Ετσι μπραβο! Ομοίως κι εγω, το χω πει πολλές φορές άλλωστε.άλλες στιγμές βάζω Slayer άλλες Black Sabbath άλλες Θεοδωράκη. ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει!
Σώπα ρε, ησουν μεσα; Προσκυνώ.Εγώ ως συνήθως από άλλο ανέκδοτο, ακούω μια παλαιολιθική συναυλία στο ακροατήριο της οποίας ήμουν
Ο ανθρωπος του πολέμου - Το χέρι της μοίρας
Metallica - Welcome home
Θέατρο του ονείρου - Τράβα με κάτω
Fates Warning - Through different eyes
Τύγρεις του Παν Τανγκ - Μονο οι γενναίοι
Αν και δεν είμαι φαν του είδους αλλά ως φαν της Μαντώς παραθέτω αυτό το οποίο είναι του 2019 αλλά το κομμάτι είναι του 1992Metallica - Welcome home
Εχω ένα πάθος με οτιδήποτε περιέχει τέτοια κιθάρα όπως αυτή στην αρχή(από το 0:20 κι έπειτα), η οποία προσθέτει είτε μελαγχολία είτε μυστήριο.
Ενα αλλο παράδειγμα, μιας και μου ήρθε η φλασιά:
Θέατρο του ονείρου - Τράβα με κάτω
Προσέξτε την κιθάρα με την οποία ξεκινά το τραγούδι. Θα ηθελα να ανοίξω ένα θρεντ με τέτοια κομμάτια, γιατί τα ψάχνω, όμως ξέρω ότι στο τέλος θα καταλήξει να βάζουμε ό,τι ξεκινά με μπουζούκι του Χιώτη
Αυτό μου ήρθε τώρα και είναι από τα αγαπημένα μου:
Fates Warning - Through different eyes
Ακούστε την κιθάρα από το 1:06 κι επειτα. Νομίζω το'χω ξαναβάλει, αλλα δεν έχει σημασία.