Έτσι είναι.... Ο Βασίλης απουσίαζε συχνά στο Λονδίνο, τοτε που το Λονδίνο είταν ενα μακρρινό και εξωτικό μέρος....
Αν και το μαγαζί του δεν είταν τίποτα σημαντικο... λευκοί τοιχοι.. με λευκούς πάγους και ράφια... 4-5 Amiga 500 και μερικές χιλιάδες δισκέτες αρχειοθετημένες.
Τώρα που το σκεφτομαί.. δεν ειταν δύσκολο να γίνεις πειρατής. Οι περισσότερες δισκέτες βλέπω οτι έχουν στοιχεία επικοινωνίας απο τους προμηθευτές σε Αγγλια, Δανία, Γερμανία κτλ. Αμα ήξερες αγγλικά και έκανες ενα τηλέφωνο... την επόμενη εβδομάδα θα είχες οτι τελευταίο κυκλοφορούσε στην αγορά. Οσο για τους πελάτες... αυτοι ερχονται απο μόνοι τους όπως οι μέλισσες στο μέλι.
Θυμάμαι το είχαμε κόψει πολές φορές ποδαροδρομο απο το Ίλιον στους Αγ. Αναργύρους. Δεν περναμε λεοφωρείο.. για να μας μείνουν τα χρήματα του εισιτηρίου και να πάρουμε περισσότερες δισκεττες.