Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Megadeth-Holy wars...the punishment due
O καλύτερος thrash δίσκος για μένα φυσικά γράφτηκε με τον Mustaine στουπί στα ναρκωτικά και στο ποτό γι αυτό οι στίχοι είναι λίγο (μάλλον πολύ) ασυνάρτητοι. Ο ίδιος το χαρακτήρισε ως αντί-ποπ.
 
Eagle 1 είπε:
Μάικ Ροζάκης / Το ξέρω θα ρθεις (1968)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Μη μου πείτε ότι ο γηραιός λευκόθριξ ξυπόλητος κύριος που μου δείχνει η εικόνα του Youtube είναι ο ήρωας του τραγουδιού που περιμένει ακόμη να 'ρθει η λεγάμενη μετά από 52 χρόνια? Κι επιμένει κι όλας "Το ξέρω θα 'ρθεις"

Σας έχει τύχει σίγουρα, και είμαι επίσης σίγουρος ότι και σας σας τρελαίνει όπως εμένα, να ακούτε ένα κομμάτι που το έχετε ακούσει πολλές φορές, το ξέρετε πολύ καλά, αλλά δεν μπορείτε να το αναγνωρίσετε και κυμαίνεστε "Τώρα αυτό είναι ή Τσαουσάκης ή Τσαϊκόφσκυ, αλλά ποιος από τους δύο?". Και ξαφνικά ακούτε ένα θέμα και αμέσως λέτε "Μα φυσικά! Είναι αυτό το έργο!" και ηρεμείτε.

Αυτό μου συνέβη πριν λίγη ώρα, που βαρέθηκα ν' ακούω όλο δυσάρεστες ειδήσεις οδηγών κάτεργόνδε κι άλλαξα σταθμό στο ραδιόφωνο. Και βρέθηκα στη μέση ενός συμφωνικού έργου με μπόλικες φολκλορικές βαλκανοσλαβικές αναφορές "που όλο κάτι μου θύμιζε αλλά δεν ήξερα τι". Ώσπου άκουσα δυο νότες που μου έφεραν στο νου το "Καροτσέρη τράβα" κι αμέσως είπα "Μα φυσικά! Είναι η Ρουμανική Ραψωδία Νο. 1 του George Enescu". Έργο που το έχω ακούσει πολλάκις, το έχω σε 2-3 εκτελέσεις, και που μου αρέσει πολύ. Αλλά που ποτέ δεν αναγνωρίζω μέχρι να φτάσω στον "Καροτσέρη".

Από τις άπειρες εκτελέσεις στο youtube διάλεξα αυτή στην οποία ο ίδιος ο συνθέτης διευθύνει την ορχήστρα, ας είναι η παλιότερη ηχογράφηση (1951) άρα με όχι τόσο καλό ήχο. Ο καροτσέρης είναι περίπου στο 5:55

 
Χρυσουλα Διαβατη / Μαρα Θρασυβουλιδου - Τον καιρο εκεινο τον παλιο (Ο βαφτιστικος)

 
bambinella 100 είπε:
Χρυσουλα Διαβατη / Μαρα Θρασυβουλιδου - Τον καιρο εκεινο τον παλιο (Ο βαφτιστικος)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Bambi η επιλογή σου με εξέπληξε ευχάριστα (κι εννοώ τον Σακελλαρίδη, όχι τόσο τις ερμηνεύτριες). Γιατί τι retromaniax θα ήταν αν δεν υπήρχε και κάποια αναφορά στην ελληνική οπερέτα -αθηναϊκή καλύτερα, καθώς ασχολούνταν με τους αστούς των Αθηνών- από την οποία ξεκίνησαν αρκετοί, διάσημοι αργότερα, ηθοποιοί του θεάτρου και του κινηματογράφου όπως ο Βασίλης Αυλωνίτης, η Άννα Καλουτά κι ο Ορέστης Μακρής;
Και μια και λέμε για Ορέστη Μακρή και για αστικό ελαφρό τραγούδι, δεν θα μπορούσε να μην πάει το μυαλό μου στον Αττίκ και στα γιασεμιά της μιας δραχμής. Εδώ σε ντουέτο με την υπέροχη Τζένη Βάνου που το συγκεκριμένο είδος τραγουδιού της πήγαινε γάντι.

 
Σε ευχαριστω @Bajar και χαιρομαι που σου αρεσει αυτο το κομματι. Ισως ειναι το πιο χαρακτηριστικο στο ειδος του. Λατρευω και τις δυο φωνες που το ερμηνευουν εδω.
Ειμαι φανατικη του ελαφρου τραγουδιου. Το μπουζουκι δεν το συμπαθησα ποτε και εξαιρεσεις σ' αυτο κανω λιγες.
Το ιδιο και η μοναδικη Τζενη Βανου. Σε μια τηλεοπτικη της συνεντευξη ειχε πει οτι το ελαφρυ τραγουδι ηταν η μεγαλη της αγαπη.
Και δικαιως, θα ελεγα. Αφου ταιριαζε τοσο, μα τοσο πολυ με τη μαγευτικη φωνη της!
 
bambinella 100 είπε:
Το ιδιο και η μοναδικη Τζενη Βανου. Σε μια τηλεοπτικη της συνεντευξη ειχε πει οτι το ελαφρυ τραγουδι ηταν η μεγαλη της αγαπη.
Και δικαιως, θα ελεγα. Αφου ταιριαζε τοσο, μα τοσο πολυ με τη μαγευτικη φωνη της!
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...

Θεωρώ ότι η συνεργασία της με τον Καπνίση ανέδειξε το ταλέντο της ως ερμηνεύτρια της ελληνική τζαζ της εποχής και αυτή είναι και η πιο αγαπημένη μου περίοδος απ' όλη την τραγουδιστική της πορεία. Αν έμενε σε αυτό κι αν "φύλαγε" τη φωνή της (από άποψη εξάσκησης) πιστεύω θα είχαμε κι άλλα διαμάντια του είδους όπως το παρακάτω

 
῾...μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη...".
Σε κάποια ταινία παίζεται αυτό....

 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα