Σαν σήμερα πριν 24 χρόνια (Eurobasket '87)

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Aardvark
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Ας μην ξεχναμε και την κλοπη στην Αργεντινη...
 
don dokken είπε:
..παλι θα γκρινιαξω σαν τους γερους του μαπετ-σωου και προβλεπω και κραξιμο ισως..Αν ριξουμε μια ματια στο ροστερ εκεινης της (μεγαλης αληθεια)εθνικης ομαδας βρισκουμε ..3 παικτες,Γκαλη,Γιαννακη ,Χριστοδουλου.Απο κει και περα ..το χαος..Ολοι οι αλλοι επαιζαν με την καρδια την ψυχη και το φιλοτιμο.Εξαιρουμενων των 3 συγκρινετε την με τη σημερινη εθνικη ομαδα....(....ε.......?)
Αυτό που λες δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα, αν και νομίζω ότι υπερβάλλεις λίγο βάζοντας στο "χάος" τον Φασούλα (πού είναι σήμερα τα σέντερ που ξεπερνάνε τα 10 κοψίματα ανά αγώνα; ), τον Ιωάννου (πολύ εγκεφαλικός playmaker) και τον Ανδρίτσο (εξαιρετικός σουτέρ). Όμως μήπως αυτό δεν τονίζει ακόμα περισσότερο το πόσο απίστευτο επίτευγμα ήταν το έπος του 87;

Άλλωστε και για την Εθνική ποδοσφαίρου του 2004 δεν θα μπορούσε να πει κανείς κάτι αντίστοιχο; Ποιος ήταν ο αντίστοιχος Μανωλάς, Σαραβάκος, Χατζηπαναγής εκείνης της ομάδας; Κι εκείνοι δεν είχαν καν... Γκάλη. :)

Πάντως οι δύο εποχές έτσι κι αλλιώς δεν συγκρίνονται εύκολα. Κάτι που πάντα μου προξενεί τεράστια εντύπωση και φαίνεται με μια ματιά είναι το πόσο λιγότερο γυμνασμένοι ήταν τότε οι μπασκετμπολίστες. Εξαιρουμένου του Γιαννάκη, ο Διαμαντίδης (τυχαίο όνομα) μόνος τους την... έδερνε άνετα όλη την ομάδα του 87! :D
 
Γινε ΑΡΗΣ να γουσταρεις παιδες.

Οι λεπτομερειες εκεινης της δεκαετιας αρκουν για να γραφτει τομος με "πικαντικα" στοιχεια. Εκεινη τη μερα παντως εγω ημουν σπιτι, εδω τουμπα, κ πανηγυριζαμε σαν τρελοι ολη η οικογενεια. Φυσικα κ σαν οικογενεια ημασταν ΚΑΙ στο μπασκετ με διαρκειας απο το 84. Απο οταν γεννηθηκα, κ στη κοιλια της μανας μου ακομα εχωχασει πολυ λιγους αγωνες του Θεου ΑΡΗ στα 2 μεγαλα αθληματα.

ΥΓ. Ο παο ηθελε τον Γκαλη, εδινε κ πιο πολλα λεφτα τοτε, αλλα ο ΑΡΗΣ εκανε την κινηση ματ. Πηγε στην Αμερικη να τον μιλησει απο κοντα. Κ ενα πραμα μονο ρωτησε ο πατερας του εκεινη τη μερα ...."ποια ομαδα ειναι η πρωταθλητρια στην Ελλαδα?" , "Ο ΑΡΗΣ απαντησε το δσ που ειχε παει εκει", "ε τοτε στον ΑΡΗ θελω να παιξω" ειπε ο ΗΜΙΘΕΟΣ ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΛΗΣ
 
Και γιατι να μην γινω ΕΡΜΗΣ Αργυρουπολης να γουσταρω περισσοτερο ?

Anyway - το thread αυτο μιλαει για το Eurobasket του 87 και δεν θα γινει διαφημιστικη μπροσουρα για συγκεκριμενες ομαδες.

Οσο για το ΥΓ σου - και μενα μου αρεσει ο ρομαντισμος στον αθλητισμο αλλα μην ξεχναμε οτι ο ΑΡΗΣ πηρε το πρωταθλημα το 1979 μετα απο 49 χρονια - το προηγουμενο ηταν του 1930 - δεν ηταν καποια τρελη δυναμη του μπασκετ εκεινη την εποχη. Το σιγουρο ειναι παντως οτι η προσφορα που του εκανε, οι εγγυησεις και ο τροπος που τον πλησιασε ηταν καλυτερος απο των υπολοιπων.

Ας επιστρεψουμε τωρα στα καθεκαστα του 1987.
 
Paspartoo είπε:
Ας επιστρεψουμε τωρα στα καθεκαστα του 1987.
K'εγω που ετοιμαζομουν να γραψω οτι καθε Σαββατο ('85-'87) ημουν στο Παλέ (ο θειος μου ειχε διαρκειας στον Αρη και επαιρνε ολα τα μικρα μαζι του) ;)
 
don dokken είπε:
..παλι θα γκρινιαξω σαν τους γερους του μαπετ-σωου και προβλεπω και κραξιμο ισως..Αν ριξουμε μια ματια στο ροστερ εκεινης της (μεγαλης αληθεια)εθνικης ομαδας βρισκουμε ..3 παικτες,Γκαλη,Γιαννακη ,Χριστοδουλου.Απο κει και περα ..το χαος...
...+Φασούλα.

Τί, λίγο δηλαδή το έχεις να έχεις 4 παιχταράδες στην πρώτη γραμμή;
 
Είναι τόσες πολλές οι αναμνήσεις απο τον αγώνα εκείνο... Στο σπίτι είχε έρθει και μία φιλική οικογένεια που έμενε στο διπλά διαμέρισμα, καθώς και η θείοι μου απο τα κάτω Πατήσια... Κολλημένοι και εγώ με τον αδερφό μου και τη ξαδέρφη μου εννοείται στη τηλεόραση, Οπότε το σπίτι είχε γίνει κερκίδα... Χαρακτηριστικές στιγμές που θυμάμαι, είναι τη ξαδέρφη μου να σηκώνεται και να τρέχει κλαίγοντας στο υπνοδωμάτιο οταν η Ελλάδα ήταν πίσω στο σκόρ, το γκρέμισμα του τραπεζιού ανάποδα ( σπάζοντας και ένα βάζο με λουλούδια που ήταν πάνω ) απο τον θείο μου σε κάποια πανηγύρια...

Μετά το τέλος του αγώνα και αφου πρέπει να είχαν βραχνίασει όλων τα λαρρύγια ήδη απο τις φωνές, μπήκαμε στα αυτοκίνητα για να κατεβούμε στη ομόνοια, και τελικά αποκλειστίκαμε απο το κόσμο στη πλατεία Συντάγματος... Και εκεί κάτσαμε μέχρι το πρωί πανηγυρίζοντας και εμείς... Αγγαλίες, φιλία, με άγνωστους τελείως... Τέτοιες στιγμές χαράς δεν είχα ξαναζήσει ( ήμουν και 12 ετών κίολας ).. Αξέχαστες στιγμές.
 
Gryzor είπε:
...+Φασούλα.
Τί, λίγο δηλαδή το έχεις να έχεις 4 παιχταράδες στην πρώτη γραμμή;
φιλτατε,για μενα φασουλας δεν υπαρχει για πολλους λογους..ενας ειναι οτι την κοπανησε απο το μουντομπασκετ το 86..η αγια τριαδα (Γκαλης Γιαννακης Χριστοδουλου)ακομα και σημερα θα ηταν ΤΟΠ κλαση..Οι σημερινοι σεντερ πρεπει να εχουν πολυ πανω απο ΜΙΑ κινηση,αλλιως τους τρωει..η μαρμαγκα(οχι η ..αραχνη)
 
Εγώ δεν λέω ότι ο Φασούλας ήταν ο Hakeem Olajuwon, αλλά μεταξύ του "Τοπ κλάση" και του "δεν υπάρχει" υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις παικτών... άλλωστε με το κριτήριο που αναφέρεις τι να πει κανείς για τον Γκάλη (αποχή από προετοιμασία στο Προολυμπιακό τουρνουά του 88, Μουντομπάσκετ 90, πρόωρη αποχώρηση από Εθνική);

Εμένα κάτι μου λέει ότι ένας Φασούλας σήμερα δεν θα χάλαγε καθόλου τον Καζλάουσκας... αλλά εντάξει, απόψεις είναι αυτές.
 
Σήμερα πάντως έκατσα και τον ξαναείδα τον τελικό ... ( έχω το τριπλό DVD με τον ημιτελικό με Γιουγκοσλαβία, τελικό 87, και ημιτελικό με ΕΣΣΔ 89 )... Αναμνήσεις :)
 
don dokken είπε:
Οι σημερινοι σεντερ πρεπει να εχουν πολυ πανω απο ΜΙΑ κινηση,αλλιως τους τρωει..η μαρμαγκα(οχι η ..αραχνη)
Εντελώς οφ τόπικ, αλλά "μαρμάγκα" είναι είδος αράχνης. ;)
 
Maddog είπε:
Εντελώς οφ τόπικ, αλλά "μαρμάγκα" είναι είδος αράχνης. ;)
ναι ρε συντροφε,γι αυτο το εγραψα,ως λογοπαιγνιο..εξ ου κ τα αποσιωπητικα.
 
22 χρονια περασαν απο εκεινη την ημερα...αισθανομαι τυχερος που την εζησα...εστω και μεσω της ασπρομαυρης tv που ειχαμε...και το ιδιο βραδυ ξενυχτισαμε παιζοντας μπασκετ στο μπασκετακι (ετσι το λεμε) που υπαρχει ακομα και σημερα απεναντι απο το σπιτι μας.Αξεχαστες στιγμες.

eurobasket 87 tribute

 
Πέρασαν 22 χρόνια κιόλας. Λες και ήταν χτες βρε παιδιά το θυμάμαι εγώ. Πίναμε τον καφέ μας βλέποντας τον αγώνα τότε.....και μετά μαζευτήκαμε σε μια κεντρική πλατειά και φωνάζαμε......πιτσιρικάδες τότε. Αξέχαστες στιγμές.
 
Φαντάζει ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ το ότι πέρασαν κιόλας 22 χρόνια από τότε...!!!

Ναι,η πρώτη φορά Aardvark είναι η καλύτερη ! ;)
 
Είχα δει όλους τους αγώνες μαζί με τον πατέρα μου στην καινούργια τότε έγχρωμη τηλεόραση (Luxor γερό σκαρί, πετάχτηκε μόλις πριν κανά δυο χρόνια). Σα να'ταν χτες.
 
Το θυμαμαι αρκετα καθαρα μαις και ημουν 8 ετων και μεναμε στην Αθηνα.Ηταν η πρωτη φορα που οι γονεις μου εβλεπαν μπασκετ συστηματικα μιας και ο Γκαλης μας ειχε συνεπαρει και ηταν η πρωτη φορα που ελληνικη ομαδα σε ομαδικο αθλημα εφτανε τοσο ψηλα,εχοντας βλεψεις τουλαχιστο για μεταλλιο.Ειμαι σιγουρος οτι ολοι μας θυμομαστε τι καναμε τοτε,που καθομασταν,τι ειχαμε στα χερια μας για φυλακτο και γουρι,στην συγκεκριμενη γουρικη θεση μας,τι καναμε μετα την ληξη του τελικου,τα γλεντια και τα πανυγηρια.Σιγουρα η πρωτη φορα ειναι πιο γλυκια και αυτη που μενει αν και το Euro 2004 εγινε υπο πιο δυσκολες συνθηκες,διοτι δεν ειχε η ομαδα ποδοσφαιρου εναν ποδοσφαιριστη αναλογου μεγεθους οπως ο Γκαλης,ο Γιαννακης,ο Χριστοδουλου και ο Φασουλας.Δεν λεω οτι το ευρομπασκετ ηταν περιπατος καθως ΕΣΣΔ,Γιουγκοσλαυια,Ισπανια και Ιταλια ηταν μεγαλες δυναμεις τοτε αλλα τουλαχιστον ειχαμε και εμεις δυνατα οπλα συν τον κοσμο μας.Στα μειον μας το 1987 οτι ειμασταν μια μικρη χωρα,χωρις εμπειρια πρωταθλητισμου σε τετοιες οργανωσεις,που τα εβαλε με τα μεγαθηρια της εποχης...και τα ξεπερασε χαριζοντας μας τις πρωτες ανεπαναληπτες στιγμες πανυγηρισμων και τρελας!!Κριμα που οι δικοι μου φοβοντουσαν να βγουν εξω στην Ομονοια να πανυγηριζουν με τον κοσμο εχοντας 2 μικρα παιδια μαζι τους,μπας και γινει τιποτα(ειχαν επηρεαστει απο επεισοδια τοτε στα γηπεδα κτλ),χανοντας ετσι την ευκαιρια να δω απο κοντα τα πρωτα τρελα πανυγηρια κια μαλιστα με ενα πνευμα 80'ς μεσα τους!!Δειτε ολοι τα αμαξια που κυκλοφορουσαν στην Ομονοια(μεχρι να κλεισει η πλατεια!!),τα ρουχα και το στυλ ντυσιματος...αχ..αλλες εποχες..ευτυχως τις προλαβαμε!!!
 
Μεσω του http://en.wikipedia.org/wiki/EuroBasket_1987 και των External Links που υπαρχουν εκει,οποιος θελει μπορει να δει τον τελικο(και τον ημιτελικο)!!!

Εγω παντως εχτες εκατσα και ειδα των ημιτελικο με τη Γιουγκοσλαβια!!!Απιστευτο ματς με πολλες διακυμανσεις στο σκορ!!!
 
ασχολιαστο...

καλο ειναι να ΜΗΝ γινουν σχολια για το παρακατω,αλλα καποιοι απο σας ισως θυμουνται οτι υπηρχαν μερικοι που δεν χαρηκαν οταν πηραμε το κυπελο..και αυτο επειδη κερδισαμε την τοτε..ΕΣΣΔ. :zip:
 
Εγώ δεν θυμάμαι κανέναν που να μην είχε χαρεί.

Αλήθεια, αν δεν θέλεις να σχολιαστεί, γιατί το έγραψες; :xm:
 
Πίσω
Μπλουζα