Ρετρό σεισμοί ...μπρρρ!

Uskoke είπε:
Τεσπα, γλύτωσα οριστικά από τους σεισμούς όταν έφυγα οριστικά από την Κοζάνη το '97.
Ναι, αλλά έχασες τη τζάμπα θέρμανση. Μήπως να το ξανασκεφτόσουν σήμερα; :D

Τέλος πάντων, ο σεισμός της Κοζάνης είναι από αυτά που λέμε "στατιστικά απίθανα". Σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από τη χαμηλότερη σεισμικότητα, "έγινε γιατί κάποια στιγμή μπορεί και να γίνει".

Θα περιγράψω μια άλλου είδους εμπειρία : περί το 1989 εγκαινιάστηκε στο Πολυτεχνείο το Εργαστήριο Αντισεισμικής στου Ζωγράφου. Διέθετε λοιπόν μια δονητική τράπεζα 3Χ3, η οποία συνδεόμενη με ηλεκτρονικό υπολογιστή μπορούσε να αναπαραγάγει οποιονδήποτε καταγεγραμμένο σεισμό από τα στοιχεία του. Στα εγκαίνεια, το δάχτυλο του Υπουργού Δημοσίων Έργων (λέγε με Άκη Τσοχατζόπουλο) πάτησε το σχετικό κουμπί για να "ζωντανέψει" μπροστά μας, στο εικονικό δυόροφο οίκημα που είχε τοποθετηθεί πάνω στην τράπεζα (ξύλινο ήταν, μη φανταστείτε τίποτα τρελό), ο σεισμός της Καλαμάτας. Καθίσαμε δηλαδή γύρω γύρω πίσω από τα σχετικά όρια ασφαλείας, και είδαμε ένα "οίκημα" να κουνιέται όπως κατά τον (πρόσφατο τότε) σεισμό της Καλαμάτας. Η εμπειρία ήταν ανεπανάληπτη.

Η συγκεκριμένη συσκευή χρησιμοποιήθηκε έκτοτε σε δεκάδες πειραματικούς ελέγχους : πάνω της χτίστηκαν λιθοδομές, οπτοπλινθοδομές, κατασκευές από σκυρόδεμα, από ειδικά τούβλα κλπ. για να διαπιστωθεί και να πιστοποιηθεί η αντισεισμική συμπεριφορά τους και να εξαχθούν τα ανάλογα συμπεράσματα. Διαθέτει μάλιστα 6 βαθμούς ελευθερίας κίνησης, που σημαίνει ότι μπορεί να κινείται στις 3 διευθύνσεις ενός τρισορθογώνιου συστήματος, αλλά να να στρέφεται περί τους 3 αυτούς άξονες. Και φυσικά, στην αναπαραγωγή ενός σεισμού, δε γίνονται ξεχωριστά οι 6 αυτές κινήσεις, αλλά γίνεται συνδυασμός όλων...

Ελπίζω μέσα στη σημερινή μιζέρια των ΑΕΙ, να είναι ακόμα σε λειτουργία...
 
Τον σεισμο του '81 τον θυμαμαι αρκετα καλα.Ημουν ξαπλωμενος (οπως ολοι) και αρχισαν να κουνιουνται τα παντα..το ρευμα κοπηκε και ολοι μπηκαμε κατω απο μια πορτα..κατεβηκαμε γρηγορα κατω και πηγαμε στο αυτοκινητο..Πρεπει να ειχαμε παρει μαζι την φορητη 3" τηλεοραση γιατι θυμαμαι και εγω αυτο που λεει ο Vagbith (τα δελτία ειδήσεων πάνω σε ντοκιμαντέρ του Κουστώ).Πηγαμε στη γιαγια μου και κοιμηθηκαμε εκει (αφου το σπιτι της ηταν μονοκατοικια..).Για το επομενο διαστημα φιλοξενουμασταν σε ενα μοναστηρι :D .

Το 99 ημουν τυχερος αφου ημουν στον δρομο...αισθανθηκα τον δρομο να κουνιεται αλλα αρχικα νομισα οτι περνουσε τραμ (μονο που τοτε δεν υπηρχε τραμ...) και μετα καταλαβα οτι γινοταν σεισμος..πηγα γρηγορα σπιτι οπου ολοι ηταν στον δρομο..πιστευω οτι ο σεισμος του 99 ηταν πολυ πιο τρομακτικος απο αυτον του 81...
 
Ο σεισμός του 1999 με βρήκε σε μια πολυκατοικία των Εξαρχείων, κατασκευής 1939. Μια πολυκατοικία που δεν έπαθε τίποτα λόγω των τρομερού πάχους τοίχων της (θυμάμαι ότι οι κάσες στις πόρτες στο πάχος ξεπερνούσαν τους 25 πόντους), σε αντίθεση με αρκετές νεώτερες και καλύτερα υπολογισμένες κατασκευές...

Τις επόμενες μέρες τριγύριζα από επαγγελματικό ενδιαφέρον σε καταρρεύσεις στη Δυτική Αττική, κι αυτά που αντίκριζαν τα μάτια μου δεν τα πίστευα. Κολώνες 20x20 με μια υδρορροή 10 εκατοστών μέσα, πανωσηκώματα που είχαν προσγειωθεί στο διπλανό άχτιστο οικόπεδο σαν αναποδογυρισμένα τραπέζια, κι άλλες εικόνες τρομερών κακοτεχνιών, πραγματικά απίστευτες.

Δυστυχώς η "εμπειρία" στην Ελλάδα γίνεται κανονισμός μόνο μετά από εκατόμβες θυμάτων, κι έτσι ακριβώς έγινε και με τους σχετικούς αντισεισμικούς κανονισμούς. Δεν είναι τυχαίο αυτό, γίνεται για λόγους οικονομίας και μη "εξωπραγματικών" διαστάσεων στις κατασκευές. Βέβαια αυτό που φαινόταν χτες εξωπραγματικό, όπως π.χ μια κολώνα 50x50 σε πενταόροφη οικοδομή της δεκαετίας του 70, σήμερα φαίνεται "κατ' ελάχιστον" απόλυτα λογικό, μέσα στο πλαίσιο των κανονισμών που εχουν αναθεωρηθεί.

Με μια κουβέντα, αν ζείτε σε καμιά πολυκατοικία άνω των 50 ετών, να ξέρετε ότι σε έναν σεισμό θα κουνηθείτε περισσότερο, γιατί κανείς δεν έκανε έλεγχο στις μετακινήσεις, θα πάθετε περισσότερες ζημιές, γιατί δεν είχε υιοθετηθεί μια "μέγιστη" στάθμη βλαβών που επιπλέον να επισκευάζονται, και στη χειρότερη βέβαια, από ένα συνδυασμό όμως πολλών ακόμα παραγόντων, το κτήριο θα καταρρεύσει, και όλοι θα το δικαιολογήσουν απολύτως, ως μελετηθέν με παλαιότερους κανονισμούς...

Ή πάλι, όπως εγώ στα Εξάρχεια, μπορεί να μην πάθετε και τίποτα ! Λαχείο είναι αυτό...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στο σεισμό του 81 ήμουν 6 χρονών. Μέναμε στην πλατεία Γκύζη τότε και θυμάμαι πως όταν έγινε ο σεισμός πήγαμε σε μια θεία μου που έμενε κοντά στο πεδίο του Άρεως έτσι ώστε άμα συμβεί το χειρότερο να είμαστε κοντά στο πάρκο-σε ανοιχτό χώρο δηλαδή. Θυμάμαι πως με τα ξαδέρφάκια μου κάπως σαν "ξαφνικό νυχτερινό πάρτυ" την είχαμε δει, παρόλο που οι γονείς μας, μας έκαναν μαθήματα να πάμε κάτω από τα τραπέζια άμα κουνηθούμε. Δυστυχώς έγινε και 2ος σεισμός γύρω στις 3 με 4 το πρωί, και τελικά βγήκαμε πράγματι στο πάρκο (θυμίζω πως είχαν γίνει 2 ισχυρές δονήσεις τότε, μία κατά τις 10 το βράδυ και μια άλλη γύρω στις 3 με 4 τα ξημερώματα). Τότε κατ'ουσίαν θυμάμαι κατάλαβα τον τρόμο ενός σεισμού. Η ανατολή του ήλιου μας βρήκε στο πεδίον του Άρεως τρομαγμένους με πολύ κόσμο γύρω μας όμως. Θυμάμαι ακόμα πως περίπου 2 εβδομάδες μετά έγινε ένας ακόμα ισχυρός σεισμός...το αποτέλεσμα ήταν το νηπιαγωγείο που πήγαινα τότε να βγει ακατάλληλο και έτσι δεν ολοκλήρωσα ποτέ το νήπιο.

Και μια επισήμανση: Θυμάμαι τη νύχτα του μεγάλου σεισμού η ΥΕΝΕΔ ανάμεσα στα έκτακτα δελτία ειδήσεων πρόβαλε ντοκιμαντέρ του Κουστώ (κοινώς ότι του φανεί του λωλοστεφανή τέτοιες ώρες)
 
panp είπε:
Ναι, αλλά έχασες τη τζάμπα θέρμανση. Μήπως να το ξανασκεφτόσουν σήμερα; :D Τέλος πάντων, ο σεισμός της Κοζάνης είναι από αυτά που λέμε "στατιστικά απίθανα". Σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από τη χαμηλότερη σεισμικότητα, "έγινε γιατί κάποια στιγμή μπορεί και να γίνει".

Θα περιγράψω μια άλλου είδους εμπειρία : περί το 1989 εγκαινιάστηκε στο Πολυτεχνείο το Εργαστήριο Αντισεισμικής στου Ζωγράφου. Διέθετε λοιπόν μια δονητική τράπεζα 3Χ3, η οποία συνδεόμενη με ηλεκτρονικό υπολογιστή μπορούσε να αναπαραγάγει οποιονδήποτε καταγεγραμμένο σεισμό από τα στοιχεία του. Στα εγκαίνεια, το δάχτυλο του Υπουργού Δημοσίων Έργων (λέγε με Άκη Τσοχατζόπουλο) πάτησε το σχετικό κουμπί για να "ζωντανέψει" μπροστά μας, στο εικονικό δυόροφο οίκημα που είχε τοποθετηθεί πάνω στην τράπεζα (ξύλινο ήταν, μη φανταστείτε τίποτα τρελό), ο σεισμός της Καλαμάτας. Καθίσαμε δηλαδή γύρω γύρω πίσω από τα σχετικά όρια ασφαλείας, και είδαμε ένα "οίκημα" να κουνιέται όπως κατά τον (πρόσφατο τότε) σεισμό της Καλαμάτας. Η εμπειρία ήταν ανεπανάληπτη.

Η συγκεκριμένη συσκευή χρησιμοποιήθηκε έκτοτε σε δεκάδες πειραματικούς ελέγχους : πάνω της χτίστηκαν λιθοδομές, οπτοπλινθοδομές, κατασκευές από σκυρόδεμα, από ειδικά τούβλα κλπ. για να διαπιστωθεί και να πιστοποιηθεί η αντισεισμική συμπεριφορά τους και να εξαχθούν τα ανάλογα συμπεράσματα. Διαθέτει μάλιστα 6 βαθμούς ελευθερίας κίνησης, που σημαίνει ότι μπορεί να κινείται στις 3 διευθύνσεις ενός τρισορθογώνιου συστήματος, αλλά να να στρέφεται περί τους 3 αυτούς άξονες. Και φυσικά, στην αναπαραγωγή ενός σεισμού, δε γίνονται ξεχωριστά οι 6 αυτές κινήσεις, αλλά γίνεται συνδυασμός όλων...

Ελπίζω μέσα στη σημερινή μιζέρια των ΑΕΙ, να είναι ακόμα σε λειτουργία...
Χίλια χρόνια είχε να γίνει σεισμός στην Κοζάνη, κι εγώ υποψιάζομαι, μήπως την είχε επισκεφτεί συγκεκριμένος πολιτικός; Ποια τζάμπα θέρμανση, σόμπα γκαζίου είχα, και έκαιγα μια φιάλη στην βδομάδα, περίπου. Τέτοιο που περιγράφεις (εξομοιωτή σεισμών) έχει το ενυδρείο που βρίσκεται στην πρώην αμερικάνικη βάση Γουρνών, γύρω στα 15 χλμ. από το Ηράκλειο. (www.cretaquarium.gr) αλλά αυτό είναι μόνο για τους επισκέπτες, είναι μια αίθουσα και καλά τάξης μέ θρανία και κάθεσαι στο θρανίο και πχ εξομοιώνει τον τάδε ή τον δείνα σεισμό. Είναι υδραυλικό, ελέγχεται από υπολογιστή και είναι σύγχρονο, όπως και όλο το ενυδρείο άλλωστε.
 
Εγώ έζησα τον σεισμό του '99.

Κάτω Πετράλωνα, μεσημέρι. Θυμάμαι ότι καθόμουν στο κρεβάτι του δωματίου μου και δίπλα υπήρχε η κούνια με την αδερφή μου μέσα. Στην κουζίνα η γιαγιά μου έπλενε τα πιάτα.

Ξαφνικά όλα αρχίζουν να κουνιούνται. Η γιαγιά μου φώναζε το κλασσικό "σεισμός! σεισμός!" και ήρθε να μας πάρει για να κατεβούμε κάτω στο πεζοδρόμιο. Η αδερφή μου από τις φωνές της γιαγιάς έβαλε τα κλάματα (ήταν 1 κάτι έτους). Μόλις ανοίξαμε την πόρτα, πήγα εγώ να καλέσω το ασανσέρ (ανόητο 4χρονο παιδάκι :p ) Δεν πρόλαβα να πατήσω το κουμπί, φωνάζει η γιαγιά μου "Όχιιι! Όχι το ασανσέρ! Θα κατεβούμε με τα σκαλιά!". Εκεί με πήραν τα ζουμιά, νομίζοντας πως με μάλωνε για κάτι κακό :cry: Παράλληλα κατέβαιναν και οι γείτονες. Μόνο που δεν με έριξαν κάτω! (Ήμασταν και στον 3ο όροφο) Μάλλον μέχρι να κατεβούμε είχε σταματήσει ο σεισμός, δεν θυμάμαι καλά.

Μόλις φτάσαμε κάτω, όλοι κοιτούσαν με αγωνία προς την πολυκατοικία. Σε μια στιγμή άκουσα: "Απαπα κοιτάξτε τις μπαλκονόπορτες! Θα πέσουνε πάνω μας καλέεε". Εκεί μπορώ να πω πως τρόμαξα περισσότερο από τον σεισμό. Μετά δεν θυμάμαι τίποτα.

Το μόνο που θυμάμαι ήταν το ότι το βράδυ το περάσαμε οικογενειακά (και το καναρίνι :p ) μέσα στο Ford Escort του μπαμπά, στο πάρκινγκ του Praktiker στην Πειραιώς. Εκεί υπήρχαν κι άλλα αραγμένα αυτοκίνητα. Ακούγαμε με αγωνία τις εξελίξεις στο ραδιόφωνο μέχρι την στιγμή που αποφασίσαμε να κοιμηθούμε.

Θυμάμαι επίσης κι άλλον έναν σεισμό, απογευματινός, (ή πριν το '99 ή μετά) που πάλι εγκαταλείψαμε το σπίτι (της γιαγιάς αυτή τη φορά) και συγκεντρώθηκε όλοι η γειτονιά στο προαύλιο του 137ου δημοτικού Αθηνών.
 
BETTY BOOP είπε:
Ξαφνικά άρχισε ο χορός των richter....Ντουλάπια άνοιγαν,έπεφταν πράγματα,χαμός....Προσπάθησα να κρατήσω την ψυχραιμία μου στέκοντας κάτω από την κάσα της πόρτας (δεν είναι και το καλύτερο μέρος,αλλά θυμήθηκα κάτι οδηγίες προστασίας από σεισμό που είχαμε μάθει στο δημοτικό).

Gus είπε:
Παράλληλα κατέβαιναν και οι γείτονες. Μόνο που δεν με έριξαν κάτω! (Ήμασταν και στον 3ο όροφο) Μάλλον μέχρι να κατεβούμε είχε σταματήσει ο σεισμός, δεν θυμάμαι καλά.

Θα ήθελα να με συγχωρέσετε για το off-topic στο θέμα του retro, αλλά υπάρχουν κάποια σημαντικά θέματα τα οποία στη χώρα μας (αν και σεισμογενής), παραμένουν άγνωστα σε αρκετούς πολίτες. Κι αυτά είναι τα θέματα προστασίας κατά τη διάρκεια του σεισμού.

Και χρησιμοποιώ τα παραπάνω posts των BETTY BOOP και GUS, για να πούμε πως στις σύγχρονες κατοικίες ΔΕΝ μπαίνουμε κάτω από κάσες καθώς πλέον καταρρέουν πιο εύκολα από τα δομικά στοιχεία του κτιρίου. Και είναι μεγάλο κρίμα που το παραπάνω διδάσκονταν στα σχολεία μας τη δεκαετία του 80ʼ, μιας και ισχύει ΜΟΝΟ για τις ΠΛΙΝΘΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ.

Επίσης, ΔΕΝ τρέχουμε έξω από την οικία από το κλιμακοστάσιο ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ. Αλλά χρησιμοποιούμε το κλιμακοστάσιο μόνο μετά από αυτόν.

Το μόνο που κάνουμε κατά τη διάρκεια, είναι να ΚΑΛΥΠΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΡΑΠΕΖΙΑ, ΓΡΑΦΕΙΑ ακόμη και καρέκλες μπαίνοντας κάτω από αυτά, τα οποία μάλιστα καλό θα ήταν να βρίσκονται στο κέντρο του δωματίου.

Το μεγαλύτερο ποσοστό θανάτων και τραυματισμών από το σεισμό προέρχεται από πτώσεις αντικειμένων, τζαμιών κλπ. κι όχι από την κατάρρευση των κτιρίων.

Επίσημες και έγκυρες οδηγίες θα βρείτε εδώ: http://www.oasp.gr/
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κοίτα να δεις...αν ρωτούσες το 99% ( μέσα και γω φυσικά) του πληθυσμού, θα σου έλεγε ότι ξέρει πως πρέπει να σταθεί, κάτω από την κάσα της πόρτας. Απλά γιατί έτσι άκουσε....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Για θυμίστε μου ρε παιδιά, στο σεισμό του '81 στις Αλκυονίδες είχαν κλείσει καθόλου τα σχολεία, επειδή ήμουν μόλις 6,5 χρονών και δεν θυμάμαι αν έκλεισαν...
 
Στο σεισμό του 99 εγώ περίμενα να δω Μαρία της γειτονιας και ολο εβαζαν εκτακτα!!!!!!Θυμάμαι αυτό με είχε εκνευρίζει πολύ,βέβαια σαν παιδάκι δεν ήθελα να ακούω για καταστροφές και θανάτους!
 
Ευτυχώς έχω ελάχιστο ιστορικό με τους σεισμούς αλλά δε θα ξεχάσω μια φορά όταν έκανε σεισμό, τον τρομερό θόρυβο που έκανε σαν βουή! Επίσης θυμάμαι από Κοζανίτες συγγενείς μας να μας λένε για το σεισμό του 95.

Ο πατέρας μου πότε πότε αναφέρει για ένα σεισμό που έγινε στην Αθήνα πρωί, μάλλον τέλη δεκαετίας 70. Περιγράφει ότι πήγε να κάνει καφέ και από το σεισμό πάει το μπρίκι από το γκαζάκι μαζί κι ο καφές κάτω.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Θυμαμαι το Λουτρακι πως εγινε ,θυμαμαι να βλεπω τα πεσμενα κτιρια ,μια σταλια ημουν.
 
Wally είπε:
Σαν σημερα εγινε ο σεισμος του 81 στις Αλκυονιδες.
Βιντεο με ζημιες απο νομο Κορινθιας

Αυτός ο σεισμός ήταν το σημείο "0" στη ζωή μου. Πρώτη δημοτικού πήγαινα και από τότε άλλαξε η ζωή μου (μείναμε σε σκηνή 3-4 μήνες, αλλάξαμε σπίτι, άλλαξα σχολείο, μετά αλλάξαμε πόλη κλπ κλπ). Αν δεν είχε γίνει εκείνος ο σεισμός σίγουρα θα ήταν διαφορετική η ζωή μου. Καλύτερη ή χειρότερη ποιος μπορεί να το ξέρει?...
 
Σπανιότατο υλικό από έναν αείμνηστο πανεπιστημιακό δάσκαλο, ένα σύγγραμμα του οποίου είχα την ευκαιρία να μελετήσω ως πρωτοετής φοιτητής Γεωλογίας πριν αρκετά χρόνια. Δεν δημοσιεύω φωτογραφίες απευθείας γιατί είναι copyrighted. Να σημειώσω μόνο ότι η πρώτη φωτογραφία έχει ληφθεί από την οδό Τσιμισκή προς την οδο Γ. Θεοχάρη και δείχνει τη σημαντικότερη οικοδομή που κατέρρευσε στον σεισμό της 20/6/1978 στη Θεσσαλονίκη επί της πλατείας Ιπποδρομίου.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Υπεροχες φωτογραφιες ενος τραγικου γεγονοτος.
 
Τεράστιο video που μόλις ανέβηκε και περιγράφει με έγχρωμο υλικό την κατάσταση στη Θεσσαλονίκη αμέσως μετά τον σεισμό. Στο 7:53 φαίνεται ο καθηγητής Σεισμολογίας του Α.Π.Θ. Βασίλης Παπαζάχος.

 
Την Παρασκευή είχε η κρατική (νομίζω η ΕΡΤ 3) ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "οι επιζήσαντες" και είχε συνεντεύξεις από όσους κατάφεραν και βγήκαν από την πολυκατοικία της Ιπποδρομίου.

Σήμερα πάνω σε μια συζήτηση που είχα και αναφέρθηκα στο παραπάνω ντοκιμαντέρ, έτυχε να μάθω από τον συνομιλητή μου πως συγγενής του αρχιτέκτονας έκανε την πολυκατοικία αυτή με προδιαγραφές 4 πατώματα και δυνατότητα + 2. Μετά από χρόνια όμως βγήκε εργολαβική άδεια για άλλα 4 πατώματα! Οπότε από αρχική 4όροφη κατέληξε 8όροφη!

Στο μεσοδιάστημα αυτό μου είπε πως οι ενοικιαστές μια φορά το χρόνο πήγαιναν σε έναν μαραγκό που είχε εκεί κοντά για να τους "τρώει" τις πόρτες 2-3 εκατοστά από κάτω γιατί έβρισκαν!
 
Kambia είπε:
Την Παρασκευή είχε η κρατική (νομίζω η ΕΡΤ 3) ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "οι επιζήσαντες" και είχε συνεντεύξεις από όσους κατάφεραν και βγήκαν από την πολυκατοικία της Ιπποδρομίου.Σήμερα πάνω σε μια συζήτηση που είχα και αναφέρθηκα στο παραπάνω ντοκιμαντέρ, έτυχε να μάθω από τον συνομιλητή μου πως συγγενής του αρχιτέκτονας έκανε την πολυκατοικία αυτή με προδιαγραφές 4 πατώματα και δυνατότητα + 2. Μετά από χρόνια όμως βγήκε εργολαβική άδεια για άλλα 4 πατώματα! Οπότε από αρχική 4όροφη κατέληξε 8όροφη!

Στο μεσοδιάστημα αυτό μου είπε πως οι ενοικιαστές μια φορά το χρόνο πήγαιναν σε έναν μαραγκό που είχε εκεί κοντά για να τους "τρώει" τις πόρτες 2-3 εκατοστά από κάτω γιατί έβρισκαν!
Ειχα ακουσει σε μια εκπομπη οτι η πολυκατοικια αρχισε να κανει ρωγμες και ζημιες πριν τον κυριο σεισμο, δηλαδη τον Μαϊο που εκανε προσεισμους. Γιατι δεν ενδιαφερθηκε κανεις ομως να παει να δει τι συνεβαινε για να προλαβει την καταστροφη και τους θανατους?
 
dj_sak είπε:
Γιατι δεν ενδιαφερθηκε κανεις ομως να παει να δει τι συνεβαινε για να προλαβει την καταστροφη και τους θανατους?
Γιατί πολύ απλά μένουμε στην Ελλάδα. Με το σεισμό 99 το σπίτι που νοίκιαζα στον Κορυδαλλό έπαθε ζημιά (τρίωροφο και εγώ έμενα στο ισόγειο). Eιδικά μια κολώνα ράγισε ολόκληρη και μεγάλα κομμάτια έφυγαν από αυτή. Είδε το σπίτι φίλος μου πολιτικός μηχανικός και έφριξε. Όταν φώναξα τον ιδιοκτήτη και έβγαλα με τα χέρια μου ένα κομμάτι ναα με το συμπάθειο από την κολώνα και του το έδωσα, είπε δεν είναι τίποτα να μην ανυσηχώ - λες και είμαι τυφλός. Το ότι δεν έγινε μεγάλος σεισμός όσο έμενα εκεί και δεν έπεσε το σπίτι επάνω μου να γίνω αλοιφή, μπορεί κανείς να πει πως είναι και θαύμα.
 
Πίσω
Μπλουζα