Ρεπό (1982)

Έχοντας μάθει πλέον τις ατάκες, κάθε φορά που την παρακολουθώ την απολαμβανω περισσότερο...
 
Άσχετο με το θέμα, αλλά νομίζω ότι το αυτοκίνητο αριστερά στη φωτογραφία του πρώτου post είναι DKV, δίχρονο τότε μοντέλο της Audi.

images?q=tbn:ANd9GcRapOkU54QfgSQXQ-9HLkTiFW-ucv3HBAJAl_oK2c3R-BqDGHpz.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η συγκεκριμένη ταινία αν και του ΝΕΚ μπορώ να πω πως δεν κουράζει καθόλου, βλέπεται ευχάριστα και άνετα. Βοηθά πιστεύω και η μικρή σχετικά διάρκεια (μόλις 71 λεπτά),οι καταστάσεις και οι διάλογοι που ειναι σαν να ακούς καθημερινά άτομα εκείνης της εποχής να μιλάνε και όχι ηθοποιούς,και το ωραίο σεναριακό εύρημα απ' την αρχή της μέρας του ήρωα μέχρι το κλείσιμο στο γεύμα της εταιρείας το βράδυ.
Μου άρεσαν και οι χώροι της ταινίας,όπως τα συνεργεία,το διαμέρισμα της Μακράκη,αλλά και η συμμετοχή αρκετών ηθοποιών του παλιού ελληνικού κινηματογράφου σε μικρούς ρόλους όπως Προύσαλης,Γιουλάκη, Τσάγκλος, Αθηνά Μιχαηλίδου,Νίνα Παπαζαφειροπουλου,αλλά και νεώτεροι που διακρίθηκαν μετά όπως Παπουτσή, Μητρούσης,Πιατάς, Καταλειφός, Χατζησάββας, Σαμπάνης κ.α.
Πάντως έχει κάτι καλτ μορφές που ξεπεταγονται στην ροή της ταινίας,όπως ο υπάλληλος του ταχυδρομείου με το μουστάκι,η τυπισα που κάνει επίδειξη του πλυντήριου πιάτων,ο γέρος που κάνει παρατήρηση στον Ζαρκάδη να κόψει το κάπνισμα γιατί μεταξύ άλλων δεν κάνει καλό στο σεξ, ο μάστορας με τον κουρμπαδορο που στέλνεται εκεί ο Ζαρκάδης απ' τον Πιατά,οι τύποι στο γκαράζ που πάει να αφήσει το αμάξι ο Ζαρκάδης,ο τύπος που μιλάει στο τηλέφωνο στο διαμέρισμα της γιαγιάς του ήρωα κ.α.
Μυθική η σκηνή με τον μικρό ανηψιό του ήρωα να λέει "Πανιωνάρα Ολέ" και μετά να βαράει κάτι χαστούκια στον εαυτό του, γενικά ωραία ταινία περνάει γρήγορα και δεν καταλαβαίνεις πότε,οπότε την ξαναβλέπεις και αρκετά ρετρό σε πολλά σημεία της,κυρίως στην παλιά Αθήνα των 80ς.
Επίσης ο Ζαρκάδης ως πρωταγωνιστής μια ακόμη φορά έχει παίξει στο κουραστικό "Αν μάθετε τίποτα" ταινία του ΝΕΚ.
Σίγουρα θα το δω κι απόψε μιας και την έχω αποθηκευμένη την ταινία στο κινητό μου :)
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ο Ζαρκαδης με ριχνει λιγο ψυχολογικα. Παντως ειναι καλος ηθοποιος που δεν αν και προσπαθησα να βρω τα ιχνη του σημερα, δεν βρηκα ακρη. Ελπιζω να ειναι καλα ο ανθρωπος.

Οι ταινιες εκεινης της εποχης που με τοσο παθος παρουσιαζαν το ποσο μαυρη και αραχνη ειναι η ζωη στη σκουρα, βρωμικη και αφιλοξενη (κατ αυτους) Ελλαδα, με εκνευριζουν καπως.

Και νευριαζω λιγακι παραπανω οταν στις δουλειες τους οι δημιουργοι τους σημερα, δεν αποτυπωνουν την μαυριλα που πλεον υπαρχει στη χωρα...
Δυστυχώς έφυγε πριν κανένα μήνα απ' την ζωή. Ήταν γεννημένος 28 Οκτωβρίου 1940 διάβαζα
 
4. Γεωγραφία της περιοχής. Αριστερά ο ηλεκτρικός προς Πειραιά. Δεξιά πρέπει να είναι η συμβολή Λεωφόρου Κηφισού - Λεωφόρου Αθηνών.



δεξια ειναι διασταυρωση Κηφισου με Πετρου Ραλλη εκι που τωρα ειναι γεματο πολυκαταστηματα
Στο βαθος θα χτιστει το ΜΑΚΡΟ (νυν "The Mart")
 
Το έπαιξε προχθές η ΕΡΤ3, το πέτυχα στην μέση. Πολύ ενδιαφέρουσα...

Παρατήρησε κανένας άλλος οτι ο υπάλληλος με το μουστάκι στο ταχυδρομείο είναι ο Χάρης Πασβαντίδης; Πάλαι ποτέ καταπράσινη και καρακαλτ φυσιογνωμία του Καναλιού 29;
Πωπω θυμάμαι χρόνια που την είχα δει απ' την κρατική τηλεόραση,όταν είδα τον τύπο στο ταχυδρομείο είπα από μέσα μου από ένστικτο "αυτός ο τύπος είναι κλασική φάτσα πράσινης αλλαγής" χωρίς καν να ξέρω ποιος ήταν. Μετά διάβασα και το σχόλιο σου. Πάντως επειθε φοβερά στο ρόλο ως υπάλληλος εκείνης της εποχής. Όπως και οι πιο πολλοί ηθοποιοί στη συγκεκριμένη ταινία.
 
Είναι εκπληκτικό αλλά αυτή η ταινία που γυρίστηκε 40 χρόνια πρίν, είναι τόσο επίκαιρη σαν να μην πέρασαν τέσσερις δεκαετίες,. Η ίδια χώρα του παραλογισμού, της αρπαχτής, του ωχαδερφισμού, της προχειρότητας, της ανοργανωσιάς και κυρίως των ατέλειωτων νεύρων. Ειλικρινά θαυμάζω την ατάραχη ανθρώπινη φιγούρα του Ζαρκάδη. Αν υπάρχει άνθρωπος στις μέρες μας με τέτοιο ατσάλινο νευρικό σύστημα, γαιδουρινή υπομονή, και ηρεμία στα όρια της αναστολής ζωτικών λειτουργιών του οργανισμού, χαλαρά θα ζήσει πολύ πάνω από τα 120, και παίζει να μην έχει ακούσει ποτέ στην ζωή του τι σημαίνουν οι ορολογίες πιεσόμετρο, υπέρταση, ηρεμιστικά και τα συναφή.
Όπως είπε και ένας φίλος πιο πάνω αυτή η ήρεμη μορφή του σε αυτόν τον σχιζοφρενικό παραλογισμό γύρω του βγάζει απίστευτο γέλιο. Π.χ. στην σκηνή που η υστερική γυναίκα του τον αρχίζει στον εξάψαλμο και του πετάει μετά το θεικό γιατί κοιτάς το ρολόι σου και ο Ζαρκάδης απαντά ατάραχος δεν κοιτάω το ρολόι μου, με αυτήν την ότι ναναι σκηνή και στιχομυθία έκανα καινούργιους κοιλιακούς από το γέλιο!
Πάντως όλοι οι ήρωες της καθημερινότητας στην ταινία είναι ένας και ένας! Αντιπροσωπευτικότατοι για διατριβή πως παίρνει το κατήφορο μια χώρα ξεκινώντας από την πολιτιστική αποδόμηση με την κυριαρχία του νεοελληνικού lifestyle της μπουζουκόβιας με δανεικά ευημερίας και καλοπέρασης εις υγείαν των ευρωπαίων κορόιδων που μας δάνειζαν. Η απόλυτη παρακμή νομοτελειακά ήρθε λίγα χρόνια μετά και η χώρα αλυσοδέθηκε για πάντα από τα και καλά ευρωπαικά κορόιδα. Συγνώμη για το off topic παιδιά.
 
Πίσω
Μπλουζα