Τιτανικός

[Stanfromgreece]

Btw, το ατύχημα του Τιτανικού δεν ήταν το μεγαλύτερο ever! Πολύ χειρότερο ήταν αυτό του Wilhelm Gustloff το 1945 όπου χάθηκαν 9400 ζωές (http://www.wilhelmgustloff.com/). Επίσης το Εμπορικό Vector συγκρούστηκε με το φέρυ Dona Paz το Δεκέμβρη του 1987 στις Φιλιπίνες και χάθηκαν 4375 (εγγεγραμένες) ζωές.


Άσε, καταραμένη εκπομπή που μ' έκανε να φοβάμαι τ' αεροπλάνα

Χαχαχα... πλάκα πλάκα... δεν έχει τύχει να έχω μπεί σε αεροπλάνο, από την ημέρα που προτοείδα την εκπομπή αυτή.

Το ναυάγιο του Wilhelm Gustloff δεν το είχα ακουστά... ίσως επειδή στην ουσία ήταν τορπιλισμός πλοίου σε περίοδο πολέμου.

Κάτι αντίστοιχο με το ναυάγιο του Βρετανικού. Και τα 2 δεν ήταν πια κρουαζιερόπλοια, αλλά επιταγμένα από το στρατό.

Το ναυάγιο του Dona Paz, αμυδρά το θυμάμαι. Ήμουν 13 τότε, και το έδειχναν στην τηλεόραση.

Σε αυτές τις περιοχές, πολύ συχνά συμβαίνουν τέτοιου είδους..."δυστυχήματα".

Δεν υπάρχουν κανόνες ασφάλειας. Στα πλοία μπαίνουν στην κυριολεξία όσοι χωράνε!

Το μόνο που δεν έχω δει ακόμα να κάνουν, είναι μονόζυγο σε κανένα κατάρτι!

Αυτό που ήταν τραγικό πραγματικά... ήταν το ατύχημα του Jupiter,ακριβώς έξω από το λιμάνι του πειραιά...

Δεν ήταν πολύνεκρο,αλλά ήταν ακριβώς έξω από το λιμάνι. Ένα φορτηγό εμβόλισε το Jupiter της "Ηπειρωτικής", το οποίο μέσα σε λίγα λεπτά πήγε στον πάτο.

Ακόμα εκεί βρίσκεται. Στο πλοίο βρίσκονταν αν θυμάμαι καλά, μαθητές!

Αν επεκταθούμε όμως σε αυτά, θα ξεφύγουμε πολύ από το θέμα...

 

[nkarytia]

Τελικά μόνο το ποδαράτο είναι εγγύηση! Εγώ είχα τύχει στο καράβι των μινωϊκών όταν βούλιαξε έξω απ' το Ηράκλειο. Δε θυμάμαι να πνίγηκε κανείς (ευτυχώς).

...Όσο για το MayDay, κορυφαία εκπομπή - την παρακολουθούσα ανελλιπώς!

Κι εγώ αυτή τη χαζομάρα έβλεπα ανελλιπώς και τώρα όταν πάω κι έρχομαι στο Λουξ τρέμει το φιλοκάρδι μου...

 

[Uskoke]

Ένα πραγματικά τραγικό ναυάγιο που συγκλόνισε την κρητική κοινωνία ήταν του πλοίου Ηράκλειο http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BD_(%CE%95/%CE%93-%CE%9F/%CE%93) που βυθίστηκε όταν η "νταλίκα του θανάτου" χτύπησε και άνοιξε τον καταπέλτη. Έχει σχέση και το προηγούμενο ποστ μου με αυτό, γιατί πχ τα πολεμικά πλοία που ήταν δεμένα στο λιμάνι του Ηρακλείου, δεν μπορούσαν να σπεύσουν άμεσα προς βοήθεια, αλλά έπρεπε πρώτα να "σηκώσουν ατμό", διαδικασία που έπαιρνε 3-4 ώρες.

 

[stayros]

Εκκεντρικος Αυστραλος "χτιζει" τον Τιτανικο ΙΙ αλλα

δεν προκαλει την τυχη του!

 

[Uskoke]

Η έρευνα ποτέ δεν φτάνει επίπεδα "παραφροσύνης"...Πάντα υπάρχουν λόγοι που γίνεται...

Δυστυχώς, το τραγικό αποτέλεσμα του ναυαγίου του Τιτανικού, οδήγησε σε πολύ ασφαλέστερα ταξίδια.

Όλα αυτά έγιναν μέσα από την έρευνα του ναυαγίου.

Αυξήθηκε ο αριθμός στις βάρκες.

Έγινε υποχρεωτική η βάρδια στους ασύρματους των πλοίων.

Η κατασκευή των πλοίων, έγινε με διαφορετικά κριτήρια ασφαλείας.

Η έρευνα έδειξε, ότι το πλοίο έσπασε στα δύο όταν βυθιζόταν. Από εκεί βρήκαν ότι η κατασκευή του δεν ήταν τόσο γερή όσο θα έπρεπε.

Το μέταλλο ήταν κάκιστης ποιότητας, το ίδιο και τα μπουλόνια που χρησιμοποιήθηκαν για να ενώσουν τα ελλάσματα.

Αν το πλοίο ήταν πιο γερό, ίσως να μην είχε βουλιάξει ποτέ. Η έρευνα έδειξε πως το κήτος δεν σκίστηκε από το παγόβουνο,αλλά

έσπασαν τα μπουλόνια.

Ακόμα και αν το ρήγμα έμενε το ίδιο, αν το πλοίο δεν έσπαγε θα έμενε στην επιφάνεια για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Αυτό θα έσωζε πιθανόν περισσότερα άτομα.

Όλα έχουν αλλάξει από τότε.

Και δεν είναι μόνο με τον Τιτανικό το θέμα.

Στα αεροπορικά δυστυχήματα έχετε δει τί έρευνα γίνεται;

Την εκπομπή may day στο Μακεδονία TV την έχετε δεί;

Μιλάμε, ψάχνουν και το παραμικρό!

Και όλα αυτά, για να γίνουν ασφαλέστερα τα ταξίδια στο μέλλον.

Η έρευνα λοιπόν είναι απαραίτητη, και όσο βγαίνουν νέα στοιχεία, δεν πρέπει να σταματάει ποτέ.

Ναι, κάτι τέτοιο είχα διαβάσει κι εγώ. Όχι μπουλόνια, πριτσίνια Τα μπουλόνια είναι βίδα και παξιμάδι, ενώ τα πριτσίνια πάνε έιτε χτυπητά με σφυρί είτε με ειδικό μηχάνημα, κάπως σαν κομπρεσέρ. Κάτι διάβασα ότι δεν βάλανε τα πριτσίνια ανώτερης ποιότητας (νούμερο 00) γιατί δεν υπήρχε διαθέσιμη ποσότητα;για οικονομία;δεν θυμάμαι ακριβώς. πάντως το πλοίο έσπασε στα δυο νομίζω γιατί μετακινήθηκαν τα πανβάρα καζάνια (λέβητες) προς την πρύμνη κι έτσι το πλοίο έσπασε. Για τα πριτσίνια-τα σύγχρονα πλοία έχουν όλα τις λαμαρίνες τους συγκολημμένες-νομίζω ή με οξυγόνο ή με ειδικές συγκολήσεις, μιγκ, τιγκ πως τις λένε. Είναι και πολύ χοντρές, σαν το μπράτσο ενός άντρα περίπου.

 

[Clemence]

Το επόμενο έργο με θέμα τον Τιτανικό, και όνομα ταινίας απλά "Τιτανικός" γυρίστηκε εν μέσω πολέμου, το 1943 και μάλιστα με χώρα παραγωγής τη Ναζιστική Γερμανία! Το έργο γυρίστηκε ως προπαγανδιστικό, με στόχο να καταδείξει ... τη δηλεία των Βρεττανών. Ο σκηνοθέτης Herbert Selpin, αντιστεκόμενος στις συνεχόμενες παρεμβάσεις του υπουργείου προπαγανδάς, τελικά παρουσίασε ένα έργο μετριοπαθές για τα γούστα των Ναζί και έτσι τελικά κατέληξε δολοφονημένος σε κάποιο κελί φυλακής... Το ίδιο το έργο τραβήχτηκε γρήγορα απο τα Γερμανικά σινεμά τα οποία προβλήθηκε γιατι το κοινό έδειχνε να επιδυκνείει συμπάθεια στους Αγγλούς που φαίνοντουσαν στο έργο!

Στην IMDB κάποιοι διαφωνούν:

After seeing this film, Propaganda Minister Josef Goebbels thought the scenes of mass panic were not appropriate viewing for Germans, who were then being subjected to British bombing. So he allowed only foreign release, with the film premiering in Paris in 1943. Beginning in late 1949 Germans could see the film, but Allied occupation authorities forbade its showing in West Germany in 1950 because of its anti-British propaganda

http://www.imdb.com/title/tt0036443/trivia?ref_=tt_trv_trv

 

[freaktmp]

Σε αντιθεση με πολλους που το ενδιαφερον του για το Τιτανικο αρχισε με την ταινια του Καμερον, εγω παθιαστηκα με το θεμα στις αρχες της δεκαετιας του '80, οταν σαν μικρο παιδι ειδα το "Ανελκύσατε τον Τιτανικό".

Καποια χρονια μετα διαβασα και το βιβλιο (πολυ ανωτερο της ταινιας) στα ελληνικα. Δυστυχως τωρα που ηθελα να το φωτογραφησω δεν το εβρισκα οποτε παρτε μια φωτογραφια απο το αγγλικο.

 

[mr.Vox]

Το έχω σε DVD. Είχε κυκλοφορήσει σε εφημερίδα. Το είχα δει στον κινηματογράφο Αχίλλειον στο Kαλαμάκι όταν πρωτοπροβλήθηκε.

Δυστυχώς η ποιότητα στο DVD δεν είναι ότι καλύτερο.

 

[circleag]

Ένα αυθεντικό κομμάτι κάρβουνο (κλεισμένο αεροστεγώς σε ειδική συσκευασία) απο το ναυάγιο του R.M.S TITANIC

(ημερομηνία ναυαγίου: 14/04/1912)







* R.M.S. σημαίνει Royal Mail Ship ==> R.M.S. Ships

Το συγκεκριμένο κομμάτι έχει αγοραστεί απο την ναυτιλιακή εταιρεία "White Star Line" η οποία υπήρχε μέχρι 2015 όπου και εξαγοράστηκε απο την Carnival Cruises.

 

[Αρμαγεδών]

Πέρασαν 109 χρόνια και 5 ημέρες από τη στιγμή που το θρυλικό αυτό κρουαζιερόπλοιο βυθίστηκε στα παγωμένα νερά του Βόρειου Ατλαντικού.
Ας εμπλουτιστεί το θέμα με φωτογραφίες του πλοίου, του πληρώματος καθώς και επιβατών του.


Ξεκινώ παραθέτοντας φωτογραφίες των αξιωματικών του πλοίου, σύμφωνα με την ιεραρχία:


Οι τέσσερεις διασωθέντες αξιωματικοί του πλοίου. Διακρίνονται (από αριστερά)
Όρθιοι: Ε' Αξιωματικός Χάρολντ Λόου, Ανθυποπλοίαρχος Τσαρλς Λαϊτόλερ (ο πιο υψηλόβαθμος διασωθείς αξιωματικός), Δ' Αξιωματικός Τζόζεφ Μπόξαλ.
Καθιστός ο Γ' Αξιωματικός Χέρμπερτ Πίτμαν.


Κυβερνήτης Έντουαρντ Τζων Σμιθ (27/01/1850-12/04/1912), ο οποίος δεν διασώθηκε...


Ύπαρχος (δεύτερος πλοίαρχος) Χένρυ Τινγκλ Γουάιλντ (21/09/1872-15/04/1912), ο οποίος δεν επέζησε του ναυαγίου.


Υποπλοίαρχος Γουίλιαμ ΜακΜάστερ Μέρντοκ(χ) (28/02/1873-15/04/1912), που ούτε αυτός επέζησε...


Ανθυποπλοίαρχος Τσαρλς Λαϊτόλερ (30/03/1874-08/12/1952), σε φωτογραφία του 1920.


Γ' Αξιωματικός Χέρμπερτ Πίτμαν (20/11/1877-07/12/1961)


Δ' Αξιωματικός Τζόζεφ Μπόξαλ (23/03/1884-25/04/1967)


Ε' Αξιωματικός Χάρολντ Λόου (21/11/1882-12/05/1944)


ΣΤ' Αξιωματικός Τζέιμς Πωλ Μούντι (21/08/1887-15/04/1912), ο οποίος χάθηκε μαζί με το πλοίο...


Προσεχώς συνέχεια με διάφορες φωτογραφίες του πληρώματος.

 

[Αρμαγεδών]

Φωτογραφιών συνέχεια.......

Μέλη του πληρώματος



Αριστερά: Ύπαρχος Χένρυ Τινγκλ Γουάιλντ
Κέντρο: Υποπλοίαρχος Γουίλιαμ ΜακΜάστερ Μέρντοκ(χ)
Δεξιά: Ο Χέρμπερτ Πίτμαν με τον Τσαρλς Λαϊτόλερ


Φωτογραφία που τραβήχτηκε στη Γέφυρα του "Ολύμπικ", αδελφού πλοίου του Τιτανικού, το 1911.
Διακρίνονται από αριστερά: Γουίλιαμ ΜακΜάστερ Μέρντοκ(χ), Αρχιμηχανικός Γιόζεφ Έβανς, Δ' Αξιωματικός Ντέιβιντ Αλεξάντερ και Πλοίαρχος Έντουαρντ Τζων Σμιθ.



Γιόζεφ Μπελ (12/03/1861-15/04/1912), Αρχιμηχανικός του Τιτανικού, που καθ' όλη τη διάρκεια της βύθισης παρέμεινε στο πόστο του, μαζί με τους μηχανικούς, για να κρατήσουν όση περισσότερη ώρα μπορούσαν τον ηλεκτρισμό του πλοίου.


Τσαρλς Γιόγκιν (03/08/1878-09/12/1956), Αρχιμάγειρας του Τιτανικού και ο τελευταίος άντρας που τον εγκατέλειψε. Κατά τη διάρκεια της βύθισης, εθεάθη στον εξωτερικό διάδρομο του καταστρώματος Β' να πετά στη θάλασσα ξαπλώστρες, προκειμένου οι ναυαγοί να έχουν κάτι για να επιπλέουν. Ήταν ένα από τα 6 άτομα που διασώθηκαν από τα παγωμένα νερά, κυρίως λόγω της μεγάλης ποσότητας αλκοόλ που είχε καταναλώσει, το οποίο τον κράτησε ζεστό και τον προστάτεψε από την υποθερμία.


Φρέντερικ Φλιτ (15/10/1887-10/01/1965), ο Οπτήρας που το βράδυ της σύγκρουσης βρισκόταν στη σκοπιά του μπροστινού καταρτιού όπου και αντίκρισε το παγόβουνο.


Ρέτζιναλντ Λη (03/04/1870-06/08/1913), ο έτερος Οπτήρας του Τιτανικού το βράδυ της σύγκρουσης.


Ρόμπερτ Χίτσενς (16/09/1882-23/09/1940), ο Πηδαλιούχος του Τιτανικού το βράδυ της σύγκρουσης με το παγόβουνο.


Τζακ Φίλλιπς (11/04/1887-15/04/1912), ο Επικεφαλής Ασυρματιστής του πλοίου. Μαζί με τον Χάρολντ Μπράιντ, έκαναν ό,τι ήταν δυνατό για να στείλουν σήμα κινδύνου σε (τυχόν) κοντινά πλοία.


Χάρολντ Μπράιντ (11/01/1890-29/04/1956), ο έτερος Ασυρματιστής του πλοίου.


Βάιολετ Τζέσσοπ (02/10/1887-05/05/1971), Οικονόμος του πλοίου, η οποία, μάλιστα, ήταν "επιβάτης" του "Βρετανικού", αδελφού πλοίου του Τιτανικού, κατά το ναυάγιο του από Γερμανική νάρκη στα στενά της Κέας, στις 21 Νοεμβρίου 1916.
(Σχόλιο δικό μου: Γρουσούζα και γκαντέμω )


Τόμας Κινγκ (09/05/1869-15/04/1912), ο Οπλονόμος του πλοίου.


Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ

Εικονίζονται (από αριστερά) οι:
Πάνω: Τζων Φρέντερικ Κλαρκ με κοντραμπάσο, Πέρσυ Τέιλορ με τσέλο
Μέση: Ρότζερ Μαρί Μπρίκουξ με τσέλο, Γουάλας Χάρτλει με βιολί ο οποίος ήταν και ο επικεφαλής της μπάντας, Θίοντορ Μπρέιλι με πιάνο
Κάτω: Τζών Χιουμ με βιολί, Τζων Γουντγουάρντ με τσέλο
Όλοι χάθηκαν στο ναυάγιο...

 

[Αρμαγεδών]

Συνεχίζουμε και σήμερα.....

ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΤΗΣ Α' ΘΕΣΗΣ


Τόμας Άντριους (07/02/1873-15/04/1912), ο σχεδιαστής του Τιτανικού που χάθηκε μαζί με το πλοίο του. Τελευταία φορά εθεάθη στο Καπνιστήριο της Α' Θέσης.


Τζων Τζέικομπ Άστορ ο Δ' (13/07/1864-15/04/1912), ο πλουσιότερος επιβάτης του πλοίου, με την περιουσία του να ανέρχεται στα 1.75 εκατομμύρια δολάρια (με τη σημερινή αξία). Επέβαινε μαζί με την 18χρονη σύζυγό του, Μαντλίν Άστορ, την οποία επιβίβασε στη σωστική λέμβο 4, ενώ εκείνος έμεινε στο πλοίο και χάθηκε.
Η παρούσα φωτογραφία είναι του 1895.



Μαντλίν Άστορ (19/06/1893-27/03/1940), δεύτερη σύζυγος του προηγούμενου.


Καρλ Μπερ (30/05/1885-15/10/1949), Αμερικανός επαγγελματίας τενίστας.


Μάργκαρετ (Μόλλυ) Μπράουν (18/07/1867-26/10/1932) γνωστή και ως "η αβύθιστη Μόλλυ Μπράουν", νεόπλουτη επιβάτης της Α' Θέσης, με σημαντικό έργο στην επιβίβαση γυναικοπαίδων στις σωστικές λέμβους. Επιβιβάστηκε στη σωστική λέμβο 6 και ήρθε δύο φορές σε οξεία αντιπαράθεση με τον υπεύθυνο της λέμβου, Ρόμπερτ Χίτσενς, επειδή απαιτούσε τον γυρισμό της λέμβου στο βυθιζόμενο υπερωκεάνειο και μετά τη βύθιση για εύρεση επιζώντων.


Η Μόλλυ Μπράουν (δεξιά) δίνει βραβείο στον Κυβερνήτη του RMS Καρπάθια, Αρθουρ Νόστρον, για τη συμβολή του στη διάσωση των ναυαγών του Τιτανικού.


Μπέντζαμιν Γκουγκενχάιμ (26/10/1865-15/04/1912), Αμερικάνος επιχειρηματίας που επέβαινε στο πλοίο με τον μπάτλερ του, Βίκτορ Τζίγκλιο, και την ερωμένη του Ρενέ Περνό. Χάθηκαν και οι τρεις στο ναυάγιο. Τελευταία φορά εθεάθη με τον μπάτλερ του σε μια ξαπλώστρα του Καταστρώματος Β' να πίνουν μπράντυ! Ορισμένοι επιζώντες τον άκουσαν να λέει στις τελευταίες στιγμές την φράση "φορέσαμε τα καλά μας, για να πάμε κάτω σαν κύριοι".


Τζόζεφ Μπρους Ίσμευ (12/12/1862-17/10/1937), διευθύνων σύμβουλος της White Star Lines και όπως φαίνεται, ο άνθρωπος που έπεισε τον Πλοίαρχο Σμιθ στο να αυξήσει την ταχύτητα του πλοίου, για να φτάσουν μια μέρα νωρίτερα στην Αμερική. Επιβιβάστηκε "παράνομα" στην πτυσσόμενη σωστική λέμβο 3 και διασώθηκε.


Ίντα (06/02/1849) και Ίζιντορ (06/02/1845) Στράους, το επί 40 χρόνια παντρεμένο ζευγάρι που αρνήθηκε να χωριστεί. Όταν προσφέρθηκε θέση στην Ίντα για να μπει σε μια σωστική λέμβο, εκείνη αρνήθηκε να χωριστεί από τον σύζυγό της. Ο αξιωματικός που ήταν υπεύθυνος για εκείνη τη λέμβο, είπε πως μπορεί να γίνει μια εξαίρεση για τον Ίζιντορ και να επιβιβαστεί και αυτός. Εκείνος, όμως, αρνήθηκε καθώς έλεγε πως υπήρχαν ακόμα γυναίκες και παιδιά στο πλοίο. Τελευταία φορά εθεάθησαν να βαδίζουν στο Κατάστρωμα Α'. Το πτώμα του Ίζιντορ βρέθηκε, ενώ της Ίντα όχι.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΠΙΒΑΤΕΣ ΤΗΣ Β' ΘΕΣΗΣ



Λόρενς Μπίσλι (31/12/1877-14/02/1967), Βρετανίδα καθηγήτρια φυσικής.


Τόμας Μπάιλς (26/02/1870-15/04/1912), Βρετανός Καθολικός Πάστορας, που επιβιβάστηκε στον Τιτανικό για να πάει στον γάμο του αδερφού του στην Αμερική. Του προσφέρθηκε θέση σε σωστική λέμβο, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Τελευταία φορά εθεάθη στην περιοχή της πρύμνης να προσεύχεται μαζί με επιβάτες.


Τζων Χάρπερ (29/05/1872-15/12/1912), Σκωτζέζος Βαπτιστής Πάστορας στον οποίο προσφέρθηκε θέση σε σωστική λέμβο την οποία και αρνήθηκε.


Η Εύα Χαρτ (31/01/1905-14/02/1996) μαζί με τον πατέρα της Μπέντζαμιν (χάθηκε στο ναυάγιο) και τη μητέρα της, Έστερ Χαρτ (13/05/1863-07/09/1928), η οποία περιέγραψε με πολλές λεπτομέρειες τη βύθιση του Τιτανικού, ενώ ήταν από τους πιο "σκληρούς" υποστηρικτές της θεωρίας πως το πλοίο έσπασε σε δύο κομμάτια, κάτι που δεν πίστεψε το δικαστήριο. Μετά την ανακάλυψη του ναυαγίου από τον Ρόμπερτ Μπάλαρντ, την 1η Σεπτεμβρίου 1985, δικαιώθηκε.

Εδώ σε φωτογραφία το 1993, κατά τη διάρκεια συνέντευξής της στο BBC1:



Μασαμπούμι Χοσόνο (15/10/1870-14/03/1939), ο μοναδικός Ιάπωνας επιβάτης του Τιτανικού, που επιβιβάστηκε στη σωστική λέμβο 10 και διασώθηκε. Με την επιστροφή στην πατρίδα του, αποκληρώθηκε από την οικογένειά του και στιγματίστηκε από την κοινωνία ως δειλός.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΠΙΒΑΤΕΣ Γ' ΘΕΣΗΣ (ό,τι μπόρεσα να βρω, τουλάχιστον)


Ρόντα Αμπόττ (14/01/1873-18/02/1946), Βρετανή επιβάτης και η μοναδική γυναίκα που σώθηκε από τα νερά του Ατλαντικού, μετά τη βύθιση του πλοίου.


Ντέιβιντ Τζων Μπόουεν (30/07/1891-15/04/1912), Ουαλός μποξέρ.


Μιλβίνα Ντιν (02/12/1912-31/05/2009), τελευταία επιζήσασα του ναυαγίου. Ήταν 2 μηνών όταν σώθηκε μέσα σε έναν ταχυδρομικό σάκο με την πτυσσόμενη λέμβο 1. Οι γονείς της χάθηκαν στο ναυάγιο.

 

[Αρμαγεδών]

Συνέχεια και σήμερα, με φωτογραφίες από την κατασκευή και το εσωτερικό του πλοίου.....

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ








Ο Τιτανικός αριστερά και το Ολύμπικ δεξιά.




Εργάτες στη θέση της "Μεγάλης Σκάλας" του πλοίου.


Μία από τις μηχανές του πλοίου.


Λεβητοστάσιο 2.


Το πλοίο είναι σχεδόν έτοιμο.




Από το δοκιμαστικό ταξίδι του, στις 2 Απριλίου 1912.






Η αναχώρηση της 10ης Απριλίου 1912 από το Σαουθάμπτον...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΧΩΡΟΙ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ


Σωστικές λέμβοι στην αριστερή πλευρά του πλοίου.


Η αίθουσα ανάγνωσης και γραφής της Α' Θέσης.


Το εστιατόριο της Α' Θέσης.


Επιβάτες βαδίζουν στο Κατάστρωμα Λεμβών την 10η Απριλίου.


Το καφέ "Παριζιέν".


Το κύριο εστιατόριο του πλοίου.


Τα Τουρκικά Λουτρά.


Η Σουίτα B60 της Α' Θέσης.


Η Σουίτα B64 της Α' Θέσης


Μια "μέση" καμπίνα της Α' Θέσης.


Καμπίνα της Β' Θέσης.


Καμπίνα της Γ' Θέσης.


Η Γέφυρα


H περίφημη "Μεγάλη Σκάλα" της Α' Θέσης.


Ψηφιακή αναπαράσταση της πλήρους Μεγάλης Σκάλας.


Μέρος του Καπνιστηρίου της Α' Θέσης



Θα ακολουθήσουν φωτογραφίες από τους διασωθέντες και το ναυάγιο αυτό καθ' εαυτό.

 

[Αρμαγεδών]

Το προτελευταίο μέρος του φωτογραφικού αφιερώματος στον Τιτανικό, με φωτογραφίες των διασωθέντων και των απομειναριών του.

ΠΡΩΤΕΣ "ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ" ΤΟΥ ΝΑΥΑΓΙΟΥ



Η μεγαλύτερη γκάφα στην δημοσιογραφική ιστορία, με το πρωτοσέλιδο "Ο Τιτανικός βυθίστηκε, δεν χάθηκαν ζωές", που προκλήθηκε από ασυνεννοησία των τηλεγραφιστών. Η ερώτηση "οι επιβάτες είναι ασφαλείς;" ακούστηκε ως κατάφαση, με το αποτέλεσμα που βλέπετε παραπάνω...



Αγόρι-εφημεριδοπώλης στη Νέα Υόρκη, που αναγγέλλει το τραγικό δυστύχημα στις 16 Απριλίου 1912.

Ορισμένα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της εποχής
















Πλήθη κόσμου έξω από τα γραφεία της White Star Lines, που απαιτούν εξηγήσεις.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΑΓΩΝ ΑΠΟ ΤΟ RMS ΚΑΡΠΑΘΙΑ


Φωτογραφία της σωστικής λέμβου 6, στην οποία επέβαινε η Μόλλυ Μπράουν.

Σωστική λέμβος 10.





Προετοιμασία για επιβίβαση στο Καρπάθια.





Εν πλω στο Καρπάθια, με προορισμό τη Νέα Υόρκη.


Άφιξη του Καρπάθια στη Νέα Υόρκη, στις 18 Απριλίου 1912, με τις σωστικές λέμβους του Τιτανικού.


Διασωθέντες του ναυαγίου στο Πλήμουθ της Αγγλίας.


Διασωθέντες του ναυαγίου με συγγενείς τους, στο Σαουθάμπτον, στις 25 Απριλίου 1912.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΤΑ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ

Περιοχή πλώρης
Η πλώρη είναι σε αρκετά καλή κατάσταση, αν και έπαθε πολλές ζημιές κατά την κάθοδό της. Το κατάρτι έσπασε και διέλυσε τη γέφυρα του πλοίου και τις καμπίνες των αξιωματικών. Η Μεγάλη Σκάλα αποκολλήθηκε βίαια και χάθηκε. Το μπροστινό μέρος της, μαζί με τα σημάδια από το παγόβουνο θάφτηκαν στη λάσπη, εξαιτίας του τρόπου που προσγειώθηκε στον πυθμένα, με κλίση 20 μοίρες και ταχύτητα γύρω στα 30 χιλιόμετρα. Γενικότερα, αναμένεται να χαθεί για πάντα, μιας και έχει αρχίσει σιγά-σιγά να καταρρέει, σε περίπου 100-150 χρόνια...

Αρχικά, ένα βίντεο από ακριβή μινιατούρα του μοντελιστή Τζέισον Κινγκ, του πώς ήταν η πλώρη το πρωί της 15ης Απριλίου 1912.

Γενικές φωτογραφίες της πλώρης, που λήφθηκαν μεταξύ 1994-2010






Και μία γενική άποψή της


Περιοχή πρύμνης
Η πρύμνη είναι εντελώς κατεστραμμένη, από τη στιγμή που έφτασε στον βυθό. Λόγω του σχεδιασμού της, όταν βυθίστηκε, δεν γέμισε πλήρως με νερό, με αποτέλεσμα οι αεροθύλακές της και ο αέρας που βρίσκονταν μέσα σ' αυτήν, γύρω στα 300 μέτρα βάθος, να ανατιναχτούν, κάτι που κατέστρεψε το μπροστινό τμήμα της, το οποίο και εκσφενδονίστηκε στην άβυσο, ενώ αποκολλήθηκαν πολλές πλάκες του κύτους. Εκτός αυτών, και σε αντίθεση με την πλώρη, δεν ακολούθησε "κάθετη" πορεία προς τον βυθό, αλλά "κυκλική", διότι περιστρεφόταν ενώ βυθιζόταν, εκσφενδονίζοντας τα συντρίμμια της σε διάφορες κατευθύνσεις. Όταν, δε, έσκασε στη λάσπη με ταχύτητα 40-50 χιλιόμετρα, ανατινάχτηκαν οι καμπίνες και τα καταστρώματα ισοπεδώθηκαν... Η κατάστασή της είναι απλά τραγική...


Φωτογραφία της πρύμνης με ψηφιακή επεξεργασία, στην οποία αποτυπώνεται η πολύ κακή της κατάσταση... Στο μπροστινό μέρος διακρίνονται και δύο από τις γιγαντιαίες μηχανές του πλοίου.




Οι γιγάντιες μηχανές του πλοίου.


Άποψη "από πάνω".


Πισινή άποψη της πρύμνης, με τη μία προπέλα να ξεπροβάλλει. Δυστυχώς, οι άλλες δύο θάφτηκαν στη λάσπη, εξαιτίας της σύγκρουσης με τον πυθμένα...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ


Τα Τουρκικά Λουτρά, τα οποία διατηρούνται σε καλή κατάσταση.


Το περίφημο "χρυσό ρολόι" στο τζάκι της καμπίνας των Ίζιντορ και Άιντα Στράους.


Η μισογκρεμισμένη καμπίνα του Πλοιάρχου Σμιθ.


Κατάστρωμα περιπάτου.


Φινιστρίνι που περιέργως έμεινε στη θέση του.


Η Μεγάλη Σκάλα, η οποία καταστράφηκε πλήρως, και από τη στιγμή που η πλώρη βυθίστηκε κάτω από τα 2000 μέτρα, ήταν μια "τρύπα" βάθους 5 ορόφων...


Γραμμική αναπαράσταση της Μεγάλης Σκάλας.


Από την εξερεύνηση του 2010, στο χώρο της Μεγάλης Σκάλας.



Κομμάτι του θόλου της πρυμναίας σκάλας.



Δωμάτιο ασυρμάτου.

 

[Uskoke]

ήθελα να πω, ο Τιτανικός (όπως και όλα τα πλοία της εποχής και μέχρι περίπου τα 60ς) κινούνταν από παλινδρομικές ατμομηχανές, αυτά είναι τα περίφημα "δυο ποδάρια" της μηχανής που έλεγε ο Καββαδίας δηλ. τα έμβολα, τώρα όλα ανεξαιρέτως τα πλοία κινούνται από μεγάλες ντίζελ, δίχρονες ή τετράχρονες κατά περίπτωση, που ξεκινούν με πετρέλαιο ντίζελ και για να αναπτύξουν την μέγιστη τους ισχύ καίνε μαζούτ. Έχουν τυπικά ισχύ από 10,000 ίππους εώς 100,000. Ξεκινάνε με πεπιεσμένο αέρα (όχι με μίζα φυσικά!) δηλ. βάζουν αέρα σε κάποιους κυλίνδρους και στους άλλους κανονικά καύσιμο. η (οι) μηχανές είναι απευθείας συνδεδεμένοι με τον άξονα της προπέλας (δεν υπάρχει φυσικά κιβώτιο ταχυτήτων σε τόσες τεράστιες ισχύς!) για όπισθεν αλλάζουν τον χρονισμό με μετατόπιση του εκκεντροφόρου για να πάρει η μηχανή ανάποδες στροφές. δες τε μια σελίδα ενός κατασκευαστή τέτοιων μηχανών:
https://www.wartsila.com/marine/build/engines-and-generating-sets/diesel-engines/wartsila-31
www.wartsila.com
επίσης ένα ρετρό μυθιστόρημα το οποίο υπέθετε ότι ο Τιτανικός ήταν ακέραιος στο βυθό του Ατλαντικού και τον ανελκύουν με την χρήση τεράστιων μπαλονιών αέρα! Το βιβλίο λεγόταν "Ανελκύστε Τιτανικό" και είχε βγει στα ελληνικά.

 

[freaktmp]

Το ειχα αναφερει λιγο παραπανω. Ακομα δεν εχω καταφερει να βρω την ελληνικη εκδοση που ειχα διαβασει πριν καμια 27-28 χρονια. Να μια φωτογραφια που βρηκα απο το εξωφυλλο.

 

[Αρμαγεδών]

επίσης ένα ρετρό μυθιστόρημα το οποίο υπέθετε ότι ο Τιτανικός ήταν ακέραιος στο βυθό του Ατλαντικού και τον ανελκύουν με την χρήση τεράστιων μπαλονιών αέρα!

Θα σταθώ σ' αυτό το σημείο του σχολίου του φίλου Uskoke:
Την εποχή που βγήκε το βιβλίο, το 1976, και η ταινία, το 1980, πίστευαν πως ο Τιτανικός δεν είχε σπάσει σε δύο κομμάτια, παρά τις καταθέσεις των διασωθέντων. Πίστευαν πως ήταν κάπως έτσι:

Ο λόγος δυσπιστίας στο σπάσιμο του πλοίου, πιστεύω πως είναι ο εξής:
Τους μήνες μετά το ναυάγιο, διεξήχθησαν δικαστήρια, για να καταμεριστούν ευθύνες. Ένας από τους βασικούς μάρτυρες ήταν ο Τσαρλς Λαϊτόλερ, ο, όπως έγραψα παραπάνω, πιο υψηλόβαθμος διασωθείς του πληρώματος (ήταν Ανθυποπλοίαρχος). Το θέμα, όμως, ήταν ότι ο Λαϊτόλερ δεν είδε το πλοίο να σπάει, διότι κατά τη βύθιση, βρισκόταν στην αριστερή μεριά του καταστρώματος λεμβών, και ήταν υπεύθυνος της καθέλκυσής των. Όταν η πλώρη είχε βυθιστεί αρκετά και οι πτυσσόμενες λέμβοι δεν μπορούσαν να καθελκυθούν με σκοινιά (η πτυσσόμενη λέμβος Α, της δεξιάς μεριάς, δεν δέθηκε με σκοινιά, αλλά κατέβηκε από την οροφή του δωματίου των αξιωματικών με κουπιά, σε αντίθεση με την Β, στην αριστερή μεριά, που σπρώχτηκε από την οροφή και προσγειώθηκε ανάποδα στο κατάστρωμα και έπειτα στο νερό), αποφάσισε πως ό,τι έκανε, έκανε, και βούτηξε στο νερό. Όμως, μια δίνη τον ρούφηξε και τον παγίδεψε στο άκρο ενός "σωλήνα" (δεν ξέρω πώς λέγεται). Ήταν τυχερός, γιατί εκείνη τη στιγμή ανατινάχθηκε ένας λέβητας και η ορμή του αέρα μέσα στον σωλήνα τον έσωσε από πνιγμό. Βρέθηκε κοντά στην αναποδογυρισμένη πτυσσόμενη λέμβο Β και άρχισε να κολυμπάει προς αυτήν. Εκείνη τη στιγμή, το νερό διέλυσε τη βάση του μπροστινού φουγάρου, το οποίο και κατέρρευσε, πλακώνοντας αρκετούς ανθρώπους και δημιουργώντας κυματισμό, που έσπρωξε τον Λαϊτόλερ πιο κοντά στη λέμβο, σώζοντάς του τη ζωή.

Από εκεί και έπειτα, ο Λαϊτόλερ δεν είχε την "έγνοια" του πλοίου, αλλά του πώς θα σώσει όσο περισσότερο κόσμο μπορούσε. Λίγα λεπτά μετά, ανατινάχτηκαν και οι λέβητες του δεύτερου φουγάρου που έπεσε. Μερικές στιγμές αργότερα, το ρεύμα του πλοίου κόπηκε, βυθίζοντας τα πάντα στο σκοτάδι. Έτσι, ο Λαϊτόλερ, δεν μπορούσε να διακρίνει τίποτα... Μια άλλη μαρτυρία, η οποία επίσης δεν λήφθηκε σοβαρά, ήταν της 7χρονης Έυα Χαρτ, η οποία είδε πράγματι το πλοίο να σπάει, αλλά λόγω του νεαρού της ηλικίας της, η μαρτυρία της δεν θεωρήθηκε αξιόπιστη. Όταν ανακαλύφθηκε το ναυάγιο, την 1η Σεπτεμβρίου 1985 από τον Ρόμπερτ Μπάλαρντ, όλοι οι μάρτυρες δικαιώθηκαν.

Τώρα, στο θέμα της ανέλκυσης: Κατά καιρούς, υπήρξαν διάφορες ιδέες για την ανέλκυση του πλοίου, από τεράστιο μαγνήτη μέχρι γέμισμα του με μπαλάκια του γκολφ (!!). Όμως, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Αφ' ενός διότι δεν διαθέτουμε τέτοια τεχνολογία, και αφ' ετέρου διότι δεν "βοηθά" η τοποθεσία του πλοίου, στα 3.800 μέτρα βάθος. Αλλά, και να είχαμε την τεχνολογία, δεν "βοηθά" το πλοίο αυτό καθ' εαυτό. Πλέον, ο Τιτανικός είναι τόσο ευαίσθητος που κάθε προσπάθεια ανέλκυσής του θα τον διέλυε εντελώς. Οπότε, αυτό που μπορούμε να κάνουμε -το οποίο το κάνουμε ήδη- είναι να αφήσουμε τη Φύση να κάνει τη "δουλειά" της, να "φάει", δηλαδή, σε 100-150 χρόνια εντελώς το πλοίο...

 

[Blue Max]

Φοβερό το φωτογραφικό υλικό @Αρμαγεδών. Με συνάρπαζε (και συνεχίζει να με συναρπάζει) το ναυάγιο του Τιτανικού.

 

[Αρμαγεδών]

Φοβερό το φωτογραφικό υλικό @Αρμαγεδών. Με συνάρπαζε (και συνεχίζει να με συναρπάζει) το ναυάγιο του Τιτανικού.

Σ' ευχαριστώ πολύ, Blue Max
Έχω αρκετές φωτογραφίες, αλλά δεν "χωράνε" εδώ. Όσο προχωρά η συζήτηση, θα προσθέτω.
Αύριο θα ακολουθήσει το τελευταίο μέρος του αφιερώματος, στο οποίο θα δούμε πώς αντιμετωπίστηκε το ναυάγιο από τις Ελληνικές εφημερίδες
Όσο για το ναυάγιο του Τιτανικού, είναι όντως συναρπαστικό, γι' αυτό και προσπαθώ να μάθω ό,τι περισσότερο μπορώ

 

[chris73]

Πολύ νωρίτερα από τα 60ς εγκαταλείφθηκαν τα ατμόπλοια. Τελευταία ουσιαστικά μπορούμε να πούμε πως χρησιμοποιήθηκαν συμπληρωματικά μέχρι μέσα στο Β πάγκόσμιο