Σκαλίζω έναν εξωτερικό σκληρό με ξένη μουσική. Και σκόνταψα πάνω σε έργα για κιθάρα ερμηνευμένα από τον σπουδαίο αρχαίο κιθαρίστα Alexandre Lagoya, πράγμα που με έκανε να γελάσω. Διότι για χρόοοονια και χρόνια είχα την εντύπωση ότι ο κύριος με το ισπανικότατο αυτό επώνυμο ήταν βέρος Ιθπανός. Εγώ φταίω, που πέρα από το επώνυμό του, και το ρεπερτόριό του ήταν τίγκα στην Ισπανική μουσική?
Έλα όμως που ο κύριος Λαγκόγια ήταν έλλην. Ημιέλλην εξ Αλεξανδρείας, ακριβέστερα (η μαμά του ήταν Ιταλιάνα), αλλά πάντως με Ισπανία δεν είχε καμία σχέση. Διάβασα μάλιστα ότι το πατρικό του επώνυμο ήταν Λαγκογιαννόπουλος, πράγμα που αμφιβάλλω γιατί το google δεν ξέρει κανέναν μ' αυτό το επώνυμο (αλλά υπήρχε Λαγογιαννόπουλος). Ε, με τέτοιο όνομα-σιδηρόδρομο καριέρα στα εξωτερικά δεν κάνεις - κάτι ήξερε η δις Μαρία Καλογεροπούλου που το έκανε Κάλλας - κι άμα είναι να το κόψεις, γιατί να μην το κόψεις σε κάτι που βοηθάει στη δουλειά σου?
Η πρώτη κυρία Λαγκογια(νοπούλου) ήταν επίσης κιθαρίστρια. Να μια ηχογράφηση με το ντουέτο που προφανώς έγινε μια μέρα που ήταν τσακωμένοι
Μεγαλη η επιρροη του Cat Stevens στην pop μουσικη, αλλα δυστυχώς εμπλεξε με ακραίες θρησκευτικές ιδεοληψίες και η φωνη του σώπασε πολυ νωρις και για πολλα χρονια.
Το συγκεκριμενο τραγουδι παντα μου φέρνει ενα χαμόγελο στα χείλη άσχετα απο την διαθεση μου.
Ο καιρός αλλάζει στο πιο δροσερό, τα γεγονότα τρέχουν (και δεν είναι τα πιο αισιόδοξα που υπήρξαν ποτέ) και μ' έχει πιάσει μια τρελή ανάγκη να ακούσω οτιδήποτε ρετρο-χορευτικό μπορεί να μου ανεβάσει τη διάθεση. Ντίσκο δηλαδή. Και δεν ξέρω αν μπορεί άλλη να τα καταφέρει καλύτερα εκτός τη θεά Donna. Εδώ έχει βάλει και το χέρι του ο Giorgio Moroder, οπότε η επιτυχία είναι δεδομένη.
Δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται να φτιάχνεις τόσο ωραία μουσική και να κυκλοφορείς με τόσο μπλιαχ όνομα....
Τέλος πάντων. Το μεσημέρι ο paulochelao24 είχε κάνει μια ερώτηση σε κάποιο άλλο thread γι' αυτούς παρακάτω και δεν μου πήρε παρά δυο δευτερόλεπτα για να μου κολλήσει το τραγούδι.
Ten Years After - I'd love to change the world (1971)