Ρετρό κεράσματα σε επισκέψεις

[theoritikos]

Εκείνα τα απίστευτα γλυκά με το διάφανο περιτύλιγμα και μέσα κάτι κομποστοποιημένα(!) φρούτα τα θυμάστε; Τα πρόσφεραν γιαγιάδες άνω των 75 αυστηρά.

Ξεχνιούνται αυτά τα γλυκά? Από τα καλύτερα γλυκά κεράσματος μετά το υποβρύχιο! Το καλύτερο από αυτά ήταν το σύκο!

Στο χωριό μου τα κερνούσαν σε περιόδους νηστείας, επειδή ήταν τα μόνα νηστίσιμα γλυκά που υπήρχαν τότε.

 

[exetlaios]

Στην επόμενη συνάντηση, προτείνω να πιούμε όλοι ΚΟΥΜΚΟΥΑΤ !

 

[Hera]

γλυκό του κουταλιού, φρουί γλασσέ (κατά προτίμηση αχλαδάκι) και το καλύτερό μου υποβρύχιο βανίλια (αλλά όλο σε μαστίχα "έπεφτα")

η γιαγιά στη βιτρίνα είχε πάντα λουκουμάκια με μυγδαλάκια (άτιμες κουφάλες)

και όλο της λιγόστευαν όταν φιλοξενούσε εμένα στο χωριό

 

[jaguar-man]

Θα πρεπει να αναφερουμε και τους εργολαβους (σαν μαλακο μπισκοτακι) ηταν το elite γλυκο στις αρχες των 80's. τα ετρωγα ασταματητα (ιδου το αποτελεσμα το χαμογελο της crest).τωρα αυτα τα γλυκα μονο στις :rip: τα κερνανε

 

[MamaMyrto]

Εγώ θυμάμαι και κάτι μπακλαβαδάκια που κέρναγε η γιαγια μου μέσα σε ασιμί ζελατίνα. Σε διάφανη ζελατίνα κερνούσαν και κάτι μαλακά μπισκότα καρύδας με ένα πραγματάκι από πάνω που έμοιαζε με κεράσι.

Ξεχάσαμε τα γλυκά που κερνούσαν οι γιαγιάδες στα χωριά!

Εκτός απ'όλα τα προαναφερθέντα...υπήρχαν και κάποια κεράσματα πιο παραδοσιακά όπως τα ξερά σύκα γεμισμένα με καρύδι που τα ψήναμε λιγο στο τζάκι. Στο χωριό επείσης κερνούσαν και κάστανα, μουσταλευριά, χαλβά σιμιγδαλένιο και κουραμπιέδες βουτύρου όλο τον χρόνο...

Αααχ! Που'σαι ρε γιαγια?

...και ζελεδάκια με ζάχαρη...

 

[candy]

Τα μπακλαβαδάκια στην ασημί ζελατίνα που αναφέρεις Μυρτώ,είναι το γνωστό γιαννιώτικο μπακλαβαδάκι που σερβίρουν ακόμα και σήμερα στα Γιάννενα.Τα μαλακά μπισκότα καρύδας τα βρίσκεις καμιά φορά να πωλούνται και στα περίπτερα μαζί με τα ροξάκια και τα κορνέ.

 

[jaguar-man]

πω πω κοριτσια με πηγατε πισω στο χωριο της γιαγιας με τα γλυκα που αναφερατε, να ειστε καλα.ειδικα το γιαννιωτικο μου θυμιζει πολλα απο εκεινες τις μαγικες εποχες

 

[portarinos78]

Επισης, τα ασπρα γλυκακια με ανθονερο πασπαλισμενα με αχνη ηταν το κατι αλλο, ελιτσες σοκολατας που τις ετρωγα με τις χουφτες και προπαντος ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

 

[teflon]

Επισης, τα ασπρα γλυκακια με ανθονερο πασπαλισμενα με αχνη ηταν το κατι αλλο..........,

Ρε 'συ ! Τα Σκοπελίτικα χαμαλιά, εννοείς???

Πω,πω!!! Δε σταματάς να τρως...........

 

[mad]

Μου φαίνετε ότι ξεχάσαμε κάποια γλυκά που είχαν εξωτερικά τη μορφή φρούτου (αχλάδι,μήλο κτλ) ήταν σχετικά στεγνά γλυκά .Συνήθως τα έτρωγα του Σταύρου (επίσκεψη σε Σταύρο ) μια και ήταν νηστίσιμα recry: .

 

[dream_specialist]

Μιας και αναστήθηκε τούτο το νοστιμότατο θέμα, να πω και εγώ ότι θυμάμαι τη γιαγιάκα μου να συνοδεύει το λικεράκι με μπισκοτάκια πλεξουδίτσες (τα τρώω μέχρι σήμερα) και πολύ συχνά με μαρεγκούλες που συναγωνίζονται άνετα σε ζάχαρη και νοστιμιά τα υποβρύχια.

 

[stelliana]

Επίσης δεν ξέρω αν θυμάστε τα σοκολατάκια που τα παίρναμε χύμα απο το ζαχαροπλαστείο, που ήταν με μαύρη σοκολάτα και ήταν μαργαρίτες...

Είχαν χαθεί για καιρό αλλά τώρα εμφανίστηκαν.

Μου'ρχετε να κλαίω από τη νοσταλγία

 

[Zozoulini]

Κλασική φράση: "Θα πάρετε ένα λικεράκι/ ένα καφεδάκι/ ένα σοκολατάκι/ ένα φοντανάκι;" Όλα από λίγο. Οικονομικό πνεύμα οι παλιοί!

Γλυκό τού κουταλιού κυδώνι με ολόκληρα αμύγδαλα! Το αγαπημένο μου κέρασμα όταν επισκεπτόμουν τη γιαγιά μου. Ρώταγε την αδελφή μου κι εμένα: "Τί να σας φιλέψω παιδιά;" Η απάντηση ήταν σχεδόν πάντα η ίδια. Το έφτιαχνε με τα χεράκια της. Σκέτη γλύκα. Σπάνια προσέφερε σε οποιονδήποτε επισκέπτη κάτι αγοραστό.

 

[tsalk]

και φυσικά ήταν μεγάλη προσβολή αν κάποιος επισκέπτης δεν ήθελε να πάρει κάτι (από την τόσο μεγάλη ποικιλία των σπιτικών γλυκών). Θυμάμαι εγω την γιαγιά μου στις αρχές των 80s να προσπαθεί να τρατάρη κάτι στους επισκέπτες της. Δεν υπήρχε περίπτωση να μην δώσει κάτι στους καλεσμένους της, έστω και με το ζόρι που λένε. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι σε κάποιον που τέλος πάντων δεν ήθελε τίποτα του έδωσε ένα ποτήρι νερό λέγοντάς του ότι το δικό της το νερό (της βρύσης ε) είναι ιδιαιτέρος χονευτικό (μιας και ο άνθρωπος νομίζω είχε ένα πρόβλημα με το στομάχι του)

Α ρε εποχές, τι θυμήθηκα πάλι

 

[thebest20]

Καφές μαζί με νερό και γλυκό κεράσι ή νεράντζι ή βύσσινο!Ή ακόμα βανίλια υποβρύχιο,ή κομπόστα ροδάκινου/βερύκοκου,ή λουκούμια!Στην καλύτερη,αν ήταν απόκριες,κερνούσαν γαλατόπιτα (στις μπούλες θυμάμαι που έρχονταν στα σπίτια,έδιναν οι δικοί μου γαλατόπιτα,επειδή συνήθως έρχονταν γνωστά μας άτομα)

 

[audiodee]

Τα κεράσματα με λικέρ της θείας-γιαγιάς ήταν απαραίτητα σε ποτήρια του λικέρ, αυτά τα μικρά κολονάτα που χώραγαν ένα σφηνάκι, σε ασημένιο δίσκο με ανάγλυφα σχέδια γύρω γύρω και συνήθως είχαν και ένα δαντελένιο καρεδάκι μέσα φτιαγμένο να χωράει στο δίσκο ίσα ίσα. Σύνεργα ολόκληρης ιεροτελεστίας!

 

[circleag]

Κερασμα "Υποβρύχιο" απο μαστίχα Χίου! σλουρπ...

 

[zouzou]

Εκτός από τα Τζοκόντα και Νοisettes και φυσικά τα σοκολατάκια μαργαρίτες, υπήρχαν και τα "Mabel σοκολατάκια να τα τρώτε δύο δύο"

 

[thebest20]

Τα σοκολατάκια μαργαρίτες δεν τα θυμάμαι!Τα mabel ήταν τα αγαπημένα μου,και έτρωγα ακόμα και 3 μαζί!Επίσης οι δικοί μου συνήθιζαν να κερνάνε τούρτα παγωτό από ψυγείο ΔΕΛΤΑ,ALGIDA,EΒΓΑ και το πιο συνηθισμένο ήταν η Vienetta αλλά και της ΔΕΛΤΑ τα παγωτά ALOMA και OPERA!

 

[stakovios]

Παιδιά αυτά τα κερνάνε ακόμα. Αυτό που εχω πολλά χρόνια να ακούσω είναι το Υποβρύχιο. Συνηθως βανίλια ή φυστίκι σε ένα κουταλάκι του γλυκού μέσα σε ποτήρι νερό, το οποίο αδυνατούσες να φας σαν άνθρωπος καθώς κόλλαγε ή στον ουρανίσκο σου ή στα δόντια σου, χώρια του ότι το νερό ποτέ δεν ήταν αρκετό. Ηθελες 2-3 ποτήρια για να το καταπιείς.

Κι εγώ ψηφ'ιζω βανίλια (μαστίχα Χίου) Παρεμπιπτόντως, έχετε δει την ταινία με τον Παπαγιαννόπουλο που πήγαινε για προξενιό και του κερνάνε γλυκό, το οποίο κολλάει στη μασέλα του; Πολύ γέλιο. Από ποια ταινία είναι; Δεν μπορώ να το θυμηθώ με τίποτε. Α, και μία ακόμη κωμική στιγμή με τον Περικλή Χριστοφορίδη να γλιστράει από το πιατάκι με το νεραντζάκι που είχε καταβροχθίσει ο υποψήφιος πράκτορας Θανάσης Βέγγος.