Πότε αρχίσαμε αγγλικά ή δεύτερη γλώσσα.

Ξεκίνησα κι εγώ όπως οι περισσότεροι στην τρίτη δημοτικού τα Αγγλικά σε φροντιστήριο και θυμάμαι να λέω στη μητέρα μου πως μου άρεσαν πάρα πολύ. Λίγο πριν την πρώτη Γυμνασίου ξεκίνησα Γαλλικά με μια κυρία που έμενε δίπλα μας. Της οφείλω τη λατρεία μου για τη συγκεκριμένη γλώσσα, ήταν ο τρόπος που με δίδαξε τέτοιος, που δεν υπήρχε περίπτωση να μην τα αγαπήσω. Έπειτα γράφτηκα στη Γαλλική Ακαδημία. Υπήρξαν πολλές φορές στη ζωή μου που ένιωσα ευγνομωσύνη για τους γονείς μου, οι οποίοι αληθινά στερήθηκαν για να αποκτήσω τη γνώση των ξένων γλωσσών. (Στη γειτονιά μας υπάρχει ένας άνθρωπος που όταν ήμουν έξι χρονών κι εκείνος περί τα 20, μάθαινε την 22η ξένη του γλώσσα, τα κινέζικα. Μου είχε φανεί ψέμα αλλά δεν είναι, διαπιστωμένο αυτό. Και θυμάμαι πως όταν μου το είχε πει, αναρωτήθηκα αν θα μάθαινα ποτέ κι εγώ κάποια, κάτι που τότε μου φαινόταν μακρινό και απίστευτο) Στο σχολείο μαθαίναμε Γαλλικά - κάτι λίγο παραπάνω από τα στοιχειώδη μπορώ να πω. Η πρώτη Γαλλικού ήταν επιεικώς απαράδεκτη, με μια συμπεριφορά τραγική, χτυπούσε τα αγόρια που δεν είχαν διαβάσει ή κάτι δεν είχαν καταλάβει ή δεν πρόφεραν σωστά π.χ. το ''λε μυρ ε ντυρ'' (το έλεγαν: λε μουρ ε ντουρ = ο τοίχος είναι σκληρός). Δεν ξεχνώ πως φορούσε εξωφρενικές ποσότητες αρώματος, είχε φουσκωτά μαλλιά σαν δύο λάχανα όχι ένα, δύο, και είχε τρία τσαντάκια μέσα στην κανονική της τσάντα, το ένα μέσα στο άλλο από τα οποία έβγαζε 4 μαρκαδόρους από το πρώτο και μάλιστα διαφορετικού χρώματος, ομοίως 4 στυλό από το δεύτερο, και 4 μολύβια από το τρίτο. Τέλος πάντων η κατάληξη ήταν η εξής: μετά τον σεισμό του 1981 δεν την ξαναείδαμε. Σκεφτήκαμε πως ήταν λόγω γιαουρτοαλευρώματος που έφαγε από τα αγόρια ένα απόγευμα φεύγοντας από το σχολείο και φοβήθηκε αλλά τελικά μάθαμε πως έπεσαν σοβάδες λόγω του σεισμού στα γυαλιά της και την τραυμάτισαν στα μάτια. Η επόμενη Γαλλικού προσπαθούσε να φανεί άγρια αλλά ήταν πολύ εξηγημένος και δίκαιος άνθρωπος.

(Καλά, έχω πάρει φόρα και λέω, λέω, λέω... :) Ας σταματήσω, σταματήσω, σταματήσω...)
 
Τριτη η Τεταρτη Δημοτικου ξεκινησα αγγλικα σε φροντιστηριο.... Αν και τα επαιρνα σχετικα ευκολα, η αληθεια ειναι οτι το εβλεπα (οπως και ολοι στην ταξη), ως ''η ωρα του παιδιου''.... με αποτελεσμα σε ολα τα σχολικα χρονια ουσιαστικα να μην μαθω να μιλαω καλα που ηταν και το ζητουμενο.

Γυρω στα 18 μου, ετυχε να βρεθω μια μερα με ενα γειτονακι μου (πιο μεγαλος απο μενα), που ειχε φυγει στη Σουηδια για δουλεια.... και γυρισε πισω μετα απο 1 χρονο για διακοπες και ετυχε να τον δω να μιλαει με Σουηδους στα σουηδικα χωρις κανενα προβλημα...

Εκει εμεινα τελειως .... και σκεφτομουν ποσα λεφτα ειχαν παει τσαμπα τοσα χρονια σε φροντιστηρια, καθως οσο καλος και να εισαι ... αμα 22 ωρες τη μερα μιλας ελληνικα (και ενα 2ωρο ας πουμε αγγλικα στην ταξη), αγγλικα ΔΕΝ μαθαινεις.... Ενω ο φιλος μου που εζησε 1 χρονο Σουηδια, ειχε μαθει τη γλωσσα ακοπα...

Οσον αφορα τα Γαλλικα... Κι αυτα τα επαιρνα σχετικα ευκολα, αλλα με 1 η 2 ωρες στο Γυμνασιο / Λυκειο (τις περισσοτερες φορες προς το τελος της μερας), δεν μπορεις να μαθεις σοβαρα.... Οταν μιλαω για Γαλλικα, αυτο που μου ερχεται αβιαστα στο μυαλο, ειναι η ''Γαλλιδα'' (Ελληνιδα ηταν) που ειχαμε στο Λυκειο, και οι κοντες φουστες που φοραγε.... Μιλαμε για τα απιστευτα μπουτια.... 40αρα, ειχε και παιδια, αλλα τρομερο σωμα... Παθαιναμε πλακα ομαδικως (οι αρρενες της ταξης)...
 
BETTY BOOP είπε:
Η εκμάθηση των Αγγλικών ξεκίνησε ήδη από το νηπιαγωγείο με απλές λέξεις τις οποίες μαθαίναμε με ζωγραφική της αντίστοιχης εικόνας. Στην πορεία στο δημοτικό είχα καλή σχέση με τα Αγγλικά ώσπου εμφανίστηκαν τα πρώτα συννεφάκια με τη συμμετοχή στις εξετάσεις PALSO στην Ε' τάξη για το δίπλωμα Elementary. Στη συνέχεια ιδιαίτερο μάθημα για το Lower και το Proficiency με τα...συννεφάκια να με ακολουθούν! Η σχέση είναι...από μακριά κι αγαπημένοι!
Δεύτερη ξένη γλώσσα Γαλλικά στην Δ' και Ε' τάξη στο δημοτικό με μια καταπληκτική δασκάλα σε ένα ολιγομελές τμήμα. Τα γαλλικά συνεχίστηκαν και σε ιδιαίτερο μάθημα στην ΣΤ' τάξη (είχα πολύ άγχος στο πρώτο μάθημα) για την εισαγωγή σε ιδιωτικό γαλλόφωνο σχολείο και έπειτα στο Γυμνάσιο-Λύκειο σε τμήμα προχωρημένων μαθητών για την απόκτηση διπλωμάτων. Τα γαλλικά μου άρεσαν περισσότερο...
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
στην εκτη ταξη εδωσα εξετασεις για εισαγωγη σε ιδιωτικο γυμνασιο οπου ειχα την τιμη να βρεθω και στις τρεις ταξεις σε προχωρημενο τμημα γαλλικων (7-8 ωρες την εβδομαδα μαθημα) με μια πολυ αυστηρη καθηγητρια την οποια δεν συμπαθουσαν πολλα παιδια (κι εγω επισης...)...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τώρα πια που δεν μπορώ να παρακολουθήσω ταινίες και σειρες στα αγγλικά και δεν μπορώ να διαβασω ενα βιβλιο στην αγγλική που δεν έχει μεταφραστεί στην ελληνική ακόμα από κάποιον εκδοτικό οίκο δικό μας, νιώθω άσχημα για την προηγούμενη αμέλεια μου! Είναι εργαλείο τα αγγλικα για σειρες και βιβλία χα χα αν το ξερα τοτε πως καποτε θα υπαρχει το τιουμπι θα στρωνόμουν
 
Εγώ έμαθα πρώτα τα Γαλλικά και μετά τα Αγγλικά (πολύ μεγαλύτερη). Ξεκίνησα τα Γαλλικά με μια Γαλλίδα στο σπίτι στην ηλικία των 5 χρόνων. Στην αρχή, ερχόταν και απλώς παίζαμε. Δε μου μίλησε ποτέ Ελληνικά, μόνο Γαλλικά. Με το παιχνίδι και σε τόσο μικρή ηλικία, η Γλώσσα εντυπώθηκε στο μυαλό μου πολύ γρήγορα και στην 1η Γυμνασίου μπήκα στην Γαλλική Ακαδημία κατευθείαν για το πρώτο δίπλωμα. Στην Δευτέρα Λυκείου είχα πάρει πτυχείο και επάρκεια από το Υπουργείο για να διδάσκω Γαλλικά. Όταν ήμουν νέα είχα και αρκετά ιδιαίτερα, αλλά επειδή δούλευα το πρωί, από ένα σημείο και ύστερα τα παράτησα τελείως. Μετά τα Γαλλικά, τα Αγγλικά μου φάνηκαν πολύ εύκολα. Έκανα ένα χρόνο Αγγλικά στο σχολείο (καταλαβαίνετε τώρα τι Αγγλικά ήταν αυτά) και μετά, μέσα σε δυόμισι χρόνια πήρα το Lower. Η αλήθεια όμως, είναι ότι το practice είναι αυτό που σε κάνει να μαθαίνεις τη γλώσσα. Δηλαδή τώρα, με τα χρόνια που δουλεύω και χρησιμοποιώ μόνο Αγγλικά (29 συναπτά έτη), και με τις ταινίες και με τα τραγούδια και με όλα, μιλάω πολύ πιο άνετα αυτή τη γλώσσα ενώ τα Γαλλικά παρόλο που τα έμαθα σαν την μητρική μου, όταν χρειαστεί να τα μιλήσω ή να τα γράψω (σπάνια), καταλαβαίνω ότι κολλάω μέχρι να βρω τη σωστή λέξη, πολλές φορές. Γιατί τόσα χρόνια δεν κράτησα την καθημερινή επαφή που είχα κάποτε με τη γλώσσα.

Α, τώρα τελευταία, άρχισα να ενδιαφέρομαι για την τουρκική γλώσσα, αλλά αυτό είναι μια άλλη, εντελώς διαφορετική ιστορία. :)
 
@TZELASO: και εγώ το ίδιο: έμαθα πρώτα Γαλλικά (η μάδερ καθηγήτρια γαλλικών γαρ) και μετά Αγγλικά, στην έκτη δημοτικού, όπου ο φροντιστηριούχος είχε κρίνει ότι έπρεπε (λόγω ηλικίας) να μην πάω σε προκαταρκτική, αλλά κατευθείαν στην Α. Το πείραμα πέτυχε, εμένα τα αγγλικά μου άρεσαν παραπάνω (και φρόντιζα, εννοείται, να το τονίζω στη μαμά, για να της σπάω τα νεύρα), και τέλειωσα και τα αγγλικά και τα Γαλλικά, την ίδια χρονιά, την πρώτη χρονιά που μπήκα στο πανεπιστήμιο (είχε προηγηθεί μία αποτυχημένη προσπάθεια να δώσω Cambridge Proficiency στην γ λυκείου, κόπηκα με D, και όταν το πέρασα πήρα Β). Στη συνέχεια, φοιτήτρια πια έμαθα γερμανικά (κι αυτά μ' άρεσαν και πήρα το Grosses, σε μια εποχή που το έπαιρναν μόνο τα παιδιά που είχαν φοιτήσει στην Deutsche Schule). Πολύ πολύ αργότερα, όταν ήδη είχα περάσει τα 40, έμαθα σκανδιναβικές γλώσσες και τώρα μαθαίνω ισπανικά. Όλα αυτά μου χρειάστηκαν γιατί επίσης χρειάστηκε να δουλέψω σε ξενοδοχείο.
 
Πάντως στα μαθηματα που εκανα στα αγγλικα και στα γαλλικα η ξενη γλωσσα χρησιμοποιούταν ενεργά την ώρα του μαθήματος. Αυτο εξαλλου ηταν (και ειναι) ο σκοπος της εκμαθησης μιας ξενης γλωσσας, να χρησιμοποιειται η ξενη γλωσσα για εκφραση εστω και με καποια λαθη για τα οποια δεν πρεπει να κατακρινεται ο μαθητης αλλα να προσπαθει για το καλυτερο...

:flower:

θυμαμαι ντρεπομουν στην αρχη να μιλησω στην ξενη γλωσσα...μετα ροδανι η γλώσσα μου...

Οσο για τις κασετες που δινονταν μαζι με τα βιβλια, δεν ειχαν την τιμητική τους γιατι δεν μου αρεσε να ακουω το μαθημα από την κασετα...προτιμουσα να το διαβαζω από το βιβλιο...(και ετσι ποτε δεν συμπαθησα τις ασκησεις listening στα αγγλικα...το απόλυτο καψιμο για μενα...) :burn:

Θυμάμαι μια φορα στο μάθημα των Αγγλικών (ημουν Β' Γυμνασιου) ειχα παει μαζι με αλλα παιδια παιδιά από τα ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι της κυρίας μας και είχαμε δει την ταινία Braveheart χωρίς υπότιτλους (τι πιο φυσικό!) για εξάσκηση στη γλώσσα. Οπως ειπα ποτε δεν συμπαθησα το listening οποτε εβλεπα τις εικονες (η ταινια ειναι υπερπαραγωγη αλλα δεν ήταν του γουστου μου τετοιες ταινιες...).

Στο μαθημα των γαλλικων ειχαμε ξεκινησει την προφορικη εξασκηση στη γλωσσα με γαλλικες προσευχες (!), απλους διαλογους, κανονες γραμματικης, ορθογραφια, συζητηση σε απλα θεματα εκθεσεων....απ΄ολα ειχε ο μπαξες!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Συμφωνώ κ επαυξάνω... Το ίδιο μου συνέβη κ εμένα. Πάντως κ όταν έκανα κι εγώ μαθήματα, οι καθηγητές και οι καθηγήτριες χρησιμοποιούσαν ενεργά τη γλώσσα για να συνηθίζουμε. Θυμάμαι μάλιστα ότι στα αγγλικά μας βάζαν και κάτι ωραία ρετρό σίριαλ, όπως το "The Woman He Loved" με τον Anthony Andrews, ή κάτι ταινίες της εποχής (80ς) όπως το Romancing the Stone (ελληνικός τίτλος: Κυνηγώντας το πράσινο διαμάντι), αλλά ΧΩΡΙΣ υπότιτλους. Τσίκι τσίκι όμως, κουτσοκαταλαβαίναμε
 
Το ποτε ξεκινησα, γιατι τα σταματησα κλπ....το εχω ηδη αναφερει πολλα post πιο πισω.... :)

Χαρηκα ιδιαιτερα οταν κατα την εγγραφη μου στο ΣΔΕ τον Οκτωβριο που μας περασε,

εμαθα οτι υπηρχαν και μαθηματα αγγλικων!!! :happyjump:

Αλλα τι να το κανεις, που ηρθε η μεταταξη της καθηγητριας σε αλλο σχολειο πριν λιγες μερες και εμεινε η υλη στη μεση, με αποτελεσμα να ακυρωθει

το μαθημα των αγγλικων, καθως επισης και τα μαθηματα πληροφορικης για τον ιδιο ακριβως λογο!!! :precry:

Δυο μαθηματα μ'αρεσαν....πανε και αυτα!!! :cry:
 
Δεν πειράζει... Κάποια στιγμή θα βρεις κάπου κάποια μαθήματα και θα μπορέσεις να τα βελτιώσεις τα αγγλικά σου. Don't lose hope!!!
 
LadyNaty είπε:
Δεν πειράζει... Κάποια στιγμή θα βρεις κάπου κάποια μαθήματα και θα μπορέσεις να τα βελτιώσεις τα αγγλικά σου. Don't lose hope!!!
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Κατι ειπαν απ'εξω - απ' εξω για αντικαταστατες.....τωρα το ποτε...θα δειξει.... :xm:

Anyway....we never lose hope!!!! :D
 
Πρώτη μέρα εγγραφής στο forum (αν και το παρακολουθώ χρονιά) και θα επαναφέρω αυτό το πονεμενο για μένα θέμα . Τα αγγλικά τα σιχαίνομαι και γιατί μου φαινόντουσαν δύσκολα και γιατί σε αναγκάζουν να τα μάθεις,ενώ τις άλλες γλώσσες τις διαλέγεις μόνος σου συνήθως. Ξεκινάω στην β δημοτικού σε φροντιστήριο και γ δημοτικού στο σχολείο . Στα 4 χρόνια του δημοτικού είχα μια εξαιρετική κυρία που παρόλο που της βγαζαμε το λάδι ώρες ώρες ήταν πάντα καλοσυνατη κ υπομονετική . Στο φροντιστήριο δεν ήταν τόσο ονειρικά τα πράγματα . Ξεκινάω στην β δημοτικού σε ένα φροντιστήριο το οποίο δεν ήταν στην γειτονιά μου (5 στενά πιο πάνω είναι Αλλά τότε μου φαινόταν χιλιόμετρα ) και χωρίς να χω γνωστά παιδιά εκτος από έναν παλιό μ συμμαθητή του νηπιαγωγείου . Εκεί έγινε μια από τις χειρότερες εμπειρίες στην μαθησιακή μου καριέρα. Μια μέρα είχα αργήσει κάνα 5λεπτο και έτρεχα πανικόβλητος (είπαμε 8 χρόνων ήμουν αν ήμουν μεγαλύτερος θα πήγαινα χαλαρά ) . Μπαίνω μέσα ,περνάω από την γραμματεία. Όπως τρέχω βρίσκει η τσάντα μου στην γωνία μιας βιβλιοθήκης και ριχνω μια κασέτα κάτω. Αμέσως την μαζεύω ,την βάζω στην θέση της και ζηταω συγγνώμη από την γραμματέα. Με την άκρη του ματιού μου παρατηρώ έναν άντρα γύρω στα 50-55 να κάθεται στον καναπέ . Υπέθεσα ότι θα ήταν κάποιος γονέας . Μπαίνω στην τάξη μου και κάθομαι . Η πόρτα ήταν ξύλινη με ένα παραθυράκι πάνω . Ξαφνικά εμφανίζεται μαινομενος αυτός ο τύπος και άρχισε να μου ουρλιαζει ότι αν το ξανακανω αυτό θα αποβληθω από το φροντιστήριο κ ότι δεν τον νοιάζει αν θα χάσει τα λεφτά για τα δίδακτρα. Φυσικά τρομαξαμε όλοι κ η καθηγήτρια μου λέει " Αυτός είναι ο διευθυντής. Τι έγινε? " . Το γεγονός αυτό δεν το είπα στους δικούς μου....εκείνη την περίοδο περνούσαμε ζορια σαν οικογένεια κ δεν ήθελα να βάρυνω κ αλλο την κατάσταση....βέβαια αν έκανε κ άλλη φασαρια αυτός θα το έλεγα . Κ αν το είχα αποκαλύψει πιθανόν να είχα πατέρα στην φυλακή γιατί σιγά μην το άφηνε έτσι....Στο συγκεκριμένο φροντηστηριο έκατσα Αλλά 2 χρονιά . Μέχρι να φύγω δεν τον ξαναείδα αυτόν. Χρόνια αργότερα έμαθα ότι αυτοκτονησε επειδή φαλιρισε το φροντιστήριο . Το θεώρησα σαν θεία δίκη γιατί το να κάνεις τον νταη σε 8χρονα παιδιά για μια (άντε μην την χαρακτηρίσω κασέτα)δείχνει έναν άρρωστο άνθρωπο....δλδ απόρησα πως θα φερόταν στο προσωπικό του φροντιστηρίου......θα επανέλθω με νεότερο ποστ για τα υπόλοιπα χρονιά και τις άλλες γλώσσες που έκανα. Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία
 
Πρωτη γυμνασιου ξεκινησα Αγγλικα. Δεν υπηρχαν λεφτα για φροντιστηρια. Δεν τα πηρα σοβαρα, αλλα ειχα μια εξαιρετικη καθηγιτρια. στα διμηνα ολα 8 μου εβαζε αλλα με περνουσε στο τελος, οπως κι ολους μας.
Αγγλικα και καλα αρχισα να μαθαινω αργοτερα στην σχολη. Επεσα και σε καθηγηταρα. Ατματζιδης, καλη του ωρα αν ζει. Οι περισσοτεροι απο τους 60 και συμαθητες μου ηταν προχωρημενοι βεβαια, μας εξηγισε οτι ολα τα manuals στα πλοια ειναι γραμενα στην Αγγλικη, οποτε μας ηταν απαραιτητα. Μας ξεκινησε απο την αρχη, μας μαζευε τα 4-5 αγγλοτουβλα και μας εκανε κανα ιδιαιτερο Σαββατα πρωι, μας εφερνε διευθηνσεις απο Αγγλιδουλες σπουδαστριες να αλληλογραφισουμε, καμια αγγλικη αθλητικη εφημεριδα. Ο ανθρωπος ηξερε τι σημαινει Δασκαλος ξεκινησα μαθητης του 8 στην πρωτη ταξη και τελιωσα με 18 στην τριτη. Ειχα παρει και Αγγλικα τεχικα βιβλια εν τω μεταξυ. Ε, αργοτερα βοηθισαν και τα διαφορα αγγλοφωνα λημανιατικα φροντιστηρια.
Παραδειγματιστηκα και απο τον Κωσταντινου που εφερνε Αμερικανους ναυτες στην τρουμπα, δεν λεω.Τελικα τομαθα φαρσυ το εγγλεζικο
 
Αγγλικά ξεκίνησα στην Γ Δημοτικού (1987). Σε Φροντιστήριο ξένων γλωσσών της γειτονιάς, για αυτό είχα συμμαθητές κι στο φροντιστήριο αρκετούς συμμαθητές απο το σχολείο. Τότε οι τάξεις ήταν: Junior A, Junior B, Class A, B, C, D, E, Lower. Μετά το Lower ήταν το Advanced κι τελος το Proficiency. Τα περισσότερα παιδια έπαιρναν το Lower κι σταματούσαν.
Ελάχιστα παιδιά τότε ξεκινούσαν αγγλικά απο την Β Δημοτικού. Η πλειοψηφία ξεκινούσε συνήθως απο την Γ Δημοτικού γιατί υπήρχε η νοοτροπία ότι για να ξεκινήσει το παιδί ξένη γλώσσα πρέπει να μάθει πρώτα να διαβάζει κι να γράφει καλά τα ελληνικά. Κάποια παιδιά ξεκινούσαν κι από την Δ Δημοτικού.
Η δεύτερη γλώσσα (συνήθως ήταν τα Γαλλικά) ήταν πολυτέλεια τότε. Δύο-τρία παιδιά από την τάξη μου στο Δημοτικό έκαναν κι Γαλλικά εκτός από Αγγλικά κι ήταν "δαχτυλοδεικτούμενα" (με την καλή έννοια).
Γαλλικά κάναμε στο Γυμνάσιο κι το Λύκειο αλλά δεν τα έμαθα ποτέ. Ήταν πάντα "η ώρα του παιδιού" μέσα στην τάξη. Ήταν κι οι καθηγητές κουκουρούκου, μας έβαζαν αβέρτα βαθμούς 17-18 κι μας έδιναν τα θέματα για τις εξετασεις έτοιμα. Θυμάμαι στο Λύκειο, μας έδινε η Γαλλικού 2 ειδών θέματα κι μας έλεγε: "Μάθετε κι τα 2 παπαγαλία, το 1 απο τα 2 θα πέσει". Γράφαμε όλοι 20! :biglaugh:
Δεν έδιναν κι τόσο σημασία στα Γαλλικά ούτε τα παιδιά ούτε οι καθηγητές. Το θεωρούσαν μάθημα δευτερεύουσας αξίας σε σύγκριση με τα αρχαία, τα μαθηματικά, τη φυσικοχημεία. Άλλωστε τα Γαλλικά του σχολείου ήταν Γαλλικά επιπέδου junior. Δεν νομίζω ότι μπόρεσε κάποιος να μάθει Γαλλικά, μόνο από τα Γαλλικά του σχολείου, χωρίς να πάει σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών ή σε ιδιαιτερα.
Μετά από τόσα χρόνια θυμάμαι σκόρπια μόνο κάποιες εκφράσεις κι λέξεις...
 
Τελευταία επεξεργασία:
Αγγλικα στη Γ' ή Δ΄ δημοτικου,Γερμανικα ΣΤ' δημοτικου και για 3 χρονια,Γαλλικα στο σχολειο γυμνασιο και λυκειο 6 χρονια,Ιταλικα στην Α και Β λυκειου....Ρουμανικα μετα το λυκειο λογω σπουδων.Από ολες αυτες τις γλωσσες τα ρουμανικα φυσικα τα μιλαω και τα καταλαβαινω εξαιρετικα και τα αγγλικα.
 
Όταν πήγα για σπουδές στο Λονδίνο την τρίτη ημέρα παραμονής μου αναρωτιόμουν αν πήγα ποτέ μου φροντιστήριο Αγγλικών. Τι περίεργο είναι ότι 6 μήνες πριν που είχα ταξιδέψει για μια εβδομάδα για την συνέντευξη προκειμένου να με δεχτεί το πανεπιστήμιο, δεν είχα κανένα μα κανένα πρόβλημα. Βέβαια έμενα στο καρακέντρο, δύο φορές είχα πάει όλο και όλο στο πανεπιστήμιο, ψώνια, έτρωγα κινιόμουν στο τουριστικό κέντρο, ήμουν μια τουρίστρια που ξόδευε. Παίζει τον ρόλο του και αυτό. Όταν βρέθηκα στην γειτονιά που θα έμενα πλέον εκεί τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Οι άνθρωποι ήταν ελεύθεροι να μιλήσουν με όποια προφορά θέλανε όχι μόνο με αυτό που λένε Received Pronunciation (τα αγγλικά του BBC News). Δεν τα καταλάβαινα ολα από αυτά που έλεγαν αλλά το χειρότερο ήταν ότι δεν με καταλαβαίνανε εύκολα.
Θυμάμαι την τρίτη μέρα που έμενα πρότεινα στην συγκάτοικο (Ελληνίδα που την ήξερα ήδη από την Αθήνα), να την κεράσω τσιζμπεργκερ στα Burger King που δεν είχαμε ξαναπάει αφού δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Η δική μου γενιά τα τσιζμπεργκερ τα έλεγε τσηζ. Πάω λοιπόν στο ταμείο και ζηταω δύο τσηζ, (λάθος και ο αριθμός). Και κει που είμαι χαλαρή και γεμάτη αισιοδοξία για την καινούργια αρχή βλέπω έντρομη την κοπέλα να ακουμπάει στο δισκάκι μου δύο... τσάγια! Τα πήρα κανονικότατα και πήγα δακρυσμένη στο τραπεζάκι μας. Ένιωσα πολύ άχρηστη. Ευτυχώς τα πράγματα φτιάξανε σε δύο μήνες μόλις έκανα δύο καίρια βήματα: Αγόρασα τηλεόραση και έβλεπα όοοολες τις εκπομπές μαγειρικής όπου επαναλαμβάνανε με αργή και καθαρή προφορά όλα τα υλικά και τα βήματα παρασκευής των συνταγών, εξάλλου ότι έχανα στα "προφορικά" το έπιανα στην εικόνα! Το άλλο που έκανα ήταν να μην κάνω κολλητή παρέα με Έλληνες αλλά με άλλες εθνικότητες. Μετά έγινα προφεσόρ.
 
Τελευταία επεξεργασία:
laura ingalls είπε:
Όταν πήγα για σπουδές στο Λονδίνο την Τρίτη ημέρα παραμονής μου αναρωτιόμουν αν πήγα ποτέ μου φροντιστήριο Αγγλικών. Τι περίεργο είναι ότι 6 μήνες πριν που είχα ταξιδέψει για μια εβδομάδα για την συνέντευξη προκειμένου να με δεχτεί το πανεπιστήμιο, δεν είσαι κανένα μα κανένα πρόβλημα. Βέβαια έμενα στο καρακέντρο, δύο φορές είχα πάει όλο και όλο στο πανεπιστήμιο, ψώνια, έτρωγα κινιόμουν στο τουριστικό κέντρο, ήμουν μια τουρίστρια που ξόδευε. Παίζει τον ρόλο του και αυτό. Όταν βρέθηκα στην γειτονιά που θα έμενα πλέον εκεί τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Οι άνθρωποι ήταν ελεύθεροι να μιλήσουν με όποια προφορά θέλανε όχι μόνο με αυτό που λένε Received Pronunciation (τα αγγλικά του BBC News). Δεν τα καταλάβαινα ολα από αυτά που έλεγαν αλλά το χειρότερο ήταν ότι δεν με καταλαβαίνανε εύκολα.
Θυμάμαι την τρίτη μέρα που έμενα πρότεινα στην συγκάτοικο (Ελληνίδα που την ήξερα ήδη από την Αθήνα), να την κεράσω τσιζμπεργκερ στα Burger King που δεν είχαμε ξαναπάει αφού δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Η δική μου γενιά τα τσιζμπεργκερ τα έλεγε τσηζ. Πάω λοιπόν στο ταμείο και ζηταω δύο τσηζ, (λάθος και ο αριθμός). Και κει που είμαι χαλαρή και γεμάτη αισιοδοξία για την καινούργια αρχή βλέπω εντρομ την κοπέλα να ακουμπάει στο δισκάκι μου δύο... τσάγια! Τα πήρα κανονικότατα και πήγα δακρυσμένη στο τραπεζάκι μας. Ένιωσα πολύ άχρηστη. Ευτυχώς τα πράγματα φτιάξανε σε δύο μήνες μόλις έκανα δύο καίρια βήματα: Αγόρασα τηλεόραση και έβλεπα όοοολες τις εκπομπές μαγειρικής όπου επαναλαμβάνανε με αργή και καθαρή προφορά όλα τα υλικά και τα βήματα παρασκευής των συνταγών, εξάλλου ότι έχανα στα "προφορικά" το έπιανα στην εικόνα! Το άλλο που έκανα ήταν να μην κάνω κολλητή παρέα με Έλληνες αλλά με άλλες εθνικότητες. Μετά έγινα προφεσόρ.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Την ξενη γλωσσα μπορεις να την μαθεις απο τα βιβλια και τα φροντιστηρια,αλλα για να πεις οτι την "κατεχεις" πρεπει να "τριφτεις" με τους ντοπιους,να μιλας μαζι τους,να παρακολουθεις τα ΜΜΕ και ταινιες ντοπιες.Εγω εκανα αρκετη παρεα με Ρουμανους συμφοιτητες μου και επιανα γενικα κουβεντα με οποιον εβρισκα (γειτονες,ταξιτζηδες κλπ).Επισης εβλεπα τηλεοραση (ειδησεις,σηριαλ,ταινιες) και που και που διαβαζα και καμμια εφημεριδα.Γι'αυτο και παρ'ολο που εχουν περασει πανω απο 20 χρονια απο τοτε που εφυγα απο'κει,συνεχιζω και κατεχω καλα τη γλωσσα,και ανετα μιλαω αν βρω κανενα Ρουμανο, και συνεχιζω και παρακολουθω εκπομπες,ειδησεις,ταινιες κλπ.Σ'αυτο βοηθα το ιντερνετ παρα πολυ!
 
Ξεκίνησα τα αγγλικά στην τρίτη δημοτικού,αλλά δυστυχώς λόγω μετακόμισης αλλάξαμε συνοικία και φροντιστήριο. Μπορώ να πω πως εκεί που ξεκίνησα ο καθηγητής και ιδιοκτήτης του φροντιστηρίου ήταν μεθοδικός (λίγο αυστηρός βέβαια) αλλά μάθαινες με την μια,μιας και είχε ολιγομελή τμήματα.
Την επόμενη χρονιά πήγαμε στο φροντιστήριο της συνοικίας που εγκατασταθήκαμε. Πολυμελή τμήματα είχε η νέα καθηγήτρια και ιδιοκτήτρια ταυτόχρονα,με τα θερινά έγινε ένα μπαχαλο στα τμήματα με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών στα τμήματα και να χάνεται η μπάλα στην μάθηση γιατί υπήρχαν και μαθητές που πήγαιναν για να περάσει η ώρα κτλ .
Απ' την γ κανονική μπορώ να πω δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ με τίποτα ενώ ξεκίνησα καλά. Τελικά μετά από πάρα πολλά χρόνια κατάφερα και πήρα το lower κάτι που νομίζω θα είχε γίνει αρκετά χρόνια νωρίτερα αν πήγαινα σε πιο μεθοδικό φροντιστήριο
 
Πεμπτη δημοτικου και πηγα μονο μια χρονια Α' προκαταρκτικη,για να πας αγγλικα επρεπε να κατεβεις απο το χωριο στην πολη συν τα λεφτα του φροντιστηριου. Μαζευτηκαν τοτε μερικοι γονεις και πληρωναν ταξι οπου 1 ή 2 φορες την εβδομαδα μας πηγαινε-εφερνε. Μεσα ηταν και παιδια του χωριου απο το γυμνασιο και εβαζαν κασσετες με ξενα τραγουδια συν οτι ελεγαν διαφορες ιστοριες που εγω φυσικα δεν τις ηξερα, ωραια εκεινη η χρονια αλλα μετα λογω χρηματων δεν με ξαναστειλαν οι δικοι μου και οτι ξερω πλεον ειναι απο βιβλια ''μεθοδος εξασκησης".
 
Sid.Stavros είπε:
Πεμπτη δημοτικου και πηγα μονο μια χρονια Α' προκαταρκτικη,για να πας αγγλικα επρεπε να κατεβεις απο το χωριο στην πολη συν τα λεφτα του φροντιστηριου. Μαζευτηκαν τοτε μερικοι γονεις και πληρωναν ταξι οπου 1 ή 2 φορες την εβδομαδα μας πηγαινε-εφερνε. Μεσα ηταν και παιδια του χωριου απο το γυμνασιο και εβαζαν κασσετες με ξενα τραγουδια συν οτι ελεγαν διαφορες ιστοριες που εγω φυσικα δεν τις ηξερα, ωραια εκεινη η χρονια αλλα μετα λογω χρηματων δεν με ξαναστειλαν οι δικοι μου και οτι ξερω πλεον ειναι απο βιβλια ''μεθοδος εξασκησης".
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ωραία ανάμνηση
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα