Είναι καταλυτικός ο ρόλος του στην ταινία. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα ευφυή ψυχίατρο που έχει ένα τόσο δα μικρούλι ελαττωματάκι. Του αρέσει το ανθρώπινο κρέας (σαν τους δράκους των παραμυθιών). Η συνεργασία του όμως με την νεαρή πράκτορα του FBi Clarice την οδηγεί στη διαλεύκανση μιας σειράς ειδεχθών εγκλημάτων αλλά διεισδύει και στο μυαλό της και φτάνει στα βάθη των φόβων της. Έτσι δημιουργούν ένα πολύ περίεργο ντουέτο. Στο τέλος το σκάει (κατά τη συνήθεια των ταινιών του '90) και έχει μείνει η τελευταία φράση που λέει στο τηλέφωνο στην Clarice (Τζόντι Φόστερ) "I am having an old friend for dinner". Γελάσαμε πολύ με την κολλητή μου (γιατί με αυτή το είχα δει) για την διπλή έννοια της φράσης.