Bambinella
Extra Galactic RetroEntity!
- Joined
- 18 Mαϊ 2010
- Μηνύματα
- 15.620
- Αντιδράσεις
- 25.435
Ημουν 11 χρονων οταν με επιασε η μανια με τα ζωδια.
Η Κατερινα, διπλανη μου στο θρανιο και καλυτερη μου φιλη την εποχη εκεινη, εφαγε κι εκεινη το ιδιο κολλημα. Αυτο που ομως δεν ξερω ειναι ποια κολλησε την αλλη.
Στην αρχη ρωτησαμε και μαθαμε τα ζωδια ολων των συμμαθητων μας κι οταν τελειωσαμε μ' αυτους πιασαμε παιδια των αλλων ταξεων. Υστερα βαλαμε χερι και στους μεγαλους με πρωτους και καλυτερους τους δασκαλους του σχολειου. Οχι ολους, μονο σε δυο που μας ειχαν δωσει θαρρος.
Μαθαμε ζωδια μεχρι και των μαναδων που περιμεναν απ' εξω να παρουν τα παιδια τους. Μιλαμε για μεγαλη τρελα.
Τωρα θα μου πειτε γιατι μας επιασε....Νομιζαμε πως αν ξεραμε το ζωδιο καποιου, θα μαθαιναμε αυτοματα και το χαρακτηρα του, θα διαβαζαμε τον εσωτερικο του κοσμο και κατα καποιον τροπο θα τον ειχαμε του χεριου μας.
Τετοιο μυαλο κουβαλαγαμε τοτε.
Δεν υπηρχε ανθρωπος που να βρεθει στο δρομο μας και να μην τον ρωτησουμε τι ζωδιο ειναι. Απο τους περισσοτερους παιρναμε απαντηση, αλλα ηταν και καποιοι που δεν εβγαζαν μιλια λες και το ζωδιο τους ηταν κρατικο μυστικο. Τελος παντων, εμεις προσπαθουσαμε.
Ολα αυτα ομως απαιτουσαν και καποιες γνωσεις. Ετσι περα απο την εξωτερικη μας δραστηριοτητα, τις ελευθερες ωρες μας μελετουσαμε αστρολογια.
Εγω μαλλον πηρα το ζητημα πολυ σοβαρα κι εβαλα τον πατερα μου να μου αγορασει ενα σχετικο βιβλιο. Ηταν η Μεγαλη Αστρολογια, του Κωστα Λεφακη. Ηταν ενα βιβλιο μεγαλο σαν τομος εγκυκλοπαιδειας, πολυτελες και πανακριβο, πραγμα που εξαγριωσε τη μητερα μου οταν το ειδε, αλλα ηταν αργα πια. Το ειχα στα χερια μου!
Στο βιβλιο αυτο εμαθα κι αλλα πραγματα: Για την ιστορια της αστρολογιας, την επιδραση της αστρων στη ζωη μας, τις κινησεις των πλανητων, τη σημασια του ωροσκοπου, κι ενα σωρο αλλα. Δεν αφησα σελιδα αδιαβαστη και αν υπηρχε μαθημα αστρολογιας στο σχολειο, σιγουρα θα επαιρνα 10 με τονο. Φυσικα ολα οσα μαθαινα, τα μετεφερα ευλαβικα την αλλη μερα το πρωι στην Κατερινα που τα ακουγε με τρομερο ενδιαφερον.
Παρα ομως τα οσα καινουργια μαθαιναμε απο το βιβλιο του Λεφακη, η ερωτηση μας σε ολους ηταν μια και μονη: Τι ζωδιο εισαι;
Δε θελαμε πλανητες και ωροσκοπους απ' τους αλλους. Μονο να μαθουμε τον αστερισμο του και τιποτε αλλο.
Η μανια μας με τα ζωδια εφυγε οπως ηρθε. Μολις πηγαμε στο γυμνασιο ξεχασαμε τα παντα λες και δεν μας ενδιεφεραν ποτε!
Σημερα δε δινω καμια βαση στα ζωδια. Βλεπω τις αστρολογικες προβλεψεις στα περιοδικα και τις προσπερναω χαμογελωντας. Το μονο που πιστευω ειναι πως μεχρι ενος βαθμου υπαρχει καποια αληθεια στους ανθρωπινους χαρακτηρες σε σχεση με το ζωδιο, αλλα πολυ αμυδρα και αοριστα. Θα ηταν εντελως παιδαριωδες απο μερους μου, αν στην ηλικια που βρισκομαι σημερα χωριζα σχεδον 7 δις ανθρωπους σε 12 κατηγοριες.
Ποτε - ποτε πεφτει και η Μεγαλη Αστρολογια στα χερια μου, ξεφυλλιζω τις λιγακι τσακισμενες σελιδες της, θυμαμαι εκεινα τα αθωα κι ανεμελα χρονια και χαμογελαω. Ποσο ανοητη ημουν!
Ξεχασα ομως να σας πω πως ειμαι Σκορπιος. Εσεις τι ζωδιο ειστε;
Η Κατερινα, διπλανη μου στο θρανιο και καλυτερη μου φιλη την εποχη εκεινη, εφαγε κι εκεινη το ιδιο κολλημα. Αυτο που ομως δεν ξερω ειναι ποια κολλησε την αλλη.
Στην αρχη ρωτησαμε και μαθαμε τα ζωδια ολων των συμμαθητων μας κι οταν τελειωσαμε μ' αυτους πιασαμε παιδια των αλλων ταξεων. Υστερα βαλαμε χερι και στους μεγαλους με πρωτους και καλυτερους τους δασκαλους του σχολειου. Οχι ολους, μονο σε δυο που μας ειχαν δωσει θαρρος.
Μαθαμε ζωδια μεχρι και των μαναδων που περιμεναν απ' εξω να παρουν τα παιδια τους. Μιλαμε για μεγαλη τρελα.
Τωρα θα μου πειτε γιατι μας επιασε....Νομιζαμε πως αν ξεραμε το ζωδιο καποιου, θα μαθαιναμε αυτοματα και το χαρακτηρα του, θα διαβαζαμε τον εσωτερικο του κοσμο και κατα καποιον τροπο θα τον ειχαμε του χεριου μας.
Τετοιο μυαλο κουβαλαγαμε τοτε.Δεν υπηρχε ανθρωπος που να βρεθει στο δρομο μας και να μην τον ρωτησουμε τι ζωδιο ειναι. Απο τους περισσοτερους παιρναμε απαντηση, αλλα ηταν και καποιοι που δεν εβγαζαν μιλια λες και το ζωδιο τους ηταν κρατικο μυστικο. Τελος παντων, εμεις προσπαθουσαμε.
Ολα αυτα ομως απαιτουσαν και καποιες γνωσεις. Ετσι περα απο την εξωτερικη μας δραστηριοτητα, τις ελευθερες ωρες μας μελετουσαμε αστρολογια.
Εγω μαλλον πηρα το ζητημα πολυ σοβαρα κι εβαλα τον πατερα μου να μου αγορασει ενα σχετικο βιβλιο. Ηταν η Μεγαλη Αστρολογια, του Κωστα Λεφακη. Ηταν ενα βιβλιο μεγαλο σαν τομος εγκυκλοπαιδειας, πολυτελες και πανακριβο, πραγμα που εξαγριωσε τη μητερα μου οταν το ειδε, αλλα ηταν αργα πια. Το ειχα στα χερια μου!
Στο βιβλιο αυτο εμαθα κι αλλα πραγματα: Για την ιστορια της αστρολογιας, την επιδραση της αστρων στη ζωη μας, τις κινησεις των πλανητων, τη σημασια του ωροσκοπου, κι ενα σωρο αλλα. Δεν αφησα σελιδα αδιαβαστη και αν υπηρχε μαθημα αστρολογιας στο σχολειο, σιγουρα θα επαιρνα 10 με τονο. Φυσικα ολα οσα μαθαινα, τα μετεφερα ευλαβικα την αλλη μερα το πρωι στην Κατερινα που τα ακουγε με τρομερο ενδιαφερον.
Παρα ομως τα οσα καινουργια μαθαιναμε απο το βιβλιο του Λεφακη, η ερωτηση μας σε ολους ηταν μια και μονη: Τι ζωδιο εισαι;
Δε θελαμε πλανητες και ωροσκοπους απ' τους αλλους. Μονο να μαθουμε τον αστερισμο του και τιποτε αλλο.
Η μανια μας με τα ζωδια εφυγε οπως ηρθε. Μολις πηγαμε στο γυμνασιο ξεχασαμε τα παντα λες και δεν μας ενδιεφεραν ποτε!
Σημερα δε δινω καμια βαση στα ζωδια. Βλεπω τις αστρολογικες προβλεψεις στα περιοδικα και τις προσπερναω χαμογελωντας. Το μονο που πιστευω ειναι πως μεχρι ενος βαθμου υπαρχει καποια αληθεια στους ανθρωπινους χαρακτηρες σε σχεση με το ζωδιο, αλλα πολυ αμυδρα και αοριστα. Θα ηταν εντελως παιδαριωδες απο μερους μου, αν στην ηλικια που βρισκομαι σημερα χωριζα σχεδον 7 δις ανθρωπους σε 12 κατηγοριες.
Ποτε - ποτε πεφτει και η Μεγαλη Αστρολογια στα χερια μου, ξεφυλλιζω τις λιγακι τσακισμενες σελιδες της, θυμαμαι εκεινα τα αθωα κι ανεμελα χρονια και χαμογελαω. Ποσο ανοητη ημουν!
Ξεχασα ομως να σας πω πως ειμαι Σκορπιος. Εσεις τι ζωδιο ειστε;
