Ρετρό "προξενιά"

[LadyNaty]

Και που λέτε, φίλοι μου καλοί, ας θυμηθώ και άλλη μια προσωπική μου ιστορία...

Πριν μήνες...ένας γνωστός, με γιο της παντρειας, προτεινε να γνωριστω με το παιδι του. Μου ειπε οτι προκειται για καλο παιδι, με καλη δουλεια αλλα πολυ ντροπαλο νέο...
Δεν τον ήξερα καν...
Δέχτηκα. Να φανταστείτε ήταν Ιούνιος όταν το είπε ο γνωστός μας...Ανταλλαξαμε τηλεφωνα.Κανονικα ο νεος επρεπε να τηλεφωνησει πρωτος...
Τέλη Ιουλιου, λιγες ημερες πριν τις καλοκαιρινες μου διακοπες ελαβα τηλεφωνημα...Ηταν με αποκρυψη και δεν απαντησα...εστειλε μηνυμα και απαντησα...
Δεν κανονισαμε κατι γιατι του ειπα οτι ετοιμαζομαι για διακοπες, οι οποιες θα ξεκινουσαν ημερα Κυριακη.
Αυτος ομως δεχτηκε πιεση απο το σπιτι του οτι επρεπε να βρεθουμε...ετσι πηρε τηλεφωνο Σαββατο 3 η ωρα το μεσημερι για να κανονισουμε για το απογευμα...!!!
Ειχα κουραστει απο την εβδομαδα και την ετοιμασία για τις διακοπες και το μονο που μου ελειπε ηταν το ... ραντεβου! Ξανά δέχτηκα μην νομίζει οτι δεν θελω...
Ηταν 8 η ωρα οταν συναντηθηκαμε...
Μπηκα στο αυτοκινητο και εντυπωσιαστηκα απο την ομοιοτητα του παιδιου με τον πατερα του! Ομως...ηταν φοβερα ατημελητος: ειχε ερθει με πουκαμισο που εσταζε απο τον ιδρωτα, βερμουδα και σαγιοναρα δερματινη μεν αλλα σαγιοναρα! Το διανοειστε;
Το αυτοκινητο βρωμοκοπαγε ιδρωτιλα με τραγίλα! Αθλιο! Ευτυχως ηταν ανοιχτα τα παραθυρα!!!
Να τρεχει του σκοτωμου στο δρομο...!
Φτασαμε σε μια καφετερια, και μεσα σε μιση ωρα ειχαμε εξαντλησει το ρεπερτοριο συζητησης: ειπαμε τα βασικα, για τις δουλειες μας, τις διακοπες, τα χομπι...αυτος δεν μιλουσε πολυ, κοιταγε αλλου και εδειχνε να βαριεται...θεωρησα οτι λογω της πρωτης συναντησης ήταν μαζεμενος...ειχα αρχισει κι εγω να βαριεμαι γιατι αυτος ηταν αλλου...
Οταν επεστρεψα στο σπιτι...ημουν ''καπως'' απο ολο αυτο, ημουν ομως χαρουμενη που θα ξεκινουσα τις διακοπες μου...
Στη γιορτη του Δεκαπενταυγουστου, ανταλλαξαμε μηνυματα για χρονια πολλα...
Ακολουθησαν δύο ακόμα μηνυματα εκ μερους μου τα οποια δεν πηραν ποτέ απάντηση...για τηλεφώνημα φυσικα ουτε λόγος αφου καταλαβα οτι δεν ενδιαφερεται...ουτε κι εγω αλλωστε αφου η γνωριμια ηταν τραγικη!

Ο ανθρωπος δεν ηθελε απο την αρχη...τι το ψαχνουμε...απλα η ολη φαση εγινε μηπως βρεθει καποια κοπελα να τον ξεμπλοκαρει απο την ντροπη που τον διακατεχει...

Μανούλα μου!!! Εγώ πάντως, όταν ήμουν νεότερη, όταν αρχίζαν να μου λένε να γνωρίζω διαφόρους, με τη δικαιολογία ότι είναι καλά παιδιά κι ότι ενδιαφέρονται για μια σοβαρή κοπέλα, απλώς τσακωνόμουν με τους "προξενητές" και τις "προξενήτρες", οι οποίοι συνήθως ήταν άτομα ΤΡΙΤΑ (και το τονίζω αυτό το "τρίτα") που ούτε καλά με ήξεραν ούτε τους είχα δώσει κάποιο δικαίωμα. Κυρίως μου την έσπαγε που θεωρούσαν ΔΕΔΟΜΕΝΟ (και τονίζω αυτό το "δεδομένο") ότι, επειδή έχω μια κάποια μόρφωση και ΔΕΝ είμαι καμιά εκθαμβωτική καλλονή, είμαι μία κακομοίρα που ψάχνει σύζυγο και ότι επιπλέον είμαι σοβαρή (γράφε: βαρετή, φυτό) κοπέλα. Τη μόρφωση την έχω για τον εαυτό μου και η μέτρια εμφάνισή μου δεν σημαίνει ότι είμαι ανασφαλής και βαρετός άνθρωπος... Δεν άντεχα αυτά τα στερεότυπα. Έτσι τσακώθηκα μεν με πολύ κόσμο, αλλά τουλάχιστον απολαμβάνω την ησυχία μου.

 

[Bajar]

Μανούλα μου!!! Εγώ πάντως, όταν ήμουν νεότερη, όταν αρχίζαν να μου λένε να γνωρίζω διαφόρους, με τη δικαιολογία ότι είναι καλά παιδιά κι ότι ενδιαφέρονται για μια σοβαρή κοπέλα, απλώς τσακωνόμουν με τους "προξενητές" και τις "προξενήτρες", οι οποίοι συνήθως ήταν άτομα ΤΡΙΤΑ (και το τονίζω αυτό το "τρίτα") που ούτε καλά με ήξεραν ούτε τους είχα δώσει κάποιο δικαίωμα. Κυρίως μου την έσπαγε που θεωρούσαν ΔΕΔΟΜΕΝΟ (και τονίζω αυτό το "δεδομένο") ότι, επειδή έχω μια κάποια μόρφωση και ΔΕΝ είμαι καμιά εκθαμβωτική καλλονή, είμαι μία κακομοίρα που ψάχνει σύζυγο και ότι επιπλέον είμαι σοβαρή (γράφε: βαρετή, φυτό) κοπέλα. Τη μόρφωση την έχω για τον εαυτό μου και η μέτρια εμφάνισή μου δεν σημαίνει ότι είμαι ανασφαλής και βαρετός άνθρωπος... Δεν άντεχα αυτά τα στερεότυπα. Έτσι τσακώθηκα μεν με πολύ κόσμο, αλλά τουλάχιστον απολαμβάνω την ησυχία μου.

To love στο έχω βάλει για τη στάση σου, να ξέρεις. Πιστεύω πάντως ότι οι τρίτοι που ανακατεύονται το κάνουν σχεδόν ασυναίσθητα γιατί στο χαζό μυαλό τους έχει εντυπωθεί πως όλοι γύρω τους πρέπει να είναι τακτοποιημένοι (τουλάχιστον οι άνθρωποι της επαρχίας το έχουν πολύ αυτό). Δεν έχει σημασία αν σε ξέρουν καλά ή όχι, αρκεί να μην είσαι η ανορθογραφία στην άψογη έκθεση ιδεών τους! Δε νομίζω ότι σχετίζεται με την εξωτερική εμφάνιση ιδιαίτερα. Με τη μόρφωση όμως ή με την καλή δουλειά σίγουρα. Ωστόσο πολλές φορές, και δεν αναφέρομαι σε σένα βέβαια, φταίνε και κάποιοι γονείς που πετάνε καμιά φορά μια κουβέντα σαν καημό στο οποιονδήποτε άσχετο κι εκείνος σπεύδει να αναλάβει δράση.

 

[LadyNaty]

To love στο έχω βάλει για τη στάση σου, να ξέρεις. Πιστεύω πάντως ότι οι τρίτοι που ανακατεύονται το κάνουν σχεδόν ασυναίσθητα γιατί στο χαζό μυαλό τους έχει εντυπωθεί πως όλοι γύρω τους πρέπει να είναι τακτοποιημένοι (τουλάχιστον οι άνθρωποι της επαρχίας το έχουν πολύ αυτό). Δεν έχει σημασία αν σε ξέρουν καλά ή όχι, αρκεί να μην είσαι η ανορθογραφία στην άψογη έκθεση ιδεών τους! Δε νομίζω ότι σχετίζεται με την εξωτερική εμφάνιση ιδιαίτερα. Με τη μόρφωση όμως ή με την καλή δουλειά σίγουρα. Ωστόσο πολλές φορές, και δεν αναφέρομαι σε σένα βέβαια, φταίνε και κάποιοι γονείς που πετάνε καμιά φορά μια κουβέντα σαν καημό στο οποιονδήποτε άσχετο κι εκείνος σπεύδει να αναλάβει δράση.

Εν προκειμένω, όπως έγραψα και πιο πάνω, οι γονείς μου, δεν ανακατεύονταν καθόλου σ' αυτή την υπόθεση. Αντίθετα, πολλές φορές έλεγαν στους δικούς τους ότι δεν ενδιαφέρομαι και ότι έχω άλλες προτεραιότητες. Απλά οι τρίτοι έπαιρναν το δικαίωμα μόνοι τους. Ανάμεσα σε αυτούς τους τρίτους ήταν και δικοί μου γνωστοί, του δικού μου ηλικιακού γκρουπ. Δυστυχώς σχετίζεται ΚΑΙ με την εξωτερική εμφάνιση. Οι "μέτριες" γυναίκες θεωρούνται αυτομάτως ανασφαλείς και άρα "καλές" σύζυγοι (ταπεινές κτλ.). Μόνο που με τη συγκεκριμένη "μέτρια" γυναίκα, οι προξενητές και οι προξενήτρες χτύπησαν ΛΑΘΟΣ ΜΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ πόρτα. Μου στοίχησε κάποιες κοινωνικές σχέσεις, αλλά δεν μετανιώνω καθόλου.

 

[αριαδνη]

Εν προκειμένω, όπως έγραψα και πιο πάνω, οι γονείς μου, δεν ανακατεύονταν καθόλου σ' αυτή την υπόθεση. Αντίθετα, πολλές φορές έλεγαν στους δικούς τους ότι δεν ενδιαφέρομαι και ότι έχω άλλες προτεραιότητες. Απλά οι τρίτοι έπαιρναν το δικαίωμα μόνοι τους. Ανάμεσα σε αυτούς τους τρίτους ήταν και δικοί μου γνωστοί, του δικού μου ηλικιακού γκρουπ. Δυστυχώς σχετίζεται ΚΑΙ με την εξωτερική εμφάνιση. Οι "μέτριες" γυναίκες θεωρούνται αυτομάτως ανασφαλείς και άρα "καλές" σύζυγοι (ταπεινές κτλ.). Μόνο που με τη συγκεκριμένη "μέτρια" γυναίκα, οι προξενητές και οι προξενήτρες χτύπησαν ΛΑΘΟΣ ΜΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ πόρτα. Μου στοίχησε κάποιες κοινωνικές σχέσεις, αλλά δεν μετανιώνω καθόλου.

Μην το λες αυτό και βασανίζει τον εαυτό σου και γω μέτρια είμαι σε εμφανιση τι πάει να πει. Με μακιγιάζ και κατάλληλο ντύσιμο μπορεί να φτάσουμε ένα καλύτερο επίπεδο. Όσο για το αν οι όμορφες καλό παντρεύονται και εύκολα κιόλας μύθος είναι και αυτός στις μέρες μας, παλιότερα ναι ισχυε. Πολλές ωραίες σημερα κυνήγησαν τον άνδρα που πήραν και δεν ήταν καν ο Μπραντ Πιτ. Δεν φλερτάρουν οι ανδρες σήμερα ούτε οι ωραίοι ούτε οι μέτριοι εμφανισιακά.

 

[TZELASO]

Εν προκειμένω, όπως έγραψα και πιο πάνω, οι γονείς μου, δεν ανακατεύονταν καθόλου σ' αυτή την υπόθεση. Αντίθετα, πολλές φορές έλεγαν στους δικούς τους ότι δεν ενδιαφέρομαι και ότι έχω άλλες προτεραιότητες. Απλά οι τρίτοι έπαιρναν το δικαίωμα μόνοι τους. Ανάμεσα σε αυτούς τους τρίτους ήταν και δικοί μου γνωστοί, του δικού μου ηλικιακού γκρουπ. Δυστυχώς σχετίζεται ΚΑΙ με την εξωτερική εμφάνιση. Οι "μέτριες" γυναίκες θεωρούνται αυτομάτως ανασφαλείς και άρα "καλές" σύζυγοι (ταπεινές κτλ.). Μόνο που με τη συγκεκριμένη "μέτρια" γυναίκα, οι προξενητές και οι προξενήτρες χτύπησαν ΛΑΘΟΣ ΜΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΛΑΘΟΣ πόρτα. Μου στοίχησε κάποιες κοινωνικές σχέσεις, αλλά δεν μετανιώνω καθόλου.

Θα σου πω κάτι, χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω. Χωρίς να είμαι καμμιά ιδιαίτερη καλλονή, ήμουν στα νιάτα μου μάλλον εντυπωσιακή (δεν ξέρω πώς να το πω χωρίς να φανώ ψωνάρα). Εννοώ, ότι βαφόμουν, φτιαχνόμουν, ντυνόμουν, είχα ωραίο σώμα (μην κοιτάμε τώρα που μεγαλώσαμε και βάλαμε τα κιλάκια μας)... Σε πληροφορώ ότι είχα ακριβώς την ίδια αντιμετώπιση που είχες κι εσύ ΕΙΔΙΚΑ από τρίτους. Και δεν ήταν θέμα εμφάνισης αλλά το γεγονός ότι δεν έμπλεκα εύκολα με κάποιο δεσμό. Ήμουν πολύ απαιτητική με το άλλο φύλο, αλλά σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να απωθώ τους άντρες που με πλησίαζαν ερωτικά γιατί κάτι δε μου άρεσε πάνω τους και μπορεί να μου άρεσε κάποιος που να μην με ήθελε εκείνος. Λογικό είναι. Οι άλλοι θεωρούσαν ότι οπωσδήποτε θα μείνω στο "ράφι", πράγμα που δε με πείραζε καθόλου (και δεν πείραζε και τους γονείς μου καθόλου). Εγώ σκεφτόμουν πάντα ότι δεν θέλω να είμαι με έναν άντρα συμβατικά. Ήθελα να είμαι με κάποιον που να είμαστε πραγματικά καλά μαζί. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι οι δεσμοί μου ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού (ο ένας ειδικά ήταν κεραυνοβόλος έρωτας) και αν δεν είχα γνωρίσει τον άντρα μου, με τον οποίο πραγματικά ταιριάξαμε πολύ, δε θα είχα παντρευτεί. Υπήρχαν λοιπόν, κάποιοι τρίτοι (όπως το λες) οι οποίοι δεν μπορούσαν με τίποτα να το καταλάβουν αυτό. Έκανα δύο φορές το χατήρι σε δυο από αυτούς, ενώ ήξερα από την αρχή ότι η προσπάθεια είναι καταδικασμένη. Έφυγα τρέχοντας από το πρώτο ρημαδιασμένο ραντεβού. Όπου φύγει-φύγει και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι αυτό δεν θα το ξαναζήσω. Δεν ξαναδέχτηκα ποτέ να μπω σε τέτοια διαδικασία. Δεν είναι λοιπόν, θέμα εμφάνισης δικής σου αλλά θέμα προβληματικών μυαλών που έχουν μια συγκεκριμένη άποψη για τις γυναίκες και τον τρόπο που αυτές ΠΡΕΠΕΙ να ζήσουν και εννοούν οπωσδήποτε να την επιβάλλουν στον άλλο, γιατί δε μπορούν με τίποτα να δεχτούν ότι ο άλλος μπορεί να σκέφτεται με κάποιο διαφορετικό τρόπο το πώς θέλει να ζήσει την ζωή του! Ειδικά αυτή η καταπληκτική άποψη για τις γυναίκες! "Πρέπει να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά, αλλιώς θα σε λένε "γεροντοκόρη"! Πολλές γυναίκες την πάτησαν και έκαναν γάμους της κακιάς ώρας, με αυτό το φόβο πάνω από το κεφάλι τους...

 

[laura ingalls]

Θα συμφωνήσω με την Τζέλα. Όταν έχεις αυτοσκοπό τον γάμο ε, δε μπορεί κάποιον θα βρεις ακόμα και αν η εμφάνισή σου είναι πολύ κάτω του μετρίου. Κάτι θα "προσφέρεις" ως αντάλλαγμα προκειμένου να έχεις έγγαμη ζωή. Μπορεί να είναι παχυλή προίκα, ή χάσιμο σπουδών ή δραστηριοτήτων που σε γεμίζουν ή το χειρότερο χάσιμο της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς σου. Είναι αποκαρδιωτικό να παρακολουθώ την παιδική μου φίλη να ζει την καθημερινότητά της με βρισιές και απαξιώσεις προκειμένου να είναι κυρία χωρίς να είναι κυρία του εαυτού της...

Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους άνδρες. Η παγίδευση στα στερεότυπα είναι κίνδυνος και για τα δύο φύλα. Και ναι μεν τα στερεότυπα, κακά τα ψέμματα, προσφέρουν ένα μονοπάτι για να βαδίσεις με σιγουριά αν όμως αυτό το μονοπάτι σε οδηγεί σε πυκνή ζούγκλα καλό είναι το αφήσεις. Μη σε φάνε και τα θηρία ζωντανό.

Εν κατακλείδι είναι ωραίο να υπάρχει αμοιβαία έλξη μεταξύ δύο ανθρώπων και ας μην είναι της ίδιας δυναμικής. Είναι όμορφο να προσφέρεις και να σου προσφέρουν. Είναι ωραίο πράγμα και ο έγγαμος βίος ή μάλλον για να το τοποθετήσω σωστά είναι ωραίο πράγμα η συμβίωση. Είναι καταπληκτικό πράγμα να συμπληρώνεις την οικογένειά σου με παιδί/παιδιά, σκύλους και γατιά. Αλλά να την συμπληρώνεις με αυτά, γιατί οικογένεια είσαι εσύ με τον άνθρωπό σου δεν σου φτιάχνουν την οικογένεια τα παιδιά και μόνο αυτά.
Καλό είναι να σου γνωρίζουν κόσμο. Δεν είναι κακό κατά την γνώμη μου να σου προτείνουν γνωριμίες και εξόδους με άλλα άτομα. Αλλά να είναι σώνει και καλά "γνωριμία γάμου με σκοπό δημιουργία οικογένειας" και να περιμένουν και ραπόρτο μετά οι μεσολαβητές τι έγινε, ε νομίζω ότι τότε βαδίζουμε στο μονοπάτι των στερεοτύπων που λέγαμε πριν, με την ζούγκλα και τους βόες.

 

[LadyNaty]

Θα σου πω κάτι, χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω. Χωρίς να είμαι καμμιά ιδιαίτερη καλλονή, ήμουν στα νιάτα μου μάλλον εντυπωσιακή (δεν ξέρω πώς να το πω χωρίς να φανώ ψωνάρα). Εννοώ, ότι βαφόμουν, φτιαχνόμουν, ντυνόμουν, είχα ωραίο σώμα (μην κοιτάμε τώρα που μεγαλώσαμε και βάλαμε τα κιλάκια μας)... Σε πληροφορώ ότι είχα ακριβώς την ίδια αντιμετώπιση που είχες κι εσύ ΕΙΔΙΚΑ από τρίτους. Και δεν ήταν θέμα εμφάνισης αλλά το γεγονός ότι δεν έμπλεκα εύκολα με κάποιο δεσμό. Ήμουν πολύ απαιτητική με το άλλο φύλο, αλλά σύμφωνα με τα δικά μου δεδομένα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να απωθώ τους άντρες που με πλησίαζαν ερωτικά γιατί κάτι δε μου άρεσε πάνω τους και μπορεί να μου άρεσε κάποιος που να μην με ήθελε εκείνος. Λογικό είναι. Οι άλλοι θεωρούσαν ότι οπωσδήποτε θα μείνω στο "ράφι", πράγμα που δε με πείραζε καθόλου (και δεν πείραζε και τους γονείς μου καθόλου). Εγώ σκεφτόμουν πάντα ότι δεν θέλω να είμαι με έναν άντρα συμβατικά. Ήθελα να είμαι με κάποιον που να είμαστε πραγματικά καλά μαζί. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, ότι οι δεσμοί μου ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού (ο ένας ειδικά ήταν κεραυνοβόλος έρωτας) και αν δεν είχα γνωρίσει τον άντρα μου, με τον οποίο πραγματικά ταιριάξαμε πολύ, δε θα είχα παντρευτεί. Υπήρχαν λοιπόν, κάποιοι τρίτοι (όπως το λες) οι οποίοι δεν μπορούσαν με τίποτα να το καταλάβουν αυτό. Έκανα δύο φορές το χατήρι σε δυο από αυτούς, ενώ ήξερα από την αρχή ότι η προσπάθεια είναι καταδικασμένη. Έφυγα τρέχοντας από το πρώτο ρημαδιασμένο ραντεβού. Όπου φύγει-φύγει και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι αυτό δεν θα το ξαναζήσω. Δεν ξαναδέχτηκα ποτέ να μπω σε τέτοια διαδικασία. Δεν είναι λοιπόν, θέμα εμφάνισης δικής σου αλλά θέμα προβληματικών μυαλών που έχουν μια συγκεκριμένη άποψη για τις γυναίκες και τον τρόπο που αυτές ΠΡΕΠΕΙ να ζήσουν και εννοούν οπωσδήποτε να την επιβάλλουν στον άλλο, γιατί δε μπορούν με τίποτα να δεχτούν ότι ο άλλος μπορεί να σκέφτεται με κάποιο διαφορετικό τρόπο το πώς θέλει να ζήσει την ζωή του! Ειδικά αυτή η καταπληκτική άποψη για τις γυναίκες! "Πρέπει να παντρευτείς, να κάνεις παιδιά, αλλιώς θα σε λένε "γεροντοκόρη"! Πολλές γυναίκες την πάτησαν και έκαναν γάμους της κακιάς ώρας, με αυτό το φόβο πάνω από το κεφάλι τους...

Μπράβο για τη στάση σου και χάρηκα που τουλάχιστον παντρεύτηκες και έκανες οικογένεια γιατί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ το επιθυμούσες. Για μένα δεν ήταν ποτέ ζητούμενο, γι' αυτό και αψήφησα όλες τις βλακείες που μου έλεγαν οι διάφοροι /-ες προβληματικοί /-ες. Ήξερα από την αρχή τι τίμημα θα πλήρωνα, αλλά αυτό το τίμημα ήταν το λιγότερο, σε σχέση με αυτό που θα πλήρωνα αν έκανα έναν "γάμο της κακιάς ώρας". Από το να παίρνω με τις χούφτες τα ψυχοφάρμακα (όπως παίρνουν κάποιες γνωστές μου), από το να εύχομαι πότε θα τελειώσουν το σχολείο τα παιδιά μου για να τα στείλω να σπουδάσουν σε άλλη πόλη ή το εξωτερικό (όπως κάνουν ή έκαναν κάποιες άλλες γνωστές μου) προτίμησα τη μοναχικότητα (προσοχή: ΟΧΙ τη μοναξιά, η μοναχικότητα είναι συνειδητή, η μοναξιά είναι λόγω συγκυριών) και δεν το μετάνιωσα.

 

[domniki]

Από το να παίρνω με τις χούφτες τα ψυχοφάρμακα (όπως παίρνουν κάποιες γνωστές μου), από το να εύχομαι πότε θα τελειώσουν το σχολείο τα παιδιά μου για να τα στείλω να σπουδάσουν σε άλλη πόλη ή το εξωτερικό (όπως κάνουν ή έκαναν κάποιες άλλες γνωστές μου) προτίμησα τη μοναχικότητα (προσοχή: ΟΧΙ τη μοναξιά, η μοναχικότητα είναι συνειδητή, η μοναξιά είναι λόγω συγκυριών) και δεν το μετάνιωσα.

Όταν τα βρεις με τον εαυτό σου, δεν χρειάζεται κανένας άλλος για να σε ολοκληρώσει. Η αυτοεξάρτηση είναι τρομερή δύναμη.

Τώρα για τους "προξενητές", δεν πιστεύω ότι το κάνουν απαραιτήτως από κακία/παραξενιά/μιζέρια. Ο κόσμος τους θα διαλυθεί αν καταλάβουν ότι δεν χρειάζεται η σύμβαση του γάμου για να είναι κάποιος ευτυχισμένος, ή ότι κάποιος μπορεί να είναι ευτυχισμένος ακόμα και αν είναι διαφορετικός από τους άλλους, ή είναι ευτυχισμένος ακριβώς επειδή είναι διαφορετικός από τους άλλους. Παλιότερα όλα αυτά ήταν αδιανόητα. Ο γάμος και τα παιδιά αποτελούσαν κοινωνική καταξίωση, σίγουρα για τις γυναίκες, αλλά και για τους άντρες. Σιγά-σιγά αυτό αλλάζει (ελπίζω δηλαδή). Εκείνο που δεν αλλάζει είναι ότι μερικοί άνθρωποι θέλουν να χώνουν την μύτη τους στις ζωές των άλλων... κοινώς είναι τρομερά κουτσομπόληδες και χειριστικοί. Get a life είναι η απάντηση

 

[Chris27]

Ενταξει, ρε παιδια, οσο ο ρολος του προξενιτη/προξενιτρας, περιοριξεται απλα στο να γνωρισει δυο ατομα μεταξυ τους, δεν ειναι κακο. Αν, συνεχισει με γονεις, σογια, δουλειες, περιουσιες κτλ κτλ, εξαφανιζεσαι για κανα μηνα και τους αφηνεις πισω να σχεδιαζουν χωρις τον ξενοδοχο χα! χα!.
Εμενα αρχισαν να μου φερνουν προξενια, πολυ νωρις, στα 18-19 μου. Αν και τα κοριτσια στο περιβαλον μου (γυμνασιο, γειτονια κτλ) δεν μου πολυεδιναν σημασια, καθοτι θαμων σε ποδοσφαιρακια, ουφαδικα, κοπανες απο κατηχιτικο/Σαββατιατικο εκκλησιασμο, κανα τσιγαρακι, "Old Navy" παντα, και τεσ πα ολα αυτα που ωφειλε να κανει ενας υγειης νεανιας της εποχης μου, χαρακτηριστικα "αληταμπουρας"
Οταν πηγα στην σχολη Ασπροπυργου και ερχομουν στο χωριο (23 χιλ. απο πλατεια Ομονοιας, αλλα χωριο) με την στολη τα χρυσα κουμπια και τα σειρητια, αρχισαν και τα προξενεια. Φιλοι γνωστοι των γονιων μου, αρχισαν τα σχετικα. Πηραν αερα και τα μυαλα της μανας μου, καταλαβαινετε τωρα. Και οι κοπελιες αρχισαν να εκδηλωνουν ενδιαφερον, για παρεα, σινεμα, παρτυ. Καθε Σαββατοκυριακο που ειχα εξοδο 2-3 προτασεις θα υπηρχαν. Κι αυτη η μανα μου με επριζε, να βρει την καταλληλη για τον γιοκα της. Αλλα και οι αλλοι βλεποντας με με την στολη μαλον θα σκεφτονταν "αυτος θα γινει ναυαρχος μια μερα, μην χασουμε το κελεπουρι".
Βεβαια, εγω γελουσα, μεσα μου και τους εγραφα κανονικα. Στο μυαλο μου ειχα αλλα θεματα. Θαλασσες, ταξειδια, νεοι κοσμοι, καθε λημανι και καυμος.
Ενταξει μεχρι ενα σημειο, πλακα εχει, οταν αρχισει να γινεται ενοχλητικο, την κανεις με ελαφρα πηδηματακια

 

[TZELASO]

Είδες τι κάνει μια στολή? Μεγάλη διαφορά!

 

[Chris27]

Είδες τι κάνει μια στολή? Μεγάλη διαφορά!

Ναι, ρε φιλε! Οντως! Ενταξει ειναι αποδεδειγμενο οτι εμπνεει σεβασμο και εμπιστοσυνη απο τους επιβατες προς τους αξιωματικους, αλλα και στα προξενια? Δεν το φανταζομουν με τιποτα

 

[BETTY BOOP]

Η ιδέα του προξενιού δεν με βρίσκει υπέρ, όχι ότι είναι απαραίτητα κακό.
Δεν μπορώ να ανεχτώ τρίτα άτομα να μεσολαβούν (από οικογένεια, από συγγενείς, από φίλους) για γνωριμία με το άλλο φύλο και να προσπαθούν να παρουσιάσουν το χ, ψ πρόσωπο ως τον καλύτερο άνθρωπο που υπάρχει.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, επειδή πρόκειται για ένα αυστηρά προσωπικό θέμα, καλό είναι να μην εμπλέκονται άλλοι σε αυτό.
Δεν μπορει να εχεις διπλα σου εναν άνθρωπο που σου γνωρισαν και να μην εισαι ικανοποιημένος και όλο αυτό να έχει γινει απλά για να ικανοποιηθούν άλλοι...
Με το ζόρι δεν αγαπησε κανεις...

 

[Chris27]

To να μου γνωρισει καποιος φιλος/συγκενης, μια κοπελα δεν το βρισκω ενοχλητικο. Ομως μεχρι εκει. Αν συνεχισει να εμπλαικεται στην εξελιξη της γνωριμοιας, την εχω κανει. Αλλαγη στεκια, φιλο και την κοπελα. Μπαρκαρω κανα 6μηνο και παμε γι αλλα στις επομενες διακοπες. Μεχρι και την μανα μου ειχα καταφερει να σταματισει να ν'ακατονεται, λεγοντας της, αν δεν σταματησει, την κανω δια παντως απο το πατριδα και παντρευομαι 2μετρη βραζιλιανα βολευ μπωλιστρια. Το,,, εκοψε μαχαιρι! θιος σχωρεστηνε, ειτανε του "παπουτσι απο τον τοπο σου" Εγω, παλι ειμαι του "αχ Ελλαδα σ αγαπω γτ με εμαθες ν' ανασαινω οπου βρεθω και να πεθαινω οπου πατω" Τελικα το μηλο δεν πεφτει παντα κατω απο τυην μηλια

 

[Sid.Stavros]

'Οταν ακούω για προξενιά , μου έρχεται στο νου, η σκηνή από την ταινία "Της κακομοίρας " που το αφεντικό του Ζήκου φωνάζει την προξενήτρα για να του κάνει το προξενιό με την πιτσιρίκα και της υπόσχεται μέχρι και ηλεκτρικό ψυγείο, αν τα καταφέρει.

Στα χωρια υπηρχε αυτο, οι Προξενητρες ''εβρισκαν καποιο καλο παιδι'' και επαιρναν και ακτι σαν αποζημιωση,ηταν κουτσομπολες και μαθαιναν πρωτες τα νεα,γυριζαν πολυ για αυτο και ''ηξεραν πολυ κοσμο''. Οταν δεν υπηρχαν προξενητρες την δουλεια του ''ενδιαμεσου'' την εκαναν οι γιαγιαδες στις εγγονες (επιανε η μια γιαγια την αλλη και της ελεγε για το εγγονι) ή οι ''θειαδες'' δηλαδη αυτες με το πλεκτο και τα καρεκλακια που πηγαιναν στις γειτονιες (εβαζες την μια να μιλησει την αλλη για κανενα ανηψακι της).

 

[domniki]

Στα χωρια υπηρχε αυτο, οι Προξενητρες ''εβρισκαν καποιο καλο παιδι'' και επαιρναν και ακτι σαν αποζημιωση,ηταν κουτσομπολες και μαθαιναν πρωτες τα νεα,γυριζαν πολυ για αυτο και ''ηξεραν πολυ κοσμο''.

Έβλεπα προχθές την παλιά ελληνική ταινία "Της κακομοίρας". Εκεί το αφεντικό του Ζήκου καλεί την κυρα-Δέσποινα την προξενήτρα για να της ζητήσει να μεσολαβήσει για να παντρευτεί την Λίτσα και της λέει ότι αν τα καταφέρει θα την αποζημιώσει καταλλήλως. Άρα το να είναι κάποια προξενήτρα ήταν επάγγελμα!

 

[elephadas]

. Άρα το να είναι κάποια προξενήτρα ήταν επάγγελμα!

 

[BETTY BOOP]

Η ιδέα του προξενιού δεν με βρίσκει υπέρ, όχι ότι είναι απαραίτητα κακό.
Δεν μπορώ να ανεχτώ τρίτα άτομα να μεσολαβούν (από οικογένεια, από συγγενείς, από φίλους) για γνωριμία με το άλλο φύλο και να προσπαθούν να παρουσιάσουν το χ, ψ πρόσωπο ως τον καλύτερο άνθρωπο που υπάρχει.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, επειδή πρόκειται για ένα αυστηρά προσωπικό θέμα, καλό είναι να μην εμπλέκονται άλλοι σε αυτό.
Δεν μπορει να εχεις διπλα σου εναν άνθρωπο που σου γνωρισαν και να μην εισαι ικανοποιημένος και όλο αυτό να έχει γινει απλά για να ικανοποιηθούν άλλοι...
Με το ζόρι δεν αγαπησε κανεις...

Ο κοινωνικός περίγυρος, ως φωτεινός παντογνώστης που είναι, σπεύδει να ξεκινήσει το κήρυγμα περί του πότε και γιατί δε βρίσκει κάποιος/κάποια ταίρι καθώς θεωρείται πως όλα τα προβλήματα θα λυθούν μαγικά και έτσι δεν θα είναι κάποιος μόνος σε γιορτές, αργίες, διακοπές, εξόδους...
Λες κι αν κάποιος είναι μόνος του, έχει αυτόματα μπει η ταμπέλα πάνω του ότι απαγορεύονται όλες οι απολαύσεις της ζωής και είναι δυσαρεστημένος και δεν εξελίσσεται...