Ρετρό Πιτάδικα / Σουβλατζίδικα

Tα σουβλακια αλυσιδων τυπου πιτα-παν, αυλογυρος κτλ ενω ειναι συμπαθητικα σαν γευση, απλα δεν ειναι σουβλακια.

Στην γειτονια μου ο γυρος ηρθε μεσα 80. Μεχρι τοτε επαιζε μονο μπιφτεκι και κρεας. Το σουβλακι ειχε ντοματα, κρεμμυδι, μαιντανο και τζατζικι. Μουσταρδες, κετσαπ και λοιπα ξενοφερτα δεν επαιζαν. Εννοειται φυσικα οτι οταν ηθελες σουβλακι πηγαινες και επαιρνες δεν επαιζε delivery μεχρι το 92-93 το οποιο αρχικα χρεωνοταν μεχρι που εβαλαν ολοι και ηταν δεδομενο. Καλα εννοειται οτι περασε στο κοστος των προιοντων.

Για να καταλαβετε το πιο πρωτοποριακο σουβλατζιδικο που ανοιξε γυρω στο 86, ειχε γυρο, εβαζε πατατες στο σουβλακι και σαλτσουλα μαζι με τα κλασσικα συστατικα.

Ακομη και σημερα οταν τρωω σουβλακι με κρεας βαζω μονο τα παραδοσιακα υλικα μεσα. Μονο με αυτη την retro homage το ευχαριστιεμαι.

Αχ αυτες οι μεριδες του Αραπη (του σουβλατζη ε?) ακομα μου εχουν μεινει...
 
Έχετε παρατηρήσει πως τα τελευταία χρόνια διαδίδονται όλο και περισσότερο τα κυβικά σουβλάκια ; Εμένα πάντως μου αρέσουν περισσότερο τα παραδοσιακού σχήματος , έτσι ακανόνιστα . Τουλάχιστον ξέρεις πως έκατσε άνθρωπος και τα έφτιαξε . Έτσι που πάνε , σε λίγο μέχρι και τα λουκάνικα θα τα φτιάχνουν σε πρίσμα (ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο) .
 
iliekater είπε:
Έχετε παρατηρήσει πως τα τελευταία χρόνια διαδίδονται όλο και περισσότερο τα κυβικά σουβλάκια ; Εμένα πάντως μου αρέσουν περισσότερο τα παραδοσιακού σχήματος , έτσι ακανόνιστα . Τουλάχιστον ξέρεις πως έκατσε άνθρωπος και τα έφτιαξε . Έτσι που πάνε , σε λίγο μέχρι και τα λουκάνικα θα τα φτιάχνουν σε πρίσμα (ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο) .
ωρε απο που παιρνεις σουβλακια? Απο τον Cybertron?
 
έχετε παραλείψει την Λειβαδιά και το Λιανοκλάδι στο κέντρο πίσω απο την ψαραγορά....

Με το μεγάλο φοριαμό με έτοιμα κομμένο ψώμι που έπερνες όσο ήθελες.

Και τα κλασικά γιδοκούδουνα να κοπανάνε με ένα αυτόματο σύστημα.

Ο τούρκικος γύρος είναι το Ντόνερ Κεμπάμπ και είναι απο αρνίσιο κρέας.

Επίσης σιχαίνομαι το γιαούρτι στην πίτα. (Πάει μόνο στους λαχανοντολμάδες) ΜΟΝΟ τζατζίκι , μπόλικο να το δαγκώνεις και να τρέχει απο κάτω και να σου κάνει τα ρούχα χάλια.

Και κοκακόλα για τις στοματικές αερο-εκενώσεις μετά....
 
Μα να , κοιτάχτε στον προηγούμενο σύνδεσμο από τον achille :

Κάντε κλικ στην εικόνα ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ ΧΟΙΡΙΝΑ να δείτε πως είναι ορθογωνιασμένα .
 
Στους Αμπελοκήπους το θυμάμαι,έχω καιρό να περάσω!Αλλά αυτό που λέει στην Πάτρα δεν ισχύει,στην οδό αυτή που γράφει είναι Le Coq!
 
Παιδιά δεν ξέρω τι λέτε ,αλλα το καλύτερο RETRO σουβλατζίδικο είταν ο ''Παρνασσός'' στο κέντρο της Αθήνας Ακαδημίας και Ιποκρατους (οπου μεσουρανούσε στη δεκαετία του 80).Αυτο πρεπει να κλεισε κάπου στο 2000 με 2001 -αλήθεια γιατι ?

Οποτε και αν περνούσα απο κει,μου σπαγε τη μύτη η μυρωδιά του γύρου, πάντα θα μου αγοραζαν ενα(θείος-γιαγιά-παπούς, κτλ) ΜΑΚΡΑΝ το καλλύτερο σουβλάκι οχι μόνο απο τα ρετρο μαγαζιά αλλα και απο τα συμερινά.
 
ρετρό στην κυψέλη είναι σίγουρα ο ''Διόνυσος'', στην πλατεία αγ. γεωργίου, σχεδόν δίπλα στην πιο ρετρό ''Δωδώνη'' (το πρώτο μαγαζί της αλυσίδας ever) ;) ρετρό είναι μέχρι και το κτήριο που στεγάζεται το take-away του ''Διόνυσου'', ένα γιαπί που είναι έτσι από πριν το 1940 ...
 
Στην πόλη που μεγάλωσα η πίτα απ'όλα είχε μέσα πατάτες ντομάτα κρεμμύδι και τζατζίκι. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς το άλλαξαν σε γιαούρτι (μπλιάχ). Θυμάμαι πολύ παλιά που το αντίθετο το απ'όλα ήταν το ένα γύρο σκέτο που σήμαινει μόνο πατάτες και κρέας. Θυμήθηκα και μερικά ονόματα σουβλατζίδικων ο Κώστας, ο Τάσος (κλασσικά ονόματα ψησταριών) τα Άλλα Κόλπα φανερά επηρρεασμένο από το ομόνυμο σόου στην ΤΙΒΙ.
 
Στην Αθήνα υπήρχε η στοά Δώρου, μια στοά που ενώνει Πατησίων με πλ. Ομονοίας, στην πλευρά του "ΝΕΟΝ" και νυν Βενέτη. Τη δεκαετία του 90, η μία μεριά της στοάς ήταν γεμάτη τσαγκαράδικα, και η άλλη γεμάτη σουβλατζήδικα. Από τη βρώμα όμως, έπρεπε να κρατήσεις τη μύτη για να διανύσεις αυτά τα 50 μέτρα...

Από τα σουβλατζήδικα που πάντα έλεγες "Ποιοί μπορεί να τρώνε από δω !" : Πίτα-γράσο, που λάδωνε το χαρτί πρινακόμα μπει η υπόλοιπη γέμιση, κρέας που βρωμούσε, σουβλατζήδες με άσπρη ποδιά από το 1960, αλλά που είχε γίνει μην πώ πώς, σκυλάδικα στη διαπασών και όλο το υπόλοιπο πακέτο...

Μετά το 2000 φύγαν όλα, η στοά...απολυμάνθηκε, και τα καταστήματα μετατράπηκαν σε ρουχάδικα.

Αλλά ακόμα θυμάμαι εκείνα τα "μονόχρωμα" ντονέρ, ένα σκούρο καφέ πράμα, που δε θα έτρωγα ούτε στα πρόθυρα του θανάτου...Άλλωστε όλοι τον λέγαμε "ο γύρος του θανάτου" ! :gyros: :shtup:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η στοα αυτη ηταν γνωστη και ως Στοα της Πεινας απο τους παλιους :)
 
...που παραδόξως, επέζησαν ! Γερά κόκαλα !
 
Στο πέρασμα του χρόνου, όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν.

Οι γεύσεις των παιδικών μας χρόνων ενώ έμειναν αναλλοίωτες στο μυαλό μας, εν τούτοις, τα σημερινά σουβλάκια τόσο γευστικά όσο και ποιοτικά, δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν.

Το κρέας, για να μην στεγνώσει, θέλει επιτόπου ψήσιμο και κατανάλωση. Δεν πρέπει να το συμπιέζεις, δεν πρέπει να το παρασκευάζεις σε πλαστικό καλούπι, δεν χρειάζεται μαρινάρισμα (εκτός αν θες να κρύψεις πράγματα), και θέλει το πολύ δύο κομματάκια λίπος σε αναλογία 5/2. Επίσης, το αλλάτισμα χρονικά πρέπει να γίνει την στιγμή που ακουμπούν τα κρέατα στη σχάρα.

Μεγάλο μυστικό για σωστή γεύση είναι και το αρχικό στήσιμο της φωτιάς, αλλά δεν είναι επί του παρόντος.

Μεγάλη σύγχυση επίσης υπάρχει και με την πληθώρα προϊόντων σε σχέση με το παρελθόν. Απαράδεκτη η νέα τάση να συνδιάζεις γύρο με τυρί γκούντα.

Επίσης, άλλο το κεμπάπ, άλλο το ντονέρ, άλλο το μπιφτέκι, άλλο το σουτζούκι, άλλο ο κιοφτές (δεν υπάρχει εδώ), κοκ.

Σις σημαίνει κομμάτι, έτσι το σις κεμπάπ είναι ολόκληρα κομμάτια κρέατος σε μικρή σούβλα. (αρνί, μοσχάρι, κοτόπουλο και στην Ελλάδα χοιρινό)

Ντονέρ είναι το κρέας που γυρίζει και είναι κιμάς από μοσχάρι (στην Β. Ευρώπη πλην της Αγγλίας που είναι αρνί) ή ολόκληρα κομμάτια χοιρινού που φτιάχνουμε στην Ελλάδα.

Στο Χαλάνδρι λοιπόν, που θεωρούταν κάποτε οτι είχε τα καλύτερα σουβλατζίδικα, υπήρχαν πράγματι κάποια καλά που τώρα έκλεισαν.

Μέσα σε αυτά έχει επιβιώσει το Ολυμπία (Μπότσας) όπου μέχρι πρότινος θεωρούταν ιεροσυλία να ζητήσεις πατάτες και τζατζίκι μέσα στο σουβλάκι, ενώ η λέξη γύρος ήταν άγνωστη.

Εκεί ακόμα μπορείς να φας σωστό σουβλάκι που αποτελείται από πίτα ψημένη στο κάρβουνο, αλάδωτη, κρέας, ντομάτα ώριμη και κρεμμύδι._

Aτάκτως ερριμμένες σκέψεις περί σουβλακίων. :D
 
Θυμάμαι παλιότερα, κάτι σουβλατζίδικα με τη πίτα να στάζει λάδι... Έλεος! Τώρα ευτυχώς τα περισσότερα το έχουν κόψει το ελάττωμα.

Θυμάμαι και ένα σουβλατζίδικο στην Ελληνορώσσων (υπάρχει ακόμα, ανακαινισμένο). Σχετικά μικρό σουβλάκι τίγκα στο τζατζίκι... Ο ιδιοκτήτης δικαίωνε πλήρως το όνομα του μαγαζιού. Όποιοι ξέρουν τη περιοχή θα καταλάβουν.
 
Η τελευταια πιττα σουβλακι που ειχα φαει και μου θυμιζε την νοστιμια που ετρωγα μικρος ,ξερεις απο αυτα τα flashback που τρωμε εδω μεσα οταν διαβαζουμε κανα ποστ ηταν στον Καβουρα στα εξαρχεια,παει πολυς καιρος απο τοτε.


Τωρα σκετο παραδοσιακο σουβλακι η Λιβαδεια στο κεντρο αλλα ειναι αναλογως τις μερες της και εκει.
 
Παιδιά σουβλάκι λέτε την πίτα γύρο σωστά; Πάντως γενικά όπως και στις πίτσες έτσι και στο γύρο τίποτα δεν είναι σαν παλιά. Αφού πολλές φορές όταν μυρίζω καμιά πιτσαρία λέω μυρίζει όπως την "παλιά" πίτσα. Αντίστοιχο και με το γύρο.

@PT8 Στο Χαλάνδρι έχω φάει στην Αράχωβα και είχε νόστιμα φαγητά! Σωστό σουβλάκι τι εννοείς; Πιστεύω ότι το ωραίο στην όλη ιστορία είναι να υπάρχει ποικιλία. Κάπου βάζουν τζατζίκι κάπου βάζουν κέτσαπ μουστάρδα. Εντάξει τώρα αν κάποιος το έχει συνηθήσει κάπως και το βρει αλλού διαφορετικό του κακοφαίνεται κάπως. Π.χ. κι εγώ είχα συνηθήσει στην πόλη που μεγάλωσα τα στάνταρ να είναι κρέας, πατάτες, κρεμμύδι, τζατζίκι, ντομάτα. Όταν πήγα φοιτητής στα Χανιά παρατήρησα ότι δεν βάζουν τζατζίκι (το οποίο λένε σατζίκι ορισμένοι και τα πιτόγυρα σουβλάκια) αλλά γιαούρτι και μάλιστα στο τέλος πάνω στις πατάτες και όχι στην πίτα και στο τέλος πασπαλίζουν και κόκκινο πιπέρι ή κάτι τέτοιο. (Το σίγουρο είναι ότι δεν γλυτώνεις το πασάλειμα όταν πας να φας). Στη Θεσσαλονίκη τώρα που ήρθα δεν βάζουν καθόλου τζατζίκι (καταλαβαίνεις το σοκ που έπαθα) το χρεώνουν εξτρά, και αντίστοιχα βάζουν κέτσαπ και μουστάρδα που εγώ τη μουστάρδα την έβαζα με το κιλό μόλις έπαιρνα το πιτόγυρο. Τώρα βέβαια συνήθησα.
 
Aardvark είπε:
Η τελευταια πιττα σουβλακι που ειχα φαει και μου θυμιζε την νοστιμια που ετρωγα μικρος ,ξερεις απο αυτα τα flashback που τρωμε εδω μεσα οταν διαβαζουμε κανα ποστ ηταν στον Καβουρα στα εξαρχεια,παει πολυς καιρος απο τοτε.
O Κάβουρας από την στιγμή που τον πήραν Αλβανοί και έγινε και τρέντυ ο διάκοσμος
images
είναι απλά ΑΛΛΟ σουβλατζίδικο._

johnny19818 είπε:
@PT8 Στο Χαλάνδρι έχω φάει στην Αράχωβα και είχε νόστιμα φαγητά! Σωστό σουβλάκι τι εννοείς; Πιστεύω ότι το ωραίο στην όλη ιστορία είναι να υπάρχει ποικιλία. Κάπου βάζουν τζατζίκι κάπου βάζουν κέτσαπ μουστάρδα. Εντάξει τώρα αν κάποιος το έχει συνηθήσει κάπως και το βρει αλλού διαφορετικό του κακοφαίνεται κάπως. Π.χ. κι εγώ είχα συνηθήσει στην πόλη που μεγάλωσα τα στάνταρ να είναι κρέας, πατάτες, κρεμμύδι, τζατζίκι, ντομάτα. Όταν πήγα φοιτητής στα Χανιά παρατήρησα ότι δεν βάζουν τζατζίκι (το οποίο λένε σατζίκι ορισμένοι και τα πιτόγυρα σουβλάκια) αλλά γιαούρτι και μάλιστα στο τέλος πάνω στις πατάτες και όχι στην πίτα και στο τέλος πασπαλίζουν και κόκκινο πιπέρι ή κάτι τέτοιο. (Το σίγουρο είναι ότι δεν γλυτώνεις το πασάλειμα όταν πας να φας). Στη Θεσσαλονίκη τώρα που ήρθα δεν βάζουν καθόλου τζατζίκι (καταλαβαίνεις το σοκ που έπαθα) το χρεώνουν εξτρά, και αντίστοιχα βάζουν κέτσαπ και μουστάρδα που εγώ τη μουστάρδα την έβαζα με το κιλό μόλις έπαιρνα το πιτόγυρο. Τώρα βέβαια συνήθησα.
Σωστό σουβλάκι ή καλύτερα παραδοσιακό είναι με κρεμμύδι (έστω και με μαϊντανό), αλάδωτη πίτα, ώριμη ντομάτα και σωστά ψημένο κρέας με σωστή αναλογία λίπους και καυτερό πιπέρι. Το αυτό ισχύει και για το κεμπάπ με πίτα κατά τους Σύριους κλπ.

Στην Κρήτη πράγματι στο σουβλάκι βάζουν γιαούρτι και κάποτε ήταν τεράστια. Στην Θεσσ/νικη (και γενικά Β. Ελλάδα) πράγματι βάζουν κέτσαπ-μουστάρδα αντί τζατζικίου και το λένε σάντουιτς (με πίτα).
 
PT8 είπε:
Στην Θεσσ/νικη (και γενικά Β. Ελλάδα) πράγματι βάζουν κέτσαπ-μουστάρδα αντί τζατζικίου και το λένε σάντουιτς (με πίτα).
Μάλλον για να το ξεχωρίζουν από το σάντουιτς με ψωμάκι και όχι πίτα. Κατά μία έννοια σάντουιτς είναι... Επίσης σε πολλές περιοχές υπάρχει και το θρακόψωμο το οποίο προτιμούσα παλιά αλλά τώρα μου φαίνεται άβολο στο να το φάω. Όσον αφορά την λαδωμένη πίτα ξέχασα να αναφέρω παραπάνω ότι ορισμένες είναι πιο νόστιμες όταν είναι ξεροψημένη η πίτα παρά αλάδωτη. Αν βρεθείτε στα Γιάννενα δοκιμάστε την πίτα γυράδικού σε κεντρικό δρόμο της πόλης και θα καταλάβετε τι εννοώ. Απλά άπαικτη πίτα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Παιδια το πραγμα εχει ξεφυγει και παει προς ακουσια διαφημιση
 
Πίσω
Μπλουζα