retrofan
RetroMasteR
- Joined
- 14 Δεκ 2009
- Μηνύματα
- 1.228
- Αντιδράσεις
- 411
Ο Γιάννης Μαρής είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Εντάξει, το ξέρω ότι δεν είναι κι ο Ντοστογιέφσκι αλλά του χρωστώ όμορφες ώρες χαλάρωσης μετά την παραλία, στα διαλείμματα του διαβάσματος για εξετάσεις, τα βροχερά απογεύματα Κυριακής κλπ. Και άπειρες ώρες ψαξίματος στην παλιά "Ατλαντίδα" (εκεί που τώρα είναι ένα μοντέρνο φαγάδικο) στην πλατεία Κοραή να ψάχνω τις παλιές εκδόσεις των βιβλίων του.
Νομίζω ότι είναι και από τους πιο (για να μην πω ο πιο) κινηματογραφικούς συγγραφείς. Αυτός κι ο Ξενόπουλος. Γιατί ήταν κι οι δύο πολυγραφότατοι και τα βιβλία τους είχαν ΠΛΟΚΗ. Ιδίως του Μαρή είχαν πλοκή που σχεδόν παρακαλούσε να τα κάνεις ταινία. Με το μυστήριό τους, με τις συμπλοκές τους, λίγο πόλεμος από δω, λίγο περασμένες εποχές από κει, λίγο ειδύλλιο παρά πέρα! Και βέβαια έναν χαρακτήρα - σύμβολο, τον αστυνόμο Μπέκα με το "ύφος νυσταγμένου γάτου και το κοστούμι συνοικιακού μπακάλη"!
Σκέφτηκα να κάνω έναν πρόχειρο κατάλογο των βιβλίων που μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση (απ' ό,τι θυμάμαι)και κάθε συμπλήρωση ευπρόσδεκτη
1. "Ο άγνωστος του τραίνου". Ίσως η αγαπημένη μου και η πρώτη κινηματογραφική μεταφορά βιβλίου του. Με Άννα Συνοδινού, Γιώργο Παππά και Μιχάλη Νικολινάκο. Κι ένα Ναύπλιο άλλης εποχής να φιλοξενεί ένα σπαραξικάρδιο σμίξιμο παλιών εραστών.
2."Έγκλημα στο Κολωνάκι". Με Μπάρκουλη, Τσαγανέα, Μάρω Κοντού (στα πολύ νιάτα της, σχεδόν αγνώριστη), Γκέλυ Μαυροπούλου και Μιχάλη Νικολινάκο. Τεράστια επιτυχία στα ταμεία το 1959!
3. "Έγκλημα στα παρασκήνια". Με Ζωρζ Σαρή (από τις ελάχιστες κινηματογραφικές της εμφανίσεις), Αλέκο Αλεξανδράκη, Μάρω Κοντού και Δήμο Σταρένιο. Αρκετά "μοντέρνα" σκηνοθεσία για την εποχή και τον Τίτο Βανδή ως Μπέκα. Πολύ καλό στην ερμηνεία του αλλά λίγο σκληρότερο απ' ότι έπρεπε.
4. "Ένας Δον Ζουάν για κλάμματα". Μεταφορά του μυθιστορήματος "Μωρό μου". Καθόλου αστυνομικό . Με Κωνσταντάρα, Φόνσου και Καίτη Πάνου.
5. "Αμφιβολίες". Μεταφορά του βιβλίου "το κόκκινο βάζο". Με Κούρκουλο και Βιβέτα Τσιούνη. Ο Πάρις Αλεξάντερ στον ρόλο του κακού που θέλει να τρελάνει τη γυναίκα του.
6. "Αντάρτες των πόλεων". Το βιβλίο είναι το "Επιχείρηση Ουράνιο Τόξο". Πολεμική με τον Φέρτη. Δικτατορική παραγωγή με πολύ στρατό, πολύ τανκ και πολύ ηρωισμό . Το τέλος διαφορετικό από αυτό του βιβλίου. Γιατί στο βιβλίο ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει ότι οι ίδιοι οι "δικοί του" τον χρησιμοποίησαν και ουσιαστικά τον πούλησαν στους Γερμανούς προκειμένου να πετύχει το σαμποτάζ ενώ στην ταινία (δικτατορία γαρ) ο Φέρτης αποφασίζει να πεθάνει ηρωικά για να πετύχει το σαμποτάζ!
6. "Ως την τελευταία στιγμή". Άτυχη μεταφορά ενός από τα ομορφότερα βιβλία του Μαρή "Το μεγάλο παιχνίδι". Με Δανδουλάκη και Πολίτη. Κατ' αρχάς του αλλάξανε την εποχή (το βιβλίο είναι τέλη 19ου αιώνα σ' ένα θεσσαλικό τσιφλίκι ενώ η ταινία λίγο μετά την κατοχή) και στη συνέχεια του αλλάξανε τα φώτα . Άσε που πεθάνανε την πρωταγωνίστρια τζάμπα και βερεσέ ενώ στο βιβλίο υπήρχε ωραιότατο χάπι εντ.
7."Ζήτημα ζωής και θανάτου". Ωραία και πλούσια μεταφορά με Καζάκο και Ναθαναήλ. Αισθητική 70΄ και ο Καζάκος πείθει πολύ στον ρόλο του αποφασισμένου να βρει τη γυναίκα του εφοπλιστή.
Και μετά ήρθε η τηλεόραση ...
1. "Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα". Όλη η Ελλάδα συζητούσε ποιος επιτέλους είναι ο δολοφόνος και, τουλάχιστον στη δικιά μας οικογένεια, οι μισοί παρατήσαμε το πασχαλινό τραπέζι εκεί που το γλέντι είχε ανάψει για να γυρίσουμε γρήγορα πίσω μην χάσουμε το τελευταίο επεισόδιο και την αποκάλυψη . Με Ντενίση, Βαλτινό, Χρυσικάκο, Καρύδη, Τσιούνη, Διαλυνά και τον αξέχαστο Ξενίδη ως ίσως τον καλύτερο αστυνόμο Μπέκα που πέρασε ποτέ. Η πλοκή του βιβλίου ακολουθήθηκε στο περίπου αλλά μια τεράστια τηλεοπτική επιτυχία προέκυψε.
2."Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη". Κι εδώ ο σεναριογράφος έκανε ελεύθερη διασκευή του βιβλίου αλλά το αποτέλεσμα άφησε μια από τις καλύτερες, πιο ατμοσφαιρικές και πιο προσεγμένες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης. Με Βαλσάμη, Αρτζόγλου και Πάρλα.
3."Μια γυναίκα από το παρελθόν" ή αλλιώς "γιατί μου το κάνανε αυτό;". Είχα διαβάσει το βιβλίο που με είχε ενθουσιάσει και περίμενα μ' ανυπομονησία τη σειρά. Μια Βαλσάμη που πια δεν ανταποκρινόταν ηλικιακά κι εμφανισιακά στον ρόλο και μια όμορφη πλοκή με πολλές ανατροπές που της αλλάξανε τα φώτα! Κάτι προσπαθούσε να σώσει ο Τσακίρογλου αλλά μάταιος κόπος. Ο δε Καληώρας γλυκανάλατος για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, μου καθότανε στον λαιμό . Νομίζω ότι δεν είδα καν όλα τα επεισόδια.
4. "Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα". Παρόλο που ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης μου κάνει ως εμφάνιση και ως στυλ ο πιο κοντινός αστυνόμος Μπέκας σε αυτό που είχε περιγράψει ο Μαρής, ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω τη σειρά. Με ξένιζε η μεταφορά στη σύγχρονη εποχή. Ο Μαρής έγραψε κυρίως (εκτός από λίγα βιβλία εποχής) για τη δεκαετία 50΄, 60΄. Με τους χαρακτηριστικούς τύπους της, τις γειτονιές της, τα δυο - τρία αριστοκρατικά στέκια του Κολωνακίου, τη νοοτροπία εκείνου του καιρού. Άσε που στα μισά του βιβλία επανέρχονταν Γερμανοί που είχαν αφήσει κρυμμένους θησαυρούς από την κατοχή και ήθελαν να τους πάρουν πίσω . Η δεκαετία του 2000 μου έκανε παράταιρη.
Νομίζω ότι είναι και από τους πιο (για να μην πω ο πιο) κινηματογραφικούς συγγραφείς. Αυτός κι ο Ξενόπουλος. Γιατί ήταν κι οι δύο πολυγραφότατοι και τα βιβλία τους είχαν ΠΛΟΚΗ. Ιδίως του Μαρή είχαν πλοκή που σχεδόν παρακαλούσε να τα κάνεις ταινία. Με το μυστήριό τους, με τις συμπλοκές τους, λίγο πόλεμος από δω, λίγο περασμένες εποχές από κει, λίγο ειδύλλιο παρά πέρα! Και βέβαια έναν χαρακτήρα - σύμβολο, τον αστυνόμο Μπέκα με το "ύφος νυσταγμένου γάτου και το κοστούμι συνοικιακού μπακάλη"!
Σκέφτηκα να κάνω έναν πρόχειρο κατάλογο των βιβλίων που μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση (απ' ό,τι θυμάμαι)και κάθε συμπλήρωση ευπρόσδεκτη
1. "Ο άγνωστος του τραίνου". Ίσως η αγαπημένη μου και η πρώτη κινηματογραφική μεταφορά βιβλίου του. Με Άννα Συνοδινού, Γιώργο Παππά και Μιχάλη Νικολινάκο. Κι ένα Ναύπλιο άλλης εποχής να φιλοξενεί ένα σπαραξικάρδιο σμίξιμο παλιών εραστών.
2."Έγκλημα στο Κολωνάκι". Με Μπάρκουλη, Τσαγανέα, Μάρω Κοντού (στα πολύ νιάτα της, σχεδόν αγνώριστη), Γκέλυ Μαυροπούλου και Μιχάλη Νικολινάκο. Τεράστια επιτυχία στα ταμεία το 1959!
3. "Έγκλημα στα παρασκήνια". Με Ζωρζ Σαρή (από τις ελάχιστες κινηματογραφικές της εμφανίσεις), Αλέκο Αλεξανδράκη, Μάρω Κοντού και Δήμο Σταρένιο. Αρκετά "μοντέρνα" σκηνοθεσία για την εποχή και τον Τίτο Βανδή ως Μπέκα. Πολύ καλό στην ερμηνεία του αλλά λίγο σκληρότερο απ' ότι έπρεπε.
4. "Ένας Δον Ζουάν για κλάμματα". Μεταφορά του μυθιστορήματος "Μωρό μου". Καθόλου αστυνομικό . Με Κωνσταντάρα, Φόνσου και Καίτη Πάνου.
5. "Αμφιβολίες". Μεταφορά του βιβλίου "το κόκκινο βάζο". Με Κούρκουλο και Βιβέτα Τσιούνη. Ο Πάρις Αλεξάντερ στον ρόλο του κακού που θέλει να τρελάνει τη γυναίκα του.
6. "Αντάρτες των πόλεων". Το βιβλίο είναι το "Επιχείρηση Ουράνιο Τόξο". Πολεμική με τον Φέρτη. Δικτατορική παραγωγή με πολύ στρατό, πολύ τανκ και πολύ ηρωισμό . Το τέλος διαφορετικό από αυτό του βιβλίου. Γιατί στο βιβλίο ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει ότι οι ίδιοι οι "δικοί του" τον χρησιμοποίησαν και ουσιαστικά τον πούλησαν στους Γερμανούς προκειμένου να πετύχει το σαμποτάζ ενώ στην ταινία (δικτατορία γαρ) ο Φέρτης αποφασίζει να πεθάνει ηρωικά για να πετύχει το σαμποτάζ!
6. "Ως την τελευταία στιγμή". Άτυχη μεταφορά ενός από τα ομορφότερα βιβλία του Μαρή "Το μεγάλο παιχνίδι". Με Δανδουλάκη και Πολίτη. Κατ' αρχάς του αλλάξανε την εποχή (το βιβλίο είναι τέλη 19ου αιώνα σ' ένα θεσσαλικό τσιφλίκι ενώ η ταινία λίγο μετά την κατοχή) και στη συνέχεια του αλλάξανε τα φώτα . Άσε που πεθάνανε την πρωταγωνίστρια τζάμπα και βερεσέ ενώ στο βιβλίο υπήρχε ωραιότατο χάπι εντ.
7."Ζήτημα ζωής και θανάτου". Ωραία και πλούσια μεταφορά με Καζάκο και Ναθαναήλ. Αισθητική 70΄ και ο Καζάκος πείθει πολύ στον ρόλο του αποφασισμένου να βρει τη γυναίκα του εφοπλιστή.
Και μετά ήρθε η τηλεόραση ...
1. "Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα". Όλη η Ελλάδα συζητούσε ποιος επιτέλους είναι ο δολοφόνος και, τουλάχιστον στη δικιά μας οικογένεια, οι μισοί παρατήσαμε το πασχαλινό τραπέζι εκεί που το γλέντι είχε ανάψει για να γυρίσουμε γρήγορα πίσω μην χάσουμε το τελευταίο επεισόδιο και την αποκάλυψη . Με Ντενίση, Βαλτινό, Χρυσικάκο, Καρύδη, Τσιούνη, Διαλυνά και τον αξέχαστο Ξενίδη ως ίσως τον καλύτερο αστυνόμο Μπέκα που πέρασε ποτέ. Η πλοκή του βιβλίου ακολουθήθηκε στο περίπου αλλά μια τεράστια τηλεοπτική επιτυχία προέκυψε.
2."Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη". Κι εδώ ο σεναριογράφος έκανε ελεύθερη διασκευή του βιβλίου αλλά το αποτέλεσμα άφησε μια από τις καλύτερες, πιο ατμοσφαιρικές και πιο προσεγμένες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης. Με Βαλσάμη, Αρτζόγλου και Πάρλα.
3."Μια γυναίκα από το παρελθόν" ή αλλιώς "γιατί μου το κάνανε αυτό;". Είχα διαβάσει το βιβλίο που με είχε ενθουσιάσει και περίμενα μ' ανυπομονησία τη σειρά. Μια Βαλσάμη που πια δεν ανταποκρινόταν ηλικιακά κι εμφανισιακά στον ρόλο και μια όμορφη πλοκή με πολλές ανατροπές που της αλλάξανε τα φώτα! Κάτι προσπαθούσε να σώσει ο Τσακίρογλου αλλά μάταιος κόπος. Ο δε Καληώρας γλυκανάλατος για τον πρωταγωνιστικό ρόλο, μου καθότανε στον λαιμό . Νομίζω ότι δεν είδα καν όλα τα επεισόδια.
4. "Οι ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα". Παρόλο που ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης μου κάνει ως εμφάνιση και ως στυλ ο πιο κοντινός αστυνόμος Μπέκας σε αυτό που είχε περιγράψει ο Μαρής, ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω τη σειρά. Με ξένιζε η μεταφορά στη σύγχρονη εποχή. Ο Μαρής έγραψε κυρίως (εκτός από λίγα βιβλία εποχής) για τη δεκαετία 50΄, 60΄. Με τους χαρακτηριστικούς τύπους της, τις γειτονιές της, τα δυο - τρία αριστοκρατικά στέκια του Κολωνακίου, τη νοοτροπία εκείνου του καιρού. Άσε που στα μισά του βιβλία επανέρχονταν Γερμανοί που είχαν αφήσει κρυμμένους θησαυρούς από την κατοχή και ήθελαν να τους πάρουν πίσω . Η δεκαετία του 2000 μου έκανε παράταιρη.