Ρετρό μπασκετικές ομάδες

[Olorin]

Με αφορμή το σχετικό thread του θάνου για τις ποδοσφαιρικές ομάδες, "αποφάσισα" να ανοίξω το αντίστοιχο για το άθλημα το οποίο ακόμα υπηρετώ (έστω και στα βρετανικά γήπεδα πια)... Οι ομάδες που έχω στο μυαλό μου και ταιριάζουν στο παρόν thread είναι δεκάδες, αλλά θα προτιμήσω να περιοριστώ σε αυτές που κάποτε κοσμούσαν τα σαλόνια της Α'1 (άλλο αν τώρα έχουν γίνει... αλώνια) και πλέον -αν υπάρχουν- βολοδέρνουν στα τοπικά πρωταθλήματα...

Αμπελόκηποι: Ο ορισμός της ομάδας-πυροτέχνημα. Στις αρχές των 90s ανέβηκε -συνεχόμενα, αν δεν κάνω κάποιο σοβαρό λάθος- 6 κατηγορίες από τη Γ'ΕΣΚΑ στην Α'1 (δεν αποκλείεται να αποτελεί και παγκόσμιο ρεκόρ) και μετά από 1-2 σεζόν ακολούθησε ο ακριβός αντίστροφος δρόμος, με αποτέλεσμα τελευταία φορά που διάβασα το όνομά της σε εφημερίδα (πριν 2-3 χρόνια) να είναι πάλι στη Γ'ΕΣΚΑ από όπου και ξεκίνησε. Τουλάχιστον έμειναν στον χώρο κάποιοι από τους συντελεστές που είχαν πάρει αυτή την παρέα και την είχαν οδηγήσει από τα ανοιχτά γήπεδα (τότε νομίζω στη Γ'ΕΣΚΑ επιτρεπόταν ακόμα η χρήση ανοιχτού γηπέδου) και την είχαν φτάσει ένα βήμα πριν την έξοδο στο Κόρατς (τότε για τις ομάδες ήταν τιμή να παίξουν Ευρώπη, όχι αγγαρεία και τσάμπα ξόδεμα χρημάτων όπως το θεωρούν σήμερα), όπως ο Τζανής Σταυρακόπουλος που μεταπήδησε στον ΠΑΟ κι έπαιξε και Εθνική και ο προπονητής Γιώργος Καλαφατάκης που έκτοτε έχει προπονήσει τις μισές ομάδες της Α'1...

Σπόρτιγκ: Από τις πιο ιστορικές ομάδες της χώρας, σχεδόν σταθερός θαμώνας της Α'1 και με πολλές συμμετοχές σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, φέτος θα αγωνιστεί -για πρώτη φορά, αν δεν κάνω λάθος- σε κατηγορία τοπικού πρωταθλήματος, την Α'ΕΣΚΑ. Η "στρούγκα" στην οδό Τσούντα στα Πατήσια αποτελεί από όσο γνωρίζω το πιο παλιό κλειστό γυμναστήριο στην χώρα -ή τουλάχιστον το πιο παλιό που να χρησιμοποιείται ακόμα- (είναι χαρακτηριστικό ότι μου είχε πει μέχρι κι ο πατέρας μου ότι είχε παίξει εκεί, περίπου μισό αιώνα πριν από μένα!). Δεν ξέρω ποιους από τους παίκτες του να πρωτοαναφέρω, αν και η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι από τα μεγάλα του ονόματα -Έλληνες και ξένοι- είχαν ήδη κάνει καριέρα αλλού ή έστω είχαν συνδέσει το όνομά τους πιο έντονα με άλλες ομάδες...

Παπάγου: Μια περίπτωση μεταξύ Αμπελοκήπων-Σπόρτιγκ. Από τη μια κι αυτή σκαρφάλωσε συνεχόμενα τις κατηγορίες στις αρχές των 90s από τα τοπικά πρωταθλήματα που αγωνιζόταν, αλλά σε αντίθεση με τους Αμπελοκήπους, για αρκετά χρόνια ήταν μια αξιόμαχη ομάδα στα επίπεδα του Σπόρτιγκ με επιτυχημένες πορείες σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Παραλίγο μάλιστα να αγωνιστώ εκεί τη χρονιά που υποβιβάστηκε από την Α'1 (το 2000-2001, πρέπει να ήταν), με προπονητικό δίδυμο Τζών Κόρφα - Τζωρτζ Παπαδάκο (ο οποίος από βασικό στέλεχος του Ολυμπιακού και μέλος της Εθνικής, κατάντησε να είναι γνωστός ως "ο αδερφός της Ορθούλας από το Survivor"). Από όσο ξέρω πέρσι αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα της Α'ΕΣΚΑ, αλλά υποβιβάστηκε και φέτος θα αγωνίζεται στη δεύτερη κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της Αθήνας(!). Πρόλαβε να βγάλει αρκετούς "δικούς της" παίκτες που έκαναν καριέρα στο άθλημα όπως ο Γιώργος Διαμαντόπουλος κι ο Μιχάλης Υφαντής, αλλά αυτός που έχει μείνει στο μυαλό όλων μας είναι φυσικά ο αδικοχαμένος Αλφόνσο Φορντ, από τους μεγαλύτερους σκόρερ της δεκαετίας εκείνης (παρεμπιπτόντως πέρασε και από τον Σπόρτιγκ μεταξύ άλλων) και δεν είναι τυχαίο ότι το τρόπαιο που δίνεται κάθε χρόνο στον πρώτο σκόρερ της Ευρωλίγκας φέρει το όνομά του...

Έσπερος: Άλλη μια ομάδα με τεράστια ιστορία, αφού ήταν ο βασικός εκπρόσωπος ενός εκ των πιο μεγάλων Δήμων της χώρας. Μπορεί στις τελευταίες δεκαετίες να μην είχε πολλές συμμετοχές στην Α'1, αλλά ήταν από τις σταθερές δυνάμεις της Α'2. Το 2000 κατόρθωσε επιτέλους μετά από πολλά χρόνια να ξανανέβει στην Α'1, αλλά αποδείχθηκε ότι μάλλον του έκανε κακό, αφού ο κατήφορος δεν είχε τελειωμό, φτάνοντας να παίζει στη Β'ΕΣΚΑΝΑ (για τους μη γνωρίζοντες, η ΕΣΚΑΝΑ είναι η Ένωση των σωματείων της Νότιας Αττικής, ενώ στην ΕΣΚΑ υπάγονται οι υπόλοιπες ομάδες της Αττικής). Πρόπερσι προσπάθησε να επανέλθει στο προσκήνιο επιχειρώντας συγχώνευση με μια πρώην ομάδα μου, τον Ίκαρο Ν.Σμύρνης ο οποίος στόχευε ψηλά (και πράγματι, φέτος αγωνίστηκε στην Α'1 έχοντας μια αξιοπρεπή παρουσία και όντας η μόνη(!) ομάδα μαζί με τον ΠΑΟ που δεν χρώσταγε λεφτά σε παίκτες της από ό,τι διάβασα σε πρόσφατη έρευνα), αλλά στην ουσία αυτό που ήθελε ήταν να την απορροφήσει βάζοντας μόνο το όνομα και τους φιλάθλους, με αποτέλεσμα η συνεργασία να μην κρατήσει πάνω από μια χρονιά. Το μόνο που έμεινε στον Ίκαρο ήταν η πόλη, αφού μετακόμισε οριστικά από τη Ν.Σμύρνη στην Καλλιθέα και ο Έπσερος πλέον επέστρεψε ξανά στη Β'ΕΣΚΑΝΑ.

Πειραϊκός: Για πολλά χρόνια θεωρείτο η δεύτερη δύναμη του Πειραιά μετά τον Ολυμπιακό, αλλά κι αυτός κατάντησε τα τελευταία χρόνια να αγωνίζεται στην Α'ΕΣΚΑΝΑ. Είχε βγάλει πολύ μεγάλες μορφές του χώρου, από τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, τον Πέτρο Καπαγέρωφ, μέχρι τον Σταύρο Ελληνιάδη. Μπορεί οι πιο παλιοί να έχουν συνδυάσει το θρυλικό Παπαστράτειο με τον Ολυμπιακό, αλλά για εμάς τους 30άρηδες θα θυμίζει πάντα τον Πειραϊκό. Η ειρωνεία είναι πως όταν ήταν στα πάνω του, είχε ιδρύσει μια θυγατρική ομάδα με το ίδιο όνομα, η οποία ανέβηκε 2-3 κατηγορίες όσο η πρώτη ομάδα έπεφτε, με αποτέλεσμα για μια σεζόν στην Α'ΕΣΚΑΝΑ να αγωνίζονται δυο Πειραϊκοί! Η κατηφόρα πάντως δεν σταμάτησε εκεί και από ό,τι διάβασα φέτος αγωνίστηκε στη Γ'ΕΣΚΑΝΑ και γλίτωσε με το ζόρι τον υποβιβασμό στη Δ', την πιο χαμηλή κατηγορία στο ελληνικό μπάσκετ!

Ιωνικός Νικαίας: Η ομάδα που ανέδειξε παίκτες όπως ο Παναγιώτης Γιαννάκης και ο Νίκος Οικονόμου και ήταν σημείο αναφοράς για την περιοχή της Νίκαιας, σήμερα βολοδέρνει κι αυτή στα τοπικά πρωταθλήματα και συγκεκριμένα στην Α'ΕΣΚΑΝΑ. Η αλήθεια είναι πως είχε καιρό να αγωνιστεί στην Α'1, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες ήταν από τις σταθερές δυνάμεις της Α'2 και δεν προμηνυόταν τέτοιος ξεπεσμός για μια τόσο ιστορική ομάδα.

 

[alkis21]

Όχι που δεν θα το άνοιγες! :animlaugh:

Αναρωτιέμαι αν ο Retromaniac του μέλλοντος συμπεριλάβει και κάποια 'ΑΕΚ' στη λίστα όταν το 2011 θα έχει γίνει ρετρό. recry:

Οι Αμπελόκηποι ήταν όντως εκπληκτική περίπτωση, θυμάμαι που χαζεύαμε τα στατιστικά των μικρών κατηγοριών στο Τρίποντο με την μόνιμη απορία "ποιος είναι αυτός ο Σταυρακόπουλος που βάζει μονίμως 60+ πόντους;". Τελικά πήγα και τον χάζεψα όταν κληρώθηκαν σε έναν αγώνα Κυπέλλου με τον Άρη ενώ ήταν ακόμα στην Β' αν θυμάμαι καλά. Πάντως το μεγαλύτερο όνομα που πέρασε από αυτούς ήταν ο Θοδωρής Παπαλουκάς πριν πάει στην Δάφνη.

 

[don dokken]

πολυ καλο..

Το Γιωργο Φλωρο να θυμισουμε,απο τους αμπελοκηπους που μετα πηγε στον Αρη.

Και μια και ειπαμε για Αρη...Μακεδονικος, ΒΑΟ,κολλανε εδω εις το νηματιον?

(για την ΑΕΚ δυστυχως,ηθελα να κανω το ιδιο ακριβως σχολιο...)

 

[Rinus Cesar]

Ωωωω, ακόμη ένα πολύ - πολύ ωραίο τόπικ !!!

ΒΑΟ

 


Μα βεβαίως !!! Β.Α.Ο., νομίζω "Βυζαντινός Αθλητικός Όμιλος", με έδρα τις Συκιές Θεσσαλονίκης !!! Μάλιστα, καθώς ανεβαίνεις την ανηφόρα της εν λόγω σαλονικιώτικης συνοικίας αντικρίζεις το κλειστό γήπεδο του ΒΑΟ, είναι σε "περίοπτη θέση" !!! Τη χρονιά που άρχισα να ασχολουύμαι με τα "ποδοσφαιρο-μπασκετικά" [περί το 1982] ο ΒΑΟ και ο Σπόρτιγκ ήταν οι ουραγοί του ελληνικού πρωταθλήματος [κάτι αντίστοιχο με Κόρινθο και Καβάλα στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου] !!! Άραγε τι γίνεται τώρα αυτή η ομάδα, σε ποια κατηγορία παίζει ???

Άλλη μία ρετρό ομάδα μπάσκετ από τη Θεσσαλονίκη : ΠΑΟΔ !!!! Τα αρχικά του σημαίνουν "Ποδοσφαιρικός Αθλητικός Όμιλος Διοικητηρίου" [!!!!], έτσι τουλάχιστον θυμάμαι όταν διάβασα ένα μικρό αφιέρωμα σε αθλητική στήλη εφημερίδας τη χρονιά που έκανε την έκπληξη και ανέβηκε στην Α΄ Εθνική !!! Δηλαδή, απ' ό,τι κατάλαβα, ο σύλλογος ξεκίνησε, βασικά, σαν "ποδοσφαιρικός" αλλά .... το "παρακλάδι" του το μπάσκετ πέτυχε τη διάκριση !!! Έδρα του, η περιοχή του Διοικητηρίου Θεσσαλονίκης [από τις πλέον αγαπημένες μου περιοχές της Θεσ/νίκης] !!! Νομίζω ότι δεν έμεινε πάνω από μία χρονιά στην Α΄ Εθνική [αν και το γεγονός ότι μια ομάδα τέτοιας "εμβέλειας" έφτασε ως εκεί αποτελεί από μόνο του μέγα άθλο !!! ] !!! Αυτή η ομάδα υπάρχει ακόμη ??? Σε ποια κατηγορία παίζει ???

Ας μείνουμε, όμως, στη Σαλονίκη .... Δεν πρέπει να ξεχνάμε την ομάδα που έφερε το μπάσκετ στη συμπρωτεύουσα : ΧΑΝΘ !!! Τη θυμάμαι μέχρι τη Β' Εθνική, έχω, όμως, πολλά χρόνια να μάθω νέα της !!! Όταν ήμουν φοιτητής στη Σαλονίκη και περνούσα από το κτίριο της ΧΑΝΘ έβλεπα το ανοιχτό γήπεδό της, απ' όπου, ουσιαστικά, ξεκίνησε το μπάσκετ σε αυτήν την πόλη [η οποία μετά από χρόνια ... έγινε "μητρόπολη του ελληνικού μπάσκετ" !!! ] !!! Δεν γνωρίζω αν το γήπεδο της ΧΑΝΘ διατηρείται ακόμη ....

Τέλος, άλλη μια ομάδα που θυμάμαι να κάνει ένα μικρό πέρασμα από την Α1 είναι αυτή της Κομοτηνής !!! Είχε, μάλιστα, και έναν παίκτη ['Ελληνα] που ήταν δεινός σκόρερ !!! Θυμάμαι ότι μια φορά που πήγε ο Παναθηναϊκός να παίξει στην Κομοτηνή, ένας από τους στόχους που έθεσε για το ματς ήταν : "ο παίκτης αυτός να μην βάλει πάνω από 15 πόντους" !!! Και, όπως θυμάμαι, το κατάφερε ....

Ιωνικός Νικαίας: Η ομάδα που ανέδειξε παίκτες όπως ο Παναγιώτης Γιαννάκης

 


Η πιο πετυχημένη, ιδιοφυής κλπ μετεγγραφική κίνηση στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ : Ο Άρης πήρε τον Γιαννάκη απ' τον Ιωνικό Νικαίας και έκαναν αυτό το "εκρηκτικό δίδυμο" με τον Γκάλη !!! Ο Γιαννάκης, όμως, όποτε έπαιζε εναντίον του Ιωνικού Νικαίας [προσοχή : εκείνη την εποχή υπήρχε και Ιωνικός Νέας Φιλαδελφείας, που οι εφημερίδες έγραφαν Ιωνικός Ν.Φ.] είχε πάντα πρόβλημα : Τον πιάνανε τα κλάματα !!! Όποτε έπαιζαν Ιωνικός Νικαίας - Άρης και έβαζε καλάθι στην αγαπημένη του ομάδα, απ' όπου ξεκίνησε .... βαλάντωνε στο κλάμα !!! Γι' αυτό και ο Ιωαννίδης τον έκανε αλλαγή [θα θυμάστε, προφανώς, το σύνθημα της κερκίδας "κλάψε - κλάψε" για ποιον βγήκε] !!!

Περισσότερο, όμως, κι απ' τον Παναγιώτη Γιαννάκη θυμάμαι άλλον έναν παίκτη του Ιωνικού : Τσικίμης !!! Αυτός ήταν χοντρός, με σγουρά μαλλιά και μούσια !!! Δεν θύμιζε μπασκετμπολίστα αλλά, περισσότερο .... ομοτράπεζο σε ταβέρνα για γερό τσιμπούσι !!! Κι όμως, παρά τα κιλά του δεν ήταν κι άσχημος παίκτης !!! Το "κατείχε" το αντικείμενο !!! Θυμάμαι μια φορά σε έναν κρίσιμο αγώνα έβαλε ένα πολύ καθοριστικό καλάθι με σουτ από μακρινή απόσταση [σήμερα θα λογιζόταν ως "τρίποντο", αλλά ας μην ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή δεν είχε, ακόμη, θεσπιστεί η γραμμή των 6,25 !!! ] !!! Και μετά άρχισε να χοροπηδάει στο κέντρο του γηπέδου για να το πανηγυρίσει !!! Βλέποντας, ως παιδάκι, στην ασπρόμαυρη τηλεόρασή μας αυτόν τον χοντρούλη να χοροπηδάει με πιάσανε τα γέλια !!! Πάντως .... ατέλειωτα RESPECT στον Τσικίμη ....

 

[spyrosd]

Ξεχάσατε στο πρωτάθλημα του 96-97 που ο ΒΑΟ αν και τελευταίος στην κατάταξη, νίκησε τον πρωταθλητή τότε Ολυμπιακο; Πρέπει να ήταν Ιανουάριος ή Φεβρουάριος του 97

 

[RIO]

Οι Αμπελόκηποι, ήταν πολύ θεαματική ομάδα. Μάλιστα την περιόδο 1994-95, είχε και την καλύτερη επίθεση στο πρωτάθλημα! Επίσης, να μην ξεχνάμε τον Μίλωνα που έπαιξε Α1 την σεζόν 1993-94 και τον Φίλιππο (1990-91). Από ξένες θα ταίριαζε η φοβερή Τρέισερ Μιλάνο με τους Μάκαντου, Μενεγκίν και Μαικνταντόνι!

 

[Olorin]

Χα, ο ΒΑΟ ήταν μια από τις ομάδες που είχα σκοπό να αναφέρω, αλλά μέχρι να ολοκληρώσω το post τον είχα ξεχάσει... Πολύ σωστός ο spyrosd, την χρονιά που ο Ολυμπιακός έκανε το triple-crown έχασε από τον ΒΑΟ που ήταν τελευταίος στην κατάταξη και μάλιστα αν θυμάμαι στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος δεν είχε κάνει νίκη. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στη συνέντευξη Τύπου τον Κώστα Διαμαντόπουλο (ή "Κίτσο") να λέει πως είναι ιστορική μέρα και δίνει ελπίδες σε όλους τους αδύναμους, αφού οι τελευταίοι μπόρεσα να κερδίσουν τους πρώτους. Μου είχε κάνει εντύπωση πάντως που παρόλο που ήταν καταδικασμένος σε υποβιβασμό ο ΒΑΟ, έφερε στα μισά της χρονιάς κοτζάμ Jeff Malone, από τα μεγαλύτερα ονόματα του ΝΒΑ που πέρασαν τον Ατλαντικό (όσο κι αν ήταν ο... τρίτος πιο γνωστός Malone του ΝΒΑ ήταν τεράστιο όνομα ακόμα κι εκεί). Όχι όπως τα τελευταία χρόνια που οι περισσότερες ομάδες για να γλιτώσουν λεφτά όταν βλέπουν πως δεν έχουν ελπίδες διώχνουν ξένους, αφήνουν απλήρωτους τους υπόλοιπους και γεμίζουν τα κενά με παίκτες από το εφηβικό αλλοιώνοντας την αξιοπιστία του πρωταθλήματος. Σήμερα αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της Θεσσαλονίκης (Α'ΕΚΑΣΘ).

Για τους Αμπελοκήπους πολύ σωστά ανέφερε ο Άλκης πως ήταν η πρώτη ομάδα με την οποία έπαιξε στην Α'1 ο Θοδωρής Παπαλουκάς. Τον θυμάμαι πιτσιρικά με ξυρισμένο κεφάλι(!) να παίρνει μέρος στο διαγωνισμό καρφωμάτων ενός all-star game! Με τον Φλώρο έτυχε να παίξουμε και αντίπαλοι πρόπερσι (και μάλιστα έπαιζε σε ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας από αυτή όπου βρισκόμουν εγώ) όταν αγωνιζόταν σε μια τοπική ομάδα στο Χαλάνδρι.

Και η ΧΑΝΘ φυσικά είναι άκρως ιστορική ομάδα. Άλλωστε μιλάμε για την ομάδα που έφερε το μπάσκετ νομίζω όχι απλώς στη Θεσσαλονίκη, αλλά στην Ελλάδα γενικότερα. Τελευταίο μεγάλο όνομα που έβγαλε, ήταν φυσικά ο Νίκος Ζήσης, αν και πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ πριν καλά-καλά ενηλικιωθεί, όμως είχε ήδη γίνει γνωστός από τις μικρές Εθνικές ομάδες. Απλώς δεν την ανέφερα γιατί σε αντίθεση με τις άλλες δεν αγωνίζεται σε τοπικά πρωταθλήματα, αλλά στη Γ'Εθνική και είχα επικεντρωθεί κυρίως σε όσες ομάδες δεν ανήκουν καν πλέον σε εθνικές κατηγορίες. Μάλιστα στον ίδιο όμιλο της Γ'Εθνικής συμμετέχουν και η Κομοτηνή κι ο Μακεδονικός που αναφέρθηκαν πιο πάνω. (κι όσο θυμάμαι ότι ο Μακεδονικός μόλις το 2005 έφτασε ένα βήμα πριν την κατάκτηση του ULEB Cup και τη συμμετοχή στην Ευρωλίγκα...)

@Rinus Cesar: Και με τον Τσικίμη πρόλαβα να παίξω αντίπαλος. Όχι όμως σε επίσημο παιχνίδι, αλλά τη χρονιά που εγώ αγωνιζόμουν στο παιδικό του Πανιωνίου και αυτός στον Ίκαρο Ν.Σμύρνης είχαμε παίξει αρκετές φορές φιλικά προετοιμασίας εναντίον τους (1996-97). Συνήθως τον μάρκαρα εγώ και δεν ξέρω αν έφταιγε ότι ήμουν 15 χρονών πιτσιρίκι, αλλά πράγματι μου φαινόταν... ακούνητος. Τρία χρόνια αργότερα μάλιστα θα τον διαδεχόμουν στον Ίκαρο και αυτός αν θυμάμαι καλά έγινε υπεύθυνος αθλητισμού στο Δήμο Ν.Σμύρνης ή κάτι τέτοιο...

Επίσης και τον Ιωνικό Ν.Φ. σκεφτόμουν να αναφέρω, αλλά κι αυτός ακόμα αγωνίζεται στη Γ'Εθνική και όχι στα τοπικά πρωταθλήματα. Βέβαια, αν σκεφτείς ότι πριν 5-6 χρόνια έπαιζε σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, είναι μεγάλο βήμα προς τα πίσω...

//Προς τους απελπισμένους ΑΕΚτζήδες: Εντάξει, μπορεί να διανύει την χειρότερη περίοδο της ιστορίας της η ΑΕΚ, αλλά ας μην γελιόμαστε και μόνο λόγω ονόματος, θα επανέλθει σύντομα (εδώ ακόμα και φέτος έψαχναν να βρουν αλχημείες να την επαναφέρουν με το ζόρι!). Θα μου πεις κι ο Ηρακλής ή το Περιστέρι, ομάδες με συμμετοχές στην Ευρωλίγκα είχαν καταντήσει να παίζουν Β'Εθνική, αλλά κάποια στιγμή ήταν φανερό ότι θα επανερχόντουσαν (άσχετο αν ο Ηρακλής ξανάπεσε Α'2). Και στο ποδόσφαιρο π.χ. έχουμε υποβιβαστεί εμείς (Πανιώνιος) δυο φορές ή ο Άρης πρόσφατα. Δεν σημαίνει ότι διαλυθήκαμε. Υπομονή και ίσως να σας βγει και σε καλό αυτό το ξεσκαρτάρισμα...

Επίσης, να μην ξεχνάμε τον Μίλωνα που έπαιξε Α1 την σεζόν 1993-94 και τον Φίλιππο (1990-91). Από ξένες θα ταίριαζε η φοβερή Τρέισερ Μιλάνο με τους Μάκαντου, Μενεγκίν και Μαικνταντόνι!

Ντρέπομαι ως Νεοσμυρνιώτης που ξέχασα τον Μίλωνα... Από την άλλη βέβαια, ίσως μου βγήκε αυθόρμητα, αφού πάντα υπήρχε μια τοπική κόντρα μεταξύ Πανιωνίου-Μίλωνα... (τουλάχιστον στα τμήματα υποδομής, γιατί κακά τα ψέματα σε επίπεδο αντρικών ομάδων δεν υπήρχε σύγκριση). Ξαναέπαιξε Α'1 και τη σεζόν 2000-2001 πάντως, ενώ κι αυτός αγωνίζεται φέτος στη Γ'Εθνική.

Για τον Φίλιππο Θ. δεν έχω ιδέα πού βρίσκεται σήμερα. Λογικά αν υπάρχει ακόμα θα αγωνίζεται σε κάποια από τις κατηγορίες της ΕΚΑΣΘ (ναι, το παραδέχομαι, δεν τα κατέχω τα τοπικά πρωταθλήματα εκτός Αττικής τόσο καλά...)

Όσο για την Τρέισερ Μιλάνου, μάλλον ξεχνάς που κατέληξαν φέτος ο Φώτσης κι ο Μπουρόυσης... Ω ναι, πρόκειται για την ίδια ομάδα, απλώς οι ιταλικοί μπασκετικοί σύλλογοι έχουν τη συνήθεια ως πρώτο συνθετικό του ονόματός τους να φέρουν το όνομα του χορηγού τους, οπότε "αλλάζουν" ονομασία κάθε λίγο και λιγάκι...

 

[Rinus Cesar]

Και με τον Τσικίμη πρόλαβα να παίξω αντίπαλος. Όχι όμως σε επίσημο παιχνίδι, αλλά τη χρονιά που εγώ αγωνιζόμουν στο παιδικό του Πανιωνίου και αυτός στον Ίκαρο Ν.Σμύρνης είχαμε παίξει αρκετές φορές φιλικά προετοιμασίας εναντίον τους (1996-97). Συνήθως τον μάρκαρα εγώ και δεν ξέρω αν έφταιγε ότι ήμουν 15 χρονών πιτσιρίκι, αλλά πράγματι μου φαινόταν... ακούνητος

 

 


Χε χε χε .... από μικρό -μικρό ο προπονητής σου σε έριχνε "στα δύσκολα" : να μαρκάρεις το ... βουνό !!!!

Νομίζω ότι στο παρόν τόπικ θα πρέπει να γίνει μνεία και για την ομάδα μπάσκετ του Απόλλωνα Πατρών !!! Στα 80ς ήταν πραγματικά το καμάρι της Πάτρας και κοντράριζε όλους τους αντιπάλους του "στα ίσια", ακόμη και Άρη και ΠΑΟΚ !!! Το δε Κλειστό των Πατρών γέμιζε ασφυκτικά σε κάθε ματς, όπως διαπιστώναμε στις τηλεοπτικές μεταδόσεις !!! Ο παίκτης που θυμόμαστε περισσότερο από αυτήν την ομάδα δεν είναι άλλος από τον Κώστα Πετρόπουλο, με το άψογο στιλ του, από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έβγαλε το ελληνικό μπάσκετ !!! Θυμάμαι, όμως, και τον Μπιλ Μέλλις, τον ελληνοαμερικάνο, επίσης δεινό σκόρερ !!! Να κι ένα σχετικό βιντεάκι για τον Πετρόπουλο :

Σήμερα, όμως, ο Απόλλων Πάτρας κρατιέται με το ζόρι στην Α2 [νομίζω έχει παίξει και σε μικρότερες κατηγορίες] .... Είμαι, όμως, σίγουρος ότι κατά βάθος όσοι ασχολούνται με αυτόν θέλουν να τον δουν ξανά να μεσουρανεί στην Α1 όπως στα 80ς ....

 

[nikoladim]

Αν θυμάμαι καλά είχα πάει στον μακρινό αγώνα του 2000 όταν το Σπόρτινγκ φιλοξενούσε την τελευταία αγωνιστική το Περιστέρι στην έδρα του. Αυτό ήταν και το αποχαιρετιστήριο παιχνίδι της ομάδας στην Α1 που εδώ και 10 χρόνια λείπει από την κατηγορία.

 

[Nemo]

Θυμάμαι, όμως, και τον Μπιλ Μέλλις, τον ελληνοαμερικάνο, επίσης δεινό σκόρερ !!!

Ο Παοκ ειχε δωσει σχεδον ολοκληρη πενταδα για την αποκτηση Μπιλ Μελις στον Α.Πατρων ,ο οποιος μ δεν δικαιωσε τις προσδοκιες των παραγοντων του Παοκ ,που εψαχνε απελπισμενα(για τον ιδιο λογο αποκτηθηκαν κατα καιρους καρατζουλιδης,στεργακος e.t.c.) ενα καλο ελληνα 4αρι διπλα στον Φασουλα (πριν την ελευση των 2 ξενων στο Πρωταθλημα)

Και βεβαια μην ξεχναμε και τον αδικοχαμενο Μαρκ Πετγουει .......

 

[Olorin]

Η αλήθεια είναι πως την πορεία του Απόλλωνα Πάτρας στα 80s τη θυμάμαι πολύ αμυδρά οπότε δεν είμαι 100% σίγουρος για αυτό που λέω, αλλά νομίζω πως τις μεγάλες δόξες του τις έζησε στο δεύτερο μισό των 90s με καλές πορείες στην Α'1, συμμετοχή σε τελικό Κυπέλλου (όπου έχασε από τον Ολυμπιακό για ένα καλάθι), ευρωπαϊκές διοργανώσεις κ.λπ. Δεν πάνε και πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που έπαιξε Α'1 πάντως, το 2007 ήταν.

//Μια που αναφέρθηκαν και ξένες ρετρό ομάδες, πριν λίγη ώρα κοίταζα τις ομάδες της Αγγλικής Α'Κατηγορίας (για προσωπικούς λόγους... ) και συνειδητοποίησα πως δεν γνωρίζω σχεδόν καμία, ίσως και επειδή -για οικονομικούς λόγους- έχει χρόνια να αγωνιστεί αγγλική ομάδα στην Ευρώπη, αλλά και γιατί σπάνια αγγλική ομάδα μπάσκετ αντέχει πάνω από 10-15 χρόνια... Αυτές που θυμάμαι πάντως είναι οι δυο που είχαν αγωνιστεί και στην Ευρωλίγκα, οι London Towers (οι οποίοι διαλύθηκαν εντελώς πριν 2-3 χρόνια) και οι Guildford Kings, από τους οποίους θυμάμαι έναν υπερβολικά "παχύ" ας πούμε Αμερικάνο που είχαν. Οι τελευταίοι πάντως μπορεί να μην υπάρχουν πλέον, αλλά θεωρητικά αποτελούν συνέχειά τους οι Guildford Heat, οι οποίοι ήταν και η τελευταία αγγλική ομάδα που έπαιξε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση (το 2007-2008 στο ULEB Cup).

 

[imperium]

και η Νηαρ Ηστ που ειχε περασει και ο Νακιτς η παιχτουρα

 

[don dokken]

Και ο Λακισεβιτς ρε απο Νηαρ Ηστ!μην ξεχναμε..Ο Φρανκο Νακιτς ηταν γιος του για χρονια προπονητη της εθνικης πολο Αντε Νακιτς..

 

[alkis21]

Μια που αναφέρθηκαν και ξένες ρετρό ομάδες, πριν λίγη ώρα κοίταζα τις ομάδες της Αγγλικής Α'Κατηγορίας (για προσωπικούς λόγους... ) και συνειδητοποίησα πως δεν γνωρίζω σχεδόν καμία, ίσως και επειδή -για οικονομικούς λόγους- έχει χρόνια να αγωνιστεί αγγλική ομάδα στην Ευρώπη, αλλά και γιατί σπάνια αγγλική ομάδα μπάσκετ αντέχει πάνω από 10-15 χρόνια... Αυτές που θυμάμαι πάντως είναι οι δυο που είχαν αγωνιστεί και στην Ευρωλίγκα

Μην ξεχνάς την Kingston το 1991 που μάλιστα είχε καταφέρει να κερδίσει τον Άρη με buzzer beater.

οι Guildford Kings, από τους οποίους θυμάμαι έναν υπερβολικά "παχύ" ας πούμε Αμερικάνο που είχαν.

Θυμάμαι τον Φίλιππα Συρίγο να λύνεται στα γέλια στη διάρκεια της μετάδοσης στο ΣΕΦ! :animlaugh: Βλέπετε ο Σχορτσιανίτης τότε ήταν ακόμα 9 χρονών.

 

[Olorin]

Μην ξεχνάς την Kingston το 1991 που μάλιστα είχε καταφέρει να κερδίσει τον Άρη με buzzer beater.

Οι Kingston Kings μετακόμισαν το 1992 στο Guildford κι έγιναν Guildford Kings...

Πάντως αν και τους θυμόμουν και ως Kingston, το ότι είχαν κερδίσει τον Άρη δεν το θυμόμουν...

Επίσης θυμάμαι και τους Sunderland Saints (με παίκτη τον –γνωστό για τις ψηλές του κάλτσες- Steve Bucknall που αργότερα έμεινε στη Θεσσαλονίκη κάνοντας καριέρα σε Ηρακλή και Άρη) με τους οποίους έπαιξε στον πρώτο γύρο ο ΠΑΟΚ όταν πήρε το Κυπελλούχων το 1991. Προπονητής τους ήταν ο προπέρσινός μου προπονητής στους Durham Wildcats και πρέπει να μου διηγήθηκε την ιστορία πάνω από 4-5 φορές. Καμιά φορά μάλιστα τον ρωτούσα επίτηδες σε ταξίδια μετά από εκτός έδρας παιχνίδια γιατί φοβόμουν μην τον πάρει ο ύπνος στο τιμόνι (ω ναι, αγγλική ομάδα Β'Εθνικής και το βανάκι που μας μετέφερε το οδηγούσε ο προπονητής! Ελπίζω τώρα που θα παίζουμε BBL και θα θεωρούμαστε "επαγγελματίες" -λέμε τώρα- να έχουμε κανονικό οδηγό και κανονικό λεωφορείο...). Μάλιστα ξαφνιάστηκε όταν του είπα ότι το ψηλόλιγνο παλικαράκι με την αφάνα (προφανώς χαριτολογώντας τον χαρακτήρισε έτσι, αφού ήξερε πολύ καλά την αθλητική του πορεία) που τους έκοβε σαν μανιακός όλα τα σουτ ήταν -τότε- δήμαρχος Πειραιά, ενώ μου είπε τους είχαν κάνει δύσκολη τη ζωή και οι Μπάνε Πρέλεβιτς και Κεν Μπάρλοου. Όπως και το ότι είχε κάτσει πριν τον αγώνα να παρακολουθήσει την προπόνηση του Άρη –μοιραζόντουσαν τότε το Αλεξάνδρειο με τον ΠΑΟΚ- με τον Γκάλη και τον Γιαννάκη στα καλύτερά τους. Το αστείο βέβαια της υπόθεσης είναι πως κάθε φορά που μου εξιστορούσε την εμπειρία του αυτή οι διαφορές με τις οποίες είχαν χάσει τα δυο παιχνίδια ψαλιδίζονταν, με αποτέλεσμα την τελευταία φορά να γυρίσω στον Τόλη –τον έτερο Έλληνα της ομάδας- και να πω "να δεις που την επόμενη φορά θα προκριθούν κιόλας"… (πάντως σε πρόσφατο αφιέρωμα για τα 20 χρόνια από την κατάκτηση του τροπαίου είδα πως πράγματι είχαν χάσει με μικρή διαφορά, κάπου 7-8 πόντους νομίζω... Τι στο καλό, ήξεραν τότε μπάσκετ οι Άγγλοι??? :xm: )

 

[don dokken]

ωραια πραματα ρε μαγκες..αληθεια,Αμυντας,Αστερας Εξαρχειων που βρισκονται?

 

[imperium]

μια μεγαλη ομαδα ηταν η Γιουγκοπλαστικα και η Λιμοζ ηταν καλη

 

[Nemo]

Ετσι οπως παει η εθνικη ομαδα ,με τις αποχωρησεις τραυματισμους, νομιζω χρηζει υποψηφιοτητας

(-αναφερομαι στην δευτερη χρυση γενια 2003-2010

και

-στο κατα ποσο παραμενει η «Επίσημη Αγαπημένη» των φιλαθων και των στελεχων- παικτων της) ....

 

[Olorin]

ωραια πραματα ρε μαγκες..αληθεια,Αμυντας,Αστερας Εξαρχειων που βρισκονται?

Ο Αμύντας δεν τα πάει κι άσχημα. Σχεδόν όλα αυτά τα χρόνια ανεβοκατέβαινε Α'2-Β' Εθνική και φέτος ήταν Α'2 (νομίζω λίγο πάνω από τη μέση τερμάτισε). Από τις λίγες ιστορικές ομάδες που αναφέρθηκαν εδώ μέσα που δεν κινδύνευσε με διάλυση...

Ο Αστέρας Εξαρχείων δεν μπορώ να πω πως τα πάει και ιδιαίτερα καλά, ειδικά από τότε που σταμάτησε να ασχολείται κι ο Παταβούκας (ο οποίος για όσους δεν ξέρουν ξεκίνησε από εκεί)... Τελευταία φορά είχα παίξει αντίπαλος πριν από κάπου 5-6 χρόνια στην Α'ΕΣΚΑ και από τότε άρχισε η κατρακύλα τους. Συγχωνεύτηκαν με άλλες 2-3 ομάδες που έπαιζαν στο κλειστό του Στρέφη μήπως και το σώσουν (και μετονομάστηκαν σε "Υπεροχή Εξαρχείων"), αλλά από ό,τι βλέπω φέτος έπαιξαν στη Δ'ΕΣΚΑ, τη χαμηλότερη δηλαδή κατηγορία του αθηναϊκού μπάσκετ. Τουλάχιστον συνεχίζουν να έχουν αξιόμαχη γυναικεία ομάδα (νομίζω πως φέτος πάλευε να ξανανέβει Α'1 ενώ παλιότερα έχει παίξει μέχρι κι Ευρώπη), η οποία συνεχίζει να φέρει το ιστορικό όνομα του Αστέρα.

μια μεγαλη ομαδα ηταν η Γιουγκοπλαστικα και η Λιμοζ ηταν καλη

Η Γιουγκοπλάστικα δεν αποκλείεται να είναι -ή έστω ήταν- ίσως η μεγαλύτερη μπασκετική σχολή όλων των εποχών στην Ευρώπη αν όχι στον κόσμο! Δεν είναι μόνο οι παίκτες που βγήκαν από εκεί (Toni Kukoc, Dino Radja, Zoran Savic, Zan Tabak... να συνεχίσω?), αλλά κυρίως η δουλειά που γινόταν στα τμήματα υποδομής της. Θυμάμαι όταν αγωνιζόμουν στο παιδικό του Πανιωνίου είχαμε παίξει αντίπαλοι με το εφηβικό της σε ένα τουρνουά στο Varese (άλλη ιστορική ομάδα κι αυτή! Όταν πρωτομπήκα στο γήπεδό της ένιωσα τεράστιο δέος βλέποντας της φωτογραφίες του Μενεγκίν και όλα τα τρόπαια! Δεν είναι και λίγο να παίζεις σε όλους(!) τους 10 τελικούς της Ευρωλίγκας της δεκαετία του '70 και να κερδίζεις τους μισούς!). Είχαμε πιάσει λοιπόν κάποια στιγμή βλέποντας έναν άλλο αγώνα κουβέντα με κάποιους από αυτούς και ακούγαμε πράγματα που μας φαινόντουσαν απίστευτα. Πήγαιναν όλοι σε ειδικό σχολείο (συμμαθητές όλοι φυσικά), είχαν ειδικά προγράμματα εκγύμνασης, έκαναν 8 ώρες προπόνηση την ημέρα κ.λπ. Κι εμάς ο διευθυντής του σχολείου δεν μας άφηνε να παίξουμε στο σχολικό πρωτάθλημα για να μην χάσουμε μάθημα (τελικά κάναμε κοπάνα όλοι η ομάδα, απείλησαν ότι θα μας τιμωρήσουν και μετά από λίγη ώρα ακολούθησε το μισό σχολείο για να δει τον αγώνα μας!!!). Σήμερα μπορεί να μην τα πάει εξίσου καλά με τότε, αλλά έχει πρόεδρο τον Ράτζα και προπονητή τον Σούμποτιτς!

Όσο για τη Λιμόζ, οι περισσότεροι τη θεωρούν ως το δολοφόνο του μπάσκετ αφού ήταν αυτή που καθιέρωσε το υπερβολικά αμυντικό μπάσκετ στο πρώτο μισό της δεκαετίας του '90 (και ξαφνικά από εκεί που οι αγώνες έληγαν 110-100 άρχισαν να έχουν σκορ 45-40) με Ζντοβτς, Γιανγκ και φυσικά Μάλκοβιτς στον πάγκο. Για αυτό όταν υποβιβάστηκε για χρέη πριν κάτι χρόνια πολλοί το θεώρησαν ως θεία δίκη, αν και πέρσι ξανανέβηκε στην πρώτη κατηγορία του γαλλικού πρωταθλήματος... Είναι πάντως η μόνη Γαλλική ομάδα που κέρδισε ευρωπαϊκό τίτλο, αν δεν κάνω λάθος...

Ετσι οπως παει η εθνικη ομαδα ,με τις αποχωρησεις τραυματισμους, νομιζω χρηζει υποψηφιοτητας (-αναφερομαι στην δευτερη χρυση γενια 2003-2010

και

-στο κατα ποσο παραμενει η «Επίσημη Αγαπημένη» των φιλαθων και των στελεχων- παικτων της) ....

Άσε, βλέπω στο τέλος να χτυπά το τηλέφωνό μου και να με καλεί εσπευσμένα ο Ζούρος... Τι στο καλό κι οι δυο παιδιά της μεγάλης του Πανιωνίου σχολής είμαστε... (πάντως από άποψης κιλών τον καλύπτω μια χαρά τον Σόφο που έφυγε!)

 

[alkis21]

Νότη πολύ ενδιαφέρουσες οι προσωπικές ιστορίες σου, πες μας κι άλλα!

Τα περί θανάτου του μπάσκετ επειδή κατέκτησε το Πρωταθλητριών η Λιμόζ τα αποδίδω στη συνήθη Ελληνική μπαντλουζεριά, που δεν μπορούσε να χωνέψει πρώτα τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού στα προημιτελικά και δεύτερον την επικράτηση της Γαλλικής ομάδας επί Ρεάλ και Μπενετόν μέσα στο ΣΕΦ. Βλέπετε η κατάκτηση του πρώτου Ευρωπαϊκού από τον ΠΑΟΚ είχε θεωρηθεί σχεδόν σίγουρη και η ήττα στον ημιτελικό από τους Ιταλούς -που φυσικά αποδόθηκε στη διαιτησία, θυμάστε την επιδεικτική αποχώρηση των ΠΑΟΚτζίδων πριν τον τελικό;- μας πόνεσε πολύ. Οι Γάλλοι απλά έπαιζαν το παιχνίδι που τους ταίριαζε, και βέβαια είναι φαιδρό να επιρρίπτουμε ευθύνες σε αυτούς για την κατακόρυφη πτώση του μέσου όρου πόντων στα χρόνια που ακολούθησαν. Οι τάσεις στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν ορίζονται από την πρωταθλήτρια Ευρώπης αλλά από το NBA, με κάποια χρόνια καθυστέρηση και το Ευρωπαϊκό μπάσκετ απλά πέρασε την φάση του Ντιτρόιτ με την επιθετική άμυνα και το αργό μπάσκετ. Πάντως όλοι ξέρουμε ότι αν ο ΠΑΟΚ κατακτούσε τον τίτλο με σκορ 30-29 στον τελικό δεν θα ενοχλούσε κανέναν...

Ήμουν μέσα σε εκείνο το final four, ήταν ένα από τα τρία που έχω πάει κι είχα βάλει τρελό μέσο για να βρω εισιτήριο αφού ήταν τρομερά δύσκολο. Μάλιστα κατάφερα να τρυπώσω και μέσα στο παρκέ στο τέλος αλλά κανείς Γάλλος δεν δέχτηκε να μου δώσει τη φανέλα του. Ο δε Butter σχολίασε ότι θα μου έπεφτε μεγάλη...

Άσε, βλέπω στο τέλος να χτυπά το τηλέφωνό μου και να με καλεί εσπευσμένα ο Ζούρος... Τι στο καλό κι οι δυο παιδιά της μεγάλης του Πανιωνίου σχολής είμαστε... (πάντως από άποψης κιλών τον καλύπτω μια χαρά τον Σόφο που έφυγε!)

Κανόνισε να δηλώσεις κώλυμα κι εσύ!