Ρετρό αντιλήψεις, θεωρίες & προκαταλήψεις που απαντώνται ακόμα στη σύγχρονη Ελλάδα

[Rakeesh]

Ο "μέσος Έλληνας" χρησιμοποιεί τη λέξη "άντρας" όχι μόνο για το φύλο αλλά για να περιγράψει σημειολογικά διάφορες περιφερειακές έννοιες. Αυτό απο μόνο του μπορεί να είναι ρετρό συνήθεια. Υπο αυτή την έννοια δεν τον αδικώ, αν και προφανώς έκανε κατάχρηση. Δεν συνεχίζω για να μη φύγουμε οφ-τόπικ

 

[retrofrog]

Να διευκρυνίσω κτ; Όχι ότι απολογούμαι, απλά για να βάζω τα πράγματα στη θέση τους...Δεν το είπα με καμία ρατσιστική διάθεση το "επιλογή" ούτε επικαλέστηκα ιατρικές γνώσεις που δεν διαθέτω...Απλά για να ΄μαι ειλικρινής, το "φύση" μου φάνηκε πιο ρατσιστικό...Από ΄κει και πέρα..στα στερεότυπα που προβάλλονται ιδίως από τα τηλεοπτικά μέσα,έχετε δίκιο. Από γνωστούς γκέι που έχω δεν είναι έτσι...Είναι αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι και όχι γελοίες καρικατούρες όπως παρουσιάζονται (ως επί το πλείστον) από τη τηλεόραση..Και στη τελική , όπως προείπα, εφόσον κάτι γίνεται με συναίνεση ενηλίκων, γτ να με πειράξει; Ο καθένας στα πλάισια της αρχής της αυτοδιάθεσης, κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι του..Σε κάθε περίπτωση πάντως με φιλική διάθεση μίλησα και όχι επιθετική ή υπαινικτική!

 

[Filadelfiotis]

Σε κάθε περίπτωση πάντως με φιλική διάθεση μίλησα και όχι επιθετική ή υπαινικτική!

Το ξέρω

Ούτε εγώ απαντούσα προσωπικά.Απλά στο δημόσιο λόγο και στη προσωπική μου ζωή προσπαθώ να προκαλώ με τη πρώτη ευκαιρία ανακριβείς αντιλήψεις διότι πάλι μπούμερανγκ θα μου έρχονται εκεί έξω ως ανοιχτά γκέι άνδρας που είμαι.Φίλοι έτσι ε ;

 

[Wally]

Παιδια εχει ξεφυγει πληρως η κουβεντα και τρβαει σε off-topic μονοπατια και θεματολογια που απαγορευεται εκ των κανονισμων.

 

[retrofrog]

Έχεις δίκιο Wally! Ζητώ συγνώμη που το συνέχισα!

 

[Kambia]

Τα εκτός θέματος ποστ διαγράφηκαν

 

[Λορένα]

Πολυ ωραιο θεμα

Ο ρατσισμος για την μορφωση (απο τα πρωτα που σχολιαστηκαν) ισχυει και παρα-ισχυει ακομη, ειδικα σημερα που η εισαγωγη στα ΑΕΙ-ΤΕΙ ειναι πιο ευκολη υποθεση

Πληθος θρησκευτικων απογορευσεων και προκαταληψεων, που καθιερωθηκαν παλια για πχ λογους υγειας με εκπληξη διαπιστωνω πως ισχυουν ακομη

πχ η αφου γεννησεις να μην βγεις εξω για 40 ημερες, και αφου παρεις την ευχη του παπα. Με εκπληξη διαπιστωσα πως φιλες μου, αναγκαστηκαν να συμμορφωθουν μ'αυτο επειδη το απαιτησαν οι μαμαδες τους (που βρισκονταν στο πλευρο τους τις πρωτες μερες της γεννησης του μωρου).

Να μην παιρνεις συνεχεια αγκαλια το μωρο για να μην το κακομαθεις, ισχυει ακομη, οσο και αν σημερα οι ειδικοι φωναζουν πως το μωρο το εχει αναγκη αυτο.

Ενα κοριτσι πρεπει να μεγαλωνει με σωστους τροπους και αρχεις (λιγομιλητο και παντα ευγενικο οταν ανοιγει το στομα της, με υπακοη στην μαμα της), αλλιως.. δεν προβλεπετε να εχει καλη καταληξη

Τα εθιμα του γαμου, με τα κουφετα στο μαξιλαρι τα μαντηλια και τα ονοματα στο παπουτσι της νυφης, για τις ανυπανδρες, κρατουν γερα ακομη.

Η προικα, μπορει να κοπηκε επισημα, ομως.. αρκετοι θεωρουν την "προικα" απαραιτητη σε οποια μορφη υπαρχει αυτη.

Να μην μπεις σε εκκλησια αν εισαι αδιαθετη παλια.. τωρα περιοριστηκε στο να μην αναψεις κερι, να φιλησεις εικονα ή να μεταλαβεις. Οι κανονες περι ενδυμασιας στην εκκλησια, ισχυουν ακομη για μεριδα του κοσμου

Μετα την κηδεια, εκτος απο κρεας που δεν πρεπει να φαει η οικογενεια για 40 μερες, απαγορευεται επισης να κουρεψει τα μαλλια της. Την σημερον βεβαια.. μονο στα χωρια κραταει ακομη, γιατι σε πολεις, πολλες χηρες στα 40 του μακαριτη, ερχονται απευθειας απο το κομμωτηριο.

Τα τατουαζ, συμβολο της φυλακης, και αλλων ασχημων στοιχειων, ακομη κρατανε μια σκοτεινη φημη, οσο και αν το λαιφ σταιλ, εμφανισε νεραιδουλες και λουλουδακια στο σωμα του

Αυτο με τις φιλιες που πρεπει να κοψεις αφου παντρευτεις, ειναι κοινο μυστικο οτι ισχυει ακομη. Κρυβεται βεβαια πισω απο δικαιολογιες "δεν προλαβαινω με τις τοσες δουλειες" αλλα πραγματικα πειτε μου : ποσοι δεσμευμενοι εξακολουθουν να κανουν την ιδια παρεα με τους αδεσμευμετους φιλους τους; Συνηθως ζευγαρια με ζευγαρια βγαινουν, και ο λογος.. ειναι προφανης! Ευτυχως υπαρχουν και εξαιρεσεις.

Στο στεγνωμα των μαλλιων, κρυωνεις απο την διαφορα θερμοκρασιας. Οταν λοιπον στεγνωνεις το μαλλι με το πιστολακι (και εχεις ανεβασει την θερμοκρασια στο κεφαλι αρκετα..), και βγεις εξω στο κρυο, η αποτομη πτωση, θα σου φερει ψυξη. 20 περιπου λεπτα θελει να για να επανελθει στο φυσιολογικο η θερμοκρασια του κεφαλιου πριν βγεις εξω

Βεβαια.. το καλοκαιρι που κανουμε μπανιο στην θαλασσα ο καιρος ειναι ζεστος και δεν κρυωνουμε, οπως και τον χειμωνα, κανουμε με ζεστο νερο μπανιο για να μην κρυωσουμε, οποτε... θεωρω πως εχει βαση αυτη η θεωρια.

Στα γυαλια ηλιου πραγματι υπηρξε προκαταληψη, και τα γιαλια μυωπιας ακομη θεωρουνται ως το αποτελεσμα εκθεσης στον υπολογιστη και το διαβασμα

Με τα κινητα και την τν υπηρχει ο φοβος της ακτινοβολιας. Σημερα.. οι περισσοτεροι φοβοι, θεωρουνται βασιμοι, αρα συνεχιζουν να ισχυουν.

Αυτο που μου κανει ομως περισσοτερη εντυπωση, ειναι νεοι ανθρωποι και μορφωμενοι, εξακολουθουν να υποστηριζουν ακομη αυτα τα εθιμα, ειτε ως μια επιστροφη στις ριζες, ειτε γιατι "τα απεδειξε η επιστημη και ο χρονος" οτι ισχυουν

 

[foutix]

Σχετικά με το θέμα 40 ημερών στα μωρά (όντας εκκολαπτόμενος πατέρας) κατάλαβα ότι το παιδί πρέπει να μένει ως επί το πλείστον σε κλειστό περιβάλλον λόγω σχεδόν ανύπαρκτου ανοσοποιητικού. Μάλιστα διάβασα ότι 2 περίπου μήνες χρειάζεται για να δέσει.

 

[retrofrog]

Όταν λες να δέσει; Ρωτάω γτ παλιότερα υπήρχε η εντελώς ανόητη ιδέα πως έκανε καλό να φασκιώνουν τα μωρά...Με αποτέλεσμα, ανατρέχοντας πολλοί (μεταξύ των οποίων και εγώ) σε φωτογραφίες από τη βρεφική περίοδο,να είμαστε σαν το ανθρωπάκι της michelin σε μικρογραφία..Κάτι που φυσικά μόνο καλό δεν έκανε...

 

[foutix]

Το ανοσοποιητικό σύστημα του βρέφους να έχει στοιχειωδώς αναπτυχθεί. Δεν εννοώ φασκιώματα κτλ

 

[Λορένα]

Σχετικά με το θέμα 40 ημερών στα μωρά (όντας εκκολαπτόμενος πατέρας) κατάλαβα ότι το παιδί πρέπει να μένει ως επί το πλείστον σε κλειστό περιβάλλον λόγω σχεδόν ανύπαρκτου ανοσοποιητικού. Μάλιστα διάβασα ότι 2 περίπου μήνες χρειάζεται για να δέσει.

Με το καλο το μωρακι

Δικιο εχεις εν μερει, και γι'αυτο δημιουργηθηκε και η σχετικη απαγορευση απο την εκκλησια, ομως... προσεξε που υπαρχει η διαφορα :

Το εθιμο δημιουργηθηκε για την προστασια του μωρου, απο οοοοοολο το σοι που θα πλακωσει σπιτι για να δει το μωρο, και ολο και καποιος απο αυτους θα κουβαλαει καμια ιωση. (αν και περιεργο που το εθιμο επιτρεπει την επισκεψη στο μαιευτηριο αλλα την απαγορευει στο σπιτι.. τεσπα)

Το κλειστο περιβαλλον ομως ενος σπιτιου, οπως πολυ καλα θα ξερεις, δεν ειναι και οτι καλυτερο.. Μικροβια αναπτυσονται, εξ'ου και λενε οι γιατροι σε επιδημιες ιωσης, να ανοιγονται τα παραθυρα για να ανανεωνεται ο αερας. Αρα.. καλο θα του κανει το μωρου, να το βγαλεις και καμια βολτα στον καθαρο αερα για λιγα λεπτα, καταλληλα ντυμενο (αλλα οχι να το πας επισκεψη σε αλλο σπιτι)

Απο την αλλη... το μητρικο γαλα, προσφερει στο μωρο τα απαραιτητα αντισωματα, μεχρι να ενισχυθει το δικο του ανοσοποιητικο συστημα. Τα μωρα με ξενο γαλα ειναι ευαλωττα σε ιωσεις γιατι δεν παιρνουν απο πουθενα αντισωματα. Αλλα ακομη και αν σε αρρωστησει (που πιθανον να γινει αν υπαρχει μεγαλυτερο παιδι που παει σχολειο) δεν ζουμε και στον μεσαιωνα.. απλα θα ταλαιπωρηθει λιγο, και εσεις μαζι

Αν και εχει τυχει σε φιλικο μου ζευγαρι να αρρωστησει το μεγαλυτερο παιδι της οικογενειας και το μωρο που θηλαζε, δεν επαθε τιποτα.

Τα μωρα.. δεν ειναι τοσο ευαισθητα οσο νομιζουμε. Εχει προνοησει η φυση να τα κανει ανθεκτικα σε πολλα πραγματα γιατι διαφορετικα θα ειχαμε εξαλειφθει ως ειδος πχ δεν εχουν σκληρα οστα για να αντεχουν στις πτωσεις. Ακομη και στην εγκυμοσυνη πχ αν η μητερα δεν τρεφεται σωστα, το μωρο θα λαβει αυτα που ειναι να λαβει, εις βαρος της (πχ το ασβεστιο απο τα κοκκαλα της, αν δεν πινει γαλα).

Οσο για το φασκιωμα, το εκαναν για να αποκτησει ισια ποδια (αυτο το θεωρω γελοιο), αλλα κυριως τα καναν "πιανουμενα". Δηλ ηταν πιο ευκολο να τα πιασεις και να κρατησεις στα χερια σου, ενω ενα πολυ μικρο μωρο και αφασκιωτο με τις κινησεις που εκανε, μαλλον πιστευαν οτι ευκολο να τους πεσει

 

[foutix]

Ευχαριστώ Λορένα. Για να είμαι ειλικρινής η κουβέντα μου για αυτό το θέμα ξεκίνησε με έναν συμμαθητή μου γιατρό που είναι ήδη πατέρας και με θέμα "ορθόδοξες θρησκευτικές δοξασίες" . Δεν είμαι και ειδικός του θέματος, πάντως από οτι έχω καταλάβει τα βρέφη δεν είναι και τόσο δυνατά όσο περιγράφεις. Αυτό αρκεί να το δεις σε δείκτες θνησιμότητας βρεφών από τότε που υπάρχουν καταγεγράμμενα δεδομένα. Από το δεύτερο μισό του 20ου φαίνεται μια ραγδαία μείωση του δεικτή αυτού, δέιγμα της ανάπτυξης της βιολογίας, της χημέιας και της ιατρικής επιστήμης.

Τέλος πάντων, για μην βγούμε και τελείως οφ-τοπικ να πω πως πολλές προλήψεις-δοξασίες πατάνε σε κάποια δεδομένα που για την εποχή τους ήταν υπαρκτά. Και να θυμήσω και μια δοξασία-αντίληψη λιγο μακάβρια μεν αλλά εξαφανισμένη δε: το μοιρολοι!

 

[ΦΖΠ1]

Χαζά αποφθέγματα" του τύπου "Νοικοκυρούλα χαρωπή, την οκνηρία δε γνωρίζει"...

 

[retrofrog]

Foutix, ξεχάστηκα κι εγώ και δεν σου ευχήθηκα! Με το καλό κι από μένα το μωρό! Εύχομαι γερό, δυνατό και καλότυχο! Λορένα,τι αστείρευτη πηγή γνώσεων γύρω από τα μωρά είναι αυτή; Με εντυπωσίασες! Θα σε χαρακτήριζα τη κινούμενη "βίβλο" των μανάδων! Απ'οτι έχω ακούσει πάντως κι εγώ (μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια-έχω ασχοληθεί με το ζήτημα εντελώς εγκυκλοπαιδικά) τα βρέφη έχουν καλύτερο ανοσοποιητικό από τους ενήλικες και όντως, οι επισκέψεις δεν επιτρέπονται γι'αυτό που ανέφερε η Λορένα (αποφυγή μετάδοσης μικροβίων, κλπ) Ουσιαστικά ό,τι ισχύει και για ενήλικες με σοβαρά προβλήματα υγείας, με τη διαφορά ότι οι τελευταίοι δεν έχουν τόσα αντισώματα, όσο τα μωρά.

Κάτι εντελώς άσχετο (και μακριά μας πάντα βεβαίως!) αλλά μιας και το αναφέρατε..Τα σχετικά με το θάνατο κάποιου προσώπου.. Ήτοι, το κάλυμμα των καθρεφτών του σπιτιού (για κάποιο λόγο που δεν ενθυμούμαι αυτή τη στιγμή), το σπάσιμο ενός πιάτου κατά την έξοδο από την οικία (υποτίθεται για να μη βρεί άλλο κακό το σπίτι-ένα είδος "ξορκιού") και φυσικά το μοιρολόι, το οποίο βεβαίως είναι must στην επαρχία και δη στα μικρά χωριά..Η αλήθεια είναι ότι το κορόιδευα και συνεχίζω σε μεγάλο βαθμό να το κάνω, γιατί στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι μάλλον υποκριτικό και υποκρύπτει τη προσπάθεια των μοιρολογηστρών να "κάνουν το κομμάτι τους", ωστόσο, επειδή το έζησα σχετικά πρόσφατα, να πω την αλήθεια μου (όσο παλιομοδίτικη και αν ακούγεται η άποψη μου ενδεχομένως) αν είναι ειλικρινές και αποτυπώνει πραγματική φόρτιση της στιγμής και τις θύμησες από τον θανόντα, είναι πραγματικά συγκινητικό..Γενικά θα έλεγα να μην δαιμονοποιούμε αντιλήψεις του παρελθόντος...Δεν αναφέρομαι βεβαίως σε περιπτώσεις όπως π.χ. στον κατάπτυστο θεσμό της προίκας (που μόνο αγοραπωλησία θύμιζε) αλλά σε κάποιες άλλες που παρά τη προφανή αστοχία τους και εν μέρει κουφότητά τους, νομίζω ότι δεν πειράζουν κανένα..Αυτά βεβαίως, υπό τη προυπόθεση ότι κάποιος δεν καταπιέζεται να τα κάνει...Π.χ. δεν βρίσκω λόγο γτ κάποιος θα πρέπει να μαυροφορεθεί -πιθανότατα και στενός συγγενής- αν δεν το νιώθει πραγματικά ή αν του προκαλεί θλίψη..

 

[QueenofHearts]

Κάτι εντελώς άσχετο (και μακριά μας πάντα βεβαίως!) αλλά μιας και το αναφέρατε..Τα σχετικά με το θάνατο κάποιου προσώπου.. Ήτοι, το κάλυμμα των καθρεφτών του σπιτιού (για κάποιο λόγο που δεν ενθυμούμαι αυτή τη στιγμή), το σπάσιμο ενός πιάτου κατά την έξοδο από την οικία (υποτίθεται για να μη βρεί άλλο κακό το σπίτι-ένα είδος "ξορκιού") και φυσικά το μοιρολόι, το οποίο βεβαίως είναι must στην επαρχία και δη στα μικρά χωριά..Η αλήθεια είναι ότι το κορόιδευα και συνεχίζω σε μεγάλο βαθμό να το κάνω, γιατί στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι μάλλον υποκριτικό και υποκρύπτει τη προσπάθεια των μοιρολογηστρών να "κάνουν το κομμάτι τους", ωστόσο, επειδή το έζησα σχετικά πρόσφατα, να πω την αλήθεια μου (όσο παλιομοδίτικη και αν ακούγεται η άποψη μου ενδεχομένως) αν είναι ειλικρινές και αποτυπώνει πραγματική φόρτιση της στιγμής και τις θύμησες από τον θανόντα, είναι πραγματικά συγκινητικό..Γενικά θα έλεγα να μην δαιμονοποιούμε αντιλήψεις του παρελθόντος...Δεν αναφέρομαι βεβαίως σε περιπτώσεις όπως π.χ. στον κατάπτυστο θεσμό της προίκας (που μόνο αγοραπωλησία θύμιζε) αλλά σε κάποιες άλλες που παρά τη προφανή αστοχία τους και εν μέρει κουφότητά τους, νομίζω ότι δεν πειράζουν κανένα..Αυτά βεβαίως, υπό τη προυπόθεση ότι κάποιος δεν καταπιέζεται να τα κάνει...Π.χ. δεν βρίσκω λόγο γτ κάποιος θα πρέπει να μαυροφορεθεί -πιθανότατα και στενός συγγενής- αν δεν το νιώθει πραγματικά ή αν του προκαλεί θλίψη..

Απαντάω λίγο στα γρήγορα γιατί δεν έχω πολύ χρόνο. Οι παραδόσεις γύρω από τον θάνατο και το πένθος είναι αρχαιότατες και είναι βασικά και απίστευτο πως έχουν συνεχιστεί ανέπαφες σχεδόν στο χρόνο. Βέβαια ο περισσότερος κόσμος το θεωρεί γρουσουζιά ακόμα και να μιλά κανείς γι'αυτά αλλά διαφωνώ, οι παραδόσεις πρέπει να μελετώνται για να γίνουν κατανοητές και να μην γεμίζουν δεισιδαιμονίες.

• Η κάλυψη του καθρέφτη γίνεται συμβολικά. Έχει τη λογική του "ποια ομορφιά να θες να έχεις αφού έχασες τον άνθρωπό σου". Ακόμα παλιότερα έριχναν και στάχτη στα μαλλιά σαν ένδειξη πένθους κάτι που γινόταν στη Μεσόγειο από τα αρχαία χρόνια.
  
• Το σπάσιμο ενός πιάτου αφού σκουπίσεις μέσα το σπίτι όταν φύγει ο νεκρός για την εκκλησία πάλι πρέπει να είναι αρχαίο κατάλοιπο. Το είχαν το συνήθειο με τα σπασίματα όχι μόνο στις κακές αλλά και στις καλές στιγμές. Οι αρχαίοι πχ (μπορεί να ξεκίνησε από τους Μινωίτες αλλά επειδή δεν είμαι 100%σίγουρη don't take my word for it) στους γάμους τους έσπαγαν ένα πήλινο σκεύος ανάμεσα στο ζευγάρι, πράγμα που όσοι ακολουθούν την Εβραϊκή θρησκεία κάνουν ακόμα και σήμερα.
  
• Το μοιρολόι σκοπό έχει να σε βοηθήσει να εξωτερικεύσεις τον πόνο της απώλειας, αλλά και να ενώσει την κοινωνία. Τραγουδώντας όλοι μαζί αυτά τα μοιρολόγια είναι σαν να ανανεώνονται και να συσφίγγονται οι κοινωνικοί δεσμοί. Επίσης είναι και σημαντικά γιατί είναι ζωντανή προφορική παράδοση. Ακούς ιστορίες απίστευτες αν τα προσέξεις.
  
• Το μαύρο το φοράς σαν επίσημο χρώμα, από εκεί ξεκίνησε, σαν τιμή για τον νεκρό. Τώρα όλα τ'άλλα περί ημερών και πόσο καιρό θα τα φοράς είναι βλακείες.
  
• Τέλος, δεν νομίζω να υπάρχει κανείς σήμερα που να μην έχει ακούσει πως τα κόλλυβα είναι αρχαιοελληνικού τύπου γλυκό που το έκαναν σε ειδικές περιστάσεις (όχι μόνο πένθιμες).
  

Αυτά! Σίγουρα το internet θα έχει περισσότερες πληροφορίες και πιο ακριβείς απ'αυτά που έγραψα.

 

[Clemence]

Όταν λες να δέσει; Ρωτάω γτ παλιότερα υπήρχε η εντελώς ανόητη ιδέα πως έκανε καλό να φασκιώνουν τα μωρά...Με αποτέλεσμα, ανατρέχοντας πολλοί (μεταξύ των οποίων και εγώ) σε φωτογραφίες από τη βρεφική περίοδο,να είμαστε σαν το ανθρωπάκι της michelin σε μικρογραφία..Κάτι που φυσικά μόνο καλό δεν έκανε...

Υπάρχουν ακόμα και σήμερα αντικρουόμενες απόψεις πάνω στο φάσκιωμα, και ένας απ΄τους λόγους που φάσκιωναν σφιχτά τα μωρά ήταν γιατί (πίστευαν ότι) ένοιωθαν περισσότερη ασφάλεια! Σίγουρα πάντως περιορίζοντας τις κινήσεις του μωρού, περιορίζονται οι πιθανότητες να αλλάξει θέση, να κυλήσει και να πέσει.

http://en.wikipedia.org/wiki/Swaddling

 

[alkis21]

Μπαίνω στο Retromaniax να ξεχαστώ λίγο από το ξενύχτι που τραβάω με το νεογέννητο στο σπίτι και βλέπω ότι γράφετε για μωρά. Επίτηδες το κάνετε;

Σχετικά με τις 40 μέρες του βρέφους. Ούτε εμένα ούτε τη γυναίκα μου ενδιαφέρει το θρησκευτικό κομμάτι της παράδοσης. Όμως από τη στιγμή που ο παιδίατρος μας συμβούλεψε να μην βγαίνει έξω η κόρη μας μέχρι να μας πει εκείνος και να περιορίσουμε τις επισκέψεις που θα δεχόμαστε στις απολύτως απαραίτητες, αποτελεί μια πρώτης τάξεως δικαιολογία για μας. Οι ορδές των (σίγουρα καλοπροαίρετων) φίλων και συγγενών που θέλουν να δουν το βλαστάρι μας δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι έχουμε άτακτο πρόγραμμα ύπνου και θηλασμού, ενώ φοβόμαστε και για έκθεση σε μικρόβια, για κάποιο λόγο όμως συμμορφώνονται αμέσως με το "δεν έχει σαραντίσει ακόμα".

Και μια και μιλάμε για μωρά, τι θα λέγατε να θίγαμε το θέμα-ταμπού της ονομασίας τους παιδιού σύμφωνα με τα ονόματα παππού-γιαγιάς; Αντιλαμβάνομαι ότι το ζήτημα είναι λεπτό (άλλωστε το ακολουθεί το 90% των Ελλήνων) και δεν θέλω να θίξω τα πιστεύω κανενός, όμως θέλω να πω ότι πάντα το έβρισκα ακατανόητο. Η αντίληψη ότι με αυτό τον τρόπο δείχνουμε σεβασμό στους γονείς μας δεν με βρίσκει σύμφωνο. Σεβασμό δείχνεις κάνοντας κάτι ξεχωριστό, όχι κάτι που κάνει όλη η χώρα. Κι ο μητροκτόνος την κόρη του με το όνομα της μάνας του τη βγάζει, τι δηλαδή, αυτός τη σέβεται κι εγώ όχι;

Επίσης, έχω τα εξής "ναι με αλλά" να πω. Αν το ζευγάρι είναι 100% σύμφωνο και θέλει να δώσει το όνομα προγόνου στο παιδί, πολύ ωραία και καλά κάνει. Είναι όμως θλιβερό για μένα όταν ο ένας, ή ακόμα χειρότερα και οι δύο, έχουν αντίρρηση αλλά υποχωρούν και βγάζουν το φουκαριάρικο Δαυιδίνα-Ναβουχοδονοσορούλα για την αποφυγή διπλωματικού επεισοδίου. Τέλος, και αυτό είναι το κομμάτι που καταλαβαίνω λιγότερο από όλα: Το παιδί μέχρι τη βάφτιση αποκαλείται "μπέμπης" ή "μπέμπα" και συχνά όταν ρωτάς τους γονείς πώς θα το βαφτίσουν, θεωρείται ταμπού να σου πουν το όνομα και απαντούν "δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα"! Είμαι ο μόνος Έλληνας που βρίσκει τη λογική αυτή ακατανόητη;

Εμένα πάντως την κόρη μου τη λένε Νεφέλη. Μην ακούσω κανέναν να τη λέει μπέμπα!

 

[ΦΖΠ1]

Γενικά σε μεγάλες συμφωνίες παίζει ο φόβος να μην ακυρωθούν, και ανακοινώνονται μόνο μόλις πέσουν οι υπογραφές. Αυτό είναι απόλυτα λογικό βέβαια, λόγω ανταγωνισμού.

Όμως η ίδια λογική ακολουθείται από οικογένειες σε μικρότερης σημασίας θέματα ("Μην πείτε ότι θα πάρουμε καινούργιο αυτοκίνητο", "Μη σου ξεφύγει τίποτα στο σχολείο ότι θα αγοράσουμε διαμέρισμα, οικόπεδο κλπ.", "Δεν είναι ανάγκη να λες ότι φύγαμε για διακοπές στο εξωτερικό").

Στη σημερινή εποχή βέβαια θεωρείται πια και λίγο πρόκληση το λεγόμενο "show-off", αλλά το σημαντικό είναι ότι έχει συμβεί κάτι άλλο : ο πιο πολύς κόσμος έγινε οπαδός του "να ψηφίσει η κατσίκα του γείτονα", ενώ παλιότερα χαιρόταν με τη χαρά του άλλου, κι ας μην είχε κανένα αντίκρισμα για τον ίδιο. Μόλις σε δει να αλλάξεις κανένα αυτοκίνητο ή να πάρεις κανένα σπίτι, αρχίζει :

- Ποιος ξέρει τι λαμογιά θα έκανε

- Αυτός ξέρει πόσα κονομάει κάτω από το τραπέζι;

- Αυτός δεν έχω καταλάβει ακριβώς πότε δουλεύει και τι δουλειά κάνει, κάτι βρώμικο παίζεται...

Μέχρι τα επιστημονικής φαντασίας "κέρδισε στο ΛΟΤΤΟ και δε λέει τίποτα", "βρήκε στο χωριό του λίρες", "του ήρθε μια κληρονομιά" και άλλα τέτοια...

 

[alkis21]

"να ψηφίσει η κατσίκα του γείτονα"

Προφανώς ήθελες να γράψει "ψοφήσει" αλλά καλύτερα γιατί έτσι βγήκε πιο αστείο! :animlaugh: Άσε που μπορεί να μην είναι και τόσο κακή ιδέα...

 

[angel_grig]

Και μια και μιλάμε για μωρά, τι θα λέγατε να θίγαμε το θέμα-ταμπού της ονομασίας τους παιδιού σύμφωνα με τα ονόματα παππού-γιαγιάς; Αντιλαμβάνομαι ότι το ζήτημα είναι λεπτό (άλλωστε το ακολουθεί το 90% των Ελλήνων) και δεν θέλω να θίξω τα πιστεύω κανενός, όμως θέλω να πω ότι πάντα το έβρισκα ακατανόητο. Η αντίληψη ότι με αυτό τον τρόπο δείχνουμε σεβασμό στους γονείς μας δεν με βρίσκει σύμφωνο. Σεβασμό δείχνεις κάνοντας κάτι ξεχωριστό, όχι κάτι που κάνει όλη η χώρα. Κι ο μητροκτόνος την κόρη του με το όνομα της μάνας του τη βγάζει, τι δηλαδή, αυτός τη σέβεται κι εγώ όχι;

Επίσης, έχω τα εξής "ναι με αλλά" να πω. Αν το ζευγάρι είναι 100% σύμφωνο και θέλει να δώσει το όνομα προγόνου στο παιδί, πολύ ωραία και καλά κάνει. Είναι όμως θλιβερό για μένα όταν ο ένας, ή ακόμα χειρότερα και οι δύο, έχουν αντίρρηση αλλά υποχωρούν και βγάζουν το φουκαριάρικο Δαυιδίνα-Ναβουχοδονοσορούλα για την αποφυγή διπλωματικού επεισοδίου.

Συμφωνω απολυτα!Δεν ξερω απο που προεκυψε αυτο το εθιμο ,συνηθεια να το πω?, αλλα θα προτιμουσα να μην υπηρχε.Αλλωστε δηλ. τι νοημα εχει ?πρεπει να δωσεις το ονομα του γονιου σου στο παιδι σου για να τον θυμασαι?Δηλ. εαν δεν το δωσεις τι δειχνει? οτι τον εχεις ξεχασει?Απο τα πραγματα που θα επρεπε να ειχαν καταργηθει..