Σκηνές που αναδεικνύουν το ταλέντο του ηθοποιού

[katerinak]

Σε ποια ή ποιες σκηνες μιας ελληνικης ταινιας ή και περισσοτερων ελληνικων ταινιων,πιστευετε οτι ο/η ηθοποιος αναδεικνυει το ταλεντο του/της ,τα δινει ολα και μας κανει να λεμε "ναι,τον/την παραδεχομαι" , "ειναι καταπληκτικος/η" κλπ

Γραψτε για οποιους ηθοποιους θελετε και για τις σκηνες που ξεδιπλωνεται αυτο το ταλεντο και το βλεπουμε στις διαφορες ταινιες

 

[RIO]

Πολύ ωραίο θέμα! Λοιπόν...

ο Παντελής Ζερβός, στην σκηνή που τραγουδάει και χορεύει με την Κόρη του ( όλα τα πουλάκια ζυγά-ζυγά, το έρημο το αηδόνι το μοναχό), στην Μαρία της σιωπής.

Ο Κατράκης- Κολοκοτρώνης, στην σκηνή που τον συλλαμβάνουν στην δίκη των Δικαστών.

Ο Διανέλος στην σκηνή του Γάμου στο "με την λάμψη στα μάτια"

Ο Εξαρχάκος στους διαλόγους του με την Βλαχοπούλου στο "Μια Ελληνίδα στο χαρέμι".

 

[ARETARA]

Σκηνή από το Ορατότης μηδέν (1970). Νίκος Κούρκουλος (Άγγελος Κρεούζης) και Μάνος Κατράκης (Χορστ Ρίχτερ):

(Ο Κρεούζης κλείνει το τηλέφωνο).

Ρίχτερ: - Ποιος ήταν; Τι έπαθες, δεν ακούς; Ποιος ήταν;

Κρεούζης: - Ένας αντιπλοίαρχος απ' το Υπουργείο.

Ρίχτερ: - Και λοιπόν;

Κρεούζης: - Φαίνεται πως είναι πολύ αργά πια. Το σκάφος πρέπει να χάθηκε με όλο το πλήρωμα.

Ρίχτερ: - Από που βγάζεις αυτό το συμπέρασμα;

Κρεούζης: - Το "Βιργινία" έπρεπε να φτάσει από χθες το βράδυ στην Αμβέρσα αλλά δεν έφτασε...

Ρίχτερ: - Αυτό το ξέρουμε από το πρωί. Μπορεί να είχε καθυστέρηση.

Κρεούζης: - Από χθες το μεσημέρι που έστειλε σήμα ότι πλησίαζε στη Μάγχη, δεν ξαναήρθε σε επαφή με κανέναν.

Ρίχτερ: - Μπορεί να χάλασε ο ασύρματος...

Κρεούζης: - Μπορεί...Αλλά η θάλασσα 80 μίλια κοντά στη Μάγχη είναι γεμάτη συντρίμια. Υπάρχει και μια τεράστια κυλίδα πετρέλαιο...

Ρίχτερ: - Κι αυτό σημαίνει πως πρέπει να είναι του "Βιργινία"; Η θάλασσα εκεί είναι γεμάτη τάνκερς...

Κρεούζης: - Τάνκερς που έφτασαν στον προορισμό τους ή στέλνουν σήματα...ενώ το δικό σας δεν έφτασε πουθενά...

Ρίχτερ: - Όχι το ΔΙΚΟ ΜΟΥ κύριε Κρεούζη. Το ΔΙΚΟ ΜΑΣ... (Όλα τα λεφτά).

 

[dimitri10b]

πολύ ωραίο θέμα!!!

Αλίκη Βουγιουκλάκη- ''Μαρία της Σιωπής'' η σκηνή του σκοτωμού του βιαστή-πατέρα του παιδιού της

Έλλη Λαμπέτη-τελευταίο πλάνο στο ''Τελευταίο Ψέμα'' όταν προσπαθεί να περάσει το παιδί της υπηρέτριας που πέθανε πάνω στον καβγά τους(Ελένης Ζαφειρίου) και να το πάει μέσα από το συνωστισμό στην Εκκλησία της Παναγίας της Τήνου αποκαλώντας το παιδί της

Τζένη Καρέζη-Ερωτική Συμφωνία-η ατάκα,απάντηση, όταν τη ρωτάνε αν λυπάται τον πατέρα της και απαντά ''εμένα ποιος με λυπήθηκε''

Δημήτρης Χορν-η σκηνή του πνιγμού των παιδιών στο ''Κορίτσι με τα Μαύρα''...η αγωνία στο πρόσωπο του ενώ με ''σπασμένη'' φωνή τραγουδάει για να μην τρομάξουν τα παιδάκια

 

[Bambinella]

Oλοκληρη η σκηνη με τη Βλαχοπουλου και τη Σουζυ, στην Παριζιανα.

Ο διαλογος Προυσαλη - Γιουλακη στο Μια Ιταλιδα....οταν ο Αθηνοδωρος παει να εισπραξει τη "λυπημενη θλιψη". One man show, που ελεγαν και οι αρχαιοι μας προγονοι.

Ο Ντινος Ηλιοπουλος στη σκηνη της προβας κοστουμιου του πολισμαν, οταν κατα λαθος πιανει το υπηρεσιακο του περιστροφο, στους Μακρυκωσταιους.

Η Αλικη στα Χτυποκαρδια οταν κατεβαινει τσουλιθρα τη σκαλα του σπιτιου της και μετα ξεκιναει διαλογο με την Καιτη Λαμπροπουλου. Γεννημενη για τετοιους ρολους η εθνικη σταρ.

Ο Σπυρος Φωκας οταν ξεμυαλιζεται απο τη Λασκαρη στη σκηνη του χορου, στον Εγωισμο.

Ο Βασιλης Αυλωνιτης οταν λεει "σ' εσωσα" στο Νικο Ριζο, στον Κλεαρχο.

Ο Ορεστης Μακρης στη Θεια απ' το Σικαγο, οταν βλεπει τη μεγαλη του κορη να χορευει ροκ εν ρολ.

Η Ζωη Λασκαρη στην Ιστορια μιας ζωης, οταν δινει το μικρο της κομποδεμα στο Βασιλη Μαυροματη για λιγη "φτηνη ευτυχια".

Ο Βασιλης Λογοθετιδης παντου, αλλα κυριως οταν κραταει κερι λογω διακοπης ρευματος, στο Ουτε γατα....και αναφωνει: "το κραταω καλα, κυριε σταθμαρχα; Το κραταω καλα;"

 

[atanasio]

Η Μελίνα Μερκούρη και ο Γιώργος Φούντας στην τελευταία σκηνή της "Στέλλας" (αυτή η έκφραση της Μελίνας όταν τη μαχαιρώνει ο Φούντας...).

Η Έλλη Λαμπέτη στο "Κορίτσι με τα μαύρα", όταν μιλάει στον Δημήτρη Χορν για την άσχημη αδελφή της που αυτοκτόνησε, καθώς και η τελευταία συνάντηση των δύο πρωταγωνιστών στην "Κάλπικη λίρα".

Το ξεφάντωμα της Τζένης Καρέζη στο πάρτυ του "ναυαρχούκου" στο "Δεσποινίς διευθυντής".

Ο Νίκος Κούρκουλος και ο Γιάννης Βόγλης στη σκηνή της πρώτης συνάντησής τους μετά από χρόνια στην ταινία "Το χώμα βάφτηκε κόκκινο".

Ο Μάνος Κατράκης και η Ντόρα Βολανάκη στην τελευταία σκηνή της ταινίας "Ταξίδι στα Κύθηρα", όταν μένουν σε μια σχεδία στα διεθνή ύδατα.

Ο Βασίλης Λογοθετίδης κρατάει στα γόνατά του την αδερφή του Σμάρω Στεφανίδου στο "Δεσποινίς ετών 39".

Η Μάρθα Βούρτση στο "Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα", στη σκηνή όπου επιστρέφει ο αγαπημένος της ναυτικός, που τελικά είναι μια φάρσα του Σπύρου Καλογήρου και της παρέας του.

Η Ειρήνη Παπά στη σκηνή της δολοφονίας της στον "Αλέξη Ζορμπά".

Η Γκέλλυ Μαυροπούλου και ο Άγγελος Αντωνόπουλος στη σκηνή της συνάντησής τους στο κρατητήριο στο "Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές".

Ο Χρόνης Εξαρχάκος στη σκηνή της προδοσίας και της αυτοκτονίας του στο "Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο".

Η Αλίκη Βουγιουκλάκη στη σκηνή του θανάτου του σκύλου στο "Η Αλίκη δικτάτωρ".

Η Ρένα Βλαχοπούλου στο "Η θεία μου η χίπισσα", στη σκηνή όπου δείχνει στην κόρη της Νόρα Βαλσάμη το φτωχόσπιτο όπου ζει.

Ο Παντελής Ζερβός στην τελευταία σκηνή του στη "Λόλα".

Η Μάρω Κοντού και ο Γιώργος Κωνσταντίνου στην τελευταία τους συνάντηση στο "Η γυνή να φοβήται τον άντρα".

Η Μαίρη Χρονοπούλου στη σκηνή όπου δήθεν φλερτάρει με τον Φαίδωνα Γεωργίτση στο "Γοργόνες και μάγκες".

Η Αντιγόνη Βαλάκου και ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ στη σκηνή όπου χορεύουν το βαλς των κεριών στα "Χαμένα όνειρα".

Η Ζωή Λάσκαρη στη "Στεφανία", στη σκηνή όπου βρίσκεται για πρώτη φορά ερωτικά με τον πατριό της Βύρωνα Πάλλη.

Ο Κώστας Χατζηχρήστος στη σκηνή της ανάκρισης στον "Ηλία του 16ου".

 

[tonytony]

Θα συμφωνήσω με πάρα πολλές απόψεις που διάβασα. Σκηνές που με συγκινούν γενικότερα είναι δραματικές στιγμές από κωμικούς ηθοποιούς. Έχουμε δει κάποιες με τη Ρένα Βλαχοπούλου , τον Κώστα Βουτσά , τον Γιώργο Κωνσταντίνου κ.α.

 

[BETTY BOOP]

Στην ταινία ''Μια ζωή την έχουμε'' στη σκηνή όπου λέει αυτή τη φράση ο Δημήτρης Χορν στο Βασίλη Αυλωνίτη στη φυλακή.

 

[saboter]

Πέρα ως πέρα αληθινός, βγαλμένος μέσα από την καθημερινότητα, ο αγαπημένος μου Νίκος Φέρμας ως παλιατζής στην ταινία "Ένας ήρωας με παντούφλες".... "..Τίποτα μπουκάλες έχεις;"...σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι ότι τά σημαντικά πράγματα βρίσκονται αλλού για τον καθένα μας.

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος ως συντηρητικός πατέρας στο "Μάθε παιδί μου γράμματα", αδυνατεί να δεχτεί τις επικίνδυνες κοσμοθεωρίες του πάλαι ποτέ σγουρομάλλη του ...."Μήπως έγινες κομμουνιστής;.. ή Μασώνος;"...και νιώθεις το φόβο που τον κυριεύει, ότι πήγε στράφι η γαλούχηση του γιου του.

Ο Νικήτας Πλατύς, ως αστυνομικός στο "Φωνάζει ο κλέφτης", κερνάει πονηρά ένα δίσκο νερά στον Ηλιόπουλο μετά τη λακέρδα που του σέρβιραν στη μπουζού ...εξαιρετικές εναλλαγές διάθεσης, μούτες ανεπανάληπτες, μια θεατρική σχολή μοναχός του!

 

[tzias57]

Ο Χρόνης Εξαρχάκος στην ταινία "Γυμνοί στον δρόμο"

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος στην ταινία "το αμαξάκι" σε ρόλο΄Ελληνα που θέλει να γυρίσει στην πατρίδα του

Ο Σωτήρης Μουστάκας στην ταινία " Ένας νομοταγης πολίτης" στην σκηνή που ως διεθυντής βγάζει λόγο στους υφυσταμένους του και ο Βασίλης Ανδρεόπουλος ως γιατρός στην ίδια ταινία.

 

[atanasio]

Ξέχασα μια κορυφαία, κατ' εμέ, σκηνή από την "Ερωτική συμφωνία": η ανυπέρβλητη Τζένη Καρέζη προδίδει ότι είναι η πιανίστα και όχι η "άλλη" αδερφή από το "γεράκο μου", με το οποίο προσφωνεί τον Λαυρέντη Διανέλλο, και λέει τη θρυλική ατάκα: "Εμένα ποιος με λυπήθηκε;".

 

[nalpha]

ο ενας και μοναδικος διαλογος που εχουν μεταξυ τους η Αννα Παιταζη και ο Μανος Κατρακης στη καταπληκτικη

ταινια του Φωσκολου : " Η ζουγκλα των πολεων"

 

[RIO]

Ο Μάνος Κατράκης, όταν εξετάζεται στο στρατοδικείο στο " H λεωφόρος της προδοσίας "...

 

[atanasio]

Η Κατίνα Παξινού στην τελευταία σκηνή της ταινίας "Το νησί της Αφροδίτης".

 

[prisma]

Aν και είναι όλοι υπέροχοι, στην ταινία "Κάλπικη Λίρα" ο Ορέστης Μακρής πραγματικά ξεχωρίζει ως ο φόβος και τρόμος της αυλής.

Το καλύτερο είναι όμως πως εκεί που σε έχει πείσει απόλυτα πως είναι ένας πραγματικά στραβός άνθρωπος, γυρνάει κόντρα το ρόλο όταν γίνεται πονόψυχος με το -ορφανό πια- κοριτσάκι. Μέσα σε λίγα καρέ είναι το ίδιο πειστικός πως πρόκειται για έναν καλοκάγαθο άνθρωπο. Αυτό, πιστεύω, μόνο ένας μεγάλος ηθοποιός μπορεί να το πετύχει με τόση άνεση. Να σε πείσει σε λίγα λεπτά για 2 διαφορετικά πράγματα και μάλιστα πραγματικά σε παρασέρνει.

 

[ioli1453]

Aν και είναι όλοι υπέροχοι, στην ταινία "Κάλπικη Λίρα" ο Ορέστης Μακρής πραγματικά ξεχωρίζει ως ο φόβος και τρόμος της αυλής. Το καλύτερο είναι όμως πως εκεί που σε έχει πείσει απόλυτα πως είναι ένας πραγματικά στραβός άνθρωπος, γυρνάει κόντρα το ρόλο όταν γίνεται πονόψυχος με το -ορφανό πια- κοριτσάκι. Μέσα σε λίγα καρέ είναι το ίδιο πειστικός πως πρόκειται για έναν καλοκάγαθο άνθρωπο. Αυτό, πιστεύω, μόνο ένας μεγάλος ηθοποιός μπορεί να το πετύχει με τόση άνεση. Να σε πείσει σε λίγα λεπτά για 2 διαφορετικά πράγματα και μάλιστα πραγματικά σε παρασέρνει.

Συμφωνω απολυτως μαζι σου αυτη τη σκηνη θα ελεγα και εγω που δειχνει το τεραστιο ταλεντο του μεγαλου Ορεστη Μακρη που μπορει να σε κανει να τον "μισησεις" και να τον αγαπησεις ταυτοχρονα.

Εχω συγκινηθει πολλες φορες με αυτη την σκηνη.

 

[mariadegrecia]

Aν και είναι όλοι υπέροχοι, στην ταινία "Κάλπικη Λίρα" ο Ορέστης Μακρής πραγματικά ξεχωρίζει ως ο φόβος και τρόμος της αυλής. Το καλύτερο είναι όμως πως εκεί που σε έχει πείσει απόλυτα πως είναι ένας πραγματικά στραβός άνθρωπος, γυρνάει κόντρα το ρόλο όταν γίνεται πονόψυχος με το -ορφανό πια- κοριτσάκι. Μέσα σε λίγα καρέ είναι το ίδιο πειστικός πως πρόκειται για έναν καλοκάγαθο άνθρωπο. Αυτό, πιστεύω, μόνο ένας μεγάλος ηθοποιός μπορεί να το πετύχει με τόση άνεση. Να σε πείσει σε λίγα λεπτά για 2 διαφορετικά πράγματα και μάλιστα πραγματικά σε παρασέρνει.

'Εκλαιγα με τη συγκεκριμένη σκηνή! Θυμάμαι τη ταινία την είδα πρώτη φορά πέρσι την ίδια μέρα που πρβαλλόταν το πρώτο επεισόδιο από τη σειρά το Νησί και ενώ όλοι έκλαιγαν στο Νησί , εγώ έκλαιγα στη σκηνή του Μακρή με το κοριτσάκι πω πωωω ακόμα θυμάμαι το κλάμα που έριξα από τη συγκίνηση!

 

[prisma]

H αλήθεια είναι πως όταν είχα δει για 1η φορά τη Κάλπικη Λίρα, ως μαθητής δημοτικού, μετά έτρεμα μην εμφανιστεί από το πουθενά κανένας γείτονας τύπου Μακρή.

Άλλη σκηνή που αποδεικνύει ταλέντο είναι αυτή του τραγουδοποιού "Ακούρευτου" στη ταινία 5000 Ψέμματα. Όπου "Ακούρευτος" ο Δ. Νικολαϊδης. Ρεσιτάλ σουρεαλισμού. Κατά τη γνώμη μου κάνει εντελώς φυσικά κάτι τραβηγμένο, χωρίς να γίνεται "γραφικός" μέσα στην υπερβολή του! Εξαιρετικός!!!

 

[panp]

Η ταινία του Ντίνου Κατσουρίδη, Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1976).

Ακόμα κι αν κανείς δεν έχει ξανακούσει για το Θανάση Βέγγο στη ζωή του, αρκεί μόνο να δει αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα, για να καταλάβει πόσο κορυφαίος ηθοποιός ήταν.

Ακούγεται το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη "Σου είπαν ψέμματα πολλά" (τι επίκαιρο, ε ; )

Και τώρα που την είδατε, νομίζω ότι η έκφραση του Θανάση με το παιδί στα χέρια, θα έπρεπε να αποτελεί μάθημα στις δραματικές σχολές...

P.S. : Τραγική ειρωνία, η "αγαπημένη" σε πολλές ταινίες του Βέγγου Αγία Μαρίνα στο Θησείο, το μέρος όπου γυρίστηκε και αυτή η σκηνή, ήταν και το μέρος όπου τελέστηκε η νεκρώσιμη ακολουθία του Θανάση, παρουσία χιλιάδων ανώνυμων, απλών ανθρώπων...

Επίσης, αν κάποιος θα μπορούσε να βρει το απόσπασμα σε καλύτερη ποιότητα, θα ήταν ανεκτίμητο...

 

[katerinak]

Θα ξεκινησω με τον Δημητρη Παπαμιχαηλ: πιστευω οτι το ταλεντο του αναδεικνυεται μεσα απ την ταινια "Παπαφλεσσας" ,δεν αναφερω συγκεκριμενη σκηνη γιατι μου αρεσε σε ολες του τις ατακες

Στην Αλικη ταιριαζει περισσοτερο ο ρολος της μαθητριας,καμμια αλλη κατα τη γνωμη μου δεν ανεδειξε καλυτερα το ρολο αυτο.Φυσικα αναφερομαι στις ταινιες "το ξυλο βγηκε απ τον παραδεισο" και "χτυποκαρδια στο θρανιο"

Η Βουλα Χαριλαου ηταν καταπληκτικη στον πρωταγωνιστικο ρολο που ειχε στην ανατρεπτικη ταινια "ο εφιαλτης" , τα εδωσε ολα και πιστευω οτι ηταν αυτος ο καλυτερος ρολος της καριερας της.Η πιο δυνατη σκηνη ηταν αυτη της αποκαλυψης.Οσοι ειδαν την ταινια,ξερουν..

Η Σοφια Ρουμπου εδειξε το ταλεντο της στην ταινια "το κοριτσι του 17" ,μπορει να μη μιλουσε καθολου κατα τη διαρκεια της ταινιας (μονο δυο λεξεις ειπε ολες κι ολες στο τελος "αντιο Αρη" ) ωστοσο καταφερε να κερδισει τις εντυπωσεις γιατι ειχε πολυ εκφραστικα ματια, "μιλουσε" μ αυτα.Δυνατες σκηνες ηταν αυτες που ειχε με τον ψυχιατρο (Κωστας Καζακος) και αργοτερα οταν γνωρισε τον Αρη(Χρηστος Πολιτης).Κερδισε επαξια το βραβειο του Α γυναικειου ρολου(1969) μ αυτη της την ερμηνεια

συνεχιζεται...