Ρετρό δολοφονίες που συγκλόνισαν το πανελλήνιο

Μια δολοφονία που συγκλόνισε το πανελλήνιο πιστεύω πως ήταν του Τζώρτζη Αθανασιάδη εκδότη της Βραδυνής το 1983. Εποχή με έντονα πολιτικά πάθη, με αποτέλεσμα η δολοφονία αυτή να προκαλέσει ένονους πολιτικούς τριγμούς και αντιπαραθέσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Τζώρτζης ήταν σημαίνον στέλεχος της εκδοτικής, αθλητικής σαν Πρόεδρος της ΕΟΕ, και κοινωνικής ζωής του τόπου για αυτόν τον λόγο η δολοφονία του προκάλεσε πάταγο. Στην κηδεία του εξάλλου είχε συρρεύσει τεράστιο πλήθος , σε βαθμό που ιστορικοί αναλυτές το συγκρίνουν μόνο με το πλήθος στην κηδεία της Μελίνας το 1994 και του Γεωργίου Παπανδρέου το 1968.
Μια δολοφονία που ουδέποτε εξιχνιάστηκε, ούτε υπήρξε ανάληψη από την συνήθη ύποτη εκείνη την εποχή 17 Νοέμβρη. Και παρόλη την εξάρθρωση της τρομοκρατίας αρκετά χρόνια μετά, δεν συνδέθηκε με καμμία τρομοκρατική οργάνωση ή τουλάχιστον δεν απεδείχθη. Πολλοί υποστηρίζουν ότι πίσω από την δολοφονία του εκδότη ήταν παρακρατικοί μηχανισμοί ή παραφυάδες μέσα στην ΚΥΠ. Ουδείς μπορεί να πεί με σιγουριά.
Πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Τζώρτζης Αθανασιάδης παρόλο που όφειλε να γνωρίζει ή να διαισθανόταν ότι θα μπορούσε να ήταν στόχος δολοφονίας, δεν είχε πάρει τα κατάλληλα μέτρα προστασίας και εκείνο το μοιραίο Σαββατιάτικο απόγευμα στα γραφεία της εφημερίδας του υπήρξε μόνο ο θυρωρός που επέτρεψε την είσοδο στον δολοφόνο του. Ο οποίος δολοφόνος παρέμεινε άγνωστος για πάντα. Και το μυστήριο των πραγματικών αιτίων της δολοφονίας και η ταυτότητα του δράστη θα τα πάρει ο ίδιος στον τάφο του, όπως και οι εγκέφαλοι και ηθικοί αυτουργοί της αποτρόπαιης δολοφονίας.
 
Θυμάμαι σαν χθες τα εξής:

- τη φωτό στο Έθνος με το τεμαχισμένο σώμα της μνηστής του Φραντζή (ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι δημοσίευσαν τέτοιο πράγμα)

- το σάλο που είχε ξεσπάσει με την "εταιρεία δολοφόνων" του Παπαδόπουλου, εκεί γύρω στα 1987

- τον τύπο που, εν έτει 1993-4 στην Κομοτηνή, βλέπαμε να περιμένει μαζί μας το λεωφορείο για τη φοιτητική λέσχη, στη στάση έξω από τη Νομική Σχολή. Ήταν τέλη Ιούνη, τέλειωνε η εξεταστική, έκανε την απίστευτη κουφόβραση εκεί πάνω, με ανυπόφορη ζέστη, κι ενώ εμείς περιμέναμε με σορτσάκια, μακό, βερμούδες και πέδιλα, εκείνος ήταν ντυμένος με σακακιά, γιλέκο, πουκάμισο κια γραβάτα κι ο ιδρώτας έσταζε από το κούτελό του ποτάμι: αργότερα γράφαμε στους τοίχους "Δρομοκαΐτειο" Πανεπιστήμιο Θράκης (αντί για "Δημοκρίτειο"), διότι είδαμε τον συγκεκριμένο τύπο στις ειδήσεις, ονόματι Θεόφιλος Σεχίδης

- τον τύπο που στο Ηράκλειο Κρήτης πέταξε τα τρία του παιδιά στο ποτάμι και τα έπνιξε, για να εκδικηθεί τη γυναίκα του (δε θυμάμαι για ποιό λόγο)

- Τη δολοφονία του συγγραφέα (;) Διαμαντόπουλου και τον επί σειρά ετώ ντόρο για το αν τον σκότωσε ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ ή όχι. Κάπου έχω διαβάσει τί απέγινε μ' αυτό αλλά δεν έχω συγκρατήσει (ήταν ο Νάσιουτζικ; δεν ήταν; πάντως νομίζω ότι φυλακή έκανε)
 
Θυμάμαι σαν χθες τα εξής:

- τη φωτό στο Έθνος με το τεμαχισμένο σώμα της μνηστής του Φραντζή (ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι δημοσίευσαν τέτοιο πράγμα)

- το σάλο που είχε ξεσπάσει με την "εταιρεία δολοφόνων" του Παπαδόπουλου, εκεί γύρω στα 1987

- τον τύπο που, εν έτει 1993-4 στην Κομοτηνή, βλέπαμε να περιμένει μαζί μας το λεωφορείο για τη φοιτητική λέσχη, στη στάση έξω από τη Νομική Σχολή. Ήταν τέλη Ιούνη, τέλειωνε η εξεταστική, έκανε την απίστευτη κουφόβραση εκεί πάνω, με ανυπόφορη ζέστη, κι ενώ εμείς περιμέναμε με σορτσάκια, μακό, βερμούδες και πέδιλα, εκείνος ήταν ντυμένος με σακακιά, γιλέκο, πουκάμισο κια γραβάτα κι ο ιδρώτας έσταζε από το κούτελό του ποτάμι: αργότερα γράφαμε στους τοίχους "Δρομοκαΐτειο" Πανεπιστήμιο Θράκης (αντί για "Δημοκρίτειο"), διότι είδαμε τον συγκεκριμένο τύπο στις ειδήσεις, ονόματι Θεόφιλος Σεχίδης

- τον τύπο που στο Ηράκλειο Κρήτης πέταξε τα τρία του παιδιά στο ποτάμι και τα έπνιξε, για να εκδικηθεί τη γυναίκα του (δε θυμάμαι για ποιό λόγο)

- Τη δολοφονία του συγγραφέα (;) Διαμαντόπουλου και τον επί σειρά ετώ ντόρο για το αν τον σκότωσε ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ ή όχι. Κάπου έχω διαβάσει τί απέγινε μ' αυτό αλλά δεν έχω συγκρατήσει (ήταν ο Νάσιουτζικ; δεν ήταν; πάντως νομίζω ότι φυλακή έκανε)
Η υπόθεση Σεχίδη πάντα με τρόμαζε!
 
Θυμάμαι σαν χθες τα εξής:

- τη φωτό στο Έθνος με το τεμαχισμένο σώμα της μνηστής του Φραντζή (ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι δημοσίευσαν τέτοιο πράγμα)

- το σάλο που είχε ξεσπάσει με την "εταιρεία δολοφόνων" του Παπαδόπουλου, εκεί γύρω στα 1987

- τον τύπο που, εν έτει 1993-4 στην Κομοτηνή, βλέπαμε να περιμένει μαζί μας το λεωφορείο για τη φοιτητική λέσχη, στη στάση έξω από τη Νομική Σχολή. Ήταν τέλη Ιούνη, τέλειωνε η εξεταστική, έκανε την απίστευτη κουφόβραση εκεί πάνω, με ανυπόφορη ζέστη, κι ενώ εμείς περιμέναμε με σορτσάκια, μακό, βερμούδες και πέδιλα, εκείνος ήταν ντυμένος με σακακιά, γιλέκο, πουκάμισο κια γραβάτα κι ο ιδρώτας έσταζε από το κούτελό του ποτάμι: αργότερα γράφαμε στους τοίχους "Δρομοκαΐτειο" Πανεπιστήμιο Θράκης (αντί για "Δημοκρίτειο"), διότι είδαμε τον συγκεκριμένο τύπο στις ειδήσεις, ονόματι Θεόφιλος Σεχίδης

- τον τύπο που στο Ηράκλειο Κρήτης πέταξε τα τρία του παιδιά στο ποτάμι και τα έπνιξε, για να εκδικηθεί τη γυναίκα του (δε θυμάμαι για ποιό λόγο)

- Τη δολοφονία του συγγραφέα (;) Διαμαντόπουλου και τον επί σειρά ετώ ντόρο για το αν τον σκότωσε ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ ή όχι. Κάπου έχω διαβάσει τί απέγινε μ' αυτό αλλά δεν έχω συγκρατήσει (ήταν ο Νάσιουτζικ; δεν ήταν; πάντως νομίζω ότι φυλακή έκανε)
Ήταν συμφοιτητής;
 
Θυμάμαι σαν χθες τα εξής:

- τη φωτό στο Έθνος με το τεμαχισμένο σώμα της μνηστής του Φραντζή (ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι δημοσίευσαν τέτοιο πράγμα)

- το σάλο που είχε ξεσπάσει με την "εταιρεία δολοφόνων" του Παπαδόπουλου, εκεί γύρω στα 1987
ηταν γειτονες μου,την θυμαμαι νομιζω ηταν μεγαλυτερη μου,πηγαινα γυμνασιο πολυ ωραια γυναικα

ο παπαδοπουλος δημαρχος στο σχολειο που πηγαινα,,νεα χαλκηδονα
 
@αριαδνη και @Always Somewhere
Παρατηρώντας την φωτογραφία στο άρθρο, οι λογαριασμοί ΔΕΗ είναι σε άλλο όνομα. Μόνο ο λογαρισμός της ΕΥΔΑΠ είναι στο όνομα του δολοφονηθέντος Κώστα Ταχτσή.
 
@αριαδνη και @Always Somewhere
Παρατηρώντας την φωτογραφία στο άρθρο, οι λογαριασμοί ΔΕΗ είναι σε άλλο όνομα. Μόνο ο λογαρισμός της ΕΥΔΑΠ είναι στο όνομα του δολοφονηθέντος Κώστα Ταχτσή.
Αυτό πως γίνεται βρε παιδιά, θα μας τρελάνουν σε άνθρωπο που έχει πεθάνει τριάντα τόσα χρόνια; Το σπίτι του ήταν έτσι φτωχικό, δεν θυμίζει διόλου κοσμικό της καλής Αθηνας
 
Αυτό πως γίνεται βρε παιδιά, θα μας τρελάνουν σε άνθρωπο που έχει πεθάνει τριάντα τόσα χρόνια; Το σπίτι του ήταν έτσι φτωχικό, δεν θυμίζει διόλου κοσμικό της καλής Αθηνας
Αφού δεν το έχει κάποιος αλλάξει, συνεχίζει να εκδίδεται στο τελευταίο όνομα .
Το να αλλάξεις όνομα σε λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ (και δεν το αναφέρω επειδή στην ΕΥΔΑΠ εργαζόταν ο πατέρας μου) είναι αρκετά εύκολο και γίνεται ΚΑΙ ηλεκτρονικά εδώ και αρκετά χρόνια (πριν τον κορωνοϊό). Εν τω μεταξύ ίσως είναι η μοναδική εταιρεία κοινής ωφελείας όπου παρέχεται η δυνατότητα να αναγράφονται στον λογαριασμό τα στοιχεία του ιδιοκτήτη (ή ενός εκ των ιδιοκτητών) του ακινήτου και από κάτω σε δεύτερη γραμμή τα στοιχεία του ενοικιαστή-χρήστη.
 
Αφού δεν το έχει κάποιος αλλάξει, συνεχίζει να εκδίδεται στο τελευταίο όνομα .
Το να αλλάξεις όνομα σε λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ (και δεν το αναφέρω επειδή στην ΕΥΔΑΠ εργαζόταν ο πατέρας μου) είναι αρκετά εύκολο και γίνεται ΚΑΙ ηλεκτρονικά εδώ και αρκετά χρόνια (πριν τον κορωνοϊό). Εν τω μεταξύ ίσως είναι η μοναδική εταιρεία κοινής ωφελείας όπου παρέχεται η δυνατότητα να αναγράφονται στον λογαριασμό τα στοιχεία του ιδιοκτήτη (ή ενός εκ των ιδιοκτητών) του ακινήτου και από κάτω σε δεύτερη γραμμή τα στοιχεία του ενοικιαστή-χρήστη.
Και να μου το χαριζανε το σπίτι δεν ξέρω αν θα δεχομουν ποτέ να μείνω σε μια οικεία διάσημου συγγραφέα με τέτοιο αγριο φονικό που έγινε εκεί μέσα. Εσεις θα μένατε;
 
Και να μου το χαριζανε το σπίτι δεν ξέρω αν θα δεχομουν ποτέ να μείνω σε μια οικεία διάσημου συγγραφέα με τέτοιο αγριο φονικό που έγινε εκεί μέσα. Εσεις θα μένατε;
Εγώ θα έμενα. Γιατί; Και εδώ που μένω τώρα, πολλά μπορεί να είχαν συμβεί
 
Εγώ θα έμενα. Γιατί; Και εδώ που μένω τώρα, πολλά μπορεί να είχαν συμβεί
Σε πάω στοίχημα ότι θες αν το ξέρεις δεν θα έμενες με τίποτα δες βίλα Χρυσαφίδη. Καταρχήν είναι ερειπωμένο κάποιος δεν θα το παίρνε τόσα χρόνια;
 
H παραγγελία, δεν ήταν αυτό όμως το αυθεντικό τραγούδι που ζητήθηκε εκείνο το βράδυ
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα