Ρετρό Γαλλικά τραγούδια

Πολύ στα μοντέρνα το ρίξατε βλέπω... μέχρι έγχρωμα είναι μερικά βιντεάκια. Για να βάλω κάτι πραγματικά ρετρό... που λέτε, στα 1980λίγα εντρύφησα στη μουσική γωνία της βιβλιοθήκης του πανεπιστημίου που έκανα μεταπτυχιακά. Πρέπει να είχαν πάμπολλα λεφτά μια εποχή, διότι είχαν άπειρους δίσκους δεκαετίας 50 και 60, και ελάχστα παιγμένους - αυτοί που με ενδιέφεραν εμένα τουλάχιστον. Μέσα εκεί βρήκα κι έναν με τίτλο "Patachou's Paris". "Paris" ήξερα τι είναι, ή ο γκόμενος της Ελενάρας ή η πρωτεύουσα της Γαλλίας (οι κκ Χίλτον και Κασιδόκωστας δεν υπήρχαν ακόμη). Αλλά τι είναι ένα Patachou? Ήταν μια παντελώς άγνωστή μου ως τότε γαλλίδα τραγουδίστρια. Σαντέζα που θα λέγανε και οι παλιοί. Ε, δεν ήξερα και πολλές, ήξερα Συλβί Βαρτάν και Φρανσουάζ Αρντύ και κάπου είχε πάρει τ' αυτί μου μια Εντίθ Πιάφ αλλά αυτή ήταν πεθαμένη και πεθαμενους τραγουδιστές ακούγανε οι γονείς μου, όχι εγώ. Αλλά έβαλα τον δίσκο, μου άρεσε, και τον έγραψα και σε κασέτα.
1586225007749.png

Επέρασαν χρόνοι πολλοί... ήρθαν CD, ήρθαν mp3 και flac και Napster και torrents (τζιζ κακά, δεν κάνει να μιλάμε για τέτοια) και Youtube και Spotify και μια μέρα σκέφτηκα, τι να γίνεται αυτή η ψυχή η Patachou. Προς μεγάλη μου έκπληξη είδα ότι ήταν ακόμη ζωντανή. Πέθανε το 2015, πληρεστάτη ημερών (96*365.25, πόσες μέρες κάνει?). Ούτε η Ζωζώ να ήταν. Αλλά λίγα πράματα υπάρχουν μ' αυτήν. Το πιο ενδιαφέρον είναι ένα 45λεπτο πρόγραμμα. Όμως εδώ θα σας βάλω ένα τραγούδι μόνο, διότι τραγούδια βάζουμε όχι ρεσιτάλ. Και μ' αρέσει η εισαγωγή του :). Πρέπει να ήταν σουξέ της διότι έχει δύο τουλάχιστον εκδοχές του, 1953 και 1966, αλλά φυσικά θα βάλω την πρώτη. Ή είμαστε ρετρό ή δεν είμαστε.
 
Κι εγώ είμαι γαλλομαθής και με επάρκεια... :) (Σαν την Lady Naty). Γνώρισα πολύ μικρή βέβαια τα γαλλικά τραγούδια. Έχω και συλλογή που είχε εκδόσει η Citroen σε βινύλιο! Αλλά και κάπου υπάρχει δίσκος με τραγούδια του Joe Dassin! Και βέβαια έχω συλλογή σε DVD που την είχα αγοράσει πολύ πριν υπάρξει το YouTube. Χρησιμοποιώ τα γαλλικά τραγούδια για να μην ξεχνάω την προφορά. Τώρα βέβαια, υπάρχουν τα λόγια για πολλά από αυτά το YouTube. Κάποτε όμως, δεν υπήρχε αυτό και μου άρεσε τόσο να τα μεταφράζω! Βλέπετε, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν χρησιμοποίησα τα γαλλικά όπως τα αγγλικά στην εργασία μου και σπάνια είχα κάποιον να μιλήσω γαλλικά μαζί του από την στιγμή που η Madame σταμάτησε να έρχεται στο σπίτι.

Richard Anthony - J' entends siffler le train.


Sacha Distel - Gypsy Girl


Patricia Carli - Arrête, arrête, ne me touche pas


Hervé Vilard - Capri c' est fini

 
Βάζω πάντα ενδεικτικά, κάποια τραγούδια που μου αρέσουν πάρα πολύ.

Gilbert Bécaut - Et maintenant


Mireille Mathieu - La Paloma Adieu


Salvatore Adamo - Tombe la neige


Joe Dassin - ça va pas changer le monde


Joe Dassin - Taka,takata 1972

 
Αφήσαμε έξω μια ακόμα αγαπημένη ή μου φαίνεται; Την Dalida...
Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο Γαλλικό τραγούδι που θυμάμαι είναι το Paroles Paroles με τον Alain Dellon για να ανακαλύψω μεγαλώνοντας το μεγαλοπρεπές Je Suis Malade. Βέβαια ως μεγάλος φαν και του Luigi Tenco, που για μένα ήταν ένας πραγματικός ποιητής, μου αρέσει και η Ιταλική περίοδος της Dalida.


 
Περάσαμε ένα θαυμάσιο βράδυ με τη σύζυγο (που είναι και Γαλλίδα από πλευράς μητέρας) με τα ωραία γαλλικά τραγούδια που αναρτήσατε. Έχουμε τα περισσότερα διάσπαρτα σε βινύλιο, κασσέτες ή CD, αλλά έτσι μαζεμένα είχαν άλλη χάρη. Σας ευχαριστώ φίλες και φίλοι!

Εγώ συνεισφέρω με Rina Ketty - J'attendrai από το 1938 (το οποίο τραγούδησαν μεταγενέστερα και άλλοι καλλιτέχνες, ενώ μεταφράστηκε και σε άλλες γλώσσες (π.χ. γερμανικά). Το πρωτοάκουσα φοιτητής από τη συλλογή δίσκων της νυν συζύγου, αρχές των '80ς. Λίγο μετά είδα την τηλεοπτική έκδοση (6ωρη) αλλά και την ταινία Das Boot (το υποβρύχιο), όπου το τραγούδι αυτό ήταν το αγαπημένο του κυβερνήτη. Νομίζω ότι ταίριαζε πολύ στην περίπτωση....

 
Eagle 1 είπε:
Περάσαμε ένα θαυμάσιο βράδυ με τη σύζυγο (που είναι και Γαλλίδα από πλευράς μητέρας) με τα ωραία γαλλικά τραγούδια που αναρτήσατε. Έχουμε τα περισσότερα διάσπαρτα σε βινύλιο, κασσέτες ή CD, αλλά έτσι μαζεμένα είχαν άλλη χάρη. Σας ευχαριστώ φίλες και φίλοι!

Εγώ συνεισφέρω με Rina Ketty - J'attendrai από το 1938 (το οποίο τραγούδησαν μεταγενέστερα και άλλοι καλλιτέχνες, ενώ μεταφράστηκε και σε άλλες γλώσσες (π.χ. γερμανικά). Το πρωτοάκουσα φοιτητής από τη συλλογή δίσκων της νυν συζύγου, αρχές των '80ς. Λίγο μετά είδα την τηλεοπτική έκδοση (6ωρη) αλλά και την ταινία Das Boot (το υποβρύχιο), όπου το τραγούδι αυτό ήταν το αγαπημένο του κυβερνήτη. Νομίζω ότι ταίριαζε πολύ στην περίπτωση....

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Χαίρομαι που σας άρεσαν τα τραγούδια, γι' αυτό δημιούργησα το θέμα, να δημοσιεύσουμε τα αγαπημένα μας τραγούδια, και να γνωρίσουμε και άλλα τραγούδια που δεν ξέραμε. Σύντομα έρχονται κι άλλα!

Το τραγούδι που δημοσίευσες το γνώρισα σαν διασκευή στα Ιταλικά από τη Raffaella Carra, με τίτλο Tornerai, από τη δεκαετία του 70.
 
Τελευταία επεξεργασία:
τι μου θυμήσατε!

H γαλλική τηλεοπτική σειρά "Helène et les garçons" ήταν μια από τις αγαπημένες μου σειρες. Όταν μεταδιδόταν στην ελληνική τηλεόραση μάθαινα τα πρώτα μου γαλλικά στο σχολείο. Η σειρά δεν ήταν μεταγλωτισμένη αλλά με υπότιτλους και έτσι μπορούσα να ακούω φυσικούς ομιλητές.
Όσο για το τραγούδι των τίτλων που το ερμηνεύει καταπληκτικά η πρωταγωνίστρια, ηθοποιός και τραγουδίστρια Hélène Rollès ''Je m'appelle Hélène'' (= με λένε Ελέν) ήταν γραμμένο σε κασέτα και το άκουγα άπειρες φορες!!!!

:D
[/QUOTE]
Και εμένα μου άρεσε η σειρά αυτή και την παρακολουθούσα ανελλιπώς. Εγώ τότε ήμουν φοιτήτρια και είχα ήδη επάρκεια στα γαλλικά. Γενικά είχε πολύ ωραίες σειρές η κρατική τηλεόραση. Δεν λέω περισσότερα γιατί θα είμαι off topic. Χαίρομαι πάντως που δεν είμαι η μόνη που τις έβλεπα
 
Κι άλλα τέσσερα λατρεμένα.

Johnny Hallyday - Que Je T'Aime


Hervé Vilard - Mourir Ou Vivre


Yves Montand - Les Feuilles Mortes


Salvatore Adamo - Inchallah

 
Αυτό θα διάλεγα κι εγώ όταν θα πρότεινα κάποιο Ανταμικό τραγούδι.

Όμως εκμεταλλευόμενος την υπομονή του manos311 θα συνεχίσω την ελαφρώς προβοκατόρικη δράση μου στο θέμα προτείνοντας ένα άσμα με τον Michel Polnareff (παναγίτσα μου ειχα ξεχάσει πόσο κακάσκημος ήταν). Τι? ρετροΓάλλος είναι (ήταν?), Γαλλικά τραγουδάει, το τραγούδι έχει κάθε δικαίωμα να είναι εδώ και ν' αφήσετε κατά μέρος τις αντιρρήσεις διότι θα σας πω ρατσιστές.

 
Α, καλέ!!!!!!!!! Δεν το έχω ακούσει ποτέ αυτό! Αποκάλυψη!!!!!! :) :) Εϊναι πάρα πολύ ωραίο!!!!!!!!!!
 
elephadas είπε:
Αυτό θα διάλεγα κι εγώ όταν θα πρότεινα κάποιο Ανταμικό τραγούδι.

Όμως εκμεταλλευόμενος την υπομονή του manos311 θα συνεχίσω την ελαφρώς προβοκατόρικη δράση μου στο θέμα προτείνοντας ένα άσμα με τον Michel Polnareff (παναγίτσα μου ειχα ξεχάσει πόσο κακάσκημος ήταν). Τι? ρετροΓάλλος είναι (ήταν?), Γαλλικά τραγουδάει, το τραγούδι έχει κάθε δικαίωμα να είναι εδώ και ν' αφήσετε κατά μέρος τις αντιρρήσεις διότι θα σας πω ρατσιστές.

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Εγώ πάντως από Adamo προτιμάω το La Nuit. Ελπίζω να μη σε πειράζει που είναι έγχρωμο το βίντεο!

 
TZELASO είπε:
Α, καλέ!!!!!!!!! Δεν το έχω ακούσει ποτέ αυτό! Αποκάλυψη!!!!!! :) :) Εϊναι πάρα πολύ ωραίο!!!!!!!!!!
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ο Πολναρέφ ήταν αρκετά δημοφιλής τω καιρω εκείνω (όχι ότι θυμάμαι κανένα τραγούδι του), έχω και την εντύπωση ότι είχε και κάτι ας πούμε πικάντικες φωτογραφήσεις σε περιοδικά που είχαν κάνει ντόρο, οπότε είχε γίνει σούσουρο στην Ελλάδα όταν το έβγαλε αυτό. Μας έκανε την τιμή μια τέτοια διασημότης! Οι (πολύ καλύτεροι από φωνή) Μούσχουρη και Ρούσσος δεν μετράγανε, ήταν "δικοί" μας. Αυτός δεν είχε σχέση με Ελλάδα.
 
Την ξέχασα τελείως παρότι... για ένα φεγγάρι, όταν ανακάλυπτα μικρός τις Γαλλικές ταινίες και τα τραγούδια την είχα ερωτευτεί....

Sylvie Vartan - Tous mes Copains

 
Και λίγα 90's για τους πιο νέους:

Céline Dion & J-J Goldman - Pour Que Tu M'Aimes Encore: Το γνωστό τραγούδι από τη Céline Dion, ντουέτο με τον Jean-Jacques Goldman, που είναι και ο συνθέτης και στιχουργός.
Stephan Eicher - Déjeuner En Paix: Ο Ελβετός Stephan Eicher σε ένα τραγούδι που έφτασε μέχρι το νούμερο 2 στη Γαλλία.
Mecano - Toi: Οι Ισπανοί Mecano σε ένα απο τα τραγούδια που έχουν βγάλει στα Γαλλικά.





 
Τελευταία επεξεργασία:
Υπήρχε ένα blog με εξαιρετικά και σπάνια retro γαλλικά κομμάτια θα ψάξω να το ξαναβρώ. Για την ώρα πάρτε δύο αντιπροσωπευτικά κομμάτια αφιερωμένα στο retroclub μας.

1. L' enfant que nous n' avons pas (Mandarine, 1974). Σκηνές από το θρυλικό Leon (1994) με τον Jean Reno και τη Natalie Portman.


2. J' t' aime bien Paris με το είδωλο του γράφοντος Anne Lonnberg (1977) με σκηνές από την ταινία Ciao, les mecs (1979) με την ίδια και τον Gerard Herold (παίζει και ο αείμνηστος Charles Aznavour) αλλά δεν εμφανίζεται στο clip.

 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα