Τι ελαφρυντικά μπορούν να αναγνωριστούν σε μια μητέρα που δηλητηριάζει την κόρη της? "Εν βρασμώ ψυχής" ας πούμε μπορείς να πυροβολήσεις κάποιον, πάνω στη φούρια ενός καυγά κι αν έχεις ένα κουμπούρι εύκαιρο. Η δηλητηρίαση απαιτεί προετοιμασία, ακόμη και να έχεις ποντικοφάρμακο εύκαιρο στην αποθήκη πρέπει να σκεφτείς τρόπο να το δώσεις στο θύμα. Και μπορεί η μάνα φόνισσα κακούργα δολοφόνισσα (ΤΜ Μποστ) να έχει ενταχθεί στην κοινωνία (ίσως και κάποιοι συγχωριανοί να θεώρησαν δικαιολογημένο τό έγκλημα αφού έγινε "για λόγους τιμής" - μήπως αυτό ήταν το ελαφρυντικό?!!?) αλλά εγώ αν με κέρναγε γλυκό, ακόμη και νερατζάκι πράσινο που μ' αρέσει πολύ, θα το έριχνα με τρόπο στη γλάστρα με τον φύκο. ΕΙΔΙΚΑ νερατζάκι πράσινο που πικρίζει οπότε μπορεί να καλύψει ύποπτες γεύσεις. Πας γυρεύοντας?
Αλλά γιατί Μήδεια ρε παιδιά, έστω και σε εισαγωγικά? Άντε άντε όποιος σκοτώνει ένα παιδί του γίνεται Μήδεια ή Μήδειος? Μα η Μήδεια αγαπούσε τα παιδιά της (που ήταν αγόρια) και δεν τα σκότωσε γιατί κάνανε κάτι κακό (μιλάμε για τη Μήδεια την αρχαία, όχι του Μποστ) αλλά για να εκδικηθεί το κάθαρμα τον μπαμπά τους (οι αρχαίοι ήρωες ήταν όλοι καθήκια ολκής στα οικογενειακά τους, αλλά ο Τζέισον ήταν χειρότερος από τους άλλους). Εδώ έχουμε μια "γραία μύτηρ" (πάλι Μποστ) που σκοτώνει την κόρη της για "τιμωρία". Τελείως διαφορετική ιστορία. Η μόνη πραγματική σύγχρονη "Μήδεια" που ξέρω ήταν η Αμερικάνα στη Γλυφάδα της οποίας η ιστορία ήταν στη βάση της "Κραυγής Γυναικών" του Ντασσέν (καταπληκτική η Ellen Burstyn στον ρόλο).
www.newsbreak.gr
