Ελα ντε! Εδω δεν θυμαμαι τι εφαγα χτες, τα γενέθλια μου, την πινακιδα του αυτοκινητου μου και το pin στο κινητο, αλλα το τι εχει ακουστει εδω κατα κανονα το θυμαμαι, ασχετα αν δεν το σχολιαζω παντα... πχ Madredeus ειχα βαλει εδω πριν χρονια, αλλα το θυμηθηκα αμεσως μολις ειδα το δικο σου post.
Το πρωτοάκουσα στα 12 όταν η δασκάλα των Γαλλικών έφερε μια κασέτα με τραγούδια για να εξοικειωθούμε περισσότερο με τη γλώσσα. Από τότε, συγκινούμαι πάντα στο άκουσμα της ζεστής μελαγχολικής φωνής του και σήμερα θα ήθελα να τον αποχαιρετήσω με εκείνο το πρώτο τραγούδι του των νεανικών μου χρόνων.
Καλό σου ταξίδι, Christophe!
(η είδηση υπάρχει από τον Απρίλη αλλά σήμερα για κάποιο λόγο ξαναήρθε στην επιφάνεια του φόρουμ)
Δεύτερο ποστ στη σειρά, ζητώ συγγνώμη γι' αυτό. Από χθες με τον Christophe μ' έπιασε μια νοσταλγία με όλα αυτά τα ρετρό μη αγγλόφωνα τραγούδια. Σήμερα είχαν σειρά τα ιταλικά.
Adriano Celentano - Non esiste l' amor (1961)
Η μελωδία απέκτησε και αγγλικούς στίχους το 2002 από τον δικό μας Βλάσση Μπονάτσο (There is no one like me) και έγινε επιτυχία στη χώρα μας αλλά τι να κάνουμε, έχω κόλλημα με τις αυθεντικές εκτελέσεις.
όπως βλέπετε το τραγούδι αρχίζει με μια πυρηνική έκρηξη και, αν καταλαβαίνω καλά, μιλάει για ένα μετά-αποκαλυπτικό κόσμο. ο savage είναι δραστήριος ακόμα και έγραψε πρόσφατα το τραγούδι two thousand and nine (2009).
όπως βλέπετε το τραγούδι αρχίζει με μια πυρηνική έκρηξη και, αν καταλαβαίνω καλά, μιλάει για ένα μετά-αποκαλυπτικό κόσμο. ο savage είναι δραστήριος ακόμα και έγραψε πρόσφατα το τραγούδι two thousand and nine (2009).
Πολύ καλό! Σίγουρα το είχα ακούσει κάπου όταν ήμουν παιδί. Αναρωτιέμαι (=διαστροφή του επαγγέλματος), στο 4.23 είναι όντως κάποιο τρικ του δημιουργού του βίντεο;
Ένα σπάνιο κομμάτι από τον Κώστα Καπνίση (τη μεγάλη μου αδυναμία) με τη συμφωνική ορχήστρα της Μόσχας. Πρόκειται για μια συνεργασία που έγινε κατά την επίσκεψη του συνθέτη μαζί με τη Γιοβάννα στη Σοβιετική Ένωση το 1963 και την περιοδεία τους σε διάφορες πόλεις. Οι συναυλίες τους ενθουσίασαν το κοινό και η συνεργασία με την ορχήστρα μαγνητοσκοπήθηκε σημειώνοντας ταυτόχρονα τεράστια επιτυχία.
Το συγκεκριμένο κομμάτι δίνει την αίσθηση που θα ήθελα να έχουν όλα τα κυριακάτικα πρωινά της ζωής μου....
Κώστας Καπνίσης -Συμφωνική ορχήστρα της Μόσχας - Αγαπούλα (Ορχηστρικό) (1963)
Πρόκειται για το ορχηστρικό που αποτέλεσε το soundtrack της ταινίας "Αγαπούλα μου" του 1960 σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Αθανασιάδη.
Ακριβέστερα, Ernesto Cortazar - "Beethoven's Silence". Αν και από τεχνικά μουσικής είμαι αναλφάβητος, η χρήση και ο ήχος της ορχήστρας δεν μου πήγαινε για Μπετόβεν κι έτσι το σκάλισα λίγο και βρήκα ότι είναι έργο γραμμενο το 1999. Πάντως είναι πολύ ωραία μουσική, ασ μην την έγραψε ο Λουδοβίκος