Ρετρό Πιτάδικα / Σουβλατζίδικα

perlastar είπε:
Το έχω αναφέρει και σε άλλο θέμα αυτό το μέρος, αλλά ταιριάζει κι εδώ. Γενικά μου είναι πολύ συμπαθές, καθώς το όνομά του είναι εμπνευσμένο από τα κομικς Σεραφίνο :) Άνοιξε στην Καλαμαριά το 1989 και από τότε δεν έχει αλλάξει τίποτα, είναι πραγματικά σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Το μαγαζί ίδιο, τα προϊόντα το ίδιο νόστιμα, μέχρι και οι ιδιοκτήτες δεν έχουν αλλάξει και πολύ εμφανισιακά, και δουλεύουν κι ακριβώς στο ίδιο πόστο.
Αυτό είναι που λέμε σταθερή αξία :)

viking4a είπε:
Οι θεσσαλονικεις δε μιλάνε πολύ γιατί σε ο, τι αφορά γενικά το φαΐ (και στην συγκεκριμένη περιπτωση τον γύρο), απλά δε παίζονται παγκοσμίως..
Πέστε φάτε με τώρα,χαχα!!
Η διαφορά φίλε Βασίλη πιστεύω ότι είναι στην προσθήκη κέτσαπ μουστάρδας. Επειδή όμως στα μέρη μου είχα συνηθίσει στον στάνταρ εξοπλισμό να έχει τζατζίκι και εδώ το χρεώνουν, μου έκατσε στραβά κάπως αυτό. Ίσως έχω αναφέρει ξανά ότι θυμάμαι κατά το 1993 να τρώω πιτόγυρα με 200 δρχ. Τώρα φτάσαν 2,90 και με τζατζίκι 3,2!!
 
Rakeesh είπε:
Αμα το φερει η αναγκη απολαμβανω ενα πιτογυρο απο το σουβλατζιδικο της γειτονιας, αλλα να σας πω ρε παιδια, εχω πεθυμησει την πραγματικη πατατα, και το πραγματικο τζατζικι... και δεν ξερω τι αλλο πραγματικο ΔΕΝ εχουν τα σημερινα πιτογυρα :(
Θα σου πω τι έχουν:

Κατεψυγμένη πατάτα μακκέϊν ή άλλη μάρκα εισαγωγής.

Κατεψυγμένο Γύρο με εισαγόμενο νωπό κρέας Δανίας - Ολλανδίας

Τζατζίκι τυποποιημένο Ελληνικό με τα χειρότερα γιαούρτια.

Φοινικέλαιο εισαγωγής

Οι πίτες είναι καλές και Ελληνικές, οι ντομάτες παίζονται ανάλογα με την εμβέλεια του μαγαζιού.
 
Άντε, και μετά το από πάνω μήνυμα.. Καλή όρεξη τώρα!!! Χαχαχα!!
 
Έχει η Νίκαια το πιο παλιό κεμπαπτζίδικο της Αθήνας και εγώ δεν είχα ιδέα; Αλλά έτσι είναι όταν οι μεγάλοι σου απαγόρευαν τέτοιες λιχουδιές. Όσο για τη Θεσσαλονίκη, συμφωνώ απόλυτα με τον Viking, δεν παίζεται παγκοσμίως για μένα, κι όχι μόνο στα σουβλατζίδικα, αλλά γενικότερα στο φαγητό.

Να προσθέσω και το χωριό Άγιος Πρόδρομος της Χαλκιδικής, που είναι ολόκληρο ένα σουβλακοχώρι εδώ και δεκαετίες, με πολύ ωραία κρέατα και λαχανικά δικής τους παραγωγής.
 
perlastar είπε:
Το έχω αναφέρει και σε άλλο θέμα αυτό το μέρος, αλλά ταιριάζει κι εδώ. Γενικά μου είναι πολύ συμπαθές, καθώς το όνομά του είναι εμπνευσμένο από τα κομικς Σεραφίνο :) Άνοιξε στην Καλαμαριά το 1989 και από τότε δεν έχει αλλάξει τίποτα, είναι πραγματικά σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Το μαγαζί ίδιο, τα προϊόντα το ίδιο νόστιμα, μέχρι και οι ιδιοκτήτες δεν έχουν αλλάξει και πολύ εμφανισιακά, και δουλεύουν κι ακριβώς στο ίδιο πόστο. Μου αρέσει που έχουν και μέσα διάφορα αντικείμενα σχετικά με τον γνωστό ήρωα, όπως ένα παλιό ρολόι τοίχου Σεραφίνο κτλ.
 


Aυτό το μαγαζί δεν έπρεπε να το ανακαλύψω:dribble:Οι βόλτες στην Καλαμαριά δεν ηταν ποτέ ξανά οι ίδιες.
 
Η πουλαγε ξεχωριστα μπουγατσες και σουβλακια η στο περασμα του χρονου χασαμε την απολαυση που προσφερει ενα μπουγατσοσουβλακι.
Παιζει να ηταν και και σουβλακι σε ψωμακι μπουγατσας.

σουβλακι μπουγατσα.jpg
 
Η παλιότερη μνήμη που έχω είναι απο δεκαετία του ΄70 κι εκεί στα μικρά συνοικιακά σουβλατζίδικα υπήρχαν μόνο καλαμάκια με μια φέτα ψωμί καψαλισμένο και καρφωμένο στην άκρη .Μπορούσες να ζητήσεις σουβλάκι με πίτα κι αυτό που έκαναν ήταν να βγάλουν τα κομματάκια κρέας απο το καλαμάκι με μαχαίρι με μια γρήγορη κίνηση σαν νίντζα και να τα βάλουν στη ψημένη πίτα μαζι με λίγο τζατζίκι ,ντομάτούλα , κρεμμύδι.. Μπιφτέκι -κεμπάμπ και γύρο έβρισκες σε πιο κεντρικά σημεία στην Αθήνα μιας και δεν ήταν τόσο διαδεδομένα κι απο ότι λένε οι παλιότεροι δεν υπήρχε εμπιστοσύνη σε εκείνη τη μάζα κρέατος που έβλεπαν στην όρθια σούβλα..Στα καλαμάκια ήταν πολύ μικρότερα τα κομμάτια και πιο ξεροψημένα απο τις σημερινές γκουμούτσες με το σχεδόν μπέζ χρώμα . Αλλά και το πιτόγυρο είχε τον μισό όγκο δηλαδή δεν χρειαζόσουν και τα 2 χέρια για να το κρατήσεις να το φας..
 
Παιδιά σήμερα έμαθα απο έναν παλιό ψήστη πως η διαφορά στα μέγεθος των κομματιών στο καλαμάκι έχει να κάνει με το ψήσιμο.. Παλιά τα ψήνανε πολύ και ''μάζευε'' το κρέας ,σήμερα τα ψήνουν ελάχιστα γι αυτό μας φαίνονται πιο μεγάλα και το χρώμα τους στο μπεζάκι...
 
Πίσω
Μπλουζα