Η μεγάλη παρεξήγηση της "καλής οικογένειας".
Ποτέ δεν συμπεριελήφθησαν στον όρο οι υγιείς, ισορροπημένες, διακριτικές ή περήφανες οικογένειες. Κανείς δε σου προσάπτει τον τίτλο του γόνου καλής οικογενείας αν ο μπαμπάς σου είναι εργατικός και έντιμος, ή αν η μάνα σου είναι χρυσοχέρα και ευγενική.
Αντιθέτως, από καλό τζάκι είσαι εφόσον η επαγγελματική ενασχόληση των προγόνων σου έχει αφήσει ακίνητη περιουσία, αν το ετήσιο εκκαθαριστικό του πατέρα σου ισούται με τους πόρους μιας ζωής για άλλους, αν η προγιαγιά σου είχε παραδουλεύτρα κι άμα ο παππούς σου διετέλεσε κανα φεγγάρι κοινοτάρχης ή γαλονάς!
Είμαστε ακόμη της βιτρίνας και του "φαίνεσθαι", εκτιμούμε τα φαινόμενα και όχι την ουσία, αυτό όμως στη σύγχρονη εποχή είναι απομεινάρι ραγιαδισμού.Η στάση αυτή απέναντι στα πράγματα με θυμώνει αφάνταστα, γιατί αδιαμφισβήτητα τα περισσότερα καθίκια που συνάντησα στη ζωή μου...φορούσανε γραβάτα!