Ρετρό οχήματα

[pugwizard]

Το Peugeot 104 το θυμάται κανένας? Ήταν το 1ο μου αυτοκίνητο....Στην Ελλάδα ερχότανε στις εκδόσεις 1lt,1.1lt και 1.4lt,ενώ η 1.4lt ZS έκδοση με τούς 95hp μάλλον δεν πρέπει να ήρθε επίσημα ποτέ. Ήταν υποτίθεται το αντίπαλο δέος για τα Fiesta και Polo της εποχής-μάλλον με όχι ιδιαίτερη επιτυχία,η οποία όμως ήρθε το 1984 με το γνωστό 205.

http://

 

[johnny19818]

Το 104 το είχε μια καθηγήτρια μας στο λύκειο και είχαμε ρίξει πολύ γέλιο μόνο βλέποντας την να το οδηγεί. Δεν ήξερα ότι υπήρχε και έκδοση για αγώνες. Κάθε μέρα επίσης όπως πάω στη δουλειά μου βλέπω ένα μπλε παρκαρισμένο και αρκετά ταλαιπωρημένο.

 

[pugwizard]

Ήταν γενικά ένα παρεξηγημένο πλήν τίμιο αυτοκίνητο. Εδώ και πολύ καιρό δεν έχω πετύχει πουθενά-τουλάχιστον εδώ στην Αθήνα-ούτε κάποιο που να κινείται αλλά ούτε και παρατημένο. Θυμάμαι ακόμα και τότε πρίν από κάτι δεκαετίες που τα σάπια σημεία στο σασί ήταν ανησυχητικά πολλά,οπότε το ότι τα κατάφερε κάποιο μέχρι και σήμερα είναι εξαιρετικά θετικό.

 

[johnny19818]

Θυμάμαι ακόμα και τότε πρίν από κάτι δεκαετίες που τα σάπια σημεία στο σασί ήταν ανησυχητικά πολλά,οπότε το ότι τα κατάφερε κάποιο μέχρι και σήμερα είναι εξαιρετικά θετικό.

Μα ακριβώς εκεί πήγαινε το ταλαιπωρημένο στο ότι έχει σάπια. Και μόλις θυμήθηκα ότι έχω δει και ένα 2ο σε άσπρο χρώμα σε ένα στενό δρομάκι, χωρίς πινακίδες σε κάπως καλύτερη κατάσταση. Μιλάω πάντα για Θεσσαλονίκη.

 

[prisma]

Το Peugeot 104 το θυμάται κανένας? Ήταν το 1ο μου αυτοκίνητο....Στην Ελλάδα ερχότανε στις εκδόσεις 1lt,1.1lt και 1.4lt,ενώ η 1.4lt ZS έκδοση με τούς 95hp μάλλον δεν πρέπει να ήρθε επίσημα ποτέ. Ήταν υποτίθεται το αντίπαλο δέος για τα Fiesta και Polo της εποχής-μάλλον με όχι ιδιαίτερη επιτυχία,η οποία όμως ήρθε το 1984 με το γνωστό 205.

Το θυμάμαι, κυρίως 5πορτο κυκλοφορούσε. Πάντως ούτε και το 205 είχε μεγάλη επιτυχία τα πρώτα χρόνια στη χώρα μας.

Το 104 παρουσιάστηκε το 1972 και έμεινε στη παραγωγή έως το 1984.



Σε αυτό βασίστηκε το Citroen LN (1976) που στη χώρα μας κυκλοφόρησε μόνο με το 2κύλινδρο μοτέρ του 2CV. Επίσης στο 104 βασίστηκε το Talbot Samba (1981). Ήταν και τα δύο αποκλειστικά 2θυρα, με τη διαφορά ότι το Samba διέθετε και έκδοση cabrio.

 

[pugwizard]

Το θυμάμαι, κυρίως 5πορτο κυκλοφορούσε. Πάντως ούτε και το 205 είχε μεγάλη επιτυχία τα πρώτα χρόνια στη χώρα μας. Το 104 παρουσιάστηκε το 1972 και έμεινε στη παραγωγή έως το 1984.

Προβολή συνημμένου 105722

Σε αυτό βασίστηκε το Citroen LN (1976) που στη χώρα μας κυκλοφόρησε μόνο με το 2κύλινδρο μοτέρ του 2CV. Επίσης στο 104 βασίστηκε το Talbot Samba (1981). Ήταν και τα δύο αποκλειστικά 2θυρα, με τη διαφορά ότι το Samba διέθετε και έκδοση cabrio.

Πολύ σωστά! Τότε ήταν η εποχή που η Peugeot είχε στην ίδια "στέγη" και την Citroen και τη Talbot-την οποία εξαφάνησε αργότερα-με αποτέλεσμα να βγάλει 3 πανομοιότυπα ουσιαστικά αυτοκίνητα. Το πιο αδικημένο ήταν το LN λόγω περιορισμένων δυνατοτήτων του κινητήρα,τα 104 και Samba εκτός του 1.4lt κινητήρα είχαν και την γνωστή σε όλους πια έκδοση Rallye - ναί, η έκδοση Rallye-για την Peugeot πάντα,προέρχεται απο το 104. To Samba όντως ήταν το μοναδικό που είχε και Cabrio έκδοση-αν και είχε τις λιγότερες πωλήσεις. Και τα τρία μοντέλα ήταν τριμπούλωνα.

Στην Ελλάδα το 99% απο τα 104 ήταν πεντάθυρα,τα 3θυρα και οτιδήποτε πάνω απο 1.1lt ήταν σπάνια.

Μα ακριβώς εκεί πήγαινε το ταλαιπωρημένο στο ότι έχει σάπια. Και μόλις θυμήθηκα ότι έχω δει και ένα 2ο σε άσπρο χρώμα σε ένα στενό δρομάκι, χωρίς πινακίδες σε κάπως καλύτερη κατάσταση. Μιλάω πάντα για Θεσσαλονίκη.

Αν ήταν Αθήνα και σε καλή σχετικά κατάσταση θα το έπερνα έστω για ιστορικό.

 

[prisma]

Η Οpel παρουσίασε τη 1η γενιά Ascona το φθινόπωρο του 1970. Συμπλήρωσε το κενό μεταξύ του μικρού Kadett και του μεγαλύτερου Rekord.

O βασικός κινητήρας ήταν 1.200 κ.εκ., πράγμα που ίσχυσε και στη δεύτερη γενιά του μοντέλου που παρουσιάστηκε προς τα τέλη του 1975.

Η 2η γενιά αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλής στην χώρα μας κατά το δεύτερο μισό των 70s. Η κίνηση μεταδιδόταν στους πίσω τροχούς. Χάρη στα 1.200 κ.εκ η τιμή του ήταν εξαιρετικά ανταγωνιστική σε σχέση με τα υπόλοιπα μοντέλα της κατηγορίας του (τα περισσότερα από 1.300 κ.εκ.).

Στη χώρα μας πρέπει να ήρθε η έκδοση 1.2 με τους 60 ίππους (υπήρχε και με 55). Η Οpel εφοδίαζε το Ascona και με μοτέρ 1.300 αλλά και 1.600 κ.εκ.

Ο 1.300 αντικατέστησε σε κάποιες αγορές τον 1.200 στις αρχές του 1979, όμως στην Ελλάδα ο τελευταίος εξακολουθούσε να εισάγεται παράλληλα με τον νέο μεγαλύτερο. Ο 1.300 υπήρχε σε δύο παραλλαγές, των 60 και 75 ίππων, στη πρώτη περίπτωση η απόδοση ήταν ίδια με τον 1.200. Eίναι πιθανότερο ότι εδώ ήρθε η πρώτη εκδοχή, ενώ στα 75 άλογα υπήρχε ο 1.600 με τον οποίο η Ascona ερχόταν στη χώρα μας και ως αυτόματη ή σε έκδοση με air condition.

Τη βασική 4πορτη έκδοση συμπλήρωνε μια δίπορτη, εξαιρετικά σπάνια στην Ελλάδα.

Τον Αύγουστο του 1981 παρουσιάστηκε η 3η γενιά Ascona. Πλέον η κίνηση μεταδιδόταν στους εμπρός τροχούς, ενώ ο βασικός κινητήρας ήταν στα 1.300 κ.εκ στους 75 ίππους.

Κατά τη δεκαετία του '80 (το Ascona αντικαταστάθηκε στα τέλη του 1988 από το Vectra) το Αscona θα αποτελεί στη χώρα μας τη "BMW του φτωχού".

Αυτή η γενιά θα συναρμολογείται και στην Ελλάδα, στο εργοστάσιο της General Mtors Hellas στον Αγιο Στέφανο (1981-1985). Αυτό σημαίνει ότι είχε εγχώρια προστιθέμενη αξία, με ανταγωνιστική τιμή για μεσαίο αυτοκίνητο στους 9 φορ. ίππους.

Κατά συνέπεια ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή μοντέλα της κατηγορίας του στην εγχώρια αγορά.

Δέχθηκε δύο φορές αισθητικές ανανεώσεις (κυρίως), το 1984 και το 1986.

Όπως και οι προηγούμενες γενιές Ascona έτσι και η 3η κυκλοφόρησε σαν ταξί στην Ελλάδα με κινητήρα 1.600 diesel.



Αscona 3ης γενιάς (1η σειρά)



Ascona 2ης γενιάς

 

[pardalotzatziki]

Αυτή η γενιά θα συναρμολογείται και στην Ελλάδα, στο εργοστάσιο της General Mtors Hellas στον Αγιο Στέφανο (1981-1985)

Αυτο.....δεν το ηξερα!!! Ικπλίσομε!!!

 

[johnny19818]

Είχαμε την Ascona 3ης γενιάς. Πολύ ωραίο αυτοκίνητο αλλά τα 1300 κυβικά ήταν λίγα για το αμάξωμα αυτό. Τελικά κτύπησε εκκεντροφόρο και ο πατέρας μου προτίμησε να το πουλήσει και να πάρει καινούριο.

 

[spyros_s]

ομολογώ ότι και εγώ δεν ήξερα για την κατασκευή της ασκονα στον Αγιο Στέφανο...μακάρι να υπάρχουν στοιχεία στο διαδίκτυο!

 

[prisma]

Οι εγκαταστάσεις της G.M. Hellas φιλοξενήθηκαν σε αυτές της Εμπορικής Αυτοκινήτων, που κατασκευάζονταν παλιότερα τα Mazda (33ο χλμ Εθν. Αθηνών-Λαμίας).

Eίναι γνωστό ότι συναρμολογούνταν τα Kadett στη χώρα μας, εκεί συναρμολογήθηκαν και κάποια Isuzu Pickup. Οι λειτουργία του ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1981, ενώ τον Οκτώβριο του '82 υπογράφεται τριετής σύμβαση με δυνατότητα ανανέωσης της. Πάντως στα τέλη του 1985 αποφασίστηκε η διακοπή της παραγωγής, που κρίθηκε ασύμφορη. Αυτό εξαιτίας της κατάργησης της προνομιακής μεταχείρισης οχημάτων εγχώριας κατασκευής, στα πλαίσια των χωρών της ΕΟΚ, αλλά και της έλλειψης οικονομίας κλίμακας (μικρή αγορά, ανύπαρκτες εξαγωγές κλπ.). Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής αφορούσε το Kadett. Παράλληλα γίνονταν και κάποιες εισαγωγές Opel, εάν οι ανάγκες το απαιτούσαν.

 

[spyros_s]

τι εγκλήματα έχουμε κάνει σε αυτή την χώρα Θεέ μου...

 

[angel_grig]

Οι εγκαταστάσεις της G.M. Hellas φιλοξενήθηκαν σε αυτές της Εμπορικής Αυτοκινήτων, που κατασκευάζονταν παλιότερα τα Mazda (33ο χλμ Εθν. Αθηνών-Λαμίας). Eίναι γνωστό ότι συναρμολογούνταν τα Kadett στη χώρα μας, εκεί συναρμολογήθηκαν και κάποια Isuzu Pickup. Οι λειτουργία του ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1981, ενώ τον Οκτώβριο του '82 υπογράφεται τριετής σύμβαση με δυνατότητα ανανέωσης της. Πάντως στα τέλη του 1985 αποφασίστηκε η διακοπή της παραγωγής, που κρίθηκε ασύμφορη. Αυτό εξαιτίας της κατάργησης της προνομιακής μεταχείρισης οχημάτων εγχώριας κατασκευής, στα πλαίσια των χωρών της ΕΟΚ, αλλά και της έλλειψης οικονομίας κλίμακας (μικρή αγορά, ανύπαρκτες εξαγωγές κλπ.). Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής αφορούσε το Kadett. Παράλληλα γίνονταν και κάποιες εισαγωγές Opel, εάν οι ανάγκες το απαιτούσαν.

Nα εισαι καλα prisma για τις πληροφοριες!!Ουτε και εγω ηξερα τα παραπανω...τελικα η ΕΟΚ μαλλον περισσοτερη ζημια εκανε παρα καλο..

 

[prisma]

Nα εισαι καλα prisma για τις πληροφοριες!!Ουτε και εγω ηξερα τα παραπανω...τελικα η ΕΟΚ μαλλον περισσοτερη ζημια εκανε παρα καλο..

Στη προκειμένη περίπτωση ήταν μάλλον λογικό το να μην υπάρχουν προνόμια σε μια ενωμένη αγορά. Το κακό είναι ότι η Ελλάδα δεν έκανε τίποτα για να ισχυροποιήσει τις μονάδες παραγωγής όλο το προηγούμενο διάστημα. Δεν μπήκαμε ξαφνικά στην ΕΟΚ το '81. Είχε προετοιμαστεί το έδαφος από τη δεκαετία του '60.

Για κάποιους λόγους που δεν καταλαβαίνω, η Nissan στο Βόλο βασίστηκε καθαρά στην εγχώρια αγορά, ενώ θα μπορούσε να κάνει και εξαγωγές. Άντεξε έως το 1995. Καμία ευελιξία σε ένα περιβάλλον διαρκώς μεταβαλλόμενο. Λογικό να μη μπορεί να επιβιώσει.

Κάποια στιγμή η ΤΕΟΚΑΡ έστειλε, στα μέσα των 80s, μια παρτίδα αυτοκινήτων στην Ιρλανδία (γύρω στα 600). Δε ξέρω γιατί δε μπορούσε να γενικεύσει τις εξαγωγές (ευθύνη του δημοσίου, της Τεοκάρ και των δύο???....). Ούτε στη περίπτωση άλλων μονάδων υπήρχαν εξαγωγές ή υπήρχαν ελάχιστες σε ορισμένες περιπτώσεις. Η εγχώρια αγορά από την άλλη ήταν μικρή και δύσκολη.

Παράλληλα ποτέ μάλλον το κράτος δεν ενδιαφέρθηκε για τις μεγάλες μονάδες ή τις σοβαρές επενδύσεις (βλ. ΝΙSSAN Ιαπωνίας που τη διώξαμε προς Αγγλία μεριά).

 

[angel_grig]

Στη προκειμένη περίπτωση ήταν μάλλον λογικό το να μην υπάρχουν προνόμια σε μια ενωμένη αγορά. Το κακό είναι ότι η Ελλάδα δεν έκανε τίποτα για να ισχυροποιήσει τις μονάδες παραγωγής όλο το προηγούμενο διάστημα. Δεν μπήκαμε ξαφνικά στην ΕΟΚ το '81. Είχε προετοιμαστεί το έδαφος από τη δεκαετία του '60.

Aπο την αλλη βεβαια,γιατι να απαγορευεται η συναρμολογηση σε μια χωρα και να επιτρεπεται η ολοκληρωμενη κατασκευη σε αλλες-Γερμανια,Ιταλια,Γαλλια κλπ??

Ισως ο συνδυασμος ΕΟΚ-αδιαφορια κρατους-συνδικαλιστες-κακες επιλογες κατασκευαστων να μηδενισαν την Ελληνικη αυτοκινητοβιομηχανια...

 

[prisma]

Aπο την αλλη βεβαια,γιατι να απαγορευεται η συναρμολογηση σε μια χωρα και να επιτρεπεται η ολοκληρωμενη κατασκευη σε αλλες-Γερμανια,Ιταλια,Γαλλια κλπ??
Ισως ο συνδυασμος ΕΟΚ-αδιαφορια κρατους-συνδικαλιστες-κακες επιλογες κατασκευαστων να μηδενισαν την Ελληνικη αυτοκινητοβιομηχανια...

Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κλπ είχαν αναπτύξει μια βιομηχανική υποδομή από τα τέλη του 19ου αιώνα. Στην Ελλάδα οι συνθήκες ήταν τέτοιες που δεν επέτρεψαν να γίνει κάτι τέτοιο στον ίδιο βαθμό ούτε και μετά τον 2ο ΠΠ. Η ελληνική αυτοκινητοβιομηχανία είναι μεγάλο κεφάλαιο. Η αδιαφορία του κράτους σε πολλές περιπτώσεις, αλλά μεταπολιτευτικά και ο κακός συνδικαλισμός (βλ. ΝΑΜCO π.χ) η έλλειψη κινήτρων κλπ.

Η οικονομίες κλίμακας ήταν επίσης σημαντικές. Οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες απευθύνονταν σε μεγάλες αγορές, τις εκάστοτε εγχώριες και τις εξαγωγικές.

Σκέψου ότι η ΤΕΟΚΑΡ κατασκεύασε σε 15 χρόνια, περί τα 170.000 οχήματα, αριθμός μεγάλος για τα ελληνικά δεδομένα αλλά μικρός σε σχέση με τα διεθνή δεδομένα.

 

[prisma]

[h=3]Oxήματα στην Ελλάδα του χτες[/h]



http://bill-files.blogspot.gr/2014/06/ox-2.html

 

[prisma]

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Δ. Παπαμιχαήλ με Triumph Spitfire, στη ταινία "Αχ! Αυτή η γυναίκα μου" (1967)

 

[prisma]

"Oνειρικά" αυτοκίνητα στην Ελλάδα του '80 (μέρος 1ο)

Κατά τη δεκαετία του ʼ80 ο μέσος αγοραστής αυτοκινήτου αναγκαστικά περιοριζόταν στις κατηγορίες έως τους 8 φορ. Ίππους, δηλαδή έως τα 1.200 κυβικά.

Όσοι διέθεταν περισσότερα χρήματα μπορούσαν να τα επενδύσουν σε μεγαλύτερα αυτοκίνητα έως τα 1.600 κ.εκ., εφόσον οτιδήποτε με μεγαλύτερο κινητήρα ήταν πραγματικά για τους λίγους τυχερούς. Εκείνη την εποχή, το αυτοκίνητο που διέθετε ο καθένας προσδιόριζε ακριβώς την οικονομική του κατάσταση, στοιχείο που αλλοιώθηκε στις επόμενες δεκαετίες.

Στη κατηγορία των αυτοκινήτων που βρίσκονταν μακριά από τις δυνατότητες της μεγάλης πλειοψηφίας ήταν και τα σπορ μοντέλα ή οι σπορ εκδόσεις πιο ταπεινών μοντέλων.

Λόγω της περιορισμένου αγοραστικού κοινού, πολλά από αυτά δεν ήρθαν ποτέ στη χώρα μας στα 80s και όσα ήρθαν δεν υπερέβαιναν τα 1.600 κυβικά.

Οι Ιταλοί διέθεταν μια σειρά από τέτοια μοντέλα. Πρώτα απʼόλα την Alfa Romeo Sprint (αρχικά Alfasud Sprint) που είχε παρουσιαστεί το 1976 και έμεινε στη παραγωγή μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ʼ80. Στην Ελλάδα ήρθε κυρίως με τους κινητήρες στα 1.350 & 1.500 κ.εκ. Η τιμή της δεν ήταν υπερβολικά υψηλή αλλά σίγουρα πάνω από τις δυνατότητες των περισσότερων. Η Fiat έδωσε το παρόν, μετά τα μέσα των 80s, με το UNO Turbo i.e. 1.300 με μοτέρ 8 βαλβίδων και απόδοση 105 ίππους. Παρά τον χαμηλό κυβισμό του και ότι βρισκόταν στη κατηγορία των μικρών αυτοκινήτων πόλης, η τιμή του ήταν μακριά από το να χαρακτηριστεί προσιτή. Το καλοκαίρι του 1988 π.χ. ένα UNO Turbo κόστιζε 3.750.000 δρχ. όταν μια απλή Alfa Romeo 33 1.2 έκανε 2.490.000 δρχ!

Η Lancia ήδη από τη δεκαετία του ʼ70 διέθετε στ χώρα μας τις Beta Coupe 1300 & 1600 και τη Βeta HPE 1600. Η Beta Coupe ήταν διαθέσιμη ως το τέλος της παραγωγής της, το 1984, στο τέλος μόνο με το μοτέρ των 1.300 κυβικών των 84 ίππων. Ήδη εκείνη την εποχή η εδώ αντιπροσωπεία έφερνε και την σπορτιφ Delta 1.6 Turbo HF και αργότερα τη Delta HF Turbo RS. Kαι οι δύο ήταν αρκετά ακριβότερες από μια BMW 316, οπότε η παρουσία τους στην ελληνική αγορά ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη.



Fiat Uno Turbo i.e. (1985-1989)



Alfasud Sprint, στην έκδοση των αρχών της δεκαετίας του '80.

"Oνειρικά" αυτοκίνητα στην Ελλάδα του '80 (μέρος 2ο)

Οι Γάλλοι διέθεταν δυναμική παρουσία στα μικρά αυτοκίνητα επιδόσεων τη δεκαετία του ʼ80. Δυστυχώς, οι επιδόσεις τους στην ελληνική αγορά της περιόδου δεν είχε καμία δυναμική, από εμπορικής άποψης.

Ήδη με την είσοδο της δεκαετίας η MAVA διέθετε το Renault 5 Alpine που είχε παρουσιαστεί το 1976. Είχε κινητήρα 1.397 κυβικών, απόδοσης 92 ίππων στις 6.400 στροφές/λεπτό. Διέθετε επίσης διακριτική σπορ εμφάνιση με το χαρακτηριστικό αυτοκόλλητο Α5 στα πλάγια (Αlpine 5). H τελική του άγγιζε τα 175 χλμ/ώρα, ενώ ζύγιζε 850 κιλά. Ωστόσο, η τιμή του το 1980 ήταν εξαιρετικά υψηλή καθιστώντας το πιο ακριβό από ένα μεγάλο Ford Granada 1.700!!!

Μετά το 1982 η Renault παρουσίασε στη θέση του το 5 Alpine Turbo. Πλέον η απόδοσή του είχε ανέβει στους 110 ίππους από τα ίδια κυβικά. Επίσης, εκείνη την εποχή, η Renault στην Ελλάδα διέθετε στους καταλόγους της τo R18 Turbo, με κινητήρα 1.600 κ.εκ. και απόδοση 125 ίππων και έως το τέλος της παραγωγής του. Λίγο αργότερα ήρθε και η Turbo έκδοση του Renault 11, με τρίπορτο αμάξωμα και μοτέρ 1.397 κυβικών στους 105 ίππους.

Η Renault, όμως, εκτός από τις γρήγορες εκδόσεις μικρών ή μεγαλύτερων μοντέλων της είχε παρουσιάσει το 1980 και το coupe Fuego. Bασιζόταν στο οικογενειακό “18”, όμως διέθετε ξεχωριστή “σπορ” εμφάνιση. Αυτό δεν σημαίνει ότι στις βασικές του εκδόσεις ήταν ένα καθαρά σπορ αυτοκίνητο. Παρά το γεγονός ότι η MAVA διέθετε και το (πανάκριβο) Τurbo (1.600 κ.εκ/132 ίπποι) τα περισσότερα που κυκλοφόρησαν στη χώρα μας ήταν τα απλά των 1.397 κ.εκ απόδοσης μόλις… 64 ίππων! Παρόλα αυτά και αυτή η έκδοση δεν αποτελούσε ένα φτηνό αυτοκίνητο με τα δεδομένα εκείνης της εποχής. Το Fuego 1.4 TL κόστιζε ακριβότερα από ένα Audi 80 1.300.

Μετά τα μέσα τα δεκαετίας ήρθε και το νέο Renault 5 GT Turbo, πάλι στα 1.400 κυβικά.

Η Peugeot έγραψε ιστορία στα 80s με τα καυτά 205 GTi. Στη χώρα μας ήρθε μόνο η έκδοση στα 1.600 κυβικά με απόδοση 105 ίππων. Στο εξωτερικό αργότερα ήταν διαθέσιμο και στα 1.900 κ.εκ. Όπως τα Uno Turbo & R5 GT Turbo, αποτελούσε όνειρο για αρκετούς στη χώρα μας, ενώ ήταν και σημαντικά ακριβότερο λόγω κυβισμού.

Η Citroen διέθεσε κάποιες σπορ εκδόσεις, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας, όπως το ΑΧ Sport 1.3 (95 ίπποι) και τη Citroen BX 16 GTi. Η ΒΧ 16 GTi είχε το μοτέρ των 1.580 κ.εκ. των 115 ίππων του group PSA και αφορούσε αποκλειστικά την ελληνική αγορά. Στην υπόλοιπη Ευρώπη η “γρήγορη” BX φόραγε μόνο το κινητήρα των 1.900 κ.εκ. Έκανε την εμφάνισή της περίπου στις αρχές του 1989 και αποτελούσε την ακριβότερη Citroen στη χώρα μας, εκείνη την εποχή. Εκτός από πιο σπορ εμφάνιση, διέθετε και ιδιαίτερα πλούσιο εξοπλισμό για τα τότε δεδομένα (ηλεκτρομαγνητικές κλειδαριές, 4 ηλεκτρικά παράθυρα, κλιματισμό, προβολείς ομίχλης κ.α), ενώ προαιρετικά μπορούσε να εφοδιαστεί με ABS. Παρά τον μικρότερο κινητήρα, οι επιδόσεις ήταν αρκετά καλές ενώ η τελική της μπορούσε άνετα αν αγγίξει τα 190 χλμ/ώρα.



Peugeot 205 GTi 1.6



Renault 5 Alpine Turbo (1982-1984)



Renault 5 GT Turbo



Renauly Fuego

 

[johnny19818]

Κάθε μέρα επίσης όπως πάω στη δουλειά μου βλέπω ένα μπλε παρκαρισμένο και αρκετά ταλαιπωρημένο.

Κι επειδή μου αρέσει να μιλάω με αποδείξεις...