Ρετρό φήμες για συμμαθητές

[exetlaios]

Θυμάμαι ότι σε κάθε σχολείο ή τάξη, υπήρχε πάντα ένας μαθητής ο οποίος ήταν ελαφρώς ολιγομίλητος, απόμακρος, ψιλο-απροσάρμοστος, μέτριος-μαθητής, μαυροντυμένος (συνήθως χεβυμεταλάς).

Ως από σατανική σύμπτωση, πάντα οι οι υπόλοιποι μαθητές διέδιδαν την φήμη ότι το συγκεκριμένο άτομο έχει μπλέξει με μαύρες μαγείες κλπ.

Αγαπημένη ατάκα-δυσφήμησης : "Αυτός διαβάζει Σολωμονική" !

Είχατε και εσείς παρόμοια περιστατικά ;

 

[Shadowdancer2501]

Βεβαιως και ειχαμε.Οχι υποχρεωτικα μεταλαδες.Απλα weirdos.Τυπακια που λεγανε μερικοι ,οτι διαβαζαν τετοια βιβλια.Συνηθως ηταν παιδια απο "χαλαρες" οικογενειες με γονεις παρατραγουδα(τους βλεπαμε στο τελος καθε τριμηνου-ελεγχοι).

Να αναφερουμε ομως και τις φημες που κυκλοφορουσαν ,για μερικες κοπελες...

Στην εποχη μας,ηταν ελαχιστες οι συμμαθητριες που ειχαν ολοκληρωμενες σχεσεις.Οποτε οι φημες και οι εικασιες οργιαζαν!Με ποιον-που ποτε-πως κλπ.Συνηθως "τα ειχαν" με κατι τυπους 30αρηδες με σαπια αμαξια και υποπτες συναναστροφες.Τα εφηβικα μας μυαλα επλαθαν σεναρια βασισμενα ομως,δυστυχως για τις κοπελες,σε αληθινες ιστοριες

 

[Omenforever]

Στην εποχη μας,ηταν ελαχιστες οι συμμαθητριες που ειχαν ολοκληρωμενες σχεσεις.Οποτε οι φημες και οι εικασιες οργιαζαν!Με ποιον-που ποτε-πως κλπ.Συνηθως "τα ειχαν" με κατι τυπους 30αρηδες με σαπια αμαξια και υποπτες συναναστροφες.Τα εφηβικα μας μυαλα επλαθαν σεναρια βασισμενα ομως,δυστυχως για τις κοπελες,σε αληθινες ιστοριες

Έτσι. Έτσι. :nerd:

Εντωμεταξύ οι εν λόγω συμμαθήτριες έσκαγαν για παράδειγμα με φούστα τις ημέρες που είχαμε γυμναστική, στο διάλειμμα τσιγαράκι στις τουαλέτες, βάφονταν ελεεινά, και άμα λάχει έμεναν και καμιά χρονιά «στον τόπο».

Pook, τι λες να κάνουν αυτές τώρα; (αφορμή για post καταρράκτη θέλω να σου δώσω )

 

[Shadowdancer2501]

Κομαντο,μη κανεις τετοια αστεια.Ο Pooky ειναι εκρηκτικη υλη και εσυ παιζεις με σπιρτα?

Θα σου πω ομως τι γινονται αυτες που ειχα εγω σχολειο.

Μια επεσε στην ηρωινη,Την ειχα δει στη Ομονοια πριν το 99 να ζητιανευει.Δε με γνωρισε...Μετα απο 2-3 χρονια εμαθα οτι πεθανε.

Η αλλη εμεινε εγκυος απο εναν λακα-μα(εξωσχολικο) ,που τη παρατησε και τωρα ειναι "single mother" και λιωνει στη δουλεια για να τα βγαλει περα.

Μια αλλη που ειχε φραγκα καπως το εσωσε.Αφου μαθαμε οτι εκανε ΤΑ οργια και TA drugs,τη μαζεψανε οι γονεις της,τη βαλανε σε ενα γραφειο για τους τυπους,της πηραν ακριβο αυτοκινητο,πληρωσαν ψυχο-κλινικες και ισιωσε λιγακι η κατασταση.

Η τραγικη ειρωνια ειναι οτι οι πιο πολλες απο αυτες τις κοπελες ηταν οι γκομενες του σχολειου!Μιλαμε για ομορφα κοριτσια,που οταν μας μιλουσαν εμεις τα αγορακια τα χαναμε.Κριμα.What a waste:icon_cry:

 

[pooky(1)]

Δυστυχώς κι εδώ έχουμε πολλά παραδείγματα της ανθρώπινης υπεροψίας. Οι γκόμενες και οι γκόμενοι του σχολείου και συγκεκριμένα της τάξης μου, οι απρόσιτοι και οι ελιτιστές, οι όμορφοι και οι θεές είχαν και στην δική μου περίπτωση παρόμοια κατάντια αλλά όχι στο βαθμό (ευτυχώς) που περιγράφει ο φίλτατος Shadow.

Πρίν από κανά δυό χρονάκια (πολύ πριν ανακαλύψω το site εδώ, θυμάμαι δεν είχα DSL τότε), είχαμε κάνει μια reunion των παλιών συμμαθητών της τάξης του 1987 (τόσο σκ@τ0γερος είμαι!!!! ). Είχα δεχτεί τηλεφώνημα παλιού συμμαθητή που όριζε μέρα και ώρα. Θυμάμαι δεν καιγόμουν να πάω, μια και στο λύκειο είχα περάσει πολύ άσχημα μια και ήμουνα μονίμως το περίγελο των υπόλοιπων συμμαθητών μου. Βέπετε εκείνα τα χρόνια η ενασχόληση με τους υπολογιστές ήταν ταμπού και όσοι ασχολιόντουσαν με αυτά τα πράγματα ήταν στην μπούκα των υπόλοιπων "νορμάλ" παιδιών που ασχολιόνταν με άλλα και δεν ανήκαν στην κατηγορία των nerds. Για την ιστορία οι μόνοι που μου φέρονταν καλά ήταν οι αλητήριοι - μηχανόβιοι της τάξης και αυτό γιατί ενώ κανείς δεν τόλμαγε να τους μιλήσει όταν κάποτε είχαν έρθει να σκάσουν πλάκα μαζί μου είχα επιτεθεί να τους χτυπήσω, πράγμα που το γούσταραν μέχρι θανάτου και απο τότε με αντιμετώπιζαν σπαθί.

Πήγα στην συνάντηση και εκεί έβγαλα το άχτι μου. Οι θεές και οι θεοί, οι ανυπέρβλητοι εκπρόσωποι και των δύο φίλων είχαν τα κακά τους τα χάλια. Είδα γυναίκες θεόχοντρες, υστεριάζουσες και πραγματικά δεν πίστευα στα μάτια μου! Οι άντρες σε κάπως καλύτερη μοίρα, αλλά μέσα στο άγχος και την ανασφάλεια μήπως και δεν τα καταφέρουν να ανταποκριθούν στις αυξημένες τους υποχρεώσεις (βλέπε δάνεια, δάνεια, δάνεια, δάνεια.....). Καμία σχέση με την εικόνα που έβλεπα όταν ήμουν στο σχολείο. Ούτε καν κατά διάνοια! Ευτυχώς δεν είχα κανένα άσχημο παράδειγμα σαν και αυτό που περιέγραψε ο τρελογείτονας, εκτός από το ατυχές γεγονός όταν έμαθα ότι δυό καλόί συμμαθητές που αγνοούσα την τύχη τους είχαν πεθάνει, ο ένας από καρκίνο στον εγκέφαλο και ο άλλος από λευχαιμία...... Δυστυχώς......

Αυτό που μου έκανε εντύπωση πάντως ήταν ότι τα παιδιά της "ομάδας" των nerds ή των βλαμμένων του σχολείου ήταν το ακριβώς αντίθετο. Κανένας δεν είχε ακολουθήσει την πεπατημένη, όλοι στον δικό τους κόσμο και όλοι έχοντας μια στάση ειρωνίας απέναντι στη ζωή, άνετοι και χωρίς κανένα σχεδόν οικονομικό μπλέξιμο. Κάποιες συμμαθήτριες που ανήκαν κι αυτές στην κατηγορία τωμ άσχημων - ηλίθιων - περίγελων την εποχή που πήγαινα σχολείο είχαν μεταμορφωθεί σε πολύ ωραίες εκπροσώπους του "ασθενούς" φίλου, στο δικό τους κόσμο και έκαναν μπαμ από μακριά ότι ουδεμία σχέση είχαν με τις υπόλοιπες χοντρές στο μυαλό και στο σώμα πρώην θεές του 1987. Δεν έκατσα πολύ στην συνάντηση, το παλιό team την έκανε με ελαφρά και καταλήξαμε στην "Blue" στο Χαλάνδρι να τα πίνουμε μέχρι το πρωί στην υγεία των παλιών καλών εποχών.

Ο χρόνος παίρνει την εκδίκησή του τελικά, και είναι αδυσώπητος. Και γουστάρω όσο δεν παίρνει ρε γαμώτο!!!!!!!!!!

 

[theoritikos]

Εγώ πάλι θυμάμαι πως μια συμμαθήτρια μου στο Λύκειο έμεινε έγκυος και αναγκάστηκε κακήν κακώς να παρατήσει το σχολείο για να αντεπεξέλθει.Φυσικά κάτι τέτοιο για την επαρχία (ακόμα και σήμερα) είναι κάπως κατακριτέο. Δεν γνωρίζω όμως την τωρινή της κατάσταση, αλλά κάποτε βρήκα μια φίλη της η οποία μου είπε πως δεν έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα και πως ο άντρας της την υποστηρίζει.

Pooky βλέπω πως τρέφουμε τα ίδια αισθήματα για τους συμμαθητές μας από στο σχολείο. Ήμουν και εγώ λιγομίλητος και περνούσα τα ίδια προβλήματα, αλλά κατάφερνα και αντιμετώπιζα τους εξυπνάκηδες κάπως.

Βλέπω πάντως πως και εγώ έχω αρχίσει σιγά-σιγά να δικαιώνομαι για αυτά που τραβούσα τότε. Αρκετοί από αυτούς πλέον, λόγω των επιδόσεων τους στο σχολείο δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι και έτσι είναι αναγκασμένοι να κάνουν ευκαιριακές δουλείες για να αντεπεξέλθουν. Μόνο ένας από αυτούς συνεχίζει το ίδιο βιολί με τότε. Όταν τον συνάντησα κάποτε στην πόλη μου, προσπάθησε να μου πουλήσει μαγκιά που δεν κάνει τίποτα και τριγυρνά όλη μέρα σπαταλώντας τα λεφτά του πατέρα του.

Αυτό όμως που μου κάνει εντύπωση, είναι πως αρκετοί από αυτούς έχουν μετανιώσει για αυτή τους την συμπεριφορά και προσπαθούν να μπαλώσουν αυτές τις απώλειες πηγαίνοντας σε σχολεία δεύτερης ευκαιρίας ή σε νυχτερινά σχολεία.

 

[exetlaios]

Βεβαιως και ειχαμε.Οχι υποχρεωτικα μεταλαδες.Απλα weirdos.Τυπακια που λεγανε μερικοι ,οτι διαβαζαν τετοια βιβλια.

Λες να συχνάζουν πλέον στο Underworld ?

 

[Shadowdancer2501]

Oχι στο Underworld,αλλα στον Κατω Κοσμο(6 ft under)

 

[exetlaios]

Oχι στο Underworld,αλλα στον Κατω Κοσμο(6 ft under)

 

[rigardie]

Ναι ο χρόνος είναι αδυσώπητος! , προσωπικά συνεχίζω να κάνω παρέα με 2 από τους συμμαθητές μου στο Γυμνάσιο-Λύκειο , συμπτωματικά 3 AMIGA users! (εντάξει μόνο εγώ είμαι ενεργός ακόμα),λόγω του ότι όλοι σχεδόν οι συμμαθητές μου μένουμε σε μια περίπου περιοχή έχω δει πολλά από τα τότε τοπ μοντελ να παίρνουν την κατιουσα, ενώ διάφοροι ψευτόμαγκες (ειχαμε έναν που με κορόιδευε επειδή ήθελα να γίνω ιπτάμενος-τελικά πήρα πτυχίο ενώ εκείνος ούτε απέξω δεν πέρασε…) που με κορόιδευαν επειδή ήμουν δυσλεκτικός,που είχα H/Y δυστυχώς(και το λέω αλήθεια) δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην ιδέα ότι έχω 2 πανεπηστιμιακα πτυχία και αρκετά αλλά ακαδημαϊκά «Χαρτιά» βλέπεις τα ιδιαιτέρα με τους καθηγητές ήταν μόνο για να πάρουν κανένα 20 και να το παίζουν μούρες στο σχολείο , Υπάρχουν όμως και κάποιοι που συνεχίζουν τις κραιπάλες όπως τότε(Γεια σου ρε Τάσο με τα ωραία σου!!!),ενώ ο γνωστός δοσύλογος του τμήματος έχει γίνει κομματικό στέλεχος («οι Γερμανοί είναι φίλοι μας» που θα έλεγε και ο Αρτέμης)

 

[Wally]

ρετρο-φημες....

"Αυτος εχει Oric Atmos! Δεν στεκει καλα στα μυαλα του..."

..και ειχαν δικιο...μπουαχαχαχαχαχααχα

καλα δεν λεω τι λεγαμε για αυτους που πηραν Plus4

 

[rigardie]

στο δημοτικό είχαμε ένα με QL λολ

 

[exetlaios]

"Αυτουνού οι γονείς έχουν χωρίσει" !

Συνήθως όποιος συμμαθητής ήταν παιδί χωρισμένων γονιών, το νέο "ταξίδευε" αμέσως.

Μάλιστα επειδή τότε τα διαζύγια ήταν μάλλον σπάνια,

η φήμη δημιουργούσε ανάμικτα συναισθήματα.

Άλλοι λυπόνταν "το καημένο το παιδί", άλλοι πίστευαν

ότι είναι ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί, άλλοι τον θεωρούσαν "βετεράνο που πέρασε πολλά",

άλλοι τον αντιμετώπιζαν ως "προβληματικό παιδί", ενώ κάποιοι ακόμα και ως "υποδεέστερο άτομο".

Σε κάθε περίπτωση, το "παιδί χωρισμένων γονιών" στα 80's

ήταν αφορμή για κουτσομπολιό μέσα στην τάξη.

 

[domniki]

Tι μου θυμιζετε τωρα....!

Αυτο που αναφερει ο exetlaios με το διαζυγιο ειναι αληθεια, ειδικα στο Δημοτικο. Δεν νομιζω να ειχα κανενα συμμαθητη/τρια με χωρισμενους γονεις, μαλλον ρεκορ για σημερινα δεδομενα.

Αλλη ρετρο-φημη: αυτος καπνιζει! Ειδικα στο γυμνασιο ηταν σπανιοτατο ειδος. Ή αυτη ηρθε σημερα βαμμενη!

Με μια παλια μου συμμαθητρια ειμαστε ακομα φιλες, αλλα επειδη εχω φυγει απο την πολη μου απο το '98, εχω χασει τα ιχνη των περισσοτερων. Ευτυχως δεν γνωριζω παρομοια παραδειγματα με ναρκωτικα και απωλειες, και ευχομαι να μην εχει συμβει κατι τετοιο σε κανενα.

Τις συμμαθητριες τις χωριζω σε 2 κατηγοριες: σ'αυτες που σπουδασαν και σ'αυτες που παντρευτηκαν στο καπακι μετα το '92 που τελειωσαμε το σχολειο. Απο συμμαθητες, με εναν ειμασταν συμφοιτητες (αλλα δεν καταδεχοταν να μου μιλησει), αλλοι ξερω οτι πηραν πτυχια αλλα ασχοληθηκαν με ασχετες οικογενειακες επιχειρησεις, αλλοι (κυριως καποιοι τουριστες στην ταξη) οτι ειχαν το χρημα και τις οικογενειακες επιχειρησεις και δεν χρειαστηκε να σπουδασουν κατι. Νομιζω ομως οτι ολοι πανω-κατω εχουν βρει το δρομο τους, εχουν οικογενειες και ζουν καπου στον πλανητη. Πολυ θα ηθελα να ξανασυναντησω την παλιοσειρα του '92 (2ο Λυκειο Καλαμαριας) και να δω πως τους εχει φερθει ο χρονος.

 

[TallMan]

"Αυτουνού οι γονείς έχουν χωρίσει" !
Συνήθως όποιος συμμαθητής ήταν παιδί χωρισμένων γονιών, το νέο "ταξίδευε" αμέσως.

Μάλιστα επειδή τότε τα διαζύγια ήταν μάλλον σπάνια,

η φήμη δημιουργούσε ανάμικτα συναισθήματα.

Άλλοι λυπόνταν "το καημένο το παιδί", άλλοι πίστευαν

ότι είναι ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί, άλλοι τον θεωρούσαν "βετεράνο που πέρασε πολλά",

άλλοι τον αντιμετώπιζαν ως "προβληματικό παιδί", ενώ κάποιοι ακόμα και ως "υποδεέστερο άτομο".

Σε κάθε περίπτωση, το "παιδί χωρισμένων γονιών" στα 80's

ήταν αφορμή για κουτσομπολιό μέσα στην τάξη.

Όντως, όσοι συμμαθητές μας είχαν χωρισμένους γονείς, με νύχια και με δόντια πάλευαν να το κρατήσουν μυστικό(το μαθαίναμε πολύ γρήγορα όμως από του ίδιους μας τους γονείς)...κατά κανόνα πάντως, αν επρόκειτο για καλό παιδί, υπήρχαν συναισθήματα λύπης από τα υπόλοιπα παιδιά...αν όμως επρόκειτο για "προβληματικό" παιδί (και εννοώ μπλεγμένο με κακές παρέες, που αλήτευε κλπ), συνήθως δεν υπήρχαν τα ανάλογα συναισθήματα.

Η αλήθεια είναι πως η παιδική λογική είναι πολλές φορές πιο σκληρή και απόλυτη από την ενήλικη...

Στις μέρες μας πάντως, που είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό των χωρισμένων οικογενειών με παιδιά, όπως επίσης μεγάλο είναι και το ποσοστό των μονογονεϊκών οικογενειών, τέτοια παιδιά κατά κανόνα αντιμετωπίζονται από τους συμμαθητές τους ουδέτερα.Φαίνεται πως αυτές οι παλιοκαταστάσεις θεωρούνται πλέον ως απόλυτα δεδομένες στην κοινωνία μας, ακόμα και από τη μικρή ηλικία...

 

[Starbuck]

Απο συμμαθητες, με εναν ειμασταν συμφοιτητες (αλλα δεν καταδεχοταν να μου μιλησει)

χαχα.. γιατί ο ανόητος; το σίγουρο είναι πως αυτός έχασε! είσαι πολύ καλή παρέα..

 

[DIMITRIS K.]

Σας έχει τύχει ποτέ, να είσαι σωστός και όχι παράξενος, αλλά επειδή είσαι καλός και τους βοηθάς όλους, να σου κολλήσει ο "σπασίκλας" της τάξης για παρέα και οι άλλοι να σου κολλήσουν τη ρετσινιά του και να σε βάλουν στην ίδια μοίρα?? Εγώ το έπαθα 3η Γυμνασίου και τρόμαξα να βγάλω τη ρετσινιά απο πάνω μου. Πάντως τα παιδιά στην κριτική είναι αυστηρότερα και απόλυτα σε σχέση με τους μεγάλους. Πολλές φορές ένοιωσα ότι το παιδί γενικά βγάζει πιό πολύ "κακία"

 

[domniki]

χαχα.. γιατί ο ανόητος; το σίγουρο είναι πως αυτός έχασε! είσαι πολύ καλή παρέα..

Thanks, απλα αυτος προτιμουσε τις πιο τρεντυ συμφοιτητριες

Πάντως τα παιδιά στην κριτική είναι αυστηρότερα και απόλυτα σε σχέση με τους μεγάλους. Πολλές φορές ένοιωσα ότι το παιδί γενικά βγάζει πιό πολύ "κακία"

Γενικα τα παιδια ειναι πιο αυθορμητα και δεν εχουν το "εσωτερικο φιλτρο" του ενηλικα, αυτο που ονομαζουμε κοινωνικοποιηση. Απο την αλλη, οι γονεις παιζουν παρα πολυ σημαντικο ρολο στο πως φερονται τα παιδια τους, επικροτώντας ή αποδοκιμαζοντας συγκεκριμενες συμπεριφορες ή ακομα και με τον τροπο που φερονται οι ιδιοι (ειδικα στα πολυ μικρα παιδακια).

 

[Juanita]

Η κολλητή μου στο Δημοτικό ήταν υιοθετημένη.

Ήταν μιά πανέμορφη κοπέλλα κατάξανθη με μαύρα μάτια.

Οι γονείς της πανευτυχείς που την είχαν κοντά τους.

Το "μυστικό" το ξέραμε μόνο δύο κοπέλες. Από την άλλη

διέρρευσε και σε λίγο το έμαθε όλη η Γκράβα.

Καταλαβαίνετε τι κακεντρεχή σχόλια ακολούθησαν...

Ποτέ δεν είχα καταλάβει γιατί στην παιδική μας κοινωνία

ήταν κατακριτέο το να έχει κάποιος θετούς γονείς...

 

[thamonas]

!!

Ωραίο thread. Οι αναμνήσεις που έχουμε όλοι μοιάζουν τόσο πολύ...Η αλήθεια είναι οτί διαβάζοντας κάποια posts αναπόλησα στιγμές. "Αυτός διαβάζει Σολωμονική" ήταν ακριβώς η κουβέντα που λέγαμε για ένα παιδί στην Δευτέρα Λυκείου καινούργιο, λιγομίλητο, που ντύνονταν στα μαύρα και ζωγράφιζε νεκροκεφαλές στο θρανείο του..βεβαια ο Κώστας τελικά ήταν μια χαρά παιδί (μαλιστα υπήρξε και διπλανός μου στα μαθήματα Δέσμης) απλά ήταν ντροπαλός και άργησε να ανοιχτεί. Η μουσική που άκουγε Anthrax, Mettalica εξού και οι νεκροκέφαλες . Τότε άρχισα να πιστεύω οτί δεν πρέπει να κρίνεις κάποιον με την πρώτη ματιά...πρέπει να του μιλήσεις να τον γνωρίσεις και μετά να βγάλεις συμπεράσματα.

Βέβαια εγώ δεν θυμάμαι να υπήρχαν παιδιά που να έζησαν τέτοιες άσχημες καταστάσεις και είναι κρίμα που κάποια παιδιά φέρονταν τόσο άσχημα στους συμμαθητές τους. Το ότι ήμουν σχολείο σε επαρχία δεν λέει κάτι φαντάζομαι.

Εγώ δεν ήμουν geek,αλλά μου άρεσαν πολύ τα κομπιουτερ games και οι υπολογιστές απο τότε. Οι 2 geeks που είχαμε τότε κάνανε παρέα μαζί και ήταν βέβαια στον κόσμο τους. Μιλούσαμε (όχι μόνο με μένα) βέβαια πάντα γιατί εκτός απο μαθητάρες και διάνοιες είχαν άποψη για πολλά πράγματα. Η αλήθεια είναι οτί πολλες΄φορες τους καλούσαμε για καφέ ή σε κάποιο πάρτυ αλλά σπανια ερχόντουσαν γιατί προτιμούσαν να ασχοληθούν με τα δικά τους, πραγμά απόλυτα σεβαστο. Μάλιστα είχαν και οι δύο ΑTARI ST και είχα πάει και μερικές φορές στο σπίτι του ενός του Βασίλη και παίζαμε Chaos Engine, Sensiball SOccer και άλλα.

Θυμάμαι βέβαια υπήρχαν ξεχωριστές παρέες (μηχανόβιοι, στυλάτοι, λαϊκοι κ.λ.π) αλλά δεν ενοχλούσε κανένας κανέναν. Ούτε θυμάμαι να υπήρχαν παιδιά που φερόντουσαν άσχημα σε κάποιους άλλους. Μιλούσαμε όλοι μεταξύ μας και σεβόμασταν ο ένας τον άλλο αλλά δεν μπορώ να πω οτί κάναμε παρέα εκτός σχολείου πολλές φορές, γιατί είχαμε άλλα ενδιαφέροντα, συχνάζαμε σε άλλα μέρη.

Οι κολλητοί μου ακόμα και τώρα είναι φίλοι που είμαστε μαζί απο το Δημοτικό, και πάντα αναπωλούμε αυτές τις στιγμές και θα κάναμε τα πάντα να γυρίζαμε τον χρόνο πίσω.