Κάπου διάβασα πως οι ζάμπλουτοι ψάχνουν δράσεις με αδρεναλίνη γιατί νιώθουν πλήξη. Βασικά δεν είναι θέμα οικονομικών για να νιώσει κανείς πλήξη. Δράσεις που σου προσφέρουν μέγιστη αύξηση αδρεναλίνης υπάρχουν αρκετές που μπορείς να κάνεις με ασφάλεια όπως αναρρίχηση, σπηλαιολογία, σπηλαιοκατάδυση, ελεύθερη πτώση από αεροπλάνο κλπ.
Το να ξοδέψεις 250.000 δολάρια (που εντάξει δεν σου λείπουν αλλά σκέψου πόσους ανθρώπους θα μπορούσες να βοηθήσεις ή να ταΐσεις με τόσα χρήματα) σε ένα πειραματικό σκάφος (που είναι πιθανό να πάει κάτι εντελώς στραβά αφού είναι πειραματικό) και σε τέτοιο βάθος που η συνθήκες είναι τέτοιες που το παραμικρό λάθος αποβαίνει μοιραίο, δεν είναι και τόσο έξυπνη κίνηση.
Με το συμπάθιο, αλλά όταν είχα πάει με ομάδα στο σπήλαιο Δυρού στην Μάνη και πριν μπούμε μόνοι μας στο μη τουριστικό κομμάτι, υπογράψαμε μια βεβαίωση πως αν χτυπήσουμε ή πεθάνουμε εκεί μέσα δεν θα φέρει ευθύνη η εταιρία που διαχειρίζεται το σπήλαιο. Δεν λέω, δεν συγκρίνεται με το να κατέβεις στα 3.800 (ή πόσο ακριβώς είναι δεν ξέρω) αλλά τουλάχιστον αν πάθαινε κανείς μας κάτι, υπήρχε η δυνατότητα μεταφοράς του τραυματία. Αν υπήρχε έστω μια πιθανότητα να πάει κάτι εντελώς στραβά κανείς δεν θα τολμούσε να μπει μέσα. Όχι όμως από φόβο αλλά από λογική σκέψη.
Σε ότι και αν κάνεις, πάντα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μια δικλείδα ασφαλείας και να είναι ενεργή η πιθανότητα αν τραυματιστείς, να ισχύει η δυνατότητα να μπορούν να σε μεταφέρουν με ασφάλεια έξω από τον χώρο.
Όποιος έχει λεφτά και όποιος δεν έχει δεν έχει σημασία. Οποιαδήποτε δράση και σε κάθε περίπτωση πρέπει πάντα να σου παρέχει ασφάλεια. Δεν είναι λογικό να φεύγει κανείς από το σπίτι του για να κάνει αυτό που του αρέσει και να γνωρίζει πως οι πιθανότητες να γυρίσει πίσω είναι ελάχιστες.
www.pronews.gr
www.cnn.gr
www.protothema.gr
