηση! :)

Αν θες, ξεκίνα να διαβάζεις βιβλία στα γερμανικά & δοκίμασε να συμμετέχεις σε γερμανόφωνα fora. Σε πληροφορώ, ότι είναι πολύ φιλικά προσκείμενοι οι Γερμανοί σε όποιον προσπαθεί να μιλήσει τη γλώσσα τους και θα μάθεις πολλά! ;)
 
D@redevil είπε:
Νώντα, σε συμπονώ απόλυτα & ομολογουμένως συμπάσχω! :)
Εγώ πήρα το Zertifikat, αλλά έφτασα μέχρι επίπεδο Mittelstufe. Απλά φοβήθηκα να δώσω για το πτυχίο (tragic....). Όταν πρωτοπήγα στη Γερμανία για εκπαίδευση σε κάποια μηχανήματα, διαπίστωσα μετά λύπης μου ότι δε μπορούσα καν να παραγγείλω διότι.... δε μπορούσα να συντάξω μεγάλες προτάσεις! Ειδικά δευτερεύουσες που το ρήμα φεύγει στο τέλος....

Πιο πολύ μ' έπιασε το γινάτι μου (ότι η καημένη μανούλα μου δεν πλήρωνε άδικα τόσα χρόνια για να μη μπορώ να βγάλω μια λέξη), οπότε άρχισα να μιλάω με τα όποια συντακτικά και γραμματικά λάθη μπορεί να έκανα. Σε καμία περίπτωση δε με περνάς για native speaker, αλλά σε κάθε διάλογο έχω πάντα εύκαιρα τα "Langsamer, bitte" ή το "Konnen Sie bitte wiederholen?" κι έτσι, βγάζω συνεννόηση! :)

Αν θες, ξεκίνα να διαβάζεις βιβλία στα γερμανικά & δοκίμασε να συμμετέχεις σε γερμανόφωνα fora. Σε πληροφορώ, ότι είναι πολύ φιλικά προσκείμενοι οι Γερμανοί σε όποιον προσπαθεί να μιλήσει τη γλώσσα τους και θα μάθεις πολλά! ;)
Vielen Dank fur deine Hilfe!

Επίσης πρακτικό: "Was bedeutet...?" (Τι σημαίνει... ;) :P

Η αλήθεια είναι ότι είναι η πρακτική χρήση και η τριβή αυτή που σε κάνει να μάθεις μια γλώσσα, όπως φαίνεται στους περισσότερους από εδώ, κρίνοντας από τις απαντήσεις των παιδιών. Μα τα ενδιαφέροντα (μουσική, games), μα η ανάγκη (δουλειά, ταξίδια), μαθαίνεται σιγά σιγά η γλώσσα.

Επίσης ξέχασα να πω ότι τα γερμανικά ήταν τα ριγμένα, όταν κάναμε ξένη γλώσσα στο γυμνάσιο, γιατί τα προτιμούσαν λίγοι και δεν υπήρχε στάνταρ καθηγήτρια εξ αρχής στο σχολείο. Βέβαια, είμασταν και λίγο τυχερά, γιατί ενώ τα γαλλικά έκαναν από την πρώτη βδομάδα μάθημα, εμείς είχαμε για κανα μήνα και κενό την ώρα της ξένης γλώσσας, συν κάτι κενά διάσπαρτα κατά τη διάρκεια της χρονιάς, γιατί αν τύχαινε κάτι στην καθηγήτρια, δεν υπήρχε αντικαταστάτρια. Στο λύκειο κόπηκαν μαχαίρι (ευτυχώς), αλλά έμειναν τα αγγλικά, που έγιναν ακόμα πιο πολύ "η ώρα του παιδιού".
 
αριαδνη είπε:
Ρετροφαν μου μπορω να ρωτησω γιατι τα τάγματα των καθολικών μοναχών είχαν τόση αγάπη στην γαλλική;
Καθολική χώρα η Γαλλία και από τις υπολογίσιμες, ιδίως τις παλιότερες εποχές. Επίσης, τα γαλλικά τότε ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτό που είναι πια τα αγγλικά, μια γλώσσα που μιλιόταν από πολλούς λαούς, ένα διεθνές εργαλείο επικοινωνίας, η επίσημη γλώσσα της διπλωματίας, της διανόησης και όποιος ήθελε να πλασαριστεί σοβαρά στον τομέα της εκπαίδευσης, δεν υπήρχε περίπτωση να μην έχει εκμάθηση της γαλλικής στο πρόγραμμά του. Γι' αυτό και τα τάγματα που είχαν ως έργο να ιδρύουν σχολεία, στελεχώνονταν από γαλλόφωνους καλόγερους και καλόγριες.
 
Νώντα, με αυτά που είπες για τα Αγγλικά, μου θύμισες κι εμένα τα βιβλία Fun Way! Αυτά έκανα κι εγώ στη Δ Δημοτικού, είχε ένα καράβι με κόκκινο πανί απέξω, ενώ στην Ε τάξη κάναμε αυτά με το καράβι με το κίτρινο πανί, τα πιο προχωρημένα.
 
perlastar είπε:
Νώντα, με αυτά που είπες για τα Αγγλικά, μου θύμισες κι εμένα τα βιβλία Fun Way! Αυτά έκανα κι εγώ στη Δ Δημοτικού, είχε ένα καράβι με κόκκινο πανί απέξω, ενώ στην Ε τάξη κάναμε αυτά με το καράβι με το κίτρινο πανί, τα πιο προχωρημένα.
9789990600087.jpg Αυτό ήταν το βιβλίο της έκτης, αλλά όλα τους είχαν το ίδιο design. Είχαμε Student's και Workbook και τα παίρναμε μαζί με τα άλλα βιβλία, γιατί ήταν εκδόσεις του ΟΕΔΒ.
 
Σ'ευχαριστω για την απάντηση ρετροφαν :)

Μια άλλη ρετρό ανάμνηση είναι πως όταν ένα παιδί στο λύκειο επαιρνε το lower( όταν εγώ ήμουν πιτσιρίκι εννοείται), έφτιαχνε η μάνα του γλυκό και φυσικά το θέμα κοινοποιούνταν στην γειτονιά:)''το παιδί πήρε lower'', ήταν κάτι σπουδαιο για τοτε και έπρεπε να φτιαξει σπιτικό γλυκό και έτοιμα γλυκά μοιράζονταν στο φροντιστήριο ! Σε αυτά τα παιδιά απευθυνόμασταν και εμείς πιτσιρίκια αμά δεν μπορούσαμε να λύσουμε μια άσκηση.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Απο πολυ μικρος με ιδιαιτερα τυπου apple και ball,καπου δημοτικο φροντιστηριο,με elementary,standard και lower στην κατοχη μου,το basic μου ξεφυγε καθως και δυο αποτυχημενες προσπαθειες για proficiency,μετα καπου εκει τελειωσα το σχολειο και αντε να με πιασεις για τριτη.


Εκπληκτη η δασκαλα μου διατυπωσε ευθαρσως την απορια της οτι δεν με ειχε σιγουρο για lower,στα προφορικα θυμαμαι η εξεταστρια με πηρε με καλο ματι,χιχιχι.


 


Edit:Αυτην την μπλε γραμματικη του Mariolis δεν θα την βρουμε ποτε;;
 
Έμαθα να μιλάω γαλλικά πριν ακόμα μάθω να μιλάω καλα καλά τα ελληνικά! Η μητέρα μου γαλλομαθούσα και Ελληνίδα του εξωτερικού ντρεπόταν για τα τότε Ελληνικά που μιλούσε και έτσι μου μιλούσε μόνο Γαλλικά μέχρι που μια μέρα άκουσε αρνητικά σχόλια από 3ους για αυτό το πράγμα και το γύρισε μόνο στα ελληνικά. Ε αυτό ήταν. Τα ξέχασα όλα! Έκανα πάλι γαλλικά στην πρώτη γυμνασίου στο Γαλλικό Ινστιτούτο, 2 χρονιές με το ζόρι, όπου περνούσα με το στανιό τις τάξεις. Δεν τα ήθελα με τίποτα τα Γαλλικά!

Αγγλικά ξεκίνησα στην Τετάρτη Δημοτικού κάνοντας ιδιαίτερα μέχρι το lower και έπειτα φροντιστήριο μέχρι το proficiency (που δεν το πήρα τελικά :P )
 
Ξεκίνησα Αγγλικά στην Έκτη Δημοτικού και στη Β' Λυκείου πήρα το Lower. Έκτοτε εγκατέλειψα τα Αγγλικά για μεγάλο χρονικό διάστημα και τα ξανάπιασα στα 33. Κατάφερα να πάρω δύο Proficiency μέχρι τα 35. Τώρα απλή συντήρηση πλέον...
 
αγγλικά από δ΄δημοτικού (μάλλον άργησα) και β΄λυκείου lower. αργότερα φοιτητής κάπου το '95 πήρα και proficiency. η σχέση μου με τα αγγλικά ήταν και παραμένει άριστη.

λόγω συνθηκών, τα τελευταία χρόνια έχω μάθει και μιλάω και κάποια ισπανικά+καταλανικά, δίχως μαθήματα φυσικά. από αυτά που άκουγα και κάποιες πολυήμερες εκδρομές σε μαδρίτη και βαρκελώνη όπου εκεί αντιλήφθηκα ότι ξέρω πιο πολλά και μιλάω καλύτερα από αυτά που νόμιζα..
 
Dr. SLUMP είπε:
Όλα τα χρόνια μέχρι περίπου την τρίτη δημοτικού, γνώριζα μόνο ομιλία αλλά όχι γραφή στα Αγγλικά. Τότε πήγα σε ένα φροντιστήριο (διότι τα Αγγλικά του δημοτικού ήταν ανέκδοτο - "WE ARE A FAMILY" θυμάσαι mk193; ), όπου και έκατσα μια χρονιά ώστε να μάθω γραφή.


Αν θυμάμαι, λέει... Με την κυρία Πίτσα, καλοκάγαθη και ήρεμη πάντα, περισσότερο για Θρησκευτικά έκανε παρά για Αγγλικά :P Καλή της ώρα...! Αλλά εγώ, προσωπικά, έμαθα πολλά πράγματα για την αγγλική γλώσσα με τη συγκεκριμένη δασκάλα και τα βιβλία του ΟΕΔΒ (με την οικογένεια με επώνυμα χρωμάτων αν θυμάμαι καλά, Brown κλπ....). Τετάρτη Δημοτικού ξεκίνησα κι εγώ, λοιπόν, χωρίς ποτέ να πάω φροντιστήριο. Μόνο εντατικά ιδιαίτερα, όταν έδωσα, το 2003, για Κ.Π.Γ. επιπέδου Lower. Αυτά που γνωρίζω σήμερα, είναι κατά μεγάλο ποσοστό από ξένη μουσική, videogames, ταινίες, κόμικς και άλλους παράπλευρους τομείς.

Για άλλη ξένη γλώσσα, έκανα Γαλλικά στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου και ήμουν σχεδόν αριστούχος. Τα αγαπούσα και "τα πήγαινα" για τον τρόπο που διαβάζονται, την κουλτούρα τους και λόγω του τρόπου που μας τα δίδασκε η καθηγήτρια. Θυμάμαι μέχρι και εργασία με περίληψη γαλλικού βιβλίου είχα κάνει :o Αλλά, καθώς δεν ασχολήθηκα και εξωσχολικά με αυτά, έμεινα στάσιμος και... χωρίς πιστοποιητικό γνώσης... Ίσως να τα πάρω ζεστά ξανά κάποτε... :xm:
 
D@redevil είπε:
Πολύ αργότερα, έκανα μια προσπάθεια με τα Ιταλικά, καθώς λόγω των Λατινικών (Γ' Δέσμη! ;) ) είχα πολύ καλή αντίληψη της γλώσσας. Δυστυχώς, με φάγαν τα πισιά και κάτι πιστοποιήσεις MS, CCNA κλπ κι έτσι τ' άφησα. Μικρό απωθημένο τα Ιταλικά, διότι είναι γλώσσα που καταλαβαίνω και, είτε λόγω καταγωγής, είτε λόγω Λατινικών - θα μπορούσα να την έχω τελειώσει!....
Πληροφορικαριος απο 3η δεσμη? Ηξερα το Rygar αλλα τελικα το ειδος μαλλον δεν ειναι τοσο σπανιο οσο νομιζα!
 
Πίσω
Μπλουζα