Τι θα έπρεπε να θυμάμαι από τα μαθήματα του σχολείου

[caprice]

Παρηγορήθηκα αρκετά με όσα έχω διαβάσει ως τώρα. Τελικά δεν είμαι μόνη μου σε αυτό τον κόσμο . Στο "καλό" σχολείο που φοίτησα, ενίοτε το απαξίωναν καθηγητές που δίδασκαν δογματικά ή απαιτούσαν πιστή αποστήθιση της ύλης ως το μόνο δρόμο για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια ... εν μέρει είχαν δίκιο αλλά χώρος για "δημιουργική σκέψη" στην εποχή μου τουλάχιστον δεν υπήρχε άπλετος. Πέρα από αυτό, προσωπικά για να μάθω κάτι ήθελα και να το καταλαβαίνω. Επειδή ρωτούσα λοιπόν, είχα και την απαίτηση να λάβω μία ικανοποιητική απάντηση. Εις βάρος των υπόλοιπων παιδιών, εις βάρος της διάρκειας της σχολικής ώρας, εις βάρος της ύλης που έπρεπε να βγει και τρέχαμε; Ευτυχώς που δεν ήμουν η μόνη που είχε απορίες. Αυτή η περιβόητη (και χιλιοειπωμένη) "μεταδοτικότητα" των καθηγητών σε πολλές περιπτώσεις ήταν αντικειμενικά απούσα. Έτσι καταλήγαμε στα φροντιστήρια ή στα ιδιαίτερα για να συμπληρώσουμε "επί πληρωμή" τα "κενά" μας.

Για να μη βγω άλλο off topic, με αφορμή τις αναφορές που κάνατε στην Ελληνική Επανάσταση θα πω μόνο ότι έφαγα ωριαία αποβολή στη Β' Λυκείου (κοτζάμ κοπέλα) διότι υποστήριξα ότι η επανάσταση ήταν και ταξική. Την επόμενη μέρα κατέφθασε μαινόμενος ο πατερας μου στο σχολείο και ζήτησε το λόγο από την καθηγήτρια που υποστήριξε ότι ό τ α ν μεγαλώσω θα είμαι σε θέση να κρίνω και την άλλη όψη του νομίσματος. Εν προκειμένω, οι θέσεις του Σκαρίμπα για το 1821 εφόσον δεν αποτελούσαν ύλη του Υπουργείου, αυτομάτως δεν ήταν και δεκτές. Τραγωδία ....


Εστιν ουν τραγωδία, μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω, χωρίς εκάστου των ειδών εν τοις μορίοις, δρώντων και ου διʼ απαγγελίας

 

[bspus]

Δεν ειχα ποτε προβληματα στο σχολειο. Με εξαιρεση την εκθεση που ποτε δεν καταφερα να ξεπερασω τη μετριοτητα, γενικως ημουν καλος σε ολα χωρις να ειμαι αριστος. Το εβλεπα σαν μια υποχρεωση στην οποια επρεπε να ανταποκριθω.

Η καλυτερη εξηγηση που εχω για να εκλογικευσω την "ταλαιπωρια" του σχολειου ειναι οτι προκειται για γυμναστικη του μυαλου. Το τι ακριβως μαθαινεις ισως ειναι δευτερευουσας σημασιας. Φυσικα παιρνεις και βασικες δεξιοτητες, αλλα αν αυτες ηταν ο πραγματικος στοχος θα μπορουσαμε να τις εχουμε και με πολυ λιγοτερο κοπο. Το σημαντικο ειναι οτι αναπτυσσεις τον εγκεφαλο σου σε μια κρισιμη ηλικια γιατι μετα θα ειναι αργα.

Υπαρχει βεβαια και η πιο σκοτεινη πλευρα, οτι το σχολειο (το εκπαιδευτικο συστημα γενικως) εχει πρωταρχικο σκοπο την πλυση εγκεφαλου, με αφορμη (και ευτυχη παρενεργεια) την οποια αποκτηση γνωσεων. Ειναι ακραια αποψη, αλλα εχει ψηγματα αληθειας.

 

[elephadas]

makisimos πολυ συγκινητικο το ποστ σου! Νομιζω ομως πως το αποσπασμα που παραθετεις ειναι απο την Αντιγονη, ενα υπεροχο κειμενο που ομως δεν ασχολιομασταν καθολου με τα νοηματα του, μονο με την γραμματικη του πραγμα που το θεωρω εγκληματικο.

Σωστό, όπως άλλωστε φαίνεται από τα ονόματα της Ισμήνης και του Οιδίποδος.

Ωστόσο την αρχή της Ιφιγένειας εν Ταύροις τη θυμάμαι ακόμη. Ο λόγος είναι απλώς... εξατάξιο γυμνάσιο Αρρένων, και μια μικρή λεξούλα που μας τη διάβασε ατάραχη η φιλόλογος κι εμείς κοκκινίσαμε. Ξεχνιούνται αυτά?

Πέλοψ ο Ταντάλειος ες Πίσαν μολών θοαίσιν ίπποις Οινομάου γαμεί κόρην εξ ης Ατρεύς έβλαστεν, Ατρέως δε παις Μενέλαος Αγαμέμνων τε, του δ' έφυν εγώ, Τυνδαρείας θυγατρός Ιφιγένεια παις...

(μπορεί να έχω κάποια μικρολάθη, από μνήμης τα γράφω, αλλα ΤΗ ΛΕΞΗ τη θυμάμαι )

Ο τρόπος που κάναμε τα αρχαία τότε ήταν πραγματικά αισχρός. Μόνο γραμματική, συντακτικό, και καμία μα καμία σημασία στο περιεχόμενο. Και καλά ας πούμε ο Ξενοφών δεν είχε πια και τα βαθύτερα νοήματα, δεν πείραζε να κολλήσουμε στη γραμματική. Αλλά είναι δυνατόν από τον Πλάτωνα αυτό που να μας έμεινε να είναι το "Τι τηνικάδε αφίξαι ω Κρίτων"?

 

[BETTY BOOP]

Πιστεύω ότι όλα τα μαθήματα του σχολείου είναι χρήσιμα. Βέβαια δεν δίνουμε πάντα σε όλα τα μαθήματα την προσοχή που πρέπει, κυρίως όταν δεν μας αρέσουν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν μου άρεσαν τα Μαθηματικά, τα έβρισκα πολύπλοκα (ακόμα και της Α Γυμνασίου που ένα μεγάλο μέρος είναι επανάληψη των Μαθηματικών του δημοτικού). Διαπίστωσα όμως ότι ήταν λάθος μου, γιατί από την αρχή τα είχα πάρει στραβά!

 

[saboter]

Με διάθεση σκωπτική, παραθέτω ότι αποκόμισα από κάποια σχολικά μαθήματα:

Μυθολογία

-Ποτέ μην εμπιστεύεσαι γυναίκα...είδες τι τράβηξε ο πολυμήχανος Οδυσσέας!

-Το νινί ανέκαθεν έσερνε καράβι...στη δε αρχαιότητα έσυρε στόλους ως την Τροία.

Θρησκευτικά

-Ο Θεός ειναι Μανιάτης (βλέπε: πληγές του Φαραώ, θυσία του Αβραάμ, στήλη άλατος τη Λωτ-αινα)

-Φάτε μπανάνες...το μήλο είναι πολύ ύπουλο φρούτο!

Έκθεση

-Γερνώντας, φτάνεις στην αντίπερα όχθη "των γενεών",αλλά το τρισκατάρατο το "χάσμα" χάσκει ακόμη.

-Θεωρητικά, προβληματίζεσαι για την "αλλοτρίωση" του χαρακτήρα σου, πρακτικά όμως, ανησυχείς για την απαλλοτρίωση του οικοπέδου σου.

Ιστορία

-Διαίρει και βασίλευε...αλάνθαστη τακτική όλων των ιστορικών περιόδων, επιτομή δε της Βυζαντινής.

-Μη σκαλίζεις τα κάρβουνα αν θέλεις η φωτιά να σβήσει. Τεχνηέντως λοιπόν δεν διδαχτήκαμε τίποτε σχεδόν για τη λαίλαπα του εμφυλίου.

Βιολογία

-Καθημερινά πείθομαι όλο και περισσότερο ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο..το προδίδουν οι πρωτόγονες συμπεριφορές που αυξάνονται γύρω μας, μα και οι "μαϊμούδες" που μας έχουν κατακλύσει.

Αρχαία

-Αξιομνημόνευτη επιγραφή που χρησιμοποιώ ως γλωσσοδέτη:

Σώσος καί Σωσώ σωτήρια τόνδʼ ανέθηκαν.


Σώσος μέν σωθείς, Σωσώ δʼ ότι Σώσος εσώθη.

(Ο Σώσος και η Σωσώ αφιέρωσαν τρίποδο ευχαριστήριο στη σωτηρία. Ο Σώσος γιατί σώθηκε, και η Σωσώ γιατί σώθηκε ο Σώσος)

Λατινικά

-Dum spiro, spero (Όσο ζω, ελπίζω)..ναι όντως η ελπίδα παθαίνει τελευταία, αλλά κανείς μας δε θα προλάβει την κηδεία της.

-hic, haec, hoc (χικ-χεκ-χοκ) Αξέχαστη αντωνυμία...τη θυμάμαι κάθε φορά που ο Μίκυ έχει λόξυγγα!

Μαθηματικά

-Θαρρείτε δεν τα εφαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας;

Παντρεύεσαι αυτόν που αγαπάς και προσθέτεις στην περιουσία σου τη δική του.

Τα πρώτα χρόνια που είστε ευτυχισμένοι την πολλαπλασιάζετε.

Μετά αρχίζει η φαγούρα, έρχεται το διαζύγιο, ο καθένας αφαιρεί την προίκα του, και τα απο κοινού αποκτηθέντα διαιρούνται ακριβοδίκαια..

Γυμναστική

-Όχι και δεν μας άφησε τίποτε η Γυμναστική..! Μη μου πείτε ότι δεν ανασύρετε κάθε επίκυψη, κυβίστηση και οκλαδόν θέση που έχετε εμπεδώσει, προκειμένου να εφαρμόσετε τον οδηγό Kama Sutra τσέπης..έτσι;

Ουφ..δεν περιγράφω άλλο.

 

[D@redevil]

Σε καμία περίπτωση δεν τα είχα προσεγγίσει έτσι!

Κοίτα να δεις τι μάθαμε στο σχολείο τελικά!...

 

[elephadas]

Κοίτα τι κάνανε ο Σώσος κι η Σωσώ. Κι έλεγα ότι το χειρότερο τέτοιο ήταν από τον Οιδίποδα Τϋραννο, που βρίζει τον Τειρεσία "Τυφλος τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμματ' ει" (διαβάστε το γρήγορα και θα σας φύγει η μασέλα) με δεύτερο τη Μήδεια να λέει στον άπιστο Ιάσονα "Εσωσά σ' ως ίσασιν Ελλήνων όσοι..."

 

[Rakeesh]

Κι εγω θα συμφωνησω με τους παραπανω που ειπαν οτι σκοπος του σχολειου δεν ειναι να θυμομαστε πραγματα, αλλα να μαθουμε να μελεταμε και γενικως να κρατησουμε καποιες γενικες γνωσεις. Απο κει και περα καλως η κακως το καθε παιδι κατανοει και κατοπιν συγκρατει διαφορετικα πραγματα.

Μισουσα τοσο το συστημα και τα μαθηματα οσο και τις γνωσεις που μετεδιδαν και ημουν κακος μαθητης. Αλλα κανενα θεωρητικο μαθημα δεν καταφερε να μου δωσει μια 'εικονα' για την ιστορια και τον κοσμο, οσους χαρτες και λιστες κι αν μου εδειχνες, οσο κι αν χτυπιονταν καποιοι (πολυ καλοι και επικοινωνιακοι) καθηγητες. Ισως ειναι μια νοητικη ικανοτητα που εγω προσωπικα, δεν ειχα σε εκεινη την ηλικια.

Περα απο καποιες εικονες, φρασεις και ιστοριουλες, δεν απεκτησα γνωσεις

Μεγαλος διαβασα καποια σχολικα βιβλια και ειχαν πολλες πληροφοριες και γνωσεις οι οποιες πλεον μου φανηκαν ενδιαφερουσες. Δε θυμαμαι τι σκεφτομουν οταν διαβαζα καποια κεφαλαια, αλλα ειμαι σιγουρος οτι σε εκεινη την ηλικια δε θα τις καταλαβαινα με τιποτα

Παντως σε ενα τριβιαλ απαντουσα καθαρα με γνωσεις που θυμομουν στο σχολειο και ειχαν ξεχασει οι συμπαικτες μου. Και ημουν κακος μαθητης. Ισως πηγαινα σε καλο σχολειο; :/ /emoticons/unsure@2x.png 2x" width="20" height="20" />

 

[patousaki]

-Θα ήθελα να θυμάμαι περισσότερα αρχαία, αλλά "χρήσιμα" αρχαία, και όχι αν το παρακάτω είναι "προεξαγγελτική παράθεση"

(Σ.Σ.:αν ο εν λόγω συμμαθητής-σκράπας-στα-αρχαία-που-τον-έσωσε-ο-Πατάκης- διαβάζει το κείμενο... στείλε μου μνμ Θωμά!!!).

-Θα ήθελα να θυμάμαι καλύτερα ιστορία γιατί δε θέλω το παιδί μου να μάθει ότι ο Λεωνίδας και οι 300 πρόβαλαν μια σθεναρή αντίσταση στους Πέρσες, πόσο δε μάλλον ότι ήρθε η Ζήνα και έδωσε ένα χεράκι...

Χαίρομαι που έχω στη μνήμη μου κάτι εξισώσεις τύπου

(α + β) x (α + β) = α2 + 2αβ + β2 και ας μη ξέρω με ποιο τρόπο με βελτίωσε σαν άνθρωπο

Νομίζω όμως ότι με κάποιο τρόπο διδαχθήκαμε και μάθαμε. Και ίσως να μην έχω καταλάβει σε τί μου χρησίμευσε η γνώση του Πυθαγορείου θεωρήματος και το "τετράγωνο της υποτεινούσης", τα "εντός, εκτός και επί τα αυτά", "εντός εναλλάξ" και διάφορα άλλα, όμως είναι καλό το feeling όταν τα θυμάσαι.

Και για την ιστορία...

...έχει γίνει μια πανευρωπαϊκή έρευνα για το μάθημα της Γεωγραφίας το οποίο ψηφίστηκε (και με φοβερά υψηλό ποσοστό) ως το πιο βαρετό μάθημα και αντικείμενο άγνοιας των μαθητών. Τα αποτελέσματα βαρύνουν κυρίως τα εκάστοτε βιβλία (BORING!), και τον τρόπο διδασκαλίας.

Και με την έρευνα αυτή, αποζημιώθηκα για το γεγονός ότι τόσο εγώ (μια ταπεινή ύπαρξη παιδιάτρου) όσο και μεταπτυχιακός-διδακτορικός-κάτοχος δύο πτυχίων ΑΕΙ σύζυγός μου, και πλήθη ανθρώπων που γνωρίζω και εκτιμώ για το πνεύμα τους δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα από Γεωγραφία!

Και στο κάτω-κάτω της γραφής, έχουμε άδικο?

Ποιος νοήμων άνθρωπος θεωρούσε ότι η ...ευφάνταστη μπούρδα του φτιάχνω τον χάρτη, χρωματίζω με ξύσμα μολυβιού και βαμβακάκι στεριές, θάλασσες, ποταμούς και βουνά, γράφω το όνομα της χώρας, της πρωτεύουσας και των μεγάλων πόλεων θα είχε σαν αποτέλεσμα ΑΥΤΟΜΑΤΑ ως εκ θαύματος να μαθαίνω τα πάντα γύρω από αυτή μεταξύ των οποίων τον πληθυσμό, το νόμισμα, το θρήσκευμα και τί χρώμα βρακί φορούν οι κάτοικοι...

...και όπως έχει πει ο Quino δια στόματος Manolito (για όσους έχουν διαβάσει Mafalda)...

"και τί με νοιάζει εμένα ρε ... αν το Έβερεστ είναι πλωτό?" ...!!!

 

[patousaki]

"και τί με νοιάζει εμένα ρε ... αν το Έβερεστ είναι πλωτό?" ...!!!

 


Ζητώ συγγνώμη από όσους διάβασαν το παραπάνω χωρίς την ...εικαστική παρέμβαση της αγαπητής Kambia! Ομολογώ πως χρησιμοποίησα την σύντμηση προκειμένου να μην προσβάλλω τα χρηστά ήθη κανενός παρά το ότι πίστευα ότι η εν λόγω φράση είχε γίνει κάτι σαν σύνθημα-φίλαθλος κραυγή στα χείλη χρυσής Ολυμπιονίκους μας!

 


Kambia, και λοιποί, ειλικρινά συγγνώμη! #)

 

[Domenica]

Στυψε στυψε το μυαλο θυμηθηκα και κατι χρησιμο. Μια ιστορια που λεει τα εξης

Σπαρτιατης παει στον πολεμο με το γνωστο ᾽ἠ ταν ή επι τας᾽᾽ αλλα ολοι οι αλλοι σκοτωνονται και αυτος μενει τελευταιος επιζων αλλα αντι να κατσει γενναια και ηρωικα να σκοτωθει παραταει την ασηκωτη ασπιδα και φευγει. Στο γυρισμο ολοι οι υπολοιποι του την πεφτουν πολυ αγρια ᾽᾽γιατι γυρισες επρεπε να μεινεις να πεθανεις και εσυ, που ναι η ασπιδα σου κτλ.᾽᾽ Αυτος γραφει την απολογια του που μας εμεινε και παει ως εξης

᾽Ὀι Θεοι αλλη ασπιδα μπορει να μου δωσουν αλλη ζωη ομως οχι᾽᾽

Θεος! ας μου πει καποιος απο που ειναι αυτη η ιστορια παρακαλω.

 

[circleag]

[h=2]Τι θα έπρεπε να θυμάμαι από τα μαθήματα του σχολείου;[/h]

Χμμμ....

Επειδη δεν θυμαμαι και πολλα πειραζει να απαντησω στο παραπανω...

Οτι θυμαμαι μονο το διαλειμμα!

 

[elephadas]

Στυψε στυψε το μυαλο θυμηθηκα και κατι χρησιμο. Μια ιστορια που λεει τα εξης
Σπαρτιατης παει στον πολεμο με το γνωστο ᾽ἠ ταν ή επι τας᾽᾽ αλλα ολοι οι αλλοι σκοτωνονται και αυτος μενει τελευταιος επιζων αλλα αντι να κατσει γενναια και ηρωικα να σκοτωθει παραταει την ασηκωτη ασπιδα και φευγει. Στο γυρισμο ολοι οι υπολοιποι του την πεφτουν πολυ αγρια ᾽᾽γιατι γυρισες επρεπε να μεινεις να πεθανεις και εσυ, που ναι η ασπιδα σου κτλ.᾽᾽ Αυτος γραφει την απολογια του που μας εμεινε και παει ως εξης

᾽Ὀι Θεοι αλλη ασπιδα μπορει να μου δωσουν αλλη ζωη ομως οχι᾽᾽

Θεος! ας μου πει καποιος απο που ειναι αυτη η ιστορια παρακαλω.

Όχι, δεν έχει σχέση με Σπαρτιάτες αυτό. (Αυτοί δεν σηκώνανε τέτοια, η παράδοση λέει αν θυμάμαι καλά ότι ένας τυφλός που την γλύτωσε χωρίς να το θέλει από τις Θερμοπύλες έγινε παρίας μετά και τον περιφρονούσαν όλοι)

Είναι ποίημα ενός από τους λυρικούς ποιητές, ίσως του Ανακρέοντος ή του Αρχιλόχου.. έχει διασωθεί μάλιστα. Για να ψάξω λίγο μήπως το βρω, γιατί δεν είμαι σίγουρος για τον ποιητή, αλλά είναι στο στυλ "Κάποιος άλλος χαίρεται την ασπίδα μου, ας τη χαίρεται, εγώ να είμαι καλά και παίρνω άλλην καλύτερη

Το βρήκα! Εϊναι μια ελεγεία του Αρχίλοχου τελικά,

http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/education/lyric/handbook/poets/archilochos/page_005.html

[h=2]4. ἀσπίδι μὲν (D6, 5W)[/h] ἀσπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται͵ ἣν παρὰ θάμνωι͵

ἔντος ἀμώμητον͵ κάλλιπον οὐκ ἐθέλων·

αὐτὸν δ΄ ἐξεσάωσα. τί μοι μέλει ἀσπὶς ἐκείνη;

ἐρρέτω· ἐξαῦτις κτήσομαι οὐ κακίω.

Kάποιος Σάιος καμαρώνει με την ασπίδα

που αθέλητά μου άφησα πλάι σ' ένα θάμνο,

όπλο χωρίς ψεγάδι. Ωστόσο το κεφάλι μου το

γλίτωσα. Tι με μέλει εκείνη η ασπίδα; Γρήγορα

θ' αποχτήσω μιαν άλλη, διόλου χειρότερη.

 

[Domenica]

Ευχαριστω, ευχαριστω! Σωστος ο Αρχιλοχος!

Ερωτηση-τυφλος και Σπαρτιατης πώς γινεται? Τα αναπηρα παιδακια δεν τα πεταγαν στον Καιαδα? ή τυφλωθηκε στην μαχη?

Ενα αλλο ωραιο που μαθαμε στο σχολειο ηταν οι παραλλογες, υπεροχα ποιηματα ειδικα το ᾽᾽ Του νεκρου αδερφου᾽᾽.

 

[drspiros]

Ο,τι θυμάμαι με νοσταλγία από τα μαθήματα του σχολείου ειναι το Ανθολόγιο (από το Δημοτικό)...

 

[elephadas]

Ερωτηση-τυφλος και Σπαρτιατης πώς γινεται? Τα αναπηρα παιδακια δεν τα πεταγαν στον Καιαδα? ή τυφλωθηκε στην μαχη?

Τα ανάπηρα παιδιά τα πέταγαν σε ένα άλλο βάραθρο, δεν θυμάμαι πώς το λέγανε. Στον Καιάδα ρίχνανε αιχμαλώτους πολέμου και εγκληματίες. Στο σχολείο όμως δεν θυμάμαι να είχαμε μάθει αυτή τη διάκριση, για ένα μόνο γκρεμό μας είχαν κάνει λόγο (κάτι αντίστοιχο με τους Δελφούς, όπου μπερδεύανε την Κασσωτίδα πηγή - απ' όπου έπινε νερό η Πυθία - με την επίσης ιερή Κασταλία). Αυτή την ιστορία με τον τυφλό Σπαρτιάτη δεν τη θυμάμαι καλά, ούτε ξέρω ποιος την αναφέρει. Τυφλός ήταν από πριν, υποτίθεται. Μπορεί να το είχε πάθει μεγάλος. Για να ρωτήσω την πηγή κάθε γνώσης, τo Google, τι ξέρει για "blind Spartan Thermopylae".

Μάλιστα. Το αναφέρει ο Ηρόδοτος παρακαλώ, όχι κανένας μεταγενέστερος παραμυθάς. Και ήταν δύο τυφλοί, από αρρώστια στα μάτια. Και τους είπε ο Λεωνίδας να φύγουν. Ένας από αυτούς, ο Αριστόδημος, την κοπάνησε κανονικότατα, αλλά ο άλλος, ονόματι Εύρυτος, γύρισε στη μάχη και απέθανεν ηρωικώς. Οπότε, σου λένε οι υπόλοιποι Σπαρτιάτες (που μια χαρά είχαν κάτσει στην Σπάρτη, είχαν στείλει μόνο 300 και έναν βασιλιά που τον είχαν στην μπούκα και ήθελαν να τον ξεφορτωθούν, οπότε από τα μετόπισθεν και με τον άλλο βασιλιά που είχε κάτσει σπιτάκι του το έπαιζαν τζάμπα μάγκες εκ του ασφαλούς), γιατί δεν γύρισες κι εσύ κυρ-Αριστόδημε να σε σφάξουν σαν τον άλλον? Άρα είσαι δειλός και φτου σου ρεζίλη δεν ντρέπεσαι. Λέει ο Ηρόδοτος ότι αν δεν υπήρχε ο Εύρυτος ή αν είχε φύγει κι αυτός σαν τον Αριστόδημο, θα ήταν όλα εντάξει, αλλά έτσι που ο άλλος ήθελε να γίνει ήρωας κι έφαγε το κεφάλι του, χάλασε το image του Αριστόδημου.

δύο δὲ τούτων τῶν τριηκοσίων λέγεται Εὔρυτόν τε καὶ Ἀριστόδημον, παρεὸν αὐτοῖσι ἀμφοτέροισι κοινῷ λόγῳ χρησαμένοισι ἢ ἀποσωθῆναι ὁμοῦ ἐς Σπάρτην, ὡς μεμετιμένοι γε ἦσαν ἐκ τοῦ στρατοπέδου ὑπὸ Λεωνίδεω καὶ κατεκέατο ἐν Ἀλπηνοῖσι ὀφθαλμιῶντες ἐς τὸ ἔσχατον, ἢ εἴ γε μὴ ἐβούλοντο νοστῆσαι, ἀποθανεῖν ἅμα τοῖσι ἄλλοισι, παρεόν σφι τούτων τὰ ἕτερα ποιέειν οὐκ ἐθελῆσαι ὁμοφρονέειν, ἀλλὰ γνώμῃ διενειχθέντας Εὔρυτον μέν, πυθόμενον τῶν Περσέων τὴν περίοδον, αἰτήσαντά τε τὰ ὅπλα καὶ ἐνδύντα ἄγειν ἑωυτὸν κελεῦσαι τὸν εἵλωτα ἐς τοὺς μαχομένους, ὅκως δὲ αὐτὸν ἤγαγε, τὸν μὲν ἀγαγόντα οἴχεσθαι φεύγοντα, τὸν δὲ ἐσπεσόντα ἐς τὸν ὅμιλον διαφθαρῆναι, Ἀριστόδημον δὲ λιποψυχέοντα λειφθῆναι.

 


εἰ μέν νυν ἢ μοῦνον Ἀριστόδημον ἀλγήσαντα ἀπονοστῆσαι ἐς Σπάρτην ἢ καὶ ὁμοῦ σφεων ἀμφοτέρων τὴν κομιδὴν γενέσθαι, δοκέειν ἐμοί, οὐκ ἄν σφι Σπαρτιήτας μῆνιν οὐδεμίαν προσθέσθαι: νυνὶ δὲ τοῦ μὲν αὐτῶν ἀπολομένου, τοῦ δὲ τῆς μὲν αὐτῆς ἐχομένου προφάσιος οὐκ ἐθελήσαντος δὲ ἀποθνήσκειν, ἀναγκαίως σφι ἔχειν μηνῖσαι μεγάλως Ἀριστοδήμῳ.

Και μετά δεν του δίνανε φωτιά, ούτε του μίλαγε κανείς του Αριστόδημου του δειλού: οὔτε οἱ πῦρ οὐδεὶς ἔναυε Σπαρτιητέων οὔτε διελέγετο. Πήγε κι αυτός να το παίξει ήρωας στη μάχη των Πλαταιών, πολέμησε ηρωικά και με αυτοθυσία να ξεπλύνει την ντροπή, αλλά εκεί που περίμενε να του πουν εκείνοι "Λεβεντόπαιδο Αρίστο μπες στο μαγαζί και κλείσ' το" πάλι βρήκε τον μπελά του. Διότι του είπαν ότι πολεμούσε σαν να ήθελε να αυτοκτονήσει, ενώ οι Σπαρτιάτες ήταν της αρχής "Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει, όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει. Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει"

Α, βλέπω τη γλύτωσε κι άλλος ένας. Οπότε τι λένε Ο Λεωνίδας με τους τριακοσίους του? Ο Λεωνίδας με τους διακοσίους εννενήκοντα και οκτώ του θα έπρεπε να λένε. Τον είχαν στείλει αγγελιαφόρο στους Θεσσαλούς και δεν ήταν εκεί, αλλά παρόλα αυτά πάλι ντροπιάστηκε και κρεμάστηκε να ησυχάσει.

λέγεται δὲ καὶ ἄλλον ἀποπεμφθέντα ἄγγελον ἐς Θεσσαλίην τῶν τριηκοσίων τούτων περιγενέσθαι, τῷ οὔνομα εἶναι Παντίτην: νοστήσαντα δὲ τοῦτον ἐς Σπάρτην, ὡς ἠτίμωτο, ἀπάγξασθαι.

 

[Domenica]

Μα καλα μαθαιναμε τοσο ωραια πραγματα στο σχολειο?

Aγαπητε με κανεις να μετανιωνω που στις τελευταιες ταξεις πηγαινα μονο για να μαθω ποσες απουσιες ειχα!

 

[Nassos83]

Καλησπερίζω τη παρέα.

Προσωπικά 2 μαθήματα με βοήθησαν πάρα πολύ στη μετέπειτα πορεία μου, και στα 2 σκράπας: Γεωγραφία και Έκθεση.

Για το πρώτο, τουλάχιστον ξέρεις τι είναι και που είναι η τάδε χώρα, θρησκεία, γλώσσα, πολίτευμα κλπ. Εντάξει, όχι τίποτα τρελές λεπτομέρειες του τύπου "ποία η σύνθεση του πληθυσμού" ή "το ποσοστό Χριστιανών, Μουσουλμάνων" κλπ. Εκτός και αν είσαι στο Διπλωματικό Σώμα ή σε έπιασε μια τρέλα να διαβάζεις Wikipedia ή ετοιμάζεσαι να πάς σε κανά τηλεοπτικό show για να κερδίσεις λεφτά.

Για το δεύτερο (Έκθεση), εκτός του ότι ξέρεις να γράφεις και να συντάσεις κείμενο, το κυριότερο, αναπτύσεις κριτική σκέψη, κάτι που δυστυχώς σήμερα τείνει να εξαφανιστεί. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά προσωπικά η Έκθεση με βοήθησε πάρα πολύ να κατανοήσω καλύτερα τι γράφεται και τι λέγεται, και κακώς δεν το είχα συνειδητοποιήσει ενωρίτερα, από ΣΤ' Δημοτικού. Μέχρι την Α' Λυκείου σχεδόν αντέγραφα από βιβλία με δείγματα Εκθέσεων. Για τόσο σκράπας μιλάμε.

Τα υπόλοιπα μαθήματα ούτε με πολύβοήθησαν, η δε Ιστορία του σχολείου καμία σχέση με την Ιστορία που διάβαζα στον ελεύθερο χρόνο των σπουδών μου.

Καλές οι βασικές και σφαιρικές γνώσεις, μα τω Θεώ* όμως αν ήμουν Υπουργός Παιδείας θα απαγόρευα την αποστήθιση κειμένων. Τι στο καλό αποσκοπούσε αυτό μπορείτε να μου εξηγήσετε; Πραγματικά ένιωσα μια ελευθερία όταν τελείωσε αυτό το μαρτύριο που ανεχόμουν τόσα χρόνια στο σχολείο!

*περιέργως μετά το σχολείο ήθελα να μάθω Αρχαία Ελληνικά, αλλά δεν... θυμάμαι όμως τις κλίσεις και τους τονισμούς. Αρκετές φορές έχω γράψει νεοελληνικές λέξειμε ψιλή, δασεία, περισπωμένη, υπογεγραμμένη κλπ. Εν καιρώ θα βάλω και πολυτονικό στα Windows.

 

[Rakeesh]

Ναι η Εκθεση λενε οτι ειναι απο τα πιο χρησιμα μαθηματα, γι' αυτο αλλωστε και υπηρχε και στις 4 δεσμες.

Εγω παντως μεχρι και την Γ΄ Λυκειου δεν καταλαβαινα τι εγραφα. Η ολη διαδικασια γινοταν οσο πιο μηχανικα μπορεις να φαντασεις, πανω σε σημειωσεις και οδηγιες, απο τις οποιες δε θυμαμαι τιποτα (πραγμα που σημαινει οτι δεν τις ακολουθουσα συνειδητα, καταννοώντας τη λογική τους). Ειδικα σε μια ηλικια οπου το κυριο φιλοσοφικοκοινωνικοϊστορικό πρόβλημα πουεγκεφαλος μου ήταν το αν ποτέ συναντήσουμε εξωγήνους Μιλαμε δηλαδη για φαινόμενο Chinese room

Ουσιαστικα εμαθα να γραφω αφοτου μπηκα στο ιντερνετ και αρχισα να διαβαζω και να γραφω σε φορα. Αυτη τη στιγμη θελω να πιστευω οτι εχω αρκετη συνειδητοτητα του τί γράφω, τη ροη του κειμενου, ενω μπορω να ταξινομω τις εννοιες 'μαθηματικα' σε προτασεις, παραγραφους κλπ.

Και τωρα το αναπαντητο ερωτημα: αν δεν ειχα υποστει αυτο το ακατανοητο (στο Γυμνασιο-Λυκειο) μαθημα της Εκθεσης, σημερα θα εγραφα το ίδιο; Ή χειρότερα; Εγω αυτη τη στιγμη πιστευω οτι αντε η Εκθεση να με οφελησε στο 1%

 

[mytinyworld]

Επρεπε να θυμάμαι ιστορία. Ημουν πάντα διαβασμένη, έγραφα πάντα άριστα στα διαγωνίσματα και πάντα τα έλεγα τέλεια στην προφορική εξέταση. Επίσης, έγραψα στις πανελλήνιες 20. Ωστόσο, δηλώνω πλήρως ανιστόρητη. :xm: Αρα, κάτι δεν έγινε σωστά. Βέβαια, να προσθέσω μια μικρή λεπτομέρεια, που ίσως και να παίζει ρόλο: δεν μου αρέσει καθόλου μα καθόλου η ιστορία!! :xm: