patousaki
Retro Member
- Joined
- 10 Αύγ 2010
- Μηνύματα
- 113
- Αντιδράσεις
- 27
Έχοντας ρίξει μια ματιά στο forum, και μη έχοντας βρει κάτι ανάλογο... θυμόσαστε τις σχολικές μας φωτογραφίες?
Αυτές τις εμπνευσμένες δουλειές των φωτογράφων που έρχονταν μια ωραία ημέρα, μας έστηναν ως επί εκτελεστικού αποσπάσματος, και μας απαθανάτιζαν για την αιωνιότητα...
Και άντε να δεχτώ τις φωτογραφίες των νηπιαγωγείων. Με τη ροζ ή τη γαλάζια καρρώ ποδίτσα όλοι μαζί και μετά ο καθένας σε κοντινό πορτραίτο...
Όπου η πρωτοτυπία είχε εξαντληθεί προ πολλού...
Σε ένα θρανίο, με τον κλασσικό χάρτη «οι εποχές του χρόνου» για φόντο, με έναν άβακα εκ δεξιών, ένα ημερολόγιο-κύβους εξ αριστερών (μιλάμε για τρελλό concept της εποχής που δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα αποτύπωσης της ημερομηνίας)...
Στη μέση το υπερκακόμοιρο παιδάκι, που ναι μεν είχε σταλεί καλοχτενισμένο, καλοσιδερωμένο, «του κουτιού» στο σχολείο, είχε δε περάσει η ώρα και η εμφάνιση απείχε πολύ από την πρωινή!
Και ερχόταν μετά η μη ψηφιακή τεχνολογία, με τα φιλμ που κόστιζαν, και σου τραβούσαν 2 πλάνα το ΠΟΛΥ, και όποιον πάρει ο Χάρος!
(Διότι βλέπω τον «τσίρο» των 15 τότε κιλών την αδελφούλα μου, με ένα πρόσωπο σα να περνάει μαγουλάδες και μάλιστα βαριά!)
Και άντε, να καταπιώ και 1-2 πρώτες τάξεις Δημοτικού...
Αλλά αυτές τις Πέμπτης και Έκτης, δεν τρώγονται με τίποτα!!!
Παιδάκια στο άχαρο προεφηβικό στάδιο, ένα μάτσο χάλια, από όπου να το πιάσεις!
Σωστή τοποθέτηση βάσει σωματοτύπων, ενδυματολογικών επιλογών (γιατί την ποδιά την πετάξανε όλοι κι ας είχε καταργηθεί αρχικά μόνο για Λύκειο και Γυμνάσιο), και φύλου...
Πίσω σειρά επάνω σε θρανία, μεσαία σειρά πάνω σε καρέκλες και κάτω σειρά όρθιοι.
Κάπου ανάμεσα με καμάρι (που ακόμη απορώ από πού πήγαζε...) στήσιμο δασκάλας/-ου...
Ο δικός μου συγκεκριμένα, που ήταν ελαφρώς «της γερακίνας γιος» (πώς να το θέσω ευγενικά? Μυτούλα που μύριζε τον καφέ στην Κολομβία), για μη εξηγήσιμους λόγους, γυρνούσε προφίλ και ατένιζε το ...μέλλον μας (δυσοίωνο μάλλον το έβλεπε αν κρίνω από την έκφραση...)!
Και δε σου έφτανε που είχες αυτή την άθλια αποτύπωση της μούρης σου, την είχαν και οι συμμαθητές σου, για να την βλέπουν και να σε χλευάζουν μέχρι απλά να βαρεθούν...
Μια που δεν έχω δυνατότητα να ανεβάσω κάποια από τις φωτογραφίες, ας βάλει κάποιος να «ζωντανέψει» το κείμενο!!!
Αυτές τις εμπνευσμένες δουλειές των φωτογράφων που έρχονταν μια ωραία ημέρα, μας έστηναν ως επί εκτελεστικού αποσπάσματος, και μας απαθανάτιζαν για την αιωνιότητα...
Και άντε να δεχτώ τις φωτογραφίες των νηπιαγωγείων. Με τη ροζ ή τη γαλάζια καρρώ ποδίτσα όλοι μαζί και μετά ο καθένας σε κοντινό πορτραίτο...
Όπου η πρωτοτυπία είχε εξαντληθεί προ πολλού...
Σε ένα θρανίο, με τον κλασσικό χάρτη «οι εποχές του χρόνου» για φόντο, με έναν άβακα εκ δεξιών, ένα ημερολόγιο-κύβους εξ αριστερών (μιλάμε για τρελλό concept της εποχής που δεν υπήρχε άλλη δυνατότητα αποτύπωσης της ημερομηνίας)...
Στη μέση το υπερκακόμοιρο παιδάκι, που ναι μεν είχε σταλεί καλοχτενισμένο, καλοσιδερωμένο, «του κουτιού» στο σχολείο, είχε δε περάσει η ώρα και η εμφάνιση απείχε πολύ από την πρωινή!
Και ερχόταν μετά η μη ψηφιακή τεχνολογία, με τα φιλμ που κόστιζαν, και σου τραβούσαν 2 πλάνα το ΠΟΛΥ, και όποιον πάρει ο Χάρος!
(Διότι βλέπω τον «τσίρο» των 15 τότε κιλών την αδελφούλα μου, με ένα πρόσωπο σα να περνάει μαγουλάδες και μάλιστα βαριά!)
Και άντε, να καταπιώ και 1-2 πρώτες τάξεις Δημοτικού...
Αλλά αυτές τις Πέμπτης και Έκτης, δεν τρώγονται με τίποτα!!!
Παιδάκια στο άχαρο προεφηβικό στάδιο, ένα μάτσο χάλια, από όπου να το πιάσεις!
Σωστή τοποθέτηση βάσει σωματοτύπων, ενδυματολογικών επιλογών (γιατί την ποδιά την πετάξανε όλοι κι ας είχε καταργηθεί αρχικά μόνο για Λύκειο και Γυμνάσιο), και φύλου...
Πίσω σειρά επάνω σε θρανία, μεσαία σειρά πάνω σε καρέκλες και κάτω σειρά όρθιοι.
Κάπου ανάμεσα με καμάρι (που ακόμη απορώ από πού πήγαζε...) στήσιμο δασκάλας/-ου...
Ο δικός μου συγκεκριμένα, που ήταν ελαφρώς «της γερακίνας γιος» (πώς να το θέσω ευγενικά? Μυτούλα που μύριζε τον καφέ στην Κολομβία), για μη εξηγήσιμους λόγους, γυρνούσε προφίλ και ατένιζε το ...μέλλον μας (δυσοίωνο μάλλον το έβλεπε αν κρίνω από την έκφραση...)!
Και δε σου έφτανε που είχες αυτή την άθλια αποτύπωση της μούρης σου, την είχαν και οι συμμαθητές σου, για να την βλέπουν και να σε χλευάζουν μέχρι απλά να βαρεθούν...
Μια που δεν έχω δυνατότητα να ανεβάσω κάποια από τις φωτογραφίες, ας βάλει κάποιος να «ζωντανέψει» το κείμενο!!!