Σαν σήμερα πριν 24 χρόνια (Eurobasket '87)

Καλοκαίρι 1987< Πολύ ζέστη στο πατρικό και η παρέα του Γκάλη - Γιαννάκη - Καμπούρη και των άλλων παιδιών να μας συντροφεύει και να μας προσφέρει στιγμές απερίγραπτης χαράς. Από τότε παράτησα το ποδόσφαιρο και έπαιζε συνέχεια μπάσκετ.
 
H πρώτη μου αθλητική ανάμνηση. Η γειτονιά να έχει βγει έξω και να πανηγυρίζει. Μαζί και εγώ ( αν και 4 χρονών, δεν καταλάβαινα τι ακριβώς έγινε ).
 
Σαν σήμερα ήμουνα ταμπουρωμένος στην γνωστή 'Πασαρέλα' στο Πασαλιμάνι να βλέπω το μπάσκετ με ένα φίλο μου και μετά πορεία μαζί με όλο το κόσμος μέχρι το ΣΕΦ και τελικά μέσα στο γήπεδο να πανηγυρίζω δίπλα ακριβώς απο τον πανύψηληο Φασουλα και τους άλλους παίκτες της εθνικής!

 
Τελευταία επεξεργασία:
Σαν σήμερα πριν 33 χρόνια..... :fafoutis:

Είμαι περίεργος, δεν υπάρχει κάποιος τρόπος να μπορεί κανείς να βάλει το έτος παραμετρικά ώστε κάθε χρόνο να αλλάζει;

Δε θυμάμαι αν έχω ξαναποστάρει. Εκείνη τη βραδιά, μετά τον τελικό πήγαμε με τον πατέρα μου με το Ντάτσουν (το 120Α το γαλάζιο με τα εξάγωνα φανάρια) για βενζίνα και μετά πήραμε μέρος στον οχλοβοή σφυρίζοντας. Ωραία βραδιά. Την επόμενη μέρα μετακομίσαμε στο νέο μας σπίτι, είχαμε κρατήσει μόνο τα κρεβάτια και την τηλεόραση (ασπρόμαυρη τότε).
 
Εχτες παντως απολαυσα τον αγωνα τηλεοπτικα. Δεν τον ειχα ξαναδει ολοκληρο, χωρις διακοπες απο εκεινη τη μερα του 87. Επιασα τον εαυτο μου ανα αγχωνεται οταν ημασταν 8 ποντους πισω και οταν Γιαννακης,Φασουλας πηγαν παγκο. :)

Ωραια χρονια. Δεν με ενδιαφερουν οι ρετσινιες περι ρετρολαγνιας. Αδολη χαρα απο μικρα πραγματα, ανεμελια. Τωρα, και το Μουντιαλ να παρουμε, το πολυ να δωσει το ΟΚ ο Τσιοδρας να πανε τα τραπεζοκαθισματα στο 1.32 αποσταση.
 
Εχτες παντως απολαυσα τον αγωνα τηλεοπτικα. Δεν τον ειχα ξαναδει ολοκληρο, χωρις διακοπες απο εκεινη τη μερα του 87. Επιασα τον εαυτο μου ανα αγχωνεται οταν ημασταν 8 ποντους πισω και οταν Γιαννακης,Φασουλας πηγαν παγκο. :)

Τελικά τί κάναμε; Κερδίσαμε;;
 

EuroBasket_1987.png



eurobasket-87-3-768x431.jpg
 
Αξέχαστες μαγικές στιγμές. Ήμουν μέσα στον ημιτελικό και τον τελικό, πάνω διάζωμα, τέρμα στις κουρτίνες.΄Ηταν το έναυσμα για μένα (όπως και για πολλούς άλλους) να ασχοληθώ με το μπάσκετ. Συνεχίζω να παίζω μέχρι σήμερα συχνά.
 
«Τίποτα, τίποτα δε μας σταματααά, το κύπελλο θα πάρουμεεε με τον τσαμπουκά…»
 
Σαν σημερα πριν απο 35 χρονια. :award:

11111.png




"Κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, Γεια σας.
Σε λίγα λεπτά αρχίζει ίσως η πιο σημαντική συνάντηση που έχει δώσει ποτέ ελληνική ομάδα.
Η Εθνική μας ομάδα διεκδικεί το χρυσό μετάλλιο του 25ου πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος απέναντι στην πανίσχυρη ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης..."


Αυτός ήταν ο πρόλογος του Φίλιππου Συρίγου (RIP) την ώρα που έμπαινε η ελληνική ομάδα μπάσκετ στο γήπεδο για να αγωνιστεί στον τελικό με την Σοβιετική Ένωση

Η συνέχεια επι της ρετρό τηλεόρασης σας.. (κάντε κλικ πάνω στην τηλεόραση ;) )

 
Τελευταία επεξεργασία:
Αυτο αλλαξε αρδην την εικονα που ειχε ο κοσμος για το μπασκετ,εφτασε σε καθε γειτονια που λεμε,το εμαθαν και γεροι που ισως δεν το ειχαν δει ποτε τους. Στην Θηβα σε αγωνα μπασκετ που εγινε μετα τσακωθηκαν 2 γεροι και λιγο ακομα θα επεφταν μαγκουριες οταν φωναξε ο ενας πως ο αλλος της αντιπαλης ομαδας ''ηταν οφσαϊντ'' ο αλλος γερος ειπε ''οχι'' και εγινε ολοκληρη μανουρα μεχρι να τους εξηγησουν πως το μπασκετ δεν ειναι σαν το ποδοσφαιρο και εχει αλλους κανονες !
Τωρα οσον αφορα τα μεγαλα λογια των παρουσιαστων τοτε (αλλα και μετα το 2004) για την Ελλαδα-την Ελληνικη σημαια κλπ ηταν κιβδηλα, τον εναν τον πειραξε μετα που η ΑΕΚ σηκωσε την σημαια μας μεσα στην τουρκια και τον αλλον που ενα πληρωμα μας κερδισε μια ειδικη WRC στο εξωτερικο και ειχε βαλει την σημαια μας στο καπο.
Το ''ημασταν παντοτε'' ψυχαρες παντως εμεινε στην ιστορια.
 
Πίσω
Μπλουζα